ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [TVXQ*Super Junior][SF+SPECIAL] I'M IN LOVE oO (yaoi)

    ลำดับตอนที่ #2 : [SF] HBD JJ* >> part1 ความจริง??

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.19K
      0
      7 มี.ค. 50

    [SHORT FIC]HBD JJ*

    "ยุน   ทำไมช่วงนี้ยุนไม่ค่อยมาหาเค้าเลยอ่ะ??  แจเหงานะ"

    ใบหน้าหวานๆงอง้ำอยู่เล็กน้อย  ก่อนจะเอื้อมมือมาจับที่แขนของร่างสูงข้างๆอ้อนๆ


    ร่างสูงเหยียดยิ้มน้อยๆก่อนจะเอ่ยตอบกลับมา


    "
    ก็ไม่ได้มีอะไรหรอกแจ  แค่งานที่โรงเรียนเยอะเฉยๆอ่ะ"

    "งานโรงเรียนอะไรอ่ะ  แล้วทำไมยุนต้องห้ามไม่ให้แจโทรหาด้วย???   ยุนมีคนอื่นรึเปล่า??"

    "แจไม่เชื่อใจยุนหรอ???   ตั้งแต่คบกันมา  ยุนเคยมีคนอื่นรึเปล่า"


    ยุนโฮมองเข้าไปในดวงตากลมโตทั้งสองข้างนั่น  ก่อนที่แจจุงจะมองกลับ   ค่อยๆอ้าปากพูดออกไป




    "
    ก็อย่าให้มีแล้วกัน"

    ............สายตานิ่งเหมือนจะล้วงความจริงจากดวงตาเรียวของยุนโฮ  

    .........สายตานิ่ง   ปากเผยอพูดด้วยจังหวะปกติ 



    แต่ทำไม....................ยุนโฮถึงรู้สึกว่ามีเขี้ยวออกมาจากปากของแจจุงหล่ะ   -*-



    ร่างสูงเอื้อมมือโตๆของตัวเองไปกุมมือบอบบางของคนร่างเล็กเอาไว้  ก่อนจะบีบเบาๆ



    "
    ยุนมีใครไม่ได้หรอก   นอกจากแจ....."


    ก่อนที่คนสวยจะรู้ตัว   เจ้าหมียักษ์ก็ขโมยจูบไปจากปากหวานสีกุหลาบซะแล้ว......



    "
    เจ้าหมีฉวยโอกาส!!!"

    แต่เจ้าหมีที่ว่าก็วิ่งหนีไปได้ประมาณสิบเมตรแล้ว  -- --   คนสวยรีบลุกแล้ววิ่งตามกันไป   หมายจะทำร้ายร่างกายเจ้าหมีนั่นให้ได้ไม่มาก....



    ..................ก็ขอมากที่สุดแล้วกัน
    !!!


    ***********************************


    "เห้ออออออ~"

    "เป็นอะไรรึเปล่าแจ  ถอนหายใจครั้งที่สิบแล้วนะ    มีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า?"

    เซีย  จุนซู    ถามเพื่อนหน้าหวานของตัวเองอย่างเป็นห่วง      ก็วันนี้แจจุงไม่ร่าเริงเลยนี่นา.......


    "
    ก็นิดหน่อยอ่ะเซีย"

    "เรื่องยุนหรอ?"

    "อื่อ.......  ช่วงนี้เรารู้สึกว่ายุนไม่มีเวลาให้เราเหมือนเดิม   เราจะโทรไปก็ไม่ให้โทรอ่ะ  อะไรก็ประชุมๆๆๆ  ประชุมอยู่นั่นแหละ    เราเริ่มไม่อยากจะทนแล้วนะ"

    หน้าสวยๆพองลมจนแก้มขาวๆตุ่ยไปหมด   แสดงให้เห็นถึงความ  "งอน"  สุดฤทธิ์


    เซียยิ้มน้อยๆกับท่าทางของคนข้างๆ  ก่อนจะพูดเรื่องที่ตนคาดการณ์ออกมา


    "
    แจกำลังกังวลว่ายุนจะแอบมีคนอื่นเก็บเอาไว้ใช่มั้ย"

    "อื่อ"

    "แล้วคุยกับยุนรึยัง"

    "คุยแล้ว  แต่ยุนบอกว่าไม่มี  แต่เราก็ยังคาใจๆๆๆๆอ่ะ"

    "คบกันแล้วก็ต้องไว้ใจกันสิแจ  ยุนรักแจจะตายไป"



    "ขนาดหิน  โดนน้ำทุกวันมันยังกร่อน   แล้วจะเอาแน่อะไรกับจิตใจของคนเราล่ะเซีย..........

