[Who Are U]::รักอีกครั้งจะได้ไหม

ลำดับตอนที่ #9 : ++เรื่องที่ไม่ได้คาดคิด++

“ปิ๊ดๆ>_<”



สิ้นเสียงนกหวีด   ฝ่ายกองเชียร์ที่มีนักเรียนหญิงเป็นจำนวนมากก็พากันลุกขึ้นกรี๊ดกร๊าดด้วยความดีใจทันที   ส่วนนักบาสที่อยู่ในสนามได้แต่ยิ้มเพียงเล็กน้อย    ก่อนที่กรรมการจะเป่านกหวีดให้ทั้งสองมายืนเรียงแถวหน้ากระดานเพื่อจับมือกัน-.,-



43 ต่อ 18



-_-;;  อะไรมันจะง่ายดายขนาดนี้ฟระ



“แมทช์นี้คิม โค ตะ ระ เด่นเลยอ่ะแก>.<”  แป้งสะกิด  



ฉันแกล้งทำเป็นมองคนร่างสูงในชุดบาสสีขาวแถบแดงด้วยสีหน้าธรรมดาที่สุดเท่าที่จะทำได้>.,<



“งั้นๆแหละ-_-“ ฉันบอก



อ๊ายยยย >_<   ถึงแม้ว่ามันจะจริงก็เถอะ   แต่ฉันไม่อยากจะยอมรับอยู่ดีว่าคนที่ถูกเอ่ยถึงมากที่สุดในแมทช์นี้คือนักบาสหน้าใหม่ของโรงเรียนเรา



เป็นของแน่อยู่แล้วว่าความเจิดจรัสและความเป็นไอดอลของพี่น้ำนั้นไม่ได้หายไปเลย     แต่แมทช์นี้พี่น้ำกลับนั่งตีพุงกินแตงโมอย่างสบายอยู่ข้างสนาม   ปล่อยให้ไอหื่นไปลงโชว์ฟอร์มได้อย่างเต็มที่-*-



และนั่นแหละ...    ที่ทำให้ฉันนั่งเกือบไม่ติดที่ตลอดการแข่งขัน>.,<



“กรี๊ดด!! >O<  เบอร์สิบสี่น่าร้ากกจางงเลยคร่า”



เสียงตะโกนที่ดังมาจากกองเชียร์อีกฝั่งก็ยังดังไม่หยุดเหมือนกัน-_-^    นอกจากนั้นยังกรี๊ดกร๊าดให้กับพวกในทีมที่เหลืออย่างเปิดเผย     ไม่ว้นแม้แต่พี่น้ำที่นั่งแช่แป้งปัดแมลงวันอยู่ข้างสนาม



“กรี๊ด>O<  หันมาแล้วๆๆ    ท่ากินแตงโมผู้ดีโคดๆๆ”  



-_-พวกแกเป็นกองเชียร์ฝ่ายไหนกันแน่เนี่ย



ฉันหันไปมองนักบาสอีกทีมทันที    อ้อ-_-“ รู้สาเหตุแล้ว    



“แกว่าโรงเรียนนี้เค้าคัดนักบาสที่หน้าตาป่าวอ่ะ”



แป้งถามอย่างสงสัยขณะมองนักบาสที่หน้าตาเป็นรูบทรงสี่เหลี่ยมลักษณะออกไปทางภาคอีสานเหมือนกันทั้งทีม-_-   ถ้าจะให้บอกว่าเป็นฝาแฝดกันก็เชื่อ   จมูกบานๆทั้งสิบรูพากันสูดอากาศหายใจด้วยความเหนื่อยล้าเหมือนปลาทองที่ใกล้ตาย- -*



-_-เอ่อ  ฉันเข้าใจความรู้สึกของกองเชียร์ฝ่ายตรงข้ามแล้วล่ะ



“ปี๊ดๆ”



เสียงนกหวีดดังขึ้นอีกครั้งเป็นสัญญาญให้นักบาสทั้งสองทีมวิ่งเข้าไปจับมือกัน     ทำให้การเปรียบเทียบชัดเจนยิ่งขึ้น>_<    ภาพการจับมือกันจึงกลับกลายเป็นภาพคนรับใช้กำลังเช็ดรองเท้าให้เจ้าชายอย่างช่วยไม่ได้



