หิมะโปรยปรายไม่มีวันหวนกลับ(ปิดตอนรีไรท์)

  คนหนึ่งหลีกหนี  แต่อีกคนเฝ้าตามหา

ประตูมิติมิอาจขวางกั้น ต่อให้ต้องฉีกกฎฟ้าก็จะตามหาจนเจอ

จินโหย่วเชียน 

"คุณชายใหญ่ตระกูลจินนะเหรอ"

"ได้ข่าวว่าออกจากเมืองหลวงไปหลายปีแล้วนี่"

"เห็นว่าเดินทางออกตามหาไครสักคนนี่แหละ"

"แต่เมื่อสองวันก่อนได้ยินว่ากลับมาแล้วนะ"

"เห็นว่าพาขอทานจากที่ไหนไม่รู้กลับมาด้วย"

"น่าสงสารผู้นำตระกูลจินร่ำรวยล้นฟ้าแต่กลับมีบุตรชายไม่เอาไหน"

เอ๋! "แต่ก็นับว่าคุณชายใหญ่สกุลจินมีข้อดีอยู่อย่างหนึ่งนะ"

"ข่าวเล่าลือว่ารูปงามราวเทพเซียนเชียวละ"

"ก็แค่ข่าวลือมีไครเคยพบเห็นคนผู้นี้หรือไม่เล่า"

นะนั่น! เขา "นั่นใช่เขา  ระ  หรือ เปล่า"

อะหยาาา!!!! "ไครเป็นคนปล่อยข่าวว่าคนผู้นี้รูปงามกันถ้าผู้ชายผมเผ้ารุงรังหนวดเครายาวเฟิ้มรูปงาม ตาแก่ขายหมู ตรอกหงซิ่วคงเป็นอันดับหนึ่งของเมืองหลวงแล้ว"

แวะมาเจิมเรื่องใหม่จ้าาาาา

เรื่องนี้ไรท์์จะเขียนนานแล้วแต่ไม่ได้ลงมือสักที

ช่วงนี้ว่างเลยได้ฤกษ์สักที

กำหนดเปิดเรื่องเร็วๆนี้แหละ  ขอไรท์หาข้อมูลเพิ่มอีกนิดหนึ่ง.  เนื่องนี้จะแต่งออกแนวแฟนตาซีหน่อยๆ

แต่งเพื่อฝึกฝีมือตัวเองไปในตัว  เนื้อเรื่องสบายๆไม่เครียดไม่ดราม่าปวดตับ

สุดท้ายไรท์เป็นมือใหม่หัดแต่งนะอย่าคาดหวังเนื้อเรื่องกับภาษามันอาจจะไม่ถูกใจไครหลายๆคน แต่ไรท์จะพยายามทำออกมาให้ดีที่สุด จุฟจุฟ