คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [SPECIAL]HBD JJ* >> JY MOMENT!! #2 ((100%แล้วจ้า))
[SPECIAL]HBD JJ* >> JY MOMENT!! #2
"นี่นายยุนโฮ!!! ตื่นเดี๋ยวนี้"
เสียงเหี่ยวๆของใครซักคนดังขึ้น รบกวนการหลับของผมอย่างจัง
"ป้าอย่ามายุ่งกับผมน่า!! ไปเลี้ยงหลานเถอะ!!"
แล้วในทันทีที่พูดจบ ผมก็ได้รับไม้เรียวไปเต็มหลัง........... นั่นพอจะทำให้ผมค่อยๆลืมตา แล้วก็ได้พบกับ
ป้า!!
ไม่ใช่หนิ!!
อาจารย์!!!
โอ้วโน่วววววววววววว ซอ วอ ยอ << มิใช่ภาษาเกาหลีแต่อย่างใด == == >> จริงๆยุนโฮ
"เป็นประธานนักเรียนซะเปล่า ทำไมทำตัวแบบนี้ หลับมันทุกคาบ ใช้ได้ที่ไหนยุนโฮ ชั้นล่ะอยากรู้นัก ตอนกลางคืนนายทำอะไรมากมายนักรึไง???"
"วู้วววววววววววๆๆๆ นั่นสิ ยุนโฮเมื่อคืนทำอะไร??"
เสียงผิวปากจากเพื่อนกับหน้าตาล้อๆของพวกมัน พอจะทำให้ผมยิ้มออกมาในทันที...
"โทษฮะจารย์ เมื่อคืนทำหนักไปหน่อยเฉยๆฮะ ^^"
ผมยิ้มให้อาจารย์ที่แทบจะกรี๊ดออกมา ฮีชอลที่นั่งข้างๆเอามือมาผลักหัวแรงๆหนึ่งที ก่อนที่ผมจะหันไปมอง แล้วยิ้มให้มัน ^^
"นายกล้าพูดอย่างนี้ออกมาได้ยังไงยุนโฮ??? แฟนนายเสียหายนะ!!! ทำไมผู้หญิงสมัยนี้ไม่รักษาความบริสุทธิ์ของตัวเองเอาไว้กันเลยนะ!!!"
อาจารย์พูดออกมาอย่างหัวเสีย ผมหันหน้าไปมองฮีชอลอีกครั้ง ก่อนที่ฮีชอลจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา...
"อะไรๆฮีชอล ขำอะไร ไร้มารยาท!!!"
"ก็แหมมมมมม ........ ถ้าอาจารย์ห่วงเรื่องพรหมจรรย์ของสาวคนนั้นล่ะก็ อาจารย์ไม่ต้องคิดมากหรอกฮะ เพราะว่าเจ้าของหัวใจของยุนโฮ
ไม่ใช่ผู้หญิงฮะ!!"
"อกอีแป้นจะแตก!!! อะไรกันเด็กสมัยนี้ จริงเรอะยุนโฮ???"
ผมหันไปมองอาจารย์ที่ยืนกุมหัวใจตัวเอง เหมือนหัวใจจะวาย (= =) แล้วยิ้มโชว์เขี้ยวขาวให้อีกที
"ถึงจะไม่ใช่ผู้หญิง แต่แจจ๋าสวยกว่าอาจารย์อีกนะฮะ ^^"
ก่อนที่ทั้งห้องจะฮาครืน พร้อมๆกับอาจารย์ที่คว้าหนังสือของตัวเองเดินออกจากห้องไปทันที
"นี่ๆยุนโฮ ขอดูรูปแฟนนายหน่อยดิๆๆ อยากเห็น"
ลีทึกเดินเข้ามาหา อย่างที่ผมสามารถบรรยายได้เลยว่า "อยากรู้มาก" = =
"อ่ะๆ ดูดิทึก"
ยุนโฮยังคงนั่งท่าเดิมแต่ว่าหันมาให้ลีทึกเห็นตัวเองชัดขึ้น ก่อนที่คนตาสวยจะพูดออกมาอย่างหัวเสีย...
