ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Who Are U]::รักอีกครั้งจะได้ไหม

    ลำดับตอนที่ #4 : ++ทางกลับบ้าน>_

    • อัปเดตล่าสุด 16 ต.ค. 48


    “หึ หึ หึ ^_^  หุ หุ  หุ ......กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”



    “ขำอะไรนักหนายะ-_-^^^^ รีบๆออกรถสิ”



    ฉันหันไปแว๊ดใส่คนที่นั่งอยู่ข้างๆอย่างหงุดหงิด-_-^   ตอนนี้ร่างสูงๆนั่นกำลังหันเราะจนตัวงอ  น้ำตาแตกเหมือนญาติที่บ้านมันเสีย>_<^  ไอหื่นเงยหน้ามานิดนึงก่อนจะพูดปนหัวเราะ



    “ขอเวลาแป๊ปนะ  ก๊ากๆๆๆ 555+”



    แล้วมันก็หัวเราะต่ออย่างบ้าคลั่ง-_-



    -_- + คอยดูนะแก๊   อย่าให้ถึงโอกาสฉันบ้างละกัน



    เฮอะ-_-^  หลายคนคงสงสัยว่ามันขำอะไรกันนักหนา    หรือว่าคุณจะพลาดตอนไหนไป   จริงๆแล้วไม่เลย-.,- ตอนนี้ฉันก็กำลังอยู่ในรถมันเนี่ยแหละ   ยังอยู่ที่จอดรถของโรงเรียนเหมือนเดิม  แต่เพราะไอตัวข้างๆมันขอเวลาขำจนไม่สามารถขับรถต่อไปได้   ฉันจึงยังติดแหง็กอยู่กะมันอย่างนี้-_-^



    ส่วนเหตุผลที่มันขำน่ะเหรอ>_<    อันนี้ขอย้อนกลับไปที่สนามบาสหน่อย......





    “หึ หึหึ   เป็นไง   ทีนี้เธอจะกลับกับฉันได้ยัง”



    นายหื่นทำหน้าล้อเลียน  ก่อนจะเอากระเป๋าฉันไปถือ-_-^   ฉันเลยส่งค้อนให้อีกที แล้วเดินสะบัดไป  



    เวรกรรมอะไรของฉันเนี่ยที่ต้องมาเจอกับนายหื่นนี่อีก    มาทำหน้าหื่นใส่ฉันยังไม่พอ  ยังเข้ามาวุ่นวายกับฉันอีก    คอยดูนะ  ยังไงฉันก็จะเกลียดๆๆนายให้ถึงที่สุดเลย  คอยดู-_-^



    “ไม่ต้องรีบขนาดนั้นหรอก  ยังไงฉันก็ไปส่งเธอแน่นอน   ส่งถึงห้องเลยดีมะ^^”  ไอหื่นตะโกนขณะเดินตามหลังฉันมา  



    >.< อี๊    หื่น  หื่นที่สุด  ทุเร ศ   พูดออกมาได้ไง   ฉันไม่มีทางให้แกไปส่งฉันถึงห้องหรอกย่ะ   หน้าอย่างแกบ้านฉันก็อย่าหวังจะได้เห็นเลย-_-^



    “เอามานี่-_-+”  ฉันรีบเดินกลับไปกระชากกระเป๋าคืนมา



    พี่น้ำให้แกไปส่งฉันแล้วไง  ฉันไม่ไปซะอย่าง  โด่-..-  ไม่เห็นต้องกลัวเลย



    “ฉันกลับเองได้  นายไม่ต้องตามมา  ไปไกลๆเลย-_-^ชิ่วๆ”  



    แค่อยู่ใกล้ๆฉันก็อารมณ์เสียแล้ว   อย่าเอาหน้าหล่อๆนั่นมาให้เห็นจะได้มั๊ย....