โอ-_-aaเว่อร์ซะไม่มีอ่ะ



“^^ขอบคุณครับ”  



พวกนักบาสพากันเรียงแถวขอบคุณกองเชียร์ทันที    พอเห็นอย่างนั้นแล้วทำให้สาวๆเกือบทั้งหมดกรี๊ดกร๊าดกันตัวอ่อนแทบจะลงมาที่สนามเผื่อว่าจะได้สัมผัสเหงื่อและขี้ไคลของนักบาสบ้าง



แต่ก็ไม่มีใครกล้าทำเพราะยังจำคำสั่งของพี่น้ำได้ดี



“^^เป็นไงแฟนเธอ   เจ๋งมะ”



ไอหื่นเอาผ้าที่ซับเหงื่อมาโปะลงบนหัวฉันทันทีที่ฉันลงไปหา



“อ๊ายย>O< เหม็นเหงื่ออ๊ะ  เอามาโปะหัวเค้าได้ไง”



“ทำไม-_-^รังเกียจเรอะ”



ไอหื่นพูดเสียงเขียวก่อนจะเอามือปาดเหงื่อที่หน้าตัวเองมาปาดแก้มใสๆของฉัน



อี๊>O<สกปรกที่สุด



“555+>_< แค่นี้ก็เหม็นเหมือนกันแล้ว”



ฉันหันไปค้อนขวับให้แล้วทุบแขนที่มีกล้ามนั้นอย่างแรง-.,- นายนี่หุ่นดีไม่เบาเลยนะ



“ไอโรคจิตเอ๊ย>O< ซกมกที่สุดเลย”



ฉันตะโกน อย่างไม่อายชาวบ้าน  ตอนนี้เริ่มจะชินนิดหน่อยแล้วที่มีคนหน้าหื่นมากวนอารมณ์ได้ทุกวัน-_-



แต่...  อุ๊ย-_- ทำไมรู้สึกร้อนๆหนาวๆชอบกล



“ไอป่าน-_-นี่ก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วพวกมันยังไม่ชินกันเลยอ่ะ” พลอยกระซิบก่อนจะวิ่งไปหาเพชร   ฉันหันไปมองที่กองเชียร์ทันที



สายตาที่ร้อนไปด้วยความอิจฉากำลังมองจ้องมาที่ฉันโดยไม่ได้นัดหมายกัน=_=   เหมือนฉันเป็นฆาตรกรโรคจิตที่รอการประชาทัณฑ์อย่างนั้นแหละ-_-;



>_< ถ้าอยากได้กันนักก็เอาไปเลยเซ่     อย่ามามองฉันอย่างนั้น   เดี๋ยวคนสวยก็สึกหมดหรอก



“ไปกินMK มะ^^ เดี๋ยวเลี้ยงเอง  วันนี้งดซ้อม”  พี่น้ำบอก   เป็นผลให้ทุกคนหันไปมองอย่างอึ้งๆ



O_Oพี่น้ำเนี่ยนะจะเลี้ยง   พระเจ้าช่วย!    ใครเอาไม้มาตีหัวพี่ฉันเนี่ย  บ้าไปแล้วรึไง>O<



“-_-^^มองอะไร   จะเลี้ยงบ้างไม่ได้รึไง”พี่น้ำเลิกคิ้วถาม



“พี่น้ำO.O  พี่น้ำกินแตงโมมากไปอะป่าว”ฉันถามแบบงงๆ   ทุกคนก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย



O_o ก็ร้อยวันพันปีพี่ฉันไม่เคยคิดจะเลี้ยงเลยนี่นา



“ป่าว    ก็แค่ฉลองให้กับชัยชนะที่พี่ไม่ต้องเสียเหงื่อเท่านั้นเอง   วันนี้อารมณ์ดีด้วย   ทำไม-_-^   ไม่อยากกินก็ดี  ไม่เปลือง”  ท้ายประโยคพี่น้ำพูดเสียงเรียบแล้วทำท่าเก็บของเหมือนจะกลับบ้าน