"ไหนล่ะ ให้ดูอะไรยุน?"
"อ้าว!! นี่ไง อยากเห็นแจแจไม่ใช่หรอ นี่แหละแจแจ"
ยุนโฮชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง แล้วก็ได้รับใบหน้าแสนจะงุนงงของลีทึกเข้าให้...
"เอาดีๆดิยุน เราอยากเห็นนะ!!"
"ก็บอกแล้วไงว่าให้มองมาที่เรา!! ก็ยังไงเรากะแจก็คนเดียวกันอยู่แล้วไงล่ะ!! 555"
"เจ้าหมีบ้า!! ถ้าอย่างงี้เรียกว่าสวย ชั้นคงเรียกได้ว่าโครดสวยล่ะ!!"
ลีทึกชี้นิ้วไปที่หน้ายุนโฮ เหมือนจะว่าแจจุง แต่ทำไมยุนโฮรู้สึกว่าไม่ใช่........
...................แอบด่านี่หว่า!!
"เฮ้ยทึก หาเรื่องหรอ ว่าเราได้ แต่ห้ามว่าแจจ๋าโว้ยยยยยยยย"
และแล้วปฏิบัติการอุ้งตีนหมีก็เริ่มต้นขึ้น พร้อมๆกับหมีตัวนึงที่วิ่งไล่คนตาสวยอย่างเอาเป็นเอาตาย.....
**************************************************
"ไอยุน พักเล็กเช้ามีแข่งบาสนะ แกจะไปเปล่า??"
ฮีชอลเดินมาพร้อมกับลีทึกแล้วถามขึ้นในทันที
"มีรางวัลเปล่าวะ??"
"มีดิ วันนี้ถ้าใครได้เป็น MAN OF THE MATCH จะได้กินฟรีทั้งโรงอาหารเลยแหละ"
ยังไม่ทันที่ลีทึกจะพูดจบ เจ้าหมีก็วิ่งมุ่งหน้าไปที่สนามบาสแล้ว...... - * -
...........ก็ตอนนี้เรื่อง เซฟ แอ่น เมค มันนี่ มันเป็นหน้าที่ของหยุ่นยุ้นนี่ฝร่า!!
"เฮ้ยยุน รอก่อนดิวะ!!"
และแล้วร่างบางอีกสองคนก็ต้องวิ่งตามหมีถึกไปอย่างโดยดี
*************************
"พี่คังตะฮะ ผม ลีทึก แล้วก็ฮีชอลขอลงแข่งบาสด้วยนะฮะ"
"ดีดี ขาดสามคนพอดีเลย"
พี่คังตะยื่นเสื้อกล้ามติดเบอร์มาให้ผมสามตัว แล้วผมก็เดินเอาไปให้ทึกกับฮีชอลคนละตัว....
"เอาหล่ะ วันนี้นายยุนโฮจะสู้ตาย!!!!!!!"
ยุนโฮตะโกนออกมาดังๆก่อนจะเดินไปรวมกับกลุ่มพร้อมๆกับลีทึกและฮีชอล
"ไม่ต้องจริงจังมากแล้วกันนะ เอาแค่หนุกๆพอ"
พี่คังตะบอกทุกคนในทีมก่อนที่ทุกคนจะเข้าประจำที่ของตัวเอง
เกมเริ่มขึ้นเมื่อกรรมการเรียกคนของทั้งสองฝั่งไปฝั่งละคนเพื่อปัดลูก.....
