(fanfic) ปริศนามายา อัตตานิรันดร์

ตอนที่ 30 : ตอนที่ 30 : ไม่อาจผูกสัมพันธ์

เฮ้อ.... เหนื่อยจริงๆ เลย ล้างหน้าล้างตาซะหน่อยดีกว่า..

ลัลทริมาเดินเข้ามาในห้องน้ำซึ่งไร้ผู้คนและเงียบเชียบ เด็กสาวเดินเข้ามาเปิดน้ำล้างหน้าเงียบๆ

“ ฮึ... ฮือ.. ” เสียงเหมือนมีใครกำลังหัวเราะกึ่งร้องไห้ดังขึ้น เด็กสาวเจ้าของญาณอาถรรพ์จึงค่อยๆ เดินไปเปิดประตูห้องน้ำดูทีละบานด้วยความหวาดกลัว 

ปึง.

ปึง..

ปึง... 

ยังไม่มีอะไร ห้องน้ำทั้งสามห้องยังคงว่างเปล่า เหลืออีกสองที่ยังไม่ได้เปิดประเดิม 

ตึกตัก ตึกตัก

เสียงหัวใจเต้นรัว ค่อยๆ ก้าวเข้าไปใกล้ประตูบานที่สี่ แต่....

Σปัง... 

ประตูถูกเปิดออกอย่างแรง พร้อมกับมีเงา...... เงาของบางสิ่ง..

“ อ๊ายยยยยย !!! ” ลัลทริมากรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ อยากจะวิ่งหนีแต่ขากลับก้าวไม่ออก

“ โอยยย จะร้องทำห่าไรวะ!! ” เด็กสาวผมม่วงบ่นออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะหันดูหน้าของคนตื่นตูม

“ ลัลทริมา!! ”

“ พี่มิติ...!! ” ลัลทริมาอุทานชื่อของคนตรงหน้าออกมา ในใจรู้สึกผิดที่เผลอร้องออกมา

“ เธอร้อะ... อุก..!! ” มิติกาเงียบปากไป ก่อนจะรีบคล้ำทางกลับเข้าไปในห้องน้ำแล้วอ้วกออกมาด้วยความมวนท้องเต็มที

“ พี่มิติเป็นไรไปค่ะ ” ลัลทริมาถาม มือก็ช่วยลูบหลังคนหน้าสวยปอยๆ

“ อ้วกกก..... แหวะ.... π_π ” 

ผ่านไปกว่า 5 นาที...

ร่างบางของคนหน้าสวยเดินโซซัดโซเซเดินตรงมาหาการินและน้องรหัสโดยมีลัลทริมาประคองร่างมาไม่ห่าง

“ เฮ้ย... ” การินมองมิติกาเขม็ง “ สภาพเธอดูไม่ดีเลยนะ เกิดอะไรขึ้น แล้วผลเป็นอย่างไร ”

แท่งยาวๆ สีฟ้าถูกโยนให้การินดู โดยที่คนโยนไม่พึงพอใจนัก เด็กหนุ่มรับที่ตรวจครรภ์อย่างแม่นยำพลางเอามาดู โดยมีรุทรชะโงกมองดูด้วย

“ นี่เธอ... ๏_๏ ” การินชี้มองที่ตรวจครรภ์ซึ่งมีขีด 2 ขีดอยู่ ก่อนจะขยับตัวเข้ามาใกล้มิติกา เพราะต้องการจะสอบถาม

“ เธอทำยังไงให้ตัวเองท้อง ” การินถาม นั่งจ้องมองตั้งอกตั้งใจฟังคำตอบของคนหน้าสวย

“ ฉันก็........ ” มิติกาเงียบไป “ คงไม่ต้องบอกหรอกมั้ง ว่าฉันทำยังไงให้ตัวเองท้องอะ... ”

“ ไม่รู้ พวกเราไม่รู้จริงๆ พวกเราไม่เคย เธอเล่าให้ฟังหน่อยสิ ” การินว่า ยิ้มยียวนรอฟังคนหน้าสวยเล่า

“ อยากฟังหรอ.... ” มิติกาถามลองเชิงเด็กหนุ่ม “ อยากฟังตอนไหนล่ะ บอกมาสิ เผื่อจะเล่าได้ ”

การินตาลุกวาวแสยะยิ้ม “ เอาตั้งแต่แรกเลย ไอ้หัวแดงมันรุกเธอยังไง ทำยังไงถึงยอมมัน... ”

ใบหน้าสวยเผยรอยยิ้มกริ่ม ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้ๆ การิน “ เริ่มแรกก็........ ” 

Σโป๊ก!! ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!