    ...............อ่อนปวกเปียกเปลี่ยนได้ตลอดเวลา"



    สายตาเศร้าๆของแจจุงทอดออกไปนอกหน้าต่าง   หิมะสีขาวสะอาด  ที่แจชอบนักชอบหนา............

    ..........กลับไม่ได้ช่วยให้อารมณ์ดีขึ้นมาเลย


    เซียเอื้อมมือเล็กๆมาบีบไหล่แจจุงเบาๆ....




    "
    แต่ยุนไม่ใช่หิน   แล้วก็ไม่มีน้ำที่ไหนตกใส่ยุนสักหน่อยหนิแจ............จะกลัวอะไร?"



    แจจุงยังคงมองออกไปนอกหน้าต่างต่อไป  แม้ว่าอาจารย์ประจำวิชาจะเข้าสอนแล้วก็ตาม....


    ...............ทำไมเราถึงไม่ได้อยู่เจอกันทุกวัน  อยู่ด้วยกันทั้งวันเหมือนคู่อื่นเค้านะยุน?

    .......................ทำไมเราต้องอยู่คนละโรงเรียนด้วยล่ะ???



    เวลาล่วงเลยผ่านไปจนพักกลางวัน   แจจุงกับเซียก็ลงไปซื้อขนมปังมาเป็นอาหารกลางวัน   ก่อนจะเดินไปนั่งที่เดิม

    ..............ใต้ต้นไม้ใหญ่เขียวชอุ่ม  ที่ทั้งแจและเซียก็ไม่รู้ว่ามันคือต้นอะไร



    *
    SNOW DREAM………..*

    เสียงริงโทนจากอุปกรณ์อิเล็กโทรนิกของแจดังขึ้น   ก่อนที่เซียจะได้เห็นรอยยิ้มของแจเป็นครั้งแรกของวัน.....



    "
    ฮัลโหล"

    "หวัดดีคับที่รัก    ทานข้าวรึยัง?"

    "กำลังกินอยู่  แล้วยุนล่ะ?  วันนี้กินอะไร?"

    "วันนี้ยุนนะได้คูปองกินฟรีมาหล่ะ  เค้าให้ยุนกินฟรีทั้งโรงอาหารเลยนะ   ยุนยังกินไม่ได้หยุดเลยล่ะแจ"

    "ระวังอ้วนนะเจ้าหมี!!"

    "หิหิ  ถึงจะอ้วนแต่ก็รักแจนะคร้าบ"

    ">///<  เจ้าบ้า   หยุดเลยนะ"

    "จะให้หยุดได้ไงล่ะ  ก็ยุน  ระ........"



    "ยุนจ๋าาาาาาาา   จะไปกินข้าวกินรึยัง  เราหิวแล้วน้าาาาาา"

    เสียงแหลมเล็กของผู้หญิงดังลอดผ่านโทรศัพท์มา




    .....................ทำให้หัวใจของแจจุงสั่นอย่างบอกไม่ถูก

    .................ไม่มีอะไร   ก็ยุนบอกว่ารักเรา

    ..............เราต้องเชื่อใจยุนสิ!!





    "
    อ๋าาาาาา  ยุน  เดี๋ยวแจวางก่อนนะ  เซียเรียกแล้วล่ะ  บ๊ายบายนะ"

    "เดี๋ยวสิแจ  มันไม่ใช่................"

    แจจุงวางเครื่องมือสื่อสารเครื่องเล็กของตัวเองลงหลังจากที่ตัดสายไปด้วยตัวเอง...............

    .............ก็แค่อยากจะหนี



    ปากบอกว่าต้องเชื่อใจ............แต่ทำไมการกระทำถึงต่างกันนัก




    "
    เป็นอะไรรึเปล่าแจ?   เกิดอะไรขึ้น?"