    “แต่พี่น้ำให้ฉันไปส่งเธอนะ  เดี๋ยวเธอไปป่วนที่ไหนล่ะยุ่ง-_-“  ไอหื่นบอก  



    ตอนนี้มันยังเดินตามฉันมาติดๆอย่างไม่ลดละ -_-^  



    “ไม่จำเป็นย่ะ  คนอย่างฉันดูแลตัวเองได้   แล้วนายนะ  อย่ามาเดินตามฉันจะได้มั๊ย>_<” ฉันตะโกน  ตอนนี้คนเริ่มทยอยกันกลับบ้านแล้ว  จึงไม่มีใครสนใจคนบ้าสองคนที่ตะโกนโหวกเหวกไปมา    



    “อ้าว-_- พูดงี้ได้ไง   ทางนี้มันสาธารณะนะ   ไม่ใช่ทางของเธอคนเดียวซะหน่อย  ทำไมฉันจะเดินไม่ได้”  ไอหื่นทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้



    ~วี้ดวิ้วววว~



    เดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีเชียวนะ-_-^    แถมยังยักคิ้วหลิ่วตาให้ฉันอีก  ไม่รู้เป็นโรคชักกระตุกรึไง  ยักอยู่ได้  นึกว่าหล่อตายแหละ   อย่าทำมากจะได้มะ  เดี๋ยวเลือดกำเดาฉันไหล-.,-  โอ๊ะ-_-ฉันเป็นบ้าอะไรนะ



    “งั้นฉันไปทางนี้ก็ได้  แล้วอย่าตามมานะ   เป็นโรคจิตรึไงตามมาอยู่ได้  อย่าตามฉันมานะยะ-_-+”



    ฉันหันหลังมาด่ามัน    ก่อนจะหันกลับไปเดินต่อ  แต่ก็ยังบิดมาด่ามันอยู่  แบบว่าระแวงกลัวมันตามมา-_-  นับวันอาการฉันจะเพี้ยนๆตามคนรอบข้างไปแล้ว>.<



    “เฮ้ยO_O  แต่ทางนั้น...”  ไอหื่นทำหน้าตกใจ  เดินตามฉันมาเรื่อยๆ



    “ทำไม   ฉันจะไปทางไหนมันก็เรื่องของฉัน  บอกว่าอย่าตามมา”ฉันด่ามันอีก    ยังไม่วางตาจากมัน  บอกแล้วไงว่าอย่าตามมา>_<



    “เดี๋ยวดิ  ทางนั้นอ่ะ..”



    “หุบปากน่า!  ทางนี้มันทำไม  ทางสาธารณะทำไมฉันจะเดินไม่ได้  ว้ายยยยยยยยยย!!!!!”



    ฉันหวีดร้องเสียงดัง  อยู่ๆก็รู้สึกว่าพื้นที่เหยียบไปมันเป็นรูโบ๋  กว่าจะรู้ตัวฉันเดินตกคูไปแล้ว



    T_T   ทำไมตูไม่เห็นเลยฟระว่ามีท่อฝาเปิดอยู่ตรงนี้เนี่ย    



    T_Tแง    คนสวยสกปรกหมดเลย



    “อุ๊บส์...>.<  หึ หึ หึ..  ฉันก็ไม่ได้อยากเดินตามอะไรมากหรอกนะ  แต่แค่อยากจะบอกว่าทางนั้นอ่ะ  มันเป็นคู..ก๊ากๆ”



    ไอหื่นกลั้นหัวเราะ   ขณะที่ฉันทำหน้าเหยเกT^T    ตอนนี้ขาขวาท่อนล่างของฉันกำลังจมอยู่ในคูระบายน้ำที่ไม่ลึกมาก  แต่มีกลิ่นและสีไม่น่าพึงประสงค์เอาการ  ที่น่าอับอายกว่านั้น  คือท่าทางของฉันนี้สิT_T   เพราะว่าไม่ได้ตั้งตัว   ฉันเลยพลาดตกคูลงไปเต็มๆ  จนสะดุดคะมำไปข้างหน้า  ทำให้ตัวนั้นกองอยู่บนพื้นอย่าน่าทุเรศ    หมดสวยเลยอ่าTOT



    T_T  แม่จ๋า   เอาหนูออกไปจากตรงนี้ที  หนูอาย  ฮือ.....