“เฮ้ยๆๆO_O  กินๆๆ”



ทุกคนประสานเสียงทันที   ก่อนจะรีบวิ่งไปประจบสอพลอเลียแข้งเลียขาพี่น้ำอย่างออกนอกหน้านอกตา   เหมือนเป็นปรากฏการณ์ที่จะพบเห็นได้ร้อยปีต่อครั้ง-_-a   พี่เต้บีบนวดไหล่พี่น้ำอย่างเอาอกเอาใจ  ส่วนเอ็มแทบจะปูตัวเองเป็นพรมให้พี่น้ำเดินเลยก็ว่าได้-*-



“โธ่เอ๊ย-_-เห็นแก่กิน”



ไอหื่นบอกก่อนจะเดินเข้าไปปัดเศษแมลงวันออกจากเสื้อบาสของพี่น้ำอย่างทะนุถนอม



-_- อย่างกะแกไม่เห็นแก่กินอ่านะ







“กินน้าค้า/กินน้าคร้าบ^^”



ทุกคนประสานเสียงกันอย่างชื่นมื่น  ไม่สนว่าโต๊ะด้านข้างจะพยายามเลื่อนโต๊ะหนีแต่อย่างใด-_-    วันนี้ช่างเป็นวันพิเศษเสียยิ่งกว่าอเมริกาประกาศอิสรภาพอีก>_<



เพราะนั่นเป็นวันที่กัปตันทีมบาสโรงเรียนXXX(ไม่ประสงค์จะออกนาม)เลี้ยงเอ็มเคสุกี้โดยไม่ได้ไตร่ตรองแต่อย่างใด   โฮะๆๆๆ^^   (เพราะถ้าไตร่ตรองแล้วมันคงไม่คิดจะเลี้ยงเป็นแน่)



วันนี้โต๊ะที่ถูกต่อยาวนั้นประกอบไปด้วย พี่นาย  พี่เต้  พี่ไผ่   ใบเฟิร์น  แป้ง  พลอย  เพชร  เอ็ม  ฉัน^^  ไอหื่น-_-  



และพี่น้ำ  เจ้ามือ  555+   ^O^



ความจริงแล้วแต่ละคนอยากจะโทรไปชวนพ่อแม่พี่น้อง -v-   คนรับใช้ยันคนสวนที่บ้านมาด้วยซ้ำ    แต่ดูเหมือนว่าถ้าหากชวนมามากกว่านี้พี่น้ำอาจจะเปลี่ยนใจได้    ทุกคนเลยสงบปากสงบคำแล้วเตรียมท้องไว้กินอย่างเดียว-.,-



“เมิงว่าปีนี้จะผ่านฉลุยเหมือนปีที่แล้วป่าววะ-_-“  พี่เต้ถามพี่น้ำแต่หน้านั้นยังคงสนใจอยู่กับของในหม้อ



“อืม  ปีนี้เพิ่มไอคิมเข้ามา   กรูคาดว่ากรูอาจไม่ต้องลงเลยก็ได้” พี่น้ำพูดเรียบๆ



ทำให้ทุกสายตาหันไปมองที่พี่น้ำเป็นตาเดียว    



หรือว่า....  นี่จะเป็นการเลี้ยงอำลาตำแหน่งO.O



“เอ้ยๆ-_-รู้นะว่าคิดอะไรกันอยู่   จะบ้าเหรอ   ฉันไม่ออกง่ายๆหรอก”พี่น้ำยกมือปรามๆด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ



ทุกคนถอนหายใจทันที  ก่อนจะกลับมาสนใจของตรงหน้าอีกครั้ง=.,=



“แต่ก็ต้องระวังให้ดี   เพราะปีนี้มีโรงเรียนวัดYYY(ไม่ประสงค์จะออกนามอีกเช่นกัน)   คู่แข่งที่ประมือกันมาตลอดเข้าร่วมด้วย   อีกอย่าง    ปีนี้ได้ยินมาว่าพวกมันซุ่มซ้อมกันอย่างหนักเพื่อจะมาคว่ำเราโดยเฉพาะ-_-”พี่น้ำพูดน้ำเสียงเป็นการเป็นงาน  



