คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : บทที่ 15 คืนพระจันทร์เต็มดวง 1/2
บทที่ 15
ืนพระันทร์เ็มว
เย็นวันนั้นไโรับอห้า็ยัอยู่ที่ห้ออธาม พวเามอูพฤิรรมที่ลุ้มลั่อธาม้วยวามัวลใ ธามที่พวเารู้ัเวลานี้เหมือนับนแปลหน้า เาพยายามสะบั้อมือที่ถูพันธนาารเอาไว้ให้หลุ ทว่าลับไร้ผล้วยเือที่มัเป็นอลิ่นันทร์ที่มอบเอาไว้ ไม่ว่าธามะพยายามแ่ไหน็ไม่สามารถหลุออไปไ้
"อ๊า! ปล่อยู ูะไปหาาา ปล่อยู าา าา าา!!"
น้ำเสียแหบพร่าัึ้นรั้แล้วรั้เล่า ยิ่พระันทร์เลื่อนสูเหนือท้อฟ้ามาเท่าใ ธาม็ยิ่ทวีวามลุ้มลั่มาึ้นเท่านั้น ใบหน้าอธามถมึทึอย่าน่าลัว รอยยิ้มมุมปาบิเบี้ยวไปมาเหมือนับภูผีร้ายอย่าไรอย่านั้นเลย
"ธะ ธาม..." อห้าร้อออมา้วยวามใลัว เธอุัวไปแอบอยู่้านหลัอไโร
"อะ ไอ้ธามมันเป็นบ้าไปแล้วาา"
ไโร็มอธาม้วยวามอึ้ เาไม่ิเลยว่าารถูุไสยเล่นานะทำให้เพื่อนอเามีสภาพอย่านี้
"พร้อมแล้ว่ะเ้าแม่"
มนพรเินเ้ามาในห้อหลัาไปัเรียมลานพิธีอยู่ลาลานบ้าน เธอให้นานในบ้าน่วยัน่อนะให้พวเารีบลับบ้านอัวเอไป ภายในบ้านึไม่มีใรอื่นอีแล้วนอาพวเา
"ี! พาธามไปที่ลานหน้าบ้าน"
ลิ่นันทร์ปราายมาอยู่้าน้าอธาม เธอสวมุสีเียวอ่อนที่ธามเป็นนเลือให้อย่าั้ใ ลิ่นายหอมรุ่นหวานเย็นอย่าน่า้นหา วหน้าหวานหยาเยิ้มปรารอยยิ้มมุมปาลึสีแส
"เฮ้ย!"
ไโรที่เห็นลิ่นันทร์ปราายรหน้า็ระโโหยไปอยู่อี้านหนึ่ทันที เามอลิ่นันทร์า้า ทั้ะลึวามสวยเ็ี่ที่่อนวามหวานอลิ่นันทร์ และใทีู่่ ๆ ็โผล่ึ้นมาาลาอาาศ อห้าเอ็มีอาารไม่่าันนั เพียแ่สายาที่มอมาทาลิ่นันทร์นั้นูสับสนเป็นอย่ามา
"ทุนไม่้อในะ นี่ือเ้าแม่ลิ่นันทร์เป็นเมียอธามเอ"
มนพรอธิบาย้วยรอยยิ้ม ทว่าลับทำให้ทั้สอเบิาโพล้วยวามใ
"เ้าแม่ลิ่นันทร์? เมียอธาม? ทำไม..."
อห้าพึมพำับัวเอเสียเบา้วยวามาไม่ถึ ทา้านไโร็อ้าปา้าไปแล้ว เาเหม่อมอเ้าแม่ลิ่นันทร์ที่เป็นนาานี้วยวามสนใ
'สวยเหมือนไม่มีอยู่ริเลย...'