    “หึ หึ หึ..”  ไอหื่นยังกลั้นหัวเราะอยู่  เมิงจะกลั้นทำไม  ดูยังไงเมิงก็ขำ  หัวเราะออกมาเลยเด้-_-+



    “ว้าก  ฮ่า ฮ่า ฮ่า>O<  ไม่ไหวแล้ว   ซุ่มซ่ามไม่เปลี่ยนเลย  กร๊ากๆๆ”  



    -_- กรำ   แกได้ยินที่ฉันบอกด้วยเหรอ



    “บ้า>O<”  ฉันด่ามัน   ทำไมแกไม่บอกฉัน>_<  แกจะแกล้งฉันใช่มั๊ย  ไอหื่น



    (ฉันว่า  สุดหล่อเค้าพยายามจะบอกแกแล้วนะ  แต่แกไม่ฟังเองอ่ะ =O= : ลูกตาล)



    “หัวเราะอยู่ได้   มาช่วยฉันสิยะT^T”  ฉันว่าพลางตะเกียกตะกายขึ้นมาอย่างทุลักทุเล   สายป่านสุดสวยหมดกันก็คราวนี้แหละT_T



    “ยื่นมือมาสิ^^”



    ไอหื่นยืนมือมาให้  ใบหน้านั้นเปื้อนรอยยิ้มอย่างปิดไม่มิด  



    >_<แกแกล้งฉันแล้วยังมาช่วยอีกเหรอ   -_-^ตบหัวแล้วลูบหลังชัดๆ  ตาบ้า!



    (ก็บอกว่าเค้าไม่ได้แกล้งแก   แกโง่เองเข้าใจมั๊ย:ลูกตาล)



    “เชอะ-_-จำใจหรอกย่ะ”  ฉันบอกแต่ก็จับมือมันให้ฉุดขึ้นไป   มือแข็งกระด้างชะมัด-_-



    ฉันค่อยๆลุกขึ้นมาก่อนจะก้มลงมองขาตัวเอง    >O<อี๊   เอเลี่ยนกลายพันธุ์   ความจริงแล้วฉันไม่ใช่ลูกของพ่อแม่จริงๆด้วย  ฉันเป็นเอเลี่ยน  แงT_T  แล้วฉันจะกลับบ้านยังไงอ่ะ   ไปที่ไหนใครๆก็รังเกียจ



    “ว่าไง   จะกลับกับฉันได้ยัง”



    เสียงทุ้มๆดังขึ้นล้อเลียน   ไอหื่นคว้ากระเป๋าฉันไปอย่างอารมณ์ดี  ก่อนจะเดินนำไปที่ลานจอดรถ   ปล่อยให้ฉันจำใจต้องเดินตามไปอย่างช่วยไม่ได้  



    >_<  อับอายๆๆ  อับอายที่สุด   ทำไมต้องเป็นต่อหน้าไอหื่นนี้ด้วย  



    วันนี้มันช่างเป็นวันซวยของฉันจริงๆ!!!!!.....  









    “กร๊ากๆๆ  ฉันว่าเธอเปลี่ยนไปนิดหน่อยนะ   ดูโหดขึ้น  แต่ว่า  นิสัยซุ่มซ่ามเนี่ยยังเหมือนเดิมเลย  555+”

      

    -_-นั่นแหละเหตุผลที่ไอหื่นนี่หัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังอยู่ตั้งนาน     กรรมอะไรของฉันเนี่ย-_-;;    



    “ออกรถได้แล้ว   ไม่งั้นฉันสะบัดขานะ-_-^”



    “เฮ้ยๆO_O   อย่านะๆ  แค่นี้รถฉันก็สกปรกจะตายอยู่แล้ว” ไอหื่นบอกพลางทำหน้าขยะแขยง



    -.,-โด่   ไหนว่ารักฉันไง   อย่างนี้ไม่รักกันจริงนี่หว่า



    “เอาผ้านี้ไปเช็ดซะ   เดี๋ยวเลอะรถฉันไปมากกว่านี้-_-^”  ผ้าสีมอซอถูกยื่นมาให้โดยคนให้ยังมีรอยยิ้มที่เห็นแล้วกวนประสาทเป็นที่สุด



    -_-a สภาพไม่ต่างจากผ้าขี้ริ้วเลยนะแก



    “นี่แล้วไม่ต้องมาเล่นลูกไม้นะ -_-+  รีบๆไปส่งฉันที่บ้าน  ห้ามแวะเด็ดขาด”  ฉันบอกเสียงเขียว  ขณะไอหื่นสตาร์ทรถ    



    “เข้าใจแล้ว^^ ยัยตัวยุ่ง”



    แล้วคนไม่เต็มใจอย่างฉันก็ต้องนั่งรถของอีตาหน้าหื่นนี่กลับบ้าน   >_<เป็นอะไรเนี่ย  ทำไมต้องมาทำตัวตีสนิทกับฉันด้วย  ฉันไปเป็นญาติสนิทมิตรสหายหรือพี่น้องที่พลัดพรากจากกันมาเป็นสิบๆปีของนายรึไง  ถึงได้ทำตัวสนิทสนมขนาดนี้    