“สงสัยจะแค้นที่เราทำแป้นบาสมันพังนะ>_<”เอ็มออกความคิดเห็น   พวกพี่น้ำพยักหน้าอย่างเห็นด้วย



-_-a  แล้วไปเล่นกันยังไงฟระ  ถึงได้ทำแป้นเค้าพังได้เนี่ย



“ป่านๆ”แป้งสะกิดฉัน



“อะไรอ่ะ -..- ถ้าจะเอาหมี่หยกก้อนนั้นฉันไม่ให้นะ” ฉันบอกก่อนจะเอาตัวบังหมี่หยกก้อนสุดท้ายเต็มที่



ป้าบ!



“อู๊ย>.<”



“จะบ้าเหรอ-_-^  ฉันจะให้แกดูคู่นู้นเฟร้ย”  



ไอแป้งตบหัวฉันแบบหงุดหงิดขณะชี้ไปที่พี่ไผ่และใบเฟิร์นที่นั่งอยู่อีกฟากนึง



“เอ้ยO_O”ฉันอุทานอนย่างตกใจ



“แกก็คิดเหมือนฉันใช่มะ>_<  ฉันว่าพวกนั้นต้องมีอะไรไม่ปกติแหงมๆ” แป้งเขย่าตัวฉันเบาๆ



“ใช่เลย>_<อ๊ายแก   พี่ไผ่ในชุดนักบาสหล่อกว่าปกติ”



ป้าบ!



แล้วหัวสวยๆของฉันก็โดนตบอีกรอบ  คราวนี้หนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ



T_Tฉันพูดอะไรผิดงั้นเหรอ



“-_-^ ฉันก็ออกจะฉลาด  ทำไมถึงมีเพื่อนโง่ๆอย่างแกได้เนี่ย”  แป้งพูดก่อนจะเอาลูกชิ้นเข้าปากตุ่ยๆ



“ที่จะให้แกดูเนี่ยคือความสัมพันธ์ของสองคนนั่นต่างหาก   แกดูแล้วไม่รู้สึกแปลกๆบ้างรึไง-_-^”



ฉันหันไปมองคู่นั้นใหม่ทันที   -_-a เออ  จะว่าไปก็แปลกๆจริงนั่นแหละ   ดูเหมือนเค้าไม่ค่อยพูดค่อยจากันเท่าไหร่    ปกติออกจะมีรังสีสีชมพูเปล่งประกายออกมาแท้ๆ-_-^ชิ



“ใบฟิร์นทำไมกินน้อยจัง^^พี่อุตส่าห์เลี้ยงนะ”พี่น้ำถามอย่างใจดี  



โอ้ว^O^พี่ฉัน  มีความคิดความอ่านเหมือนกันนี่   ปกติมันจะต้องนั่งหน้าโง่ไม่ใช่รึไง-“-   หรือว่าตั้งแต่ได้เลี้ยงชาวบ้านสมองเลยมีรอยหยักมากขึ้น   =_=อืมๆ



“เอ่อ  พอดีไม่ค่อยหิวอ่ะค่ะ  พี่น้ำ”



ใบเฟิร์นยิ้มแหยๆ    ส่วนพี่ไผ่ก็นั่งเงียบไม่ยอมพูดจาอะไร   จากที่เงียบขรึมก็ยิ่งดูเงียบขรึมเข้าไปอีก



แต่ว่า...*O*หล่อจางง  (ฉันไม่น่าผลิตนางเอกอย่างนี้ออกมาเร้ยย-_-^:ลูกตาล)



“เอ่อ   เค้าเป็นไรกันอ่ะแก-_-a”  



ฉันตั้งสติก่อนจะหันไปถามแป้ง   ไม่งั้นได้เจอลูกตบอีกป้าบแน่



“ฉันว่าต้องมีเรื่องอะไรซักอย่าง  ร้อยวันพันปีคนเย็นๆอย่างพี่ไผ่  กับคนไม่ค่อยมั่นอย่างไอเฟิร์นน่ะเหรอจะทะเลาะกัน   ถ้าเป็นแกล่ะไม่แน่”  แป้งหันมาแขวะฉัน



