ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : BF : BoyFirend or BestFriend [1]
ในาบเรียน
" นี่ เฮ ่วยลอารบ้านให้หน่อยิ " ิบอมสะิหลัเฮ
" ห้ะ เออ เยอะไหมอะ " เฮเอียหน้าไปหาิบอม
" ไม่เยอะหรอ 3 หน้าเอ "
" หรอ อืมไ้ๆ "
" เย้ เฮน่ารัที่สุเลย เี๋ยวเที่ยเลี้ยหนม " ิบอมยิ้มแ้มแ
'น่ารั' เฮอมยิ้ม
" อะไรอะ นี่ เฮ ทีันอะ ไม่เยะทำให้ " อึนฮยอเือบะโวยวาย
" วู้ๆๆๆๆ ฮ่าๆ "
" เียบ ไปเลยไอ้บอม "
" โอ๊ย นี่ ถ้าพวนายยัทะเลาะยันี้ันะไม่ให้ารบ้านลออี "
ทั้สอ่าเียบ
เวลาผ่านไปทั้สาม่านั่ปั่นารบ้านแทนที่ะเรียนหนัสือ
" อะ ิบอม เสร็แล้ว " เฮหันัวไป้าหลัเพื่อเอาสมุืนิบอม
" อ่า อบุร้าบบบบ " พอับเอามือหยิแ้มเฮเบาๆ
" อะ อื้ม " แล้วเฮ็รีบหันหน้าลับ เพื่อที่ิบอมไ้ไม่เห็นหน้าแๆอัวเอ
เฮยมือึ้นมาับแ้มให่ แล้วลูบไปมาพร้อมริมฝีปาที่ลี่ยิ้ม และหัวใที่เ้นแร
" อ่าาาาาาาา~ " เฮอุทานออมา แล้วฟุบหน้าลับโ๊ะ
ารระทำนั่นทำให้อึนฮยอที่ั้ใทำารบ้านอยู่สะุ้ับท่าทาอเฮ
" เป็นไรอมันวะ หรือทำารบ้านนเพี้ยน " พร้อมับเอามือเาหัว แล้วทำารบ้าน่อ
' ไอ้บ้าๆ ทำไมหัวใเ้นแรอย่านี้ เป็นเอามานะเรา ' เฮพูเบาๆับัวเอ
อ๊อ
" เย้ พัแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ "
" นี่ อึนฮยอ เียบหน่อยไม่ไ้รึไ "
" ฮ่าๆ ไอ้ไ่ ถึเวลาแ้แ้นแล้วโว้ยยยย "
" หึอย่านายทำไรันะ อ้ะโอ้ยย โอ้ยๆ "
" ฮ่า นี่ๆๆๆๆ " ิบอมวิ่ระโเ้าไปอออึนฮยอแล้วล็อไว้แน่น พร้อมับเอามือมายี้หัวออึนฮยอ
" โอ้ยๆ ไอ้บวมมม ผมันยุ่หมแล้ว " โ๊ะในห้อเรียนเริ่มระัระายเพราะสอนนี้
" ฮ่าๆๆ บ่นหรอๆ นี่แหนะๆๆ ฮ่าๆ " ิบอมเอามือไปี้นอึนฮยอ
" ว๊า ี้นทำไม อ๊าปล่อยนะโว้ย "
" ฮ่า นี่เฮเอามือยี้หัวมันนี่ ฮ่าๆ "
ิบอมเอามือมาับมืออเฮไปยี้หัวอึนฮยอโยที่มือิบอมทับอยู่บนมืออเฮ
" ฮ่า อะเออ ฮ่าๆ " เฮแทบหัวเราะไม่ออ เพราะนี่แทบเป็นรั้แรที่ิบอมับมือเฮนานี้
" โฮ เฮแรๆหน่อย็ไ้ " แล้วิบอม็ปล่อยมือออ