    “เชอะ=_=” ฉันสะบัดหน้าไปมองข้างทาง  ไม่อยากจะหันไปมองคนข้างๆมากนัก  ใจเต้นตึกตักตลอดเลยเวลามองหน้าขาวๆนั่น  อยากจะบอกว่าก็แค่หล่อหรอกน่า  ฉันไม่ได้คิดอะไรเลยสักนิด  ความจริงแล้วเกลียดๆๆด้วยซ้ำ  เพราะอีตานี่หื่นที่สุด-_-^    



    หันมาถามทางฉันเป็นระยะๆเรื่อยเลยนะ    ฮึ...รู้สึกจะโปรเหลือเกินนะ   เคยไปส่งผู้หญิงที่บ้านบ่อยล่ะสิท่า-_-^



    ฉันคิด   ขณะที่จ้องมองวิวข้างทางต่อไป=_=  



    เอ๊ะO_o  ทำไมวันนี้วิวข้างทางมันแปลกๆฟระ



    “นี่นาย-_-+  ก็บอกว่าอย่าลูกไม้ไง   พาฉันกลับบ้าน”



    ฉันหันไปบอก  >.<กะแล้วว่าไอหื่นเนี่ยมันไม่น่าไว้วางใจ



    “ก็บ้านเธอมันก็ไปทางนี้ไม่ใช่เรอะ-_-^” ไอหื่นหันมาถามอย่างอารมณ์เสีย



    “แต่ปกติฉันกลับอีกทางนึงนี่>O<”ฉันบอก  ตอนนี้หันไปมองวิวข้างทาง   โอ๊ย>_<ตาลาย  ไม่คุ้นเลยอ่ะ



    “อ้าว-_-^ ฉันจะไปรู้เรอะ  เธอบอกไม่ชัดเองนี่”ไอหื่นหันมาว้ากใส่  ในขณะที่ยังขับต่อไป



    -_-ไอท่าทางบ้องแบ๊วเมื่อตอนกลางวันเนี่ยมันหายไปไหนหมดยะ



    “แล้วบ้านเธอเองเนี่ยไม่รู้รึไง หา  อยู่มากี่ปีแล้วเนี่ย-_-^^”    



    ฉันเงียบไปนิดนึง  -..- นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน  หา   บ้านฉันทำไมฉันจะจำทางกลับไม่ได้   ก็ปกติไม่ค่อยกลับทางนี้นี่หว่า-*-



    “งั้น  เอ่อ....เลี้ยวซ้ายมั้ง”  ฉันเชิดหน้าอย่างมั่นใจ    ไอหื่นเลี้ยวตามฉันอย่างว่าง่าย  



    อ้าวO_O  แล้วนี้มันมาโผล่ตรงไหนอีกล่ะเนี่ย  ไม่คุ้นเลย



    “ทีนี้ไปทางไหนล่ะ -_-+”ไอหื่นถามอย่างหงุดหงิด



    “ทาง..  ทางขวาๆ”    



    ไอหื่นเลี้ยวขวา   ทำให้เรามาโผล่ที่ชุมชนแห่งหนึ่ง  บ้านแต่ละหลังดูมีราคาไม่น้อย   แต่ไร้วี่แววบ้านหลังงามของฉันซะนี่-_-;;



    “-_-^^^”



    ไอหื่นหันมามองฉันอย่างขอคำตอบ   ขณะที่ฉันทำหน้าแหยๆ  จะได้กลับบ้านมั๊ยเนี่ย  ฉันจำไม่ได้T_Tทำไงดี



    “แหะๆๆ^^ เดี๋ยวนายเลี้ยวขวาอีกทีนะ  แล้วก็เลี้ยวซ้าย   ก่อนจะวกกลับมาแล้วก็ตรงไป  แล้วก็วนๆๆซักสองสามรอบนะ  เดี๋ยวเจอ”



    เอี๊ยด!