-_-แล้วมันทำไมกันยะ    คนอย่างฉันมันทำไม๊



“นี่-_-  เธอช่วยสนใจอีกคนที่นั่งข้างๆได้ปะ”  



ไอหื่นหันมากระซิบอย่างอารมณ์เสีย  ฉันเลยเพิ่งนึกได้ว่ามีตัวอะไรหื่นๆนั่งอยู่ข้างๆด้วย-_-



อี๊>_< แหยะ   (  แล้วเมิงทนนั่งมาได้ตั้งนานอ่านะ)



“ทำไมยะ-_-^ ก็เห็นกินเอาๆ  ไม่พูดไม่จาเลยนี่  นึกว่าปากติดกับฝาหม้อไปแล้ว”



“ปากเธอเหรอนั่น-_-+ เดี๋ยวก็จัดการให้พูดไม่ได้หรอก”  ไอหื่นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะทำท่าเหมือนจะเขมือบฉันเข้าไปทั้งตัว



>_<  ไอบ้า   ขนาดบนโต๊ะอาหารยังไม่เว้นเลยนะ   นี่ถ้าแต่งงานไป...



O_Oเฮ้ย    ใครบอกว่าฉันจะแต่งงานกับอีตาบ้านี้ยะ



“เอาเป็นว่าช่วงนี้พวกผู้หญิงกลับบ้านไปก่อนเลยนะ-_-   พี่อยากจะซ้อมหนักหน่อย   เพราะใกล้รอบสุดท้ายแล้ว   จะประมาทไม่ได้เด็ดขาด”



พี่น้ำบอกขณะล้วงกระเป๋าตังค์ขึ้นมา-_-   ทุกคนมีสภาพไม่ต่างกัน  คืออิ่มจนไม่สามารถจะขยับตัวได้   แต่ทุกคนก็ไม่วายจ้องพี่น้ำอย่างลุ้นกันตัวโก่งแถมยังพร้อมจะจับตัวพี่น้ำไว้เต็มที่ถ้าหากคิดจะกินแล้วไม่จ่าย



-_-ก็เล่นกินเหมือนักโทษเพิ่งแหกคุกมาเลยนี่หว่า



“อ้าว^O^   หวัดดีค่ะทุกคน”



เสียงใสๆเสียงหนึ่งดังขึ้น  ทำให้เราทุกคนในโต๊ะหันไปทางต้นเสียงทันที    ร่างบางในชุดเสื้อกล้ามสีขาวกับกระโปรงยีนส์กำลังยืนอยู่ข้างๆพี่ไผ่ด้วยท่าทีที่มาดมั่น    ผมซอยสั้นวันนี้ถูกติดกิ๊บไว้อย่างน่ารัก-_-;;



-_-พี่เค้าเอาเวลาไหนไปแต่งตัวหลังโรงเรียนเลิกเนี่ย



“หวัดดีส้ม^^” พวกพี่น้ำทักทายพี่ส้ม   ส่วนพวกฉันยิ้มตอบไปอย่างสุภาพ



“^^เมื่อกี้ส้มมองเข้ามาก็คิดว่าน่าจะใช่  เลยเดินเข้ามาทักดู”



พี่ส้มยังพูดต่อไป  รอยยิ้มเป็นมิตรถูกโปรยไปทั่วทั้งโต๊ะ



-_-a  ก็เป็นคนดีนี่นา   แล้วทำไมตาขวาฉันต้องกระตุกด้วยเนี่ย



“ส้มมาทำอะไรเหรอ   อย่าบอกนะว่า...”พี่ไผ่ถาม



“อ๋อ^^  อืม  ส้มว่างน่ะ  ก็เลยมาดูก่อน  จะได้ไม่รบกวนไผ่ไง”พี่ส้มบอก  



ทุกคนในโต๊ะมีสีหน้าสอดรู้สอดเห็นไม่ต่างกัน   -_-aมันพูดอะไรของมันฟระ  ช่วยเผื่อแผ่ให้คนอื่นเค้ารู้เรื่องหน่อยได้รึเปล่า



