คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : กลับบ้าน~*
บทที่5
กลับบ้าน
"เฮ้ย ไอยุทธ เป็นไรวะ ทำหน้าเหม็นขี้เชีย"
"เปล่าๆๆ คิดไรนิดหน่อยอ่ะ ป่ะ ไปเตะบอลกัน"
"ยุทธจ๋า ไปยังจ๊ะ"
"อ่าว สนมารอหรอจ๊ะ เป็นไง เรียนเหนื่อยมั้ย"
"ไม่หรอกจ้ะ วันนี้จะไปพักที่ไหนจ๊ะเนี่ย"
"อ่อ วันนี้จะเตะบอลฮะ สนจะไปดูมั้ย"
"อยากให้สนไปป่ะล่ะจ๊ะ"
"ก็ต้องตามใจสนนะ เดี๋ยวยุทธไปก่อนนะ อยากเตะบอลมากเลย"
"ยุทธๆ"
"หือ?"
สนทำแก้มป่องข้างนึงแล้วชี้ให้ผมหอม เอาเฮอะ ผมก็ก้มไปหอมสนแล้วรีบวิ่งตามเพื่อนๆไป
"แหม่ ขนาดมรึงไม่ได้รักเค้านะเนี่ย ยังสวีทซะ"
"ข้าทำตามที่เค้าต้องการนะเว้ย ข้าไม่ได้ทำเพราะอยากทำหนิ"
"เร็วดิวะไอเบลไอยุทธ คุยกันอยู่นั่นอ่ะ"
"เออๆ"
แล้วเราก็วิ่งไปเปลี่ยนชุดแล้วก็หาอะไรยัดใส่ท้องกันนิดหน่อย เราก็รวมตัวกันแบ่งทีม ไอพี่เทปมันก็มาเล่นด้วยเว้ย ดีเลย จะได้จัดการเรื่องของไอลี่ให้เรียบร้อยเลย
"อ่ะ ไปๆแยกทีมกันเลย ลี่แกเป็นกรรมการให้หน่อย"
"อื้มๆ"
เราเริ่มเล่นกันมานานแล้วเหมือนกัน เสียงกรี๊ด เสียงเชียร์นี่ทำให้ผมรู้สึกเหมือนว่านี่เป็นการแข่งบอลโลกงั้นอ่ะ ตอนนี้บอลอยู่กับผม ผมกำลังจะส่งบอลให้ไอเบล แต่ก็เหลือบไปเห็นเธอ...........เพชรยิ้มให้ผมอยู่ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรมันทำให้ผมออกแรงไปที่เท้าแล้วเตะบอลเข้าโกไปเลย
"เฮ้ย ไอยุทธทำไมมรึงไม่ส่งให้ข้าวะ"
"ก็เมื่อกี๊ตอนที่กำลังจะส่งอ่ะ ไอฟ้ามันอยู่หลังมรึงไง"
"อ่าว จริงดิ เออดีละ"
เมื่อกี๊ทำไมเราถึงไม่ส่งให้ไอเบลฟระ ทั้งๆที่จริงๆแล้วไม่มีใครอยู่ข้างหลังไอเบลซะหน่อย เฮ้อ ไอยุทธเอ๊ย นั่นรุ่นน้องนะเว้ย แล้วมรึงก็มีแฟนแล้วด้วย ถึงจะแค่สองวันก็เหอะ.........