    "ไม่มีอะไรหรอกเซีย   เราไปกันเหอะ  ออดดังแล้ว"


    แล้วร่างบางทั้งสองก็เดินกลับขึ้นห้องของตัวเองไป   สายตาจากคนรอบข้างต่างก็จับจ้องมาที่ทั้งคู่

    ...................คนนึงคือ  ความร่าเริง  น่ารัก   ซุกซน  เหมาะกับหน้าร้อน

    ...................กับอีกคน  สวย  แต่เย็นชา  เหมาะกับหน้าหนาวอย่างตอนนี้ที่สุด

    ...............................แต่รู้สึกวันนี้แจจุงจะดูหนาวกว่าปกติแฮะ  -- * --



    "
    แจ.....อามิตย์หน้าวันเกิดแจแล้วนี่นา  อยากได้อะไรเป็นพิเศษรึเปล่า"

    รอยยิ้มเศร้าๆจากคนที่ถูกถามถูกส่งกลับมา



    .........ทำไมเซียถึงจำได้

    ..................ยุนโฮยังจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ




    "
    ไม่เป็นไรหรอกเซีย   เราก็ไม่เคยอยากได้อะไรเป็นพิเศษอยู่แล้วแหละ"

    "แต่เซียอยากให้อ่ะๆๆๆๆ"

    "งั้นเราขอให้เซียเป็นเพื่อนที่ดีของเราตลอดไปเลยได้มั้ย"

    "ได้สิ  สัญญากันเลยนะ"


    นิ้วก้อยเล็กๆของทั้งคู่เกี่ยวประสานกันเหมือนจะสร้างสายใยของความเป็นเพื่อนขึ้นมาด้วยตัวเอง....



    "
    หวัดดีเซีย  แจ  เป็นไงบ้าง"

    เสียงคุ้นหูที่ดังมาแต่ไกล  พอจะทำให้ร่างบางสองคนหันกลับไปหาง่ายๆ  ต่างกันตรงที่แจจุงยิ้มให้  กับเซียที่แยกเขี้ยวใส่ซะแล้ว....




    "
    ยังเสียงดังเหมือนเดิมนะมิกกี้  นายจะมาเงียบๆแบบคนอื่นเค้าไม่ได้เลยรึไง"

    เซียน้อยแขวะกลับไป  ก็มิกกี้น่ะชอบทำตัวเด่นซะเหลือเกิน

    ................หนูเซียหมั่นไส้นัก!!!



    "แหมๆๆๆ   ที่รักล่ะก็  หวงเค้าก็บอกมาเหอะ   กลัวเค้าเด่นเกินจนคนอื่นสนใจ  อะไรเงี้ยรึเปล่า?"

    "ใครที่รักของนายฮะ"

    "ก็นายไง"

    "เก็บปากไว้กินข้าวเหอะ!!"



    "หยุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ      พอเลยนะ  พวกนายนี่เป็นอะไร  เจอกันทีไรก็ทะเลาะกันได้ทุกที  -- --"

    "ก็มิกกี้หาเรื่องเราก่อนนะแจ  เราไม่ผิดนะ"

    "แจก็เห็นว่าเซียหาเรื่องก่อนอ่ะ   มิกเปล่านะๆ"

    "เอาเหอะ   สรุปว่าเลิกทะเลาะกันเหอะ  เราปวดหัว"


    แล้วแจก็ค่อยๆหิ้วกระเป๋านักเรียนของตัวเองขึ้นแล้วเดินนำออกจากห้องเรียน.............ก็เลิกเรียนแล้วนี่นา


    อีกสองคนข้างหลังรีบเดินตามไป  โดยทิ้งระยะห่างกับแจจุงเล็กน้อย................แจจุงจะได้ไม่รู้ว่าทะเลาะกันอยู่ 
    = =

    "แจจ๋าาาาาาาา   ทำไมวันนี้หน้างอจังเลยง่า!!  มีอะไรรึเปล่า   เค้าเป็นห่วงนะ"

    แจจุงหันหน้าไปตามเสียงเรียกกวนๆนั่น  ก่อนจะเบะปากด้วยความเบื่อ......

    ............มันมาอีกแล้ว!!!




    "
    มีอะไร???"