“เฮ้ย  ได้ไงล่ะส้ม  เราทำงานด้วยกัน  จะให้ไผ่กินแรงส้มได้ไง   ให้ไผ่ไปเลือกด้วยดีกว่า  ทำอย่างนี้ไผ่ไม่ชอบ”



พี่ไผ่พูดก่อนจะลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว   แต่ก็หยุดกระทันหันเหมือนเพิ่งนึกอะไรได้ซักอย่างเมื่อรู้สึกถึงสายตาที่สงสัยจากคนทั้งโต๊ะ



“เอ่อ  เดี๋ยวฉันต้องไปดูซีดีเพลงกันส้มน่ะ   เอามาเปิดตอนเที่ยงๆ “  พี่ไผ่พูดกับทุกคน    ทุกคนเลยพยักหน้ารับรู้   พี่น้ำยิ้มเป็นเชิงบอกว่าให้ไปเถอะ



“เฟิร์น”พี่ไผ่เรียกใบเฟิร์นอย่างแผ่วเบา



“คะ?” ใบเฟิร์นหันไปมองพี่ไผ่ด้วยท่าทางที่เป็นปกติ



“เฟิร์นรอพี่ซื้อของแป๊ปนึงนะ  เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน”  พี่ไผ่ยิ้มให้ก่อนจะหยิบกระเป๋าใบเฟิร์นมาถือ   ใบเฟิร์นไม่พูดอะไรหันหน้ามาเป็นเชิงลาพวกเราก่อนจะลุกตามพี่ไผ่ไป-_-a



-_- ฉันชักจะรู้สึกว่าบรรยากาศมันแปลกๆซะแล้วสิ







“พี่น้ำ-_- พี่น้ำสนิทกับพี่ส้มป่าวอ่ะ”  ฉันออกปากถามตอนค่ำวันนั้น



“อืม-_-a ก็ไม่มากอะนะ   ผิวเผิน  แต่ก็เป็นคนดีใช้ได้นะ  ไม่เหมือนยัยพวกที่จะชอบตบแกทั่วๆไปหรอก” พี่น้ำตอบเหมือนกำลังจะรู้ทันความคิดฉัน-“-



ใช่   ความจริงฉันก็รู้สึกว่าพี่ส้มไม่ใช่พวกแบบนั้น>_<   แต่บางอย่างมันก็ทำให้ฉันคิดว่าพี่ส้มจะเป็นตัวปัญหาใหญ่สำหรับความรักของเพื่อนฉันก็เป็นได้



“แล้วพี่ส้มกะพี่ไผ่เค้าสนิทกันขนาดไหนอ่ะ-*-”  ฉันยังเซ้าซี้ต่อไป



“ไม่รู้ดิ   ตัวไม่ได้ติดกับไอไผ่ตลอดนี่หว่า-_-” พี่น้ำตอบปัดๆขณะนั่งเขียนอะไรแกรกๆอยู่ที่โต๊ะ



“พี่น้ำอะ>_<  พึ่งไม่ได้เลย”ฉันที่เดินไปมากระทืบเท้าอย่างขัดใจ



-_-  ทีเรื่องแบบนี้ล่ะ  ไม่เคยจะรู้บ้างเลยนะพี่ฉัน  เป็นเกย์รึเปล่าเนี่ย  ถามจริง



“แล้วใครให้ตูสอนการบ้านให้ฟระเนี่ย-_-^^^ ให้มาสอนก็มานั่งเซ่!”  