เล่นกันไปจนใกล้จะหมดพัก พวกเราก็เลิกเล่นสรุปว่าทีมผมชนะ เราก็ไปเปลี่ยนชุดกัน พอออกมาสนก็ยืนรออยู่หน้าห้องแล้ว แล้วก็มีอีกคนยืนอยู่ใกล้ๆกัน..........................เพชร
"เหนื่อยมั้ยจ๊ะยุทธ"
"อ่านิดหน่อยฮะ"
"หรอ ขึ้นห้องกันเหอะนะ"
"อ่าแป๊บนึงนะฮะ เฮ้ยไอวิช มีกระดาษกับปากกาป่ะ"
"อ่ะเอาไปเดะ"
"เออแต๊ง"
แล้วผมก็รีบเขียนๆๆอย่างเร็วเพราะสนมองอยู่ แล้วผมก็เดินไปพร้อมกับสน พอเดินผ่านเพชรผมก็ยัดกระดาษเข้าไปในมือเธอ แต่ไม่ได้หันไปมองเธอหรอก แล้วผมก็เดินออกไปพร้อมกับสนที่ควงแขนผมอยู่
อ่าว ไรเนี่ย ยัดกระดาษมาให้เนี่ย ชั้นรีบคลี่กระดาษที่ยุทธพึ่งยัดให้ออกอ่าน
โทษนะที่พี่คุยด้วยไม่ได้ วันนี้กลับบ้านยังไง ถ้าคนขับรถไม่มารับพี่ไปส่งได้นะ ตรงที่เราเจอกันเมื่อเช้าน่ะ ถ้าจะกลับกับพี่ก็ไปรอหน้าประตูโรงเรียนแล้วกันนะจ๊ะ โทษจริงๆนะที่คุยด้วยไม่ได้ อย่าร้องไห้นะ ^^
ชั้นยิ้มกับตัวเอง เหมือนจะดีใจที่เค้าก็ยังห่วงชั้นเหมือนกันนะเนี่ย เฮ้ย เพ้อเจ้ออีกแล้ว ชั้นมาอยู่ที่นี่เพื่อแก้แค้นนะ ชั้นต้องไม่รักไอบ้านั่นเด็ดขาด หวังว่าจะทำได้นะ กลัวใจตัวเองจัง..............
ผมแยกกับสนหน้าตึกเธอหอมผมทีนึงแล้วก็เดินขึ้นตึกไป ผมรอแป๊บนึงให้พวกไอเบลมันมาเดินด้วยกัน
"แหม่ เห็นสวีทกับพี่สนอยู่ไม่นึกเล้ย ว่าจะแอบไปกิ๊กน้อง ม.1 ซะด้วย"
"เฮ้ย มรึงเห็นหรอวะ"
"เออเสะ เห็นกันหมดทั้งสามคนเนี่ยหละ น้องเค้าอ่านแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะเว้ย เขียนไรไปวะ"
"บอกเพื่อ?"
"เฮ้ยบอกมาเดี๋ยวนี้นะเว้ย"
"พวกมรึงจับกุให้ได้ก่อนละกันไอเบลไอวิชไอบีม กุเผ่นหละ"
"เฮ้ย!!!!!!!"
พวกเราก็วิ่งไล่จับกันอย่างหนุกหนาน แล้วก็เจอเข้าให้อีกแล้ว......................จารย์มารศรี เจ้าเก่าเจ้าเดิมและเจ้าเดียว เฮ้อออออออออออออออ
"ไงวิทยายุทธ เข้าสายอีกแล้วเหรอ อ้อ ไม่ใช่แต่วิทยายุทธ ทั้งวัลย์ประภา ทิพย์ธิดา แล้วก็สิรินทิพย์ด้วยเรอะ"
"ก็อย่างที่เห็นแหละอาจารย์"
"วิทยายุทธเธออยากจะยืนหน้าห้องอีกมั้ย"
"ไม่เอาอาจารย์ ยุทธสัญญากับตัวเองแล้วว่าจะตั้งใจเรียน ยุทธไม่ยอมชวดเรียนไปคาบไม้บรรทัดแน่"
"โอ้วววววววววววววววววววววววว ครูดีใจมากเลยนะที่เธอคิดได้ซักที ไป เข้าห้องเลย ตั้งใจเรียนด้วย"
"ชัวร์ฮะ"
อาจารย์เหมือนจะตกใจมากที่ผมตั้งใจเรียน ซึ้งใจกับอาจารย์มากเลยนะ ตั้งใจเรียนก็ดีเหมือนกันนะ ไม่อยากขี้เกียจให้จารย์ไม่สบายใจ
