มังกรเยาวราช

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทแห่งร้านน้ำชา

 "อาป่าน อาป่านตื่นได้แล้ว ลื้อจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนห่ะ"

 "โถ่เตี่ยขออีก5นาทีน่ะกำลังเพลินเลย"ผมพูด

 "ไม่ได้เช้าๆแบบนี้ได้เวลารำไทเก็กแล้วมาช่วย อั๊วขายนำชาไปเลย"

 "ไม่ได้ไปเลย เราอยู่เยาวราชไม่ใช่หรอ"

 "แนะๆดูมันย้อนกวนๆแบบนี้เดี๋ยวโดนๆไป ไปได้แล้ว"

 "คร้าบบบบบบบบเตี่ยไปแล้ว"

 นั้นแหละครับชีวิตขอผมในแต่ล่ะวันต้องมานั้งทนเตี่ยบ่นทุกเช้าก่อนออกไปรำไทเก็ก และต้องไปช่วย

 กันเปิดร้านอีก ทางบ้านผมมักจะขายน้ำชากันตอนเช้า นอกนั้นตอนเย็นก็เป็นร้านอาหารร้านเหล้า

 ส่วนผมก็กลายเป็น เสี่ยวเอ๋อ ของร้านไปโดยปริยายแบบในหนังจีน โชคดีหน่อยวันนี้เตี่ยอนุโลม

 ให้ออกไปเที่ยวข้างนอกได้ไม่อย่างงั้นน่าเบื่อแย่ พอผมเลิกงานร้านน้ำชาเสร็จ ผมก็ออกไปเรื่อยๆ

 ตามแนวของจิ๊กโก๋ เริ่มแรกไปเหล่สาวและบางครั้งถ้าสวยๆหน่อยก็ขอเบอร์ แต่ทุกรายที่ผมทำแบบนี้มักจะด่าผม

 จนแต่จะเสียชาติเกิดเลยแต่ผมก็ไม่ค่อยใส่ใจทำไร ยกเว้นแฟนคุณเธอมา ผมจึงใส่เกียรติหมา

 วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว  จากนั้นอย่างที่สองคือไปกวนร้านทอง อย่างแบบนี้

 เริ่มแรกผมเดินเข้าไปแบบ อาดๆแล้วพูดว่า

 "ไงเจ๊วันนี้ขายดีป่าว"

 "ดีบ้างไม่ดีบ้างอาป่าน"เจ๊พูด เพราะทุกคนในย่านนี้รู้จักผมดี

 "เจ๊"จากนั้นผมหยิบทองไปเส้นใหญ่

 "นี้ขอได้ป่ะ"

 "ได้แต่มีของแถม"เจ๊พูดอย่างน่ากลัวทันใดนั้น แกร็ก

 "ลื้อต้อองเอาลูกโม่ไปด้วย" จากนั้นผมรีบวิ่งออกจากร้าน ไปโดยยังเสียวลูกโม่ของอาเจ๊อยู่เลย

 จากนั้นมก็ไปท้าต่อยกับมวยแต่ล่ะสำนักไม่ว่าจะเป็นไทย จีน แขก ฝรั่ง ไม่เว้นแม้พรรคยาจก ซึ่งผล

 ปรากฏว่าผมแพ้ทุกจ้าว จากนั้นพอกลับไปบ้านก็เจอเตี่ย บ่นอีกรอบ

 "ลื้อนี้เมื่อไรจะเลิกนิสัยจิ๊กโก๋ซะที"

 "เอาน่าเตี่ยมันเป็นความสุขของอั้วน่ะ"

 "ความสุขที่โดนคนกระทืบนี้น่ะ เฮ้อ"เตี่ยพูดอย่างเอือมระอาในนิสัยของลูกคนนี้

 จากนั้นได้มีลูกค้าเข้ามาท่าทางจะเป็นอันทพาล ดูเดะเล่นใส่กางเกงยีนส์ขาดๆแถมยังพกลูกโม่มาแบบ

 ไม่กลัวกฏหมานอีกด้วย จากนั้นผมจึงไปต้อนรับพวกนั้นตามหน้าที่

 "รับอะไรดีครับ"ผมพูด

 "เอาอะไรก็ได้ที่กินได้"

 "เอาขี้หมาไหมครับรสชาติไม่เลว"ผมพูดแบบกวนๆ

 "อ่าวไอ้นี้กวนนี้หว่า"จากนั้นคนที่สั่งนั้นได้คว้าลูกโม่มาแล้วเอามาตบผม

 โชคดีที่ผมหัวแข็งจึงไม่สลบไปโดยสมองไม่ได้รับการกระทบกระเทือน แค่เซเล็กน้อย จากนั้นเตี่ยก็มาพูดว่า

 "นี้พวกคุณทำเกินกว่าเหตุไปหน่อยม้าง"

 "หรือเอ็งอยากโดนด้วย"จากนั้นมันก็เอาลูกโม่มาจะตบเตี่ยอีก แต่เตี่ยรับได้อย่างนุ้มนวล แล้วจากนั้น

 ก็รวบรวมพลังปราณไว้ที่หมัดแล้วชกออกไป ลูกน้องของมันกับรวมทั้งผมต้องตะลึงเพราะแรงชกนั้นทำกำแพง

 ข้างร้านแทบทะลุไปร้านข้างๆจากนั้นก็มีไทยและจีนมุงมาที่ร้านของเตี่ย จากนั้นพวกมันก็ชักปืนออก

 จากนั้นพวกที่มุงอยู่นั้นได้กระเจิงไปคนละทิศละทางไปทันที ทันใดนั้น

 ปัง ปัง ปัง ปัง 

 เสียงปืนจากลูกโม่ได้ออกจากกระบอกแล้ว แต่ทันใดนั้นเตี่ยได้ใช้พลังปราณไทเก็ก จับพวกลูกกระสุน

 แล้วปล่อยให้มันล่วงลงมา จากนั้นพวกที่เหลือได้พาหัวหน้าและพวกมันหีนไปเลย

 จากนั้นพวกไทยจีนมุงได้ปรบมือให้เตี่ยกันยกใหญ่ แต่เตี่ยได้ไปปิดร้านทันที

 และรีบพาผมขึ้นไปข้างขึ้นไปข้างบนและถ่ายทอดพลังวัตรให้

 +

 +

 +

 +

 โปรดติดตามตอนต่อไป