    เสียงดุๆกับหน้างอๆนั่นไม่ได้ทำให้ผู้มาใหม่รู้สึกอะไร    มุมปากถูกยกเหยียดขึ้นกว่าเดิม  จนเห็นฟันขาวเรียงอย่างเป็นระเบียบ   รอยยิ้มที่สามารถสยบใครหลายคนมาได้แล้ว.....


    .............แต่ไม่ใช่แจจุง


    "
    แจคร้าบบบบบ  ทำไมแจพูดอย่างงั้นหล่ะ ผมแค่เป็นห่วงเฉยๆเองนะ   อย่าดุสิ"

    "ฉันรำคาญ   บอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่ง!!!"

    "ก็ผมรักของผมอ่ะ   ^^"

    "ก็บอกแล้วไงว่าเรามีแฟนแล้ว   หยุดมายุ่งกับเราซะที"


    "อ้าว!!  ยังคบกันอยู่หรอกหรอ   แล้วทำไมผมถึงไม่เห็นเค้ามารับแจเลยล่ะช่วงนี้??"

    "ยุนเค้าเป็นประธานนักเรียน   เค้าไม่ว่างมาเจ๊าะแจ๊ะคนอื่นแบบนายหรอก!!"


    แจจุงสะบัดหน้ากลับไปทางเดิมก่อนที่ขาทั้งสองจะก้าวเดินด้วยความเร็วที่เร็วขึ้นอีก.....


    "
    เอ๊.............แล้วทำไมเมื่อวานผมถึงเห็นยุนเดินโอบผู้หญิงคนนึง  ดึกๆดื่นๆ  ล่ะครับ"

    หน้าขาวเหมือนจะซีดลงไปทันตา  พร้อมๆกับปากสีสดที่อ้าค้าง  หน้าสวยๆหันกลับมามองคนข้างหลังอีกครั้ง.............


    "
    สงสัยผมคงจะดูผิดจริงๆล่ะครับ   ยุนคงไม่ทำอะไรอย่างงั้นหรอกเนอะ  ก็เค้ายังมีแจอยู่นี่นา"

    รอยยิ้มกับสายตาที่ดูเป็นต่อนั่น  พอจะทำให้แจจุงสั่นเข้าไปอีก.......


    "
    จริงหรอคังอิน....."

    ดวงตาคู่โตมองคังอินด้วยสายตาว่างเปล่า...........



    ............มันเกิดขึ้นจริงๆแล้วใช่มั้ย??

    .......................ยุนกำลังมีคนอื่นใช่มั้ย???


    **********************************


    "อยากเห็นมั้ยล่ะ??  จะพาไปดู"

    คังอินก้มหน้าลงมาจนแทบจะชิดแจจุง  พร้อมกับยิ้มๆน้อยๆยั่วๆ    แต่แจจุงก็ไม่ได้รู้สึกอะไร


    ...............ยังคงจ้องตรงเข้าไปในดวงตาทั้งสองข้างของคังอินนิ่งๆ



    "
    ไป...."

    คังอินเหยียดยิ้มขึ้นอีกนิดก่อนจะตอบกลับมา...



    "
    งั้นวันนี้จะพาไปดู  แต่พรุ่งนี้ต้องไปกินข้าวเย็นดูหนังด้วยกันนะ "


    แจจุงมองหน้าคังอินแบบหาเรื่องอยู่น้อยๆ  ก่อนจะลืมตัวกัดปากตัวเอง  เหมือนที่ทำทุกครั้งเมื่อต้องการจะตัดสินใจ



    "
    ถ้าอยากโดนแฟนตัวเองหักหลังต่อไป  ก็ไม่ต้องรับข้อเสนอนี้ก็ได้นะ..."

    "โอเค!!!  แต่วันนี้รีบพาไปดูด้วยนะ"

    "อ่าาาาา.....ถ้าแจรีบขนาดนั้นก็รีบไปกันเหอะเนอะ"

    ก่อนที่คังอินจะคว้ากระเป๋านักเรียนของแจจุงมาถือให้  แล้วจับมือบางวิ่งไปพร้อมกัน


    "
    รีบก็จริง    แต่ไม่เห็นต้องจับมือเลยนี่นา"

    "อย่าขัดใจน่า"



    "เฮ้ย  แจจะไปไหนอ่ะ???"