ฝั่งของยุนโฮ คือ คังตะ และอีกฝั่งหนึ่งก็คือ ใครซักคน ((== ==))
คังตะกระโดดปัดได้ลูกจึงตกมาทางฝั่งของยุนโฮ ยุนโฮไม่รอช้าวิ่งเข้าไปเลี้ยงลูกทันที ก่อนจะส่งต่อให้ลีทึก แล้วลีทึกส่งต่อให้ฮีชอล
ฮีชอลได้จังหวะเหมาะ........ค่อยๆกะทิศทางของลูก มือบางเล็งองศาอย่างแม่นยำ เข่าทั้งสองย่อลง แล้วกระโดดขึ้นเป็นแรงส่งให้ลูกบาส
......ลูกสีส้มลอยละลิ่ว ด้วยแรงส่งที่ดีเยี่ยม
.................แต่ไม่ลง -*-
"อ่า..... ก็เล่นกันหนุกๆหนิเนอะ ^^"
และนั่นเป็นรอยยิ้มแรกในชีวิตฮีชอลที่ไม่ได้รอยยิ้มกลับมาเลย = =
ร่างบางเลยต้องลดมุมปากลงอย่างช่วยไม่ได้ แล้วเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของเกมต่อไป...
ตอนนี้ลูกอยู่ที่ฝั่งตรงข้าม พี่ชายหัวตะเกียบ(- -??)เลี้ยงลูกฝ่าดงมาได้ซักพัก ก็ถูกคังตะตัดลูกกลับมา..
คังตะส่งลูกต่อให้ลีทึก ซึ่งอยู่ในจังหวะเหมาะจะชู้ตพอดี...
ลีทึกกะองศาจะชู้ตลูก ร่างบางกระโดดสูงขึ้น พอดีกับที่พี่ชายหัวมะพร้าวฝั่งตรงข้ามจะเข้ามาสกัดพอดี....
ด้วยแรงวิ่งอันสูงส่งของพี่ชายหัวมะพร้าว ลีทึกที่กระโดดอย่างสวยงามถูกชน และกำลังจะดิ่งสู่พื้น.....
"เฮ้ย!! ทึก!!"
ยุนโฮวิ่งมาด้วยความเร็วแสงแล้วรับร่างบางเอาไว้.......
แล้วหลังของหมี(-*-)ก็กระแทกพื้นอย่างแรง
"โครมมมมม!!"
"โอ๊ย!!!!!!!!!!!!!!"
"เฮ้ยยุน เจ็บเปล่า เราขอโทษ TT TT"
คนตาสวยรีบพยุงหมีให้ค่อยๆลุก หน้าตาเหมือนจะร้องไห้
"เจ็บดิ แต่ไม่เป็นไร นายไม่เป็นไรก็ดีแล้ว"
ผมค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นจากพื้น ที่หลังปวดระบม
"ไหวเปล่ายุน มามาเดี๋ยวเราพาไปพัก"
"ขอบใจนะทึก"
และแล้วหมีถึกอย่างผมก็ต้องมานั่งอยู่ข้างสนามพร้อมกับหลังที่เขียวเป็นจ้ำๆ
.................แง้ TT TT แล้วแมนออฟเดอะแมช ของหนูล่ะ!!!! ชวดมิใช่น้อยยยยยยย โฮกกกกกกกกก
*ปิ๊ด ปิ๊ด ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด หมดเวลา
ลีทึกกับฮีชอลรีบวิ่งมาหาผมทันที แล้วฮีชอลก็เปิดปากพูดก่อน...
"เจ็บเปล่าแก?? จะสร้างเรตติ้งรึไงทำตัวอย่างกับเป็นพระเอกหนัง ^^"
ฮีชอลยิ้มให้ล้อๆ ก่อนที่ผมจะยิ้มออกมาแล้วรีบตอบไปในทันที
"ก็ดีกว่าคนที่วางท่าซะดีแล้วก็เหลวล่ะเนอะ ทึกเนอะ??"
ลีทึกหัวเราะออกมา ส่วนฮีชอลสะบัดหน้าไป90องศาแล้ว...
"พูดอย่างงี้ขอให้แจไม่รัก!!!"