เฮนิ่ไปเพราะ วามเิน แล้วเอามือมาลูบรที่โนิบอมับ แล้วอมยิ้ม
" เฮ้ยๆ เฮเป็นไร เียบไป " อึนฮยอสัเเห็น
" ฮ่าๆะหลอไม่่ายหรอ "
" ไอ้บวม ไอ้นีู่สิว่ะ " อึนฮยอสะบัิบอมออ
" ห้ะ เออเฮเป็นไรอะ "
"หะห้ะ เออออ หิวแล้วนะ " เฮสะุ้เสียิบอม
" เออใ่ ลืมไปเลย ป่ะไอ้ไ่ไปื้อไรินัน "
" เออๆ เฮรออยู่ในห้อแหละ เี๋ยวื้อมาฝา " อึนฮยอพูพลาัทรผม
" อืม "
" ไปเร็วๆิ ไอ้ไ่ มัวแ่ัทรผมอยู่นั่นแหละ " แล้วิบอม็ลาเสื้อออึนฮยอไปโรอาหาร
" อ๊า ไอ้บวม หะหายใ มะไม่ออโว้ย "
" ฮ่าๆ " ิบอมปล่อยมือออ แล้วหันมาอออึนฮยอ
" เฮ้ออออ~ " เฮเินไปนั่ที่โ๊ะ
" เอาอีแล้วสิหัวใเรา " เฮยมือมาับรหัวใ
" มาแล้ว มาแล้ว " เสียอึนฮยอนำหน้ามาแ่ไล
อึนฮยอและิบอมวานมปัและน้ำลบนโ๊ะ
" อ้ะ นี่อเฮ เลือให้เลยนะเนี่ย " ิบอมยื่นนมปัให้เฮ
" อื้ม อบใ " เฮรับนมมาาิบอม
" อ่าา เ้านมปัสอเบอร์รี่มาอยู่ในท้อป๊ะป๋ามา ่ำ! " อึนฮยอั้ใินนมปัสอเบอร์รี่
" ฮ่าๆ อึนฮยอ เวอร์ริๆเลย " เฮำับท่าทาออึนฮยอ
" ็ันอบนิ ่ำๆ "
" เห้อ " เสียถอนหายใอิบอม
ิ้ อึนฮยอมอ้อนิบอม
แล้วทั้สาม็นั่ินันไปเียบๆ
" แ่ๆ อะ ะิอออ " อึนฮยอสำลัออมา
" อะเอานี่ ื่มเ้าะ "
ิบอมรีบยื่นน้ำ่อปาอึนฮยอพร้อมับเอามือีหลัอึนฮยอเบาๆ
" เฮ อระาษทิู่หน่อย " ิบอมพู
" อืม.... อ่ะ " เฮยื่นให้ิบอม
'ูิบอมป็นห่วอึนฮยอัเลย' แล้วเฮ็นิ่ไปที่เห็นท่าทาอิบอมที่เป็นห่วอึนฮยอ
" ฮ่าๆ รีบินีนั "
" เียบไปเล้ย " อึนฮยอเหวี่ยใส่
" อ้าว เฮ อิ่มแล้วหรอ "
" อะอืม อิ่มแล้วอะ " เฮพูหลัาเียบไปนาน
" ินไปนิเียว หรือว่าที่ันเลือมาไม่อร่อย " ิบอมเริ่มทำหน้าบึ๋
" อร่อยิ ิบอม "
" ถ้าอร่อย็ินอีำหนึ่ " ิบอมีนมปัอีิ้นมาให้
" ไม่เอาแล้ว "
" นี่ ินอีำเียว นาย็เี๋ยวไ้ัวเล็ยันี้ไปลอหรอ " ิบอมเอานมปัมา่อปาเฮ
" ่ะ ไม่เอาแล้วไ " เฮับมืออิบอม
" ไม่! " ิบอมยื้อมือเอาไว้
" ็บอว่ามะ อะอ้ำ "
ิบอมอาศัยัหวะที่เฮอ้าปา แล้วยันมปัเ้าไป