พี่น้ำหันมาแยกเขี้ยวใส่ทันที ก่อนจะจิ้มลงไปที่สมุดที่เพิ่งเขียนเมื่อกี้   ฉันยิ้มแหยๆ



แหะๆๆ -_-  เค้าลืมตัวไปหน่อยอ่ะ







“พลอย   กลับเองได้แน่นะ>_<”



“อื้อ   เค้าจะพยายามนะ  ไม่ต้องเป็นห่วงเค้านะ >_< เพชรซ้อมให้เต็มที่เลยนะ>_<”  พลอยบอกพลางปาดน้ำตาที่ปริ่มๆจะไหลออกมา



เห็นพวกมันแล้วอยากจะอ้วกจริงๆ-_-+



ทำเหมือนมันจะไปรบที่อิรักแหน่ะ -.,-   กะอีแค่กลับบ้านเอง



“ป่าน...”  เสียงทุ้มๆกระซิบที่ข้างหู   ทำให้ฉันต้องละจากภาพตรงหน้าทันที



“อะไรยะ-_-+”    ไอนี่ก็มาชวนอ้วกอีกคนรึไง



“กลับดีๆนะ   อย่าเถลไถลล่ะ”  ไอหื่นบอกตาละห้อย>_<    



“เป็นห่วงฉันมากเลยเหรอ^^” ฉันถามอย่างขำๆ   บางทีอีตานี่ก็ทำตัวเหมือนเด็กจนน่าหมั่นไส้



“ป่าว   ฉันไม่อยากไปประกันตัวเธอที่โรงพักน่ะ-_-”



-_-อ้าว   ไอ้นี่  วอนซะแล้วไหมละ



“ไปแล้ว-_-(  แล้วคืนนี้ไม่ต้องโทรไปนะยะ  รำคาญ”



ฉันบอกก่อนจะเดินปัดออกมา   ตั้งแต่คบกันไอหมอนี่ก็โทรไปกวนฉันทุกคืน   ไม่เป็นอันกินอันนอน  เพราะเห็นแต่หน้ามันลอยไปลอยมา



เอ๊ะ -_-?  มันหมายความว่าไงหว่า



“อ้าวO_O ไอเฟิร์น    ทำไมวันนี้กลับบ้านเองอ่ะ   ไม่เรียกลุงหมายมารับเหรอ” ฉันถามใบเฟิร์นที่กำลังเดินไปหน้าโรงเรียนเพื่อเรียกรถกลับบ้านเหมือนๆกับฉัน=_=    



“อยากลองกลับเองบ้างดิแก” ใบเฟิร์นตอบ    



เออแหะ-_-a  เป็นเรื่องแปลกอีกเรื่องหนึ่งที่บ้านนี้ยอมให้ลูกสาวสุดที่รักกลับบ้านเอง  



“เฮ้ยO_O  ฉันลืมของอ่ะ   เดี๋ยวแกไปก่อนเลยนะ  ไม่ต้องรอเป็นเพื่อน” ใบเฟิร์นบอก   ฉันจึงพยักหน้าก่อนจะโบกมือให้มันที่วิ่งเข้าไปในโรงเรียนอย่างหน้าตื่น



จะว่าไปยัยนี่ก็ป้ำๆเป๋อๆเป็นครั้งคราวเหมือนกันนะเนี่ย^^



ฉันคิดเพลินๆก่อนจะยิ้มออกมา



^_^ เอาละ   เรียกรถกลับบ้านดีกว่า   วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่ซะด้วย    แอบเล่นเกมรอพี่น้ำดีกว่า-.,-หุหุ



“แทกซี่ค้า^O^”  



ฉันตะโกนเสียงดัง-.,-   เหมือนกับว่าคนขับแทกซี่มันจะได้ยินเสียงฉันอย่างนั้นแหละ   แต่ก็ช่าง...   >O<วันนี้อารมณ์ดีโว้ย...



เอี๊ยด!



แทกซี่ค่อยๆจอดด้วยเสียงอันดัง=.,=  ขาของฉันก้าวยาวๆเพื่อจะเข้าไปในยานพาหนะสีเหลืองตัดเขียวนั่น   แต่ก่อนที่ฉันจะเดินไปถึงตัวรถนั้น   ฉันก็รู้สึว่ามีมือหนาๆมาฉุดฉันไว้อย่างแรง-_-^



O_O เฮ้ยยยยย....   แกเป็นใครเนี่ย   ไอ้หน้าเหรียก!