กำปั้นเล็กเขกลงไปบนหัวของการินไม่หยั้งด้วยความหมั่นเขี้ยว 

ไอ้เด็กบ้า.... ใครเขาพูดเรื่องแบบนั้นให้คนอื่นฟังกันห่ะ...... 

“ โอ้ยยย! โอเค โอเค ไม่อยากรู้แล้วก็ได้ยัยคิงคองหวงไข่ ” การินร้องลั่น รีบถอยห่างจากวิถีหมัดอันตรายของมิติกา 

“ ว่าแต่... เรื่องนี้เธอจะบอกพี่เธอมั้ย ฉันจะโทรบอกให้ ” การินถาม มีเพียงสายตาพิฆาตคู่สวยเท่านั้นที่ตอบเด็กหนุ่ม “ ไอ้สายตาที่ส่งมามันหมายความยังไง ให้โทรรึเปล่ายัยคองมหาประลัย ”

“ .... รอบนี้ไม่ฉันก็ยัยนั่นอาจจะต้องควักลูกตากันก็ได้ ” มิติกาพูดด้วยเสียงเรียบเฉย นัยตาเย็นชาบอกการินตามตรง

“ เออ.. เอาเป็นว่ายังไม่โทร ถ้างั้น... เธอก็ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ อย่าปวกเปียกเหมือนยัยโง่ ” เด็กหนุ่มว่า พลางดึงลัลทริมาเข้ามาใกล้

คนหน้าสวยขยับยิ้ม “ นายระวังไว้ดีๆ แล้วกัน..... ถ้าลัลทริมาไม่ตามหลังนายขึ้นมา นายจะเสียใจ ”

“ ไม่มีวัน... ”

“ ฉันจะคอยดู..... ^_^ ”

......................

............

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

18 : 08 น.

มิติกาฝืนพาร่างบางของตัวเองขึ้นมาจนถึงห้องพัก ใบหน้าสวยขมวดคิ้วกึ่งยิ้มยินดี 

เธอไม่รู้จริงๆ ว่าควรจะดีใจหรือควรจะเสียใจดี ที่จู่ๆ ก็มีสมาชิกใหม่มาอยู่ด้วยกระทันหัน

ร่างบางล้มตัวลงนอนราบบนเตียงนุ่มด้วยความเหนื่อยอ่อน มือเล็กลูบท้องเบาๆ ด้วยอารมณ์หลากหลายและเรื่องให้คิด

อย่างที่ 1 ... ฉันควรบอกยัยมุกมั้ย

อย่างที่ 2 ... ไอ้ศาสดามันจะดีใจหรือมันจะเสียใจที่รับรู้

อย่างที่ 3 ... แล้วชีวิตฉันจะดำเนินต่อไปในทางใด 

มิติกายกมือขึ้นมาก่ายหน้าผากอย่างใช้ความคิด มือก็หยิบเอามือถือมาเปิดหาข้อมูลการเป็นแม่

ร่างหนาของชายผมแดงนั่งมองมิติกาอยู่เงียบๆ เธอไม่สังเกตด้วยซ้ำว่ามีเขาอยู่ในห้องด้วยหรือไม่

แต่วันนี้เขาไม่ได้มาเพื่อจะสานสัมผันอะไรกับเธอ เขามาในวันนี้ก็เพื่อ... ตัดสัมผัส

แต่ขอนั่งเงียบๆ เพื่อทำใจสักพัก..

คนหน้าสวยทิ้งมือถือลงบนเตียงนุ่มด้วยความเบื่อหน่าย รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีแปลกๆ

ตึก ตึก ตึก ตึก 

“ อะ.... นาย ” เด็กสาวรีบลุกขึ้นนั่งมองหน้าชายผมแดงเงียบ เธอจะบอกเขายังไงดี.... “ เอ่อ... คือ... ฉันมีบางอย่างจะบอก ฉันกำลัะ.. ”

“ อย่าพึ่งพูด ” เชียรแสยะยิ้มร้ายใส่เด็กสาว “ ต่อจากนี้เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดคุยกับฉันอีกแล้ว หึ.. ”