    เสียงเล็กๆของเซีย  (ที่พึ่งจะเห็นว่าเพื่อนตัวเองวิ่งไปกับคังอิน  -- --)ร้องดังขึ้น


    "
    เจอกันพรุ่งนี้นะเซีย มิกกี้    เราจะไปเที่ยวกับคังอินอ่ะ"

    แล้วแจจุงก็โบกมือให้เพื่อนทั้งสอง  ก่อนจะวิ่งกับคังอินต่อไป


    "หวังว่าคงไม่ได้ตั้งใจจะประชดยุนหรอกนะ??"

    สองเสียงพูดขึ้นมาพร้อมกันเบาๆ  ก่อนจะหันมามองหน้ากันอีกครั้งแล้วสงครามน้ำลายจะดำเนินต่อไป......



    "
    นี่คังอิน   นายจะพาฉันมาที่นี่ทำไม??"

    "อ้าว!!  ก็แจอยากให้คังพามาดูยุนไม่ใช่หรอ  ก็พามาแล้วไง?"

    "นายแน่ใจนะ??  ไม่ใช่ว่าจะหลอกชั้นมามอมเหล้าหรอกนะคัง???"

    ไหนเมื่อตอนเย็นบอกว่าจะพามาแอบดูยุน  แต่ทำไมเจ้าบ้านี่ถึงพาผมมาที่โฮสคลับที่นี่ก็ไม่รู้.............

    .............มันจะพาผมมาทำไม    ยุนไม่มีทางจะอยู่ที่นี่อยู่แล้ว!!!


    "แล้วจะได้เห็น...."

    วันนี้ไอคังอินเหมือนจะดูดีอยู่เล็กน้อยกับเสื้อเชิ้ตสีครีมมีลายปักเป็นรูปปีกนกที่ข้างหลังของเสื้อ  และกางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้ม


    ..................ปฏิเสธไม่ได้  ว่า 
    "หล่อ"

    ..............แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เหมือนกัน ว่ายุนโฮ  "หล่อกว่า"!!


    ส่วนแจจุงใส่เสื้อโปโลสีเขียวสดใสกับกางเกงยีนส์สีซีด

    ..............แม้จะธรรมดา   แต่กลับเจิดจรัส

    .....................ถึงไม่มีเครื่องประดับใดๆ  แต่ก็ดึงดูดใจ



    "
    นั่นไง........"

    ก่อนที่คังอินจะชี้นิ้วไปตามทิศที่ตัวเองเพ่งเล็งอยู่แล้ว    แจจุงหันมองไปตามนิ้วเรียวนั่น  ก่อนจะได้พบกับภาพบาดใจ



    ..................ผู้หญิงคนนึงกอดเอวยุนโฮไว้   อกของหล่อนแนบชิดกับเอวหนาของยุนโฮอย่างสนิทแนบแน่น
    !!!


    ............แล้วยุนโฮยังทำหน้าระริกระรี้  ไม่ได้รังเกียจอะไรเลยด้วย



    "
    กลับกันมั้ย??"

    สายตาของคังอิน   ที่เหมือนจะเป็นห่วง  แต่ก็เหมือนจะดีใจไปพร้อมๆกัน...........

    ..................แจจุงยังไม่พร้อมจะเจอกับความจริง




    "
    กลับกันเถอะคัง"

    ในสมองเหมือนจะว่างเปล่า  ดวงตาเหมือนจะมองไม่เห็นอะไร   ร่างกายไม่รู้สึกถึงสัมผัสใดๆ




    ................แม้ว่ามือปลาหมึกของคังอินจะโอบเอวแจจุงจนเอวทั้งสองชิดกัน

    ...........................ไม่รู้สึกอะไรเลยตั้งแต่เห็นคนที่ไว้ใจ

    .............."หักหลัง"



    "อยากร้องไห้มั้ย???"

    หน้าขาวซีด  คิ้วที่ขมวดเข้าหากัน  กับดวงตาเลื่อนลอย


    .............ทำให้คนตรงหน้าเป็นห่วงอย่างบอกไม่ถูก

    .................ถึงจะอยากให้เลิกกับไอ้ยุนโฮ   แต่ก็ไม่อยากให้แจเจ็บนี่นา...


    .................เอายังไงดีคังอิน!!

    *********************************

    อย่าลืมเม้นค่า  สู้ววววๆๆนะคนเม้น  ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×