    ไอหื่นหยุดรถกระทันหัน  ก่อนจะหันมามองหน้าฉันอย่างโหดๆ>_<  



    “เธอจำไม่ได้ใช่มั๊ยยย!!!!-_-^^^”



    T_T แง...  ไหนแกบอกว่าแกรักฉันไง    ไอหื่น-_-^



    “ก็นายนั่นแหละมาทางนี้ทำไมอ่ะ    บอกแล้วว่าฉันไม่คุ้นๆๆ   แล้วทีนี้จะทำไงอ่ะ>_<”  ฉันแว๊ดกลับ



    “ถามงี้ได้ไง   ฉันเพิ่งกลับจากญี่ปุ่นนะ  รู้จักมั๊ย  ญี่ปุ่นน่ะO_O”



    “หน้าฉันดูโง่มากเหรอ-_-^”



    “^^;”



    ฉันว่าฉันไม่ได้ถูกสร้างให้เกิดมาอยู่ร่วมโลกกับไอบ้านี่ซะแล้วล่ะ-_-^^



    อ๊ายยย>_<   ในเวลาคับขันอย่างนี้แกอย่ามามองฉันอย่างนี้ได้ม๊ายยยยย......



    “แล้วจะทำไง>_<  ฉันจะกลับบ้านน”  



    ฉันร้องพลางหันไปมองวิวรอบๆที่ไม่คุ้นตาเอาซะเลย    จะให้ฉันอยู่กับนายนี่เนี่ยนะ    -_-ไม่เอาเด็ดขาด หน้าตามันยิ่งไม่น่าไว้วางใจอยู่ด้วย



    “หุหุ^^ไปหาไรทำสนุกๆกันดีกว่ามะ”  



    ใบหน้าโหดๆเมื่อกี้หายไปแล้ว   เหลือแต่ตาที่เป็นประกายแฝงอะไรเอาไว้สักอย่าง   ไอบ้านี่มันต้องโรคจิตแหงๆเลยอ่ะ>_<



    “ไม่ย่ะ   อย่ามาคิดอกุศลๆกับฉันนะ”  



    ฉันบอกพลางทำตัวลีบติดประตู   >O<ไอหื่นเอ๊ย!  คิดไม่ซื่อกับคนเจ็บอย่างฉันได้ไง   ไร้ศีลธรรมสิ้นดี  



    “คิดอะไรอย่างนั้น  หา   -_-a  หรือว่าอยากจะอยู่ในรถกับฉันสองต่อสอง   อันนี้ก็ดีเหมือนกันนะ  ว่าไง”  



    ไอหื่นยื่นหน้าเข้ามาใกล้   กลิ่นหอมๆปะทะกับจมูกฉันเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะ



    >_<กรี๊ด...อย่ายื่นเข้ามา   เอาหน้าหล่อๆของนายออกไป    ไม่งั้นฉันทำอะไรนายไม่รู้ด้วยนะ



    “ว่าไง”



    ไอหื่นยิ้มที่มุมปาก  เป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์มากๆ    แต่ทำไมฉันถึงได้หงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกนะ-*-



    “ฉันจะลง”



    ฉันสะบัดหน้าก่อนจะรีบเปิดประตูรถออกมา   >.<ทำไมหน้าฉันต้องแดงด้วย   ทั้งๆที่ในใจไม่ชอบขี้หน้าอีตาบ้านั่นแท้ๆ    ไม่เข้าใจเลยจริงๆ



    ฉันหันไปมองข้างทาง  ตอนนี้เรามาหยุดอยู่ที่ร้านไอศกรีมเล็กๆแห่งหนึ่ง   กระจกใสแจ๋วทำให้มองเห็นภายในตัวร้านได้เป็นอย่างดี    โต๊ะและเก้าอี้สีขาวถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ   เห็นแล้วแทบไม่กล้านั่งเลยจริงๆ-_-  โคมไฟหลากสไตล์ที่ประดับประดาก็ยิ่งทำให้ร้านดูเก๋ขึ้นไปอีก



    “กินไอติมกันมะ^^”  เสียงคนโรคจิตดังขึ้น   ฉันสะบัดหน้าให้ก่อนจะเดินเข้าไปในร้าน



    ^O^ เหอๆ  ถ้าเรื่องกินแล้วไม่ต้องชวน..



    ริ๊งๆ...