ฉันหันไปมองไอคนที่จับฉันไว้   บอกได้คำเดียวว่าไม่หล่อเอามากๆ-_-^   แถมมันยังเตี้ยม่อต้ออีกต่างหาก    มันเอามือมาปิดปากฉันไว้ก่อนที่ฉันจะร้องออกมาได้   ผู้คนแถวนี้ก็มีน้อยแต่กลับไม่มีใครหันมาสนใจเหตุการณ์แปลกๆตรงนี้เลยสักนิดนึง



อ๊ากก >_< ทำไมไม่หันมามองกันบ้าง  หา   ฉันกำลังถูกไอหน้าเหรียกจับตัวอยู่นะเฟร้ยยย



“เฮ้ย   ไม่ใช่คนนี้เว้ย”



ไอหน้าเหรียกอีกคนที่โผล่มาจากไหนไม่รู้พูดกับไอหน้าเหรียกที่จับตัวฉันไว้



ไม่ใช่ก็ปล่อยซีฟระ>O< จะจับไว้ทำไม๊  ฉันไปทำอะไรให้พวกแก



“เออ  เอาน่า-_-+  นังคนนั้นมันเข้าไปในโรงเรียนแล้ว  ตามไปไม่ได้   ไอพวกนั้นมันอยู่ข้างใน” ไอหน้าเหรียกเบอร์1พูดอย่างหงุดหงิด



“แล้วจะเอาไงวะ  รีบๆหน่อย>_<  เดี๋ยวคนเห็น”



ไอหน้าเหรียกเบอร์2 ที่ดูจะสูงกว่าถามอย่างร้อนรน  ดวงตาแดงก่ำมองไปรอบๆ



เออ>_< เห็นก็ดีเซ่    ช่วยด้วยค่า  ช่วยด้วยย  หนูถูกผู้ชายหน้าเหรียกจับตัวไว้



มันจะทำอะไรฉันเนี่ยT_T ฮือๆๆ  ไม่น้า...  



“เอาอีนี่อะไปก่อน-_-+  กรูรู้สึกว่ามันจะเป็นน้องไอสายน้ำว่ะ” ไอหน้าเหรียกเบอร์1 พูด



“เฮ้ยO_O ฟลุคว่ะ  อย่างนี้ก็ดีกว่านังนั่นอีกดิ”



แล้วไอหน้าเหรียกเบอร์ 2 ก็ทำตาลุกวาวก่อนจะรีบไปเปิดประตูรถแทกซี่อย่างไม่รอช้าT^T   ไอหน้าเหรียกเบอร์ 1 รีบตามไปแล้วผลักฉันขึ้นรถทันที  โดยยังเอามือปิดปากฉันไว้ไม่ยอมปล่อย



“พี่!-_-^^  ออกรถ” ไอหน้าเหรียกเบอร์1 สั่งเสียงกระชาก



ฉันหันไปมองพี่คนขับด้วยแววตาขอร้อง   T_Tพี่คะ   อย่าทำตามมันนะคะ   มันจับตัวหนูค่ะ



“แฟนผมมันโกรธน่ะพี่-_-^^   ถ้าแหกปากเดี๋ยวจะรำคาญ\"



ไอหน้าเหรียกบอกแล้วยิ่งเอามือกดปากฉันให้แน่นขึ้นไปอีก   พี่คนขับยังมองมาด้วยท่าทางลังเล



\"มองอะไรละ  ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านรึไงพี่   ออกรถซะทีเด่ะ-_-+++”  



ไอ้หน้าเหรียอกบอกด้วยเสียงข่มขู่   ทำให้พี่คนขับผู้โชคร้ายต้องรีบออกรถแทบไม่ทัน  



“อย่าดิ้นมาก-_-^^ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว” ไอหน้าเหรียกกระซิบ  



ฉันจึงได้แต่มองตามันปริบๆโดยไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองแม้แต่น้อย  ได้แต่ร่ำร้องอยู่ในใจT^T



TOT โฮ...  ไม่นะ  มันเป็นใครกัน  แล้วมันจะจับฉันไปทำไม



ช่วยด้วยยยยยยยยยยค่าT_T



คนสวยแย่แล้วววววววววว!!!!!