"ไอยุทธ แกจัดการเรื่องพี่เทปให้ฉันยัง"
"เฮ้ย ลืมหวะ โทดๆ เดี๋ยววันนี้โทรไปคุยให้ ไม่เบี้ยวแน่ๆ"
"เออดีๆ ลืมเข้าไปเลย ไอบ้า ฉันหัวใจจะสลายอยู่แล้วเนี่ย"
"อ้วก"
ผมตื่นเต้นจังว่าเพชรจะกลับบ้านกับผมรึเปล่า แต่ทำไมต้องตื่นเต้นกับเรื่องของรุ่นน้องที่พึ่งเจอกันเมื่อเช้าด้วยฟะ
//ติ๊งต่อง//
แล้วในที่สุดก็เลิกเรียนซะที ผมรีบเอาการบ้านทั้งหมดยัดใส่เป้แล้วเหวี่ยงเป๋าเป้ขึ้นบ่า บายไอลี่แล้วรีบวิ่งไปที่ห้องสน
คนในห้องสนเหมือนจะไม่พอใจสนมากที่สนคบกับผม แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะว่าผมประกาศแล้วว่าเป็นแฟนผม
"ไปยังจ๊ะ"
"ไปจ้าๆ"
แล้วเราก็เดินกันไปใกล้ถึงประตูโรงเรียนผมก็เห็น..............เพชร ผมดีใจยังไงบอกไม่ถูกแฮะ เพชรเหมือนจะหน้าเศร้าๆยังไงไม่รู้แฮะ พอเพชรมองมาทางผมผมรีบยิ้มให้แล้วขยับปากแต่ไม่มีเสียงบอกไป "ตามพี่มานะ" เพชรก็พยักหน้ารับ ผมกับสนก็เดินนำไป สงสารเพชรเหมือนกันนะ ต้องเดินตามคนเดียวเลย เหงาแย่
ทำไมเราต้องมากับเค้านะ มาอยู่ดูเค้ากับแฟนจู๋จี๋กันรึไงเนี่ย
ผมกับสนกำลังจะก้าวขึ้นรถเมล์ไป ผมหันไปจับมือเพชรไว้แล้วขยับปากบอกเธอว่า เอาสิ ชนะความกลัวของเธอให้ได้
อืม ชั้นต้องลองดูบ้าง ไม่อยากกลัวบันไดอยู่อย่างนี้ทั้งชีวิตหรอกนะ ชั้นพยายามก้าวขึ้นบันไดและ ฉันก็ขึ้นได้ บันไดไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดจริงๆ ชั้นหันไปมองยุทธที่ยังจับมือชั้นไม่ปล่อย เค้ายิ้มให้ชั้นแล้วพูดว่า เยี่ยมมาก ทำให้ชั้นรู้สึกว่าเค้าก็ไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไรนี่นา
เพชรเดินขึ้นบันไดได้แล้ว ดีจัง แต่ผมก็ต้องรีบหันกลับไปหาสน ก่อนที่สนจะสงสัย พอดีสนหันไปจ่ายตังค์ให้เป๋ารถเมล์พอดี ผมเลยรอดไป ผมก็เลยหยิบเป๋าตังค์ขึ้นมา จ่ายให้เพชรด้วย เพราะท่าทางคุณเธอจะไม่มีเหรียญติดตัวหรอก
รถเมล์ก็ยังแน่นเหมือนเดิมแต่ก็ดีทำให้สนมองไม่เห็นว่าแขนอีกข้างของผมที่เธอไม่ได้จับอยู่มีเพชรเกาะอยู่อีกคน เพชรไม่พูดอะไรเลย ผมก็ต้องคุยกับสนด้วยเดี๋ยวสนจะสงสัย
เดี๋ยวสนจะลงป้ายหน้าแล้ว ดีเหมือนกัน ไม่อยากปิดๆอยู่อย่างนี้หรอกนะ รู้สึกเหมือนไม่จริงใจยังไงไม่รู้ สนเลยเดินไปทางประตู ทำให้พวกเรายืนกันเป็นสามเหลี่ยมเลย ประเชิญหน้ากัน โอ้วววววววววว
"ยุทธ สนจะลงป้ายหน้าแล้วนะ"
"อื้ม ยุทธรู้แล้ว"
"สนจะไปแล้วนะยุทธ ไม่มีจูบลาหน่อยหรอ"
"เอ่อ..................................."