    เสียงกระดิ่งดังขึ้นทันทีที่เราเปิดประตูกระจกใสนั่นเข้าไป   บรรยากาศในร้านอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมหวาน>O<



    “เชิญฮ้า^^”  



    ชายร่างอ้วนหน้าตายิ้มแย้มในชุดกันเปื้อนเดินเข้ามาต้อนรับอย่างอารมณ์ดี  -_-aฟังดูจากน้ำเสียงแล้วคงจะไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆมั้ง   เล่นทำตาเป็นประกายใส่คนข้างๆฉันอย่างนี้คงไม่ต้องคิดเป็นอย่างอื่น   ผู้หญิงหลายคนก็ส่งสายตาวิบวับมาให้   มันอะไรกันนักหนา  ไม่เคยเห็นคนรึไง-_-+



    “มาสองคนเหรอคะ”ผู้ชายคนนั้นถาม   ขณะมองเราสองคนแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่   คะขาซะชัดเชียว=_=



    “ครับ^^ขอที่ที่เป็นส่วนตัวหน่อยได้ไหมครับ”ไอหื่นบอกก่อนจะจับมือฉัน ส่งผลให้พี่อ้วนเผยยิ้มอย่างเห็นได้ชัด



    เฮ้ยๆ-_-+  เอาออกไป   ลามปาม  ใครให้แกจับมือฉันเนี่ย-_-^



    “งั้นออกไปนั่งข้างนอกไหมคะ   บรรยากาศกำลังดีเลย  เดี๋ยวพี่หามุมที่เป็นส่วนตัวให้”



    ไอหื่นพยักหน้าขณะที่ยังจับมือฉันแน่น   ก่อนจะเดินตามพี่อ้วนออกไปยังส่วนนอกที่อยู่ด้านข้างของร้าน   ส่วนนี้ตกแต่งได้น่ารักมาก   แมกไม้ที่จัดเป็นสวนหย่อมอย่างดีทำให้บรรยากาศสดชื่น  เหมาะแกการนั่งกินไอติมยามไม่มีแดดเป็นอย่างมาก  อุ๊ย>_<มีตุ๊กตาไม้ตัวเล็กๆตกแต่งเรียงรายอยู่ตามทางเต็มไปหมดเลย    พวกมันต่างก็ส่งยิ้มมาให้เราอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย   น่ารักจริงๆ>.<



    แต่รอยยิ้มของใครบางคนที่อยู่ข้างๆนี่สิ  เห็นแล้วมันน่าตื้บซะมากกว่า-_-+



    “นั่งตรงนี้นะ  เดี๋ยวพี่ไปเอาเมนูมาให้^O^”  พี่อ้วนพูดอย่างเป็นกันเองก่อนจะเดินบิดหายเข้าไปในร้าน



    “ปล่อยซะทีสิ-_-+จับอยู่ได้”



    “อ้าว   ก็กลัวว่าจะหลง”  ไอหื่นทำหน้าล้อเลียน   -_-^ชิ   อย่าให้ฉันเจอจุดอ่อนของแกบ้างนะ แม่จะเล่นให้หายแค้นเลย  



    “เมนูมาแล้ว^^  เลือกได้ตามใจชอบนะ”  พี่อ้วนบอก  



    พี่ขา-_-a รู้มั๊ยคะ  ไอเนี่ยมันหื่นสุดๆ  อย่าไปยิ้มให้มันมากเดี๋ยวพี่จะเสียคนเอานะ  หนูขอเตือน



    “เลือกเอาสิป่าน” ไอหื่นผลักเมนูมาทางฉัน  



    เหอๆๆๆ  เสร็จตูดิงานนี้   เห็นตัวเล็กๆอย่างนี้เรื่องกินเรื่องใหญ่นะจะบอกให้>_<



    “พี่คะ^^   อันนี้อะไรอ่ะคะ   Lover’s Request  เนี่ย  ไม่เห็นมีรูปเลยอ่ะO_o”  



    ฉันหันไปถามพี่อ้วนอย่างสงสัย   จากประวัติการกินมาอย่างโชกโชน  -_-ฉันไม่เคยเจอชื่อนี้เลยจริงๆนะ



    “อ๋อ^^  อันนี้เป็นเมนูพิเศษ  พี่คิดมาตั้งแต่วาเลนไทน์ปีที่แล้วน่ะ   เป็นเมนูสำหรับคู่รัก   ที่ไม่มีรูปเนี่ยก็เพราะพี่จะทำตามอารมณ์กับคู่รักที่มากินอ่ะค่ะ  คุณน้อง^^”  พี่อ้วนสาธยายอย่างอารมณ์ดี  ทำให้ฉันพอจะเห็นภาพ