"รีบพาธามออไปรอที่ลานลาบ้านเร็วเ้าเถอะ"
ลิ่นันทร์หันมาเน้นย้ำับไโรอีรอบ เารีบพยัหน้าระรัวแล้วรเ้ามาแบธามไปยัลานลาบ้าน โยที่มีอห้าเ้ามา่วยอีน ส่วนลิ่นันทร์็ทำให้ธามสิ้นฤทธิ์ไปแล้ว เาสบเสี่ยมึ้นมาทำให้ไโรับอห้าทำานไ้่ายมาึ้น
สนามห้าลาบ้านบันี้มีโ๊ะบูาั้เอาไว้อย่าเ่นั โยมีเรื่อเ่นอาหาราวหวานอย่าพร้อมสรรพ ้านหน้ามีระถาธูปนาให่ั้อยู่ โยยัไม่มีารุธูปเทียนแ่อย่าใ ส่วนเบื้อล่านั้นมีารเอาใบอานีมาวาไว้บนสนามห้า ลิ่นันทร์สั่ให้ไโรพาธามไปนอนรใบอานี านั้น็ให้ทุนไปนั่ันอยู่ทา้านหลั
"ไ้เวลาแล้ว เริ่มเลยเถอะ!"
"่ะ"
มนพร้าวึ้นมา้านหน้าแล้วุธูป 16 อ ารุธูปไหว้รั้นี้เพื่อเป็นารไหว้เ้าที่ลาแ้ เป็นารบูาและสัาระสิ่ศัิ์สิทธิ์ทั้หลายใน 16 ั้นฟ้า และ 15 ั้นิน ให้อำนวยพรมา่วยเปิทารับสิ่ี ๆ เ้ามา
"นะโม ัสสะ ภะะวะโ อะระหะโ สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ัสสะ ภะะวะโ อะระหะโ สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ัสสะ ภะะวะโ อะระหะโ สัมมาสัมพุทธัสสะ
***ปะโเมั ปะระีวินั สุะโุิ ิะเมะ นิพพานั สุะโุิ
อให้สัว์โลทั้หลายใน 3 ภพ พ้นาภัยพิบัิและเราะห์รรมทั้ปวเถิ สาธุ สาธุ สาธุ"
เมื่อปัธูปลไปที่ระถาธูปแล้ว พลันเิลมระโแรึ้นมาราวับำลัะเิพายุเ้าอย่านั้นแหละ เสียหวีวิวัึ้นเป็นระยะท่ามลาวามเียบ วันทร์เ็มวไ้ส่อแสสว่าท่ามลาวามมือันเียบสันี้ ไโรับอห้าลอบมอหน้าัน นายอทั้สอนลุันับสิ่ที่เิึ้น
"อ๊า!!"
ธามที่นอนนิ่พลันลืมาึ้นมามอ เาร้อลั่นออมา้วยวามทรมาน ร่าายรู้สึร้อนรุ่มราวับถูไฟแผเผา
"ธาม!"
ทุนมอไปทาธาม้วยวามเป็นห่ว ร่าอธามระุเร็ไปมาอย่าทรมาน ไอำแฝออมาาร่าายอธามอย่าน่านลุ มีลิ่นเหม็นลอยลบอบอวลออมา้วย
"พระอาารย์"
มนพรับลิ่นันทร์มอไป้านหน้า้วยวามรู้สึโล่ใ พระธุ์ผู้เป็นพระอาารย์อมนพรับลิ่นันทร์ ที่ทั้สอให้วามเารพไ้ปราายออมารหน้าอพวเา รัศมีเรือนรออพระอาารย์ทอประายายสีทออร่ามออมานวาพร่ามัวไปเล็น้อย รอยยิ้มอันอ่อนโยนปราที่มุมปาหยัหนา พระอาารย์ยมือพนมึ้นลาอแล้วสวาถาที่ทั้สอับใวามไม่ไ้
ันน้ำมน์ที่ั้อยู่้านหน้าพลันเือึ้นปุ ๆ ราวับเิปาิหาริย์ ลมที่เยระโแรเมื่อรู่พลันนิ่สบราวับไม่เยเิึ้นมา่อน ทุน่ามอบรรยาาศโยรอบ้วยวามน
พระอาารย์สวาถาสัรู่เสร็ึไ้เยหน้าึ้นมา แล้วเอ่ยับทุน "พวโยมท่อามอามา บทสวินบัระ่วยให้พวโยมแล้วลาปลอภัย"
"รับ/่ะ"
ทุนน้อมรับำพระอาารย์แล้วยมือึ้นมาพนมลาหน้าอ แล้วสวบทินบัรามพระอาารย์อย่าพร้อมเพรียัน
ความคิดเห็น