"เอ๊ะๆ พวกแกนี่ชอบเล่นของสูง อย่ามายุ่งกับแจจ๋าโว้ยยยยยย"
ผมลุกขึ้นหมายจะเตะฮีชอล แต่เจ้านั่นแค่ถอยขาไปสามก้าว แล้วกอดอกยิ้มอย่างมั่นใจ.....
แล้วผมก็รู้เหตุผลในทันทีว่าทำไมมันถึงยิ้มขนาดนั้น.....
ผมลุกก็จริง ........ แต่ทำไมหลังถึงยังอยู่ในแนวขนานกับพื้นล่ะ??? TT TT
................เจ็บเป็นบ้าเลย!!!
"เห้ยยุน นั่งลงๆๆ"
ลีทึกรีบพยุงผมนั่งลงกับเก้าอี้ที่เดิม ฮีชอลเดินเข้ามาในระยะเดิม แล้วรีบอ้าปากทันที
"ท่าคารวะแกน่ารักดีนะยุน 5555+"
ผมได้แต่นั่งๆนิ่ง มือซ้ายกุมหลังเอาไว้ แต่ปากท่องบทสาปแช่งฮีชอลไปเรียบร้อย....
"เอาหล่ะ!! ตอนนี้เราจะประกาศ MAN OF THE MATCH แล้วนะ"
พี่คังตะตะโกนออกมาเสียงดังๆ คนทั้งโรงยิมพร้อมใจกันเงียบ พร้อมๆกับผมที่เหี่ยวเกินจะฟัง
TT TT ชวดซะแล้ววววววววว
"คนที่ได้ก็คือ..... จุงยุนโฮ ที่ช่วยแฟนสาวไว้ด้วยความร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก รักกันนานๆนะ ยุนทึก ^^"
ผมหันไปมองหน้าลีทึก ที่ตอนนี้หน้าแดงอย่างกับลูกมะเขือเทศ แล้วรีบลุกขึ้นทันที เดินไปหาพี่คังตะ ...........แม้ว่าจะยังทำท่าคารวะอยู่ -*-
ผมค่อยๆเงยคอขึ้นไปมองหน้าพี่คังตะด้วยสายตาหงุดหงิด....
พี่คังตะรีบถามกลับมาทันที
"อะไรยุนโฮ ไม่พอใจอะไร อ่ะนี่!! รับไปรางวัลของนาย แล้วก็ไม่ต้องขอบคุณชั้นขนาดนั้นก็ได้ แหมๆๆ ก้มไม่ขึ้นมาเลยนะ 555+"
ผมหายใจเข้าแรงๆอีกครั้ง ก่อนจะเปล่งเสียงออกมาดังๆ
"ผมมีภรรยาคนเดียว ชื่อคิมแจจุง ฮะพี่!! กรุณาพูดให้ถูกด้วย!!"
ทั้งสนามพร้อมใจกันเป่าปาก ด้วยความชอบใจ พี่คังตะยิ้มโชว์ฟันขาว...
"งั้นสงสัยวันนี้นายต้องไปให้ภรรยานายดูแลหน่อยล่ะมั้ง??? ช่วยสาวอื่นจนเจ็บตัวอย่างเนี้ย 555+^^"
"ท่าทางคงทั้งคืนเลยล่ะครับคืนนี้ 555+"
พี่คังตะหันมายิ้มอีกครั้ง
"ก่อนจะคิดเรื่องนั้น พี่ว่าแกยืนให้เหมือนคนปกติให้ได้ก่อนดีกว่านะยุนโฮ555"
แล้วเฮียแกก็เดินจากไป ฮีชอลกับลีทึกรีบเดินเข้ามาลากผมกลับห้อง
.............ก็หมดพักแล้วนี่นา
***************************************
อ่านแล้วอย่าลืมเม้นนะคะ เพราะคอมเม้นเปนกะลังใจของผู้แต่งค่า ^^
รักทุกคนน้า
ความคิดเห็น