    -_- a  จะบอกว่าถ้าคุณพี่เกลียดคู่รักคู่ไหน  มันก็ไม่มีทางได้กินไอติมอร่อยๆใช่ไหมคะ  



    “งั้นเอาอันนี้ละกันครับ^^  แล้วก็ขอให้มีรสมะนาวด้วยนะครับ  พอดีแฟนผมเค้าชอบรสมะนาว”  นายหื่นบอกก่อนจะดึงเมนูจากมือฉันไปส่งให้พี่อ้วน



    ฉันหันไปถลึงตาให้ไอหื่น-_-++  ฉันไม่ใช่แฟนแก  ฉันไม่อยากกินเมนูนี้เฟ้ยย   ไปบอกพี่เค้าอย่างนั้นได้ไงยะ



    “อิอิ  ^^  งั้นรอซักครู่นะคะ”พี่อ้วนขำก่อนจะเดินบิดหายเข้าไปในร้านอีกรอบ



    “นี่นาย-_-^^   ไปบอกเค้าอย่างนั้นได้ไง  ฉันไม่ใช่แฟนนายนะ  แล้วไปสู่รู้มาได้ไงว่าฉันชอบกินไอติมรสไหน”



    ฉันสงสัยมานานแล้วว่าหมอนี่มันเป็นใครกันแน่-_-^    รู้สึกเหมือนมันจะรู้จักชื่อฉัน   รู้ว่าฉันชอบกินไอติมรสอะไร  แล้วยังชอบพูดจาแปลกๆเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อนงั้นแหละ    -.,-ซึ่งเป็นไปไม่ได้  หน้าหื่นๆอย่างนี้ฉันไม่มีทางลืมได้แน่นอน



    “ก็เธอมันติงต๊องนี่-O-”



    ไอหื่นบอกอย่างไม่สนใจก่อนจะเสไปมองทางอื่น   ปล่อยฉันทำหน้างงหนักกว่าเดิม  เอ๊ะ-_- มันเกี่ยวอะไรด้วย   หรือว่ามันหลอกด่าเฉยๆ



    “มาแล้วจ๊ะ  ไอติมที่สั่ง”  



    พี่อ้วนเดินบิดออกมาจากร้าน   สงสัยจังว่าทำไมพี่แกไม่ผอมซักที   หรือบางทีขนมในร้านอาจมีอิทธิพลมากเกินไปก็เป็นได้-“-  



    “นี่ช้อนจ๊ะ  อุ ฮิ อุ ฮิ>O<”



    พี่อ้วนบอกพลางยื่นช้อนมาให้เราสองคน   ^^แหม่   บริการดีจังเลยค่ะพี่  ไม่เห็นรู้มาก่อนเลยว่าแถบบ้านฉันจะมีร้านไอติมดีๆอย่างนี้อยู่ด้วย



    “คู่น้องน่ารักมาเลยค่ะ  พี่ช้อบชอบ”  



    เสียงโทนสูงๆของพี่อ้วนยังคงดังต่อไปพร้อมๆกับถ้วยไอศรีมที่สั่งไปถูกยกมาตั้งบนโต๊ะ   เป็นถ้วยทรงเตี้ยรูปหัวใจ   ภายในถ้วยประกอบไปด้วยไอศกรีมสี่ก้อนด้วยกัน   มะนาว   วานิลา สตรอเบอรี่   และช็อกโกแลต      ครีมสีขาวน่ากินถูกบีบเป็นรูปอย่างประณีตตามช่องของไอศกรีมทั้งสี่ก้อน    และประดับด้วยเยลลี่รูปหัวใจใสๆ  ทอปปิ้งที่โรยเป็นสีหวานทำให้ยิ่งน่ากินเข้าไปอีก



    -_-aทำไมมันหวานแหววอย่างนี้ฟระ



    “เอ่อ..-_-“ พี่คะ  แล้วอีกถ้วยล่ะคะ”  ฉันถามขณะที่มองไปยังเยลลี่สีขุ่นรูปตุ๊กตาสองตัวอยู่ยืนอยู่บนยอดของภูเขาไอติม    ตัวนึงมีลักษณะธรรมดา  ส่วนอีกตัวนึงกลับถูกชุบช็อกโกแลตไว้ที่ขาข้างขวา  