" ็แ่เนี่ย " แล้วเฮ็นิ่ไป
ไม่ใ่อะไรหรอ ็อนที่ิบอมยันมปัเ้าปาเฮนั่น มันทำให้นิ้วอิบอมสัมผัสับปาเฮ
" เอ้า เป็นไรไปอี " อึนฮยอ หน้ามาานมปั
" อะป่าว ไปห้อน้ำ่อนนะ "
แล้วเฮ็รีบวิ่ไปที่ห้อน้ำ
พอถึห้อน้ำ เฮวัน้ำมาล้าหน้า
" เฮ้อ เป็นอะไรอีแล้วเนี่ยยยยย!!!! " เฮะโนออไปโยลืมไปว่ามีนอยู่ในห้อน้ำ้วย
( - -)( - -)( - -)( - -)( - -) --------> =_=^
ทุสายาับ้อมาที่เฮ
" เออ.... อโทษรับ " แล้วเฮ็่อยๆเินมา
" อ่า ทำบ้าไรวะเนี่ย" เฮเอามือุมหน้าแล้วบ่นออมาเพราะวามอายอยู่หน้าห้อน้ำ
" เออ อโทษรับ หลบหน่อยไ้ไหม ผมะเ้าห้อน้ำ " นัเรียนผู้ายเินมาสะิเฮ
" ่ะ เออ ะรับ " เฮเอียหลบ
" ่าาาา อีแล้ววว " แล้วเฮ็รีบวิ่ไปที่ห้อ
หลัเลิเรียน
" เฮ้ออออ วันนี้ะะไปเะฟุบอลให้เ็มที่สัหน่อยอ่า " เสียบ่นออึนฮยอ
" นั่นิ โว้ยยยยย ันมีารบ้านนไ้ "
" แ่นิเียวเอ " เฮพู
" นิเียว็อเฮนเียวอะิ านเ่าันยัไม่เสร็เลย " อึนฮยอบ่นอีรอบ
" ั้น็่วยันีไหมล่ะ " ิบอมเสนอ
" อื้ม ั้น็ไ้ ทำที่โรเรียนเลยแล้วัน "
" เย้ ไปหาโ๊ะะนั่ัน " อึนฮยอพูเสียั
แล้วทั้สาม็เินมาที่โ๊ะนั่ไม้้าๆับสนามฟุบอล
" มะ ทำารบ้านันเล้ยยยย " อึนฮยอพู
ทั้สาม่า็นั่เร่เรียับารบ้าน็ัวเอ ่าน่ารีบทำารบ้านเพื่อที่ะไ้มีเวลามาเล่นัน
" อ่า เสร็แล้ว " เฮพูพลาบิี้เีย
" ่าาาาาาา อะไรอะๆ ไม่ยอมๆ เฮ่วยันทำารบ้านอันเ่า้วยเลย " อึนฮยอยื่นารบ้านอัวเอมาให้เฮ
" อะไรนะ... " เฮำลัอ้าปาพู
" นี่ เฮอัน้วยน้าาา " ิบอม็ยื่นารบ้านมาให้พร้อมทำสีหน้าอ้อนๆ
" เฮ้อออออ ็ไ้ แ่พวนาย้อเลี้ย้าวัน้วย!!! " เฮประาศ
" ็ไ้ร้าบบบบบ " ทั้สอพูพร้อมัน แล้วรีบหันไปทำารบ้าน่อ
'สสัยะเยอะริ' เฮึ้นอยู่ในใ เพราะถ้าให้ทำารบ้านให้ เฮะมี้อล ือ ้อเลี้ย้าว ถ้าารบ้านน้อยสอนนี้ะโวยวาย แล้วเอาารบ้านืนมาทำเอ ถ้าลเลี้ย้าว ารบ้าน็ะเยอะอยู่เหมือนัน
่าน่าทำารบ้านันไปเียบๆ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น