“ ขอบใจแล้วกันนะ ที่ทำให้งานฉันง่ายขึ้น ต่อจากนี้เธอหมดประโยชน์กับฉันแล้ว ” ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงเรียบเฉย “ ต่อจากนี้ก็โชคดีแล้วกัน สาวน้อย ”

“ เดี่ยว!!!! ” มือเล็กดึงแขนชายหนุ่มไว้แน่น “ นายจะไปอย่างนี้ได้ไงอะ... แล้วฉันละ แล้วเรื่องเราอะ ”

ใบหน้าหล่อขยับยิ้มเย็นชา นัยตามองคนหน้าสวยอย่าเย้ยหยันสบประมาท “ ฉันเป็นใคร ทำไมฉันต้องมายุ่งกับเด็กโง่อย่างเธอด้วยล่ะ ถ้าเธอไม่มีประโยชน์มากพอหน่ะ หึหึหึ ”

มือหนาจับใบหน้าสวยไว้ ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาประกบริมฝีปากบางด้วยความรุนแรง บดขยี้เธออย่างไม่ปรานี จนคนถูกกระทำขัดขืนด้วยอากาศที่เริ่มหมดไป

เชียรแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจ มองหน้าสวยของมิติกานิ่ง “ เธอจำใส่หัวของตัวเองไว้มิติกา เธอมันก็เป็นแค่เครื่องมือเท่านั้น ”

เครื่องมือ.... เอ่อ... ฉันรู้.. รู้มาตลอด แต่..... แม่งเอ้ย!.. 

...ความยุติธรรมอยู่ที่ไหนวะ... 

“ เครื่องมือหรอ! ” คนหน้าสวยตวาด “ ถ้านายเห็นฉันเป็นแค่เครื่องมือ แล้วนายมานอนกับฉันทำไม... หา! ”

ชายหนุ่มนิ่งไป ก่อนจะขยับยิ้มเยือกเย็นรั้งเอวบางเข้ามาใกล้ “ ก็นะ เธอดันเป็นเครื่องมือที่เข้าตาฉันพอดี เลยแก้ขัดไปก็เท่านั้นเอง หึหึหึ... ”

“ แก้ขัด.... ” เด็กสาวทวนคำซ้ำ “ แก้ขัดงั้นหรอ นายมัน... ไอ้บ้า ไอ้ศาสดาชั่ว ไอ้... อือ... ”

ริมฝีปากบางถูกกลืนกินอีกครั้ง เด็กสาวนิ่งไป ชายผมแดงทำราวกับตัวเธอเป็นเพียงอาหารที่กินเข้าไปแล้วก็หมด...

ไม่เหลือเยื่อใยอะไรทั้งสิ้น......

...... ไม่หลงเหลือความสัมพันธ์ที่ผ่านมาเลยแม้แต่นิด

“ อ๊าย.. ” ร่างบางถูกผลักเซลงไปนั่งอยู่ที่เตียงนุ่มด้วยความสับสน แต่ไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็ขึ้นมาคร่อมร่างของเธอเอาไว้

“ ปล่อยฉันนะ ไหนนายบอกว่าฉันเป็นแค่เครื่องมือ ไหนนายบอกว่าฉันไม่มีประโยชน์ไง ปล่อย!! ” ร่างเล็กขัดขืนดิ้นเราๆ อยู่ภายใต้ร่างหนา ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะโน้มหน้ามาพูดกับเธอเบาๆ มือหนากดไหล่เล็กเอาไว้แน่น

“ ใช่.. เธอมันเป็นแค่เครื่องมือโง่ๆ แต่นี่ถือเป็นของขวัญปลอบใจแล้วกันนะ หึหึหึหึ... ” ใบหน้าหล่อซุกลงระดมจูบไปทั่วซอกคอขาว ไม่มีคำว่าอ่อนโยนแล้วในวันนี้ มือหนาฉีกกระชากเครื่องแต่งกายเกะกะของคนหน้าสวยออก มองเรือนร่างเนียนขาวด้วยนัยตาลุกวาว ก่อนจะลงมือยัดแท่งรักเข้าไปในช่องทางสวาทของเธอ

“ อย่าา ~ ”

“ เตรียมรับของขวัญกล่าวลาของฉัน ที่เธอจะลืมไม่ลงได้เลย ”

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

ของขวัญวันบอกลาหรือว่าทำการเปิดจองกันแน่คะท่านศาสดา..... >_<