ผมเหลือบไปมองเพชรนิดนึงแล้วก็ฉุกคิดได้ว่า เราไม่ได้เป็นอะไรกับเพชรเลยนะ แต่เราเป็นแฟนกับสน แล้วทำไมเราจะต้องสนใจด้วยว่าเพชรจะให้เราทำหรือไม่ให้
ผมขยับตัวเข้าไปใกล้สนมากขึ้น แล้วก้มลงมาประทับริมฝีปากกับสน ผมรู้สึกว่าเพชรกำแขนเสื้อผมแน่นขึ้นยังไงก็ไม่รู้
สงสัยเราจะคิดผิดจริงๆที่ตามยุทธมา มาทำไมให้เจ็บใจเล่นเนี่ย เค้ารักกันดีจะตาย ไม่มีช่องว่างให้เราเลยด้วยซ้ำ เราได้แต่มองว่าเมื่อไหร่เค้าจะแยกกัน คิดแล้วน้ำตามันก็รื้นขึ้นมา เอ๊ะ ทำไมชั้นต้องสนเรื่องพวกนี้ด้วยเนี่ย
เค้าก็แยกออกจากกันแล้ว สนเขย่งขึ้นมาหอมแก้มยุทธทีนึงแล้วก็เดินลงจากรถเมล์ ทำไมชั้นถึงอยากตบนังนั่นจัง
"อย่าร้องไห้สิ เดี๋ยวไม่สวยนะ"
ผมเห็นเธอร้องไห้แล้วรู้สึกไม่ค่อยดีเลย ผมเลยหยิบผ้าเช็ดหน้าของผมยื่นให้เธอ เธอรับไปซับน้ำตาของเธออย่างเร็ว ผมไม่เข้าใจเลยว่า เธอร้องไห้เรื่องอะไร
"ขี้แงจัง นี่เพชรร้องเรื่องอะไรเนี่ย พี่ไม่เข้าใจเลยอ่ะ"
"เพชรเองยังไม่เข้าใจเลยค่ะ"
"อึดอัดรึเปล่าต้องมาอยู่กับพี่กับแฟนน่ะ"
"ไม่หรอกค่ะ พี่ดูรักกันดีหนิคะ"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่พี่ถามอ่ะ"
"จริงด้วย"
"5555555+ เพชรนี่ตลกดีเหมือนกันเนอะ"
"อ้าว ว่าเพชรรึเปล่าเนี่ย"
"เปล่านะเปล่า อ้อ แล้วพรุ่งนี้เพชรไปโรงเรียนยังไงล่ะ"
"อ๋อ ก็ต้องดูก่อนน่ะค่ะ ถ้าไม่รบกวนเพชรไปกับพี่ยุทธได้มั้ยคะ"
เพชรก้มหน้ามองพื้นเขินๆ หน้าเธอก็แดงด้วยแหละ
"อื้อ ไปสิ พี่ก็เหงาๆเหมือนกัน แต่พี่ต้องลงไปรับแฟนพี่ด้วยหงะ เพชรจะอึดอัดมั้ย"
"แล้วเพชรจะไปขัดพี่สองคนรึเปล่าล่ะคะ"
"ไม่หรอก พี่จะได้มีเพื่อนคุยระหว่างทางด้วย"
"พี่ยุทธเกิดวันที่เท่าไหร่หรอคะ"
"นี่ เลิกพูดคะขา กับพี่เหอะ มันดูห่างๆกันยังไงไม่รู้"
"พี่ยุทธก็เลิกแทนตัวเองว่าพี่สิคะ"
"แล้วจะให้พี่เรียกตัวเองว่าอะไรล่ะ"
"เรียกยุทธไรเงี้ยก็ได้ค่ะ"
"เอ่อ............................คือ พี่จะเรียกตัวเองว่ายุทธเฉพาะที่บ้าน แฟนแล้วก็อาจารย์มารศรี..........เท่านั้นน่ะจ้ะ"
"หรอคะ"
ชั้นก็นึกว่าเค้าจะมีใจให้ชั้นบ้าง สงสัยจะคิดผิดจริงๆ
"อ่าว พี่ยังไม่ได้บอกเลยว่าพี่เกิดวันที่เท่าไหร่ เกิด 29 กุมภา จ้ะ"
"ตอนนี้อายุเท่าไหร่แล้วคะเนี่ย"
"อ๋อ ปีนี้จะสิบหกแล้ว"
"จริงดิ้ นี่ยังไม่สิบหกอีกหรอ"
"อื้อ ก็นี่พึ่งจะเปิดเทอมเองนะ วันเกิดพี่ก็รอปีหน้าเลยอ่ะ แถมปีนี้มีวันเกิดอีกตะหาก ดีใจจัง"
"เราเรียกว่ายุทธเฉยๆได้มั้ย ยุทธเด็กกว่าเราอีกอ่ะ เราไม่อยากจะพูดเล้ย"
"อ้าว จริงดิ้ เราก็หลงเรียกตัวเองว่าพี่อยู่ตั้งนาน 555+ แล้วเพชรเกิดวันที่เท่าไหร่ล่ะ"
"เกิด 26 มิถุ อ่ะ วันสุนทรภู่ด้วยนะ จะบอกให้"
"อ่ะจ้า แก่มิใช่น้อยนะนี่ 555+"
"โหย พอรู้ว่าตัวเองเด็กกว่าก็แกล้งกันเลยนะ"
"อ่ะแน่น้อน"
"เชอะ ไม่รู้จะถามวันเกิดเราไปทำไม ถามไปยุทธก็ไม่จำอยู่แล้วอ่ะ"
"รู้ได้ไงว่าเราจะไม่จำ"
"ยุทธ..................เรารู้นะ ว่าตัวเองสำคัญแค่ไหนอ่ะ ยุทธมีคนอีกตั้งมากมายให้ยุทธจำวันเกิดอ่ะ"
"เฮ้ย งอนหรอเนี่ย แก่แล้วยังจะงอนอีกหรอป้า ครึกครื้นหน่อยเสะ"
"นี่ เรียกเราป้าเรอะ เดี๋ยวแม่ตบจูบซะเลยหนิ"
"กล้าเร้อ เมื่อเช้างี้ แค่หน้าใกล้กันนิดหน่อยหน้าก็แดงเป็นมะขือเทศแล้ว"
"เชอะ"
"เราไม่อยากจะเชื่อเลยนะ ว่าเพชรจะพูดเก่งอย่างงี้อ่ะ นึกว่าจะขี้อายๆเรียบร้อยๆซะอีก"
"อ่าว แล้วทำไมอ่ะ ยุทธไม่ชอบหรอ"
"เปล่าหรอก เราคิดว่าดีแล้วแหละที่เพชรเป็นตัวของตัวเองน่ะ เวลาที่เพชรเรียบร้อยอ่ะ เราต้องเห็นหน้าแฟนเก่าเราซ้อนขึ้นมาทุกครั้ง ดีแล้วล่ะที่เป็นอย่างนี้น่ะ"
ชั้นไม่อยากจะเชื่อเลยนะ ว่านายวิทยายุทธนี่จะเป็นคนไม่ดีๆจริงๆ
แต่.....................
ถ้าจะให้ชั้นเลือกคนที่ชั้นจะเชื่อระหว่างน้องสาวฝาแฝดที่อยู่ด้วยกันมาเกือบ16ปี กับไอคนที่ชั้นพึ่งคุยครั้งแรกเมื่อเช้า ชั้นเลือกเชื่อน้องสาวชั้นอยู่แล้ว
"ป่ะ ไปเร็วดิเพชร ต้องลงป้ายนี้นะ"
"อื้อๆ"
ผมกับเพชรลงรถเมล์ได้อย่างไม่มีปัญหา เพชรลงบันไดได้แล้ว ผมกับเพชรก็เดินเข้าบ้านไปพร้อมๆกับผม ผมสงสัยจังว่าบ้านเธออยู่ไหน
"เพชร แล้วบ้านเพชรอยู่ใกล้ๆบ้านเราหรอ"
"อื้อ ก็หลังท้ายซอยน่ะ"
"อ่อหรอ ให้เราเดินไปส่งมั้ย"
"อย่าเลย ยุทธน่าจะเหนื่อยแล้วนะ ไปอาบน้ำนอนเหอะ"
"อื้อ บายนะ พรุ่งนี้เจอกันหน้าบ้านเราละกัน"
"อื้อ บะบาย"
แหะๆ
ก่อนอื่นต้องขออภัยทุกคนด้วยน้า
ทั้งๆที่สันยาจามาอัพเมื่อวาน แต่ก้อไม่ได้อัพอ่ะความจริงคือเพออ่ะลืม
= = กำกำกำ
ไม่มีคำแก้ตัวใดๆเลยล่ะ 555
ขอขอบคุนทุกๆคอมเม้นเลยนะคะ เพอจาพยายามปรับปรุง
รักทุกคนเลยน้า
เปิดเทอมแล้วก้อดูแลสุขภาพด้วยน้า
เพอยังไม่เปิดหล่ะ
วะฮ่า มีความสุขบนความทุกข์คนอื่น
55555
รักทุกคนนะจ๊ะ เทคแคร์จ่ะ
ความคิดเห็น