    -_-+ กรูรู้แล้วว่ามันหมายถึงใคร



    “อ๋อ^^ เมนูคู่รักก็ต้องกินด้วยกันสิคะ  ถึงจะสมกับเป็นคู่รักกันหน่อย  จริงมั๊ยคะ”



    พี่อ้วนตอบก่อนจะหันไปหลิ่วตาให้ไอหื่น    ไอหื่นทำสัญญาณอะไรบางอย่างที่ฉันแปลไม่ออกแต่พี่อ้วนกลับแปลออก   พี่อ้วนจึงพยักหน้าแล้วเดินบิดออกไปอย่างอารมณ์ดี-_-



    “กินสิ^^”  



    ไอหื่นหันด้านที่มีไอศกรีมรสมะนาวมาด้านฉัน   ฉันทำแก้มป่องอย่างไม่พอใจ  แต่ก็ตักกินแต่โดยดี   แหม...จะว่าฉันตะกละก็ไม่ได้นะ  ถ้าไม่กินก็เสียดายของแย่เลย   ที่บ้านฉันสอนไม่ให้กินทิ้งกินขว้างซะด้วย>_<



    “นี่ตัวเธอใช่ป่ะ”



    ไอหื่นถามอย่างขำๆ   ขณะจิ้มตุ๊กตาตัวที่ขาดำ   ฉันพยักเพยิดใส่อย่างไม่สนใจ   -_-ใช่แล้วจะทำไม   ฉันก็แค่เดินตกท่อเท่านั้นเอง  แต่ฉันไม่ได้ซุ่มซ่ามหรอกนะ>_<



    ไอหื่นหัวเราะกับท่าทางของฉัน   ก่อนจะลุกขึ้นแล้วโน้มตัวมากระซิบที่หูฉัน  อ๊ายยย>_<  นายทำอะไรเนี่ย  อายคนอื่นเค้าบ้างสิ  ฉันรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว>_<  นายจะพูดธรรมดาๆไม่ได้รึไงนะฉันไม่ได้หูหนวกสักหน่อย



    “งั้นฉันกินเธอนะ”  ไอหื่นเลียปากอย่างพึงพอใจ    ก่อนจะหยิบตุ๊กตาฉันขึ้นมาจูบช้าๆ



    อ๊ากกกกO_O  ไอบ้า   ทำอะไรของแกเนี่ย  โรคจิตที่สุด



    “เอามานี่นะ>O<ฉันกินเอง” ฉันวางช้อนทันทีแล้วรีบคว้าเอาตุ๊กตาขาดำมาใส่ปากอย่างรวดเร็ว    ก่อนที่มันจะเข้าไปในปากไอหื่นนั่น    



    >,<(  เกือบเสร็จมันแล้วไหมล่ะ



    “หึ หึ หึ ^^  ก็แค่ตุ๊กตา  ทำเป็นตกใจไปได้”  ไอหื่นยิ้มยั่ว



    “ตุ๊กตาก็ไม่ได้ย่ะ”



    “หืม    แล้วที่เธอทำน่ะ   มันเรียกว่าจูบทางอ้อมไม่ใช่เหรอ”  ไอหื่นส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้ฉันอีกรอบ



    อ๊ากกกก>_<  แหวะๆๆ    ลืมไปเลย   ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย   ไปเอาของที่ไอหื่นนี่จูบแล้วเข้าปากได้ไง   โอ๊ย>.<อยากจะอ้วกออกมา



    เอ-_-a แต่มะกี้มันเป็นตุ๊กตาตัวฉันนี่หว่า   อ้วกไม่ลง



    “555+  ทำท่าอะไรของเธอน่ะ   ตลกเป็นบ้าเลย”  



    “ไม่ต้องมาขำนะ -_-+  หุบปาก  แล้วกินไปเงียบๆ    อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”



    ฉันขู่พลางยกกำปั้นขึ้นมาอย่างดุดัน   ไอบ้านี่จะมากเกินไปแล้วนะ    มายุ่งวุ่นวายอะไรกับชีวิตฉันนักหนาก็ไม่รู้



    “คร้าบๆ^^”  



    ไอหื่นทำหน้าตาบ้องแบ๊ว   ฉันจึงลดกำปั้นลงแล้วกินตั้งหน้าตั้งตาไอติม   ตลอดเวลาไอหื่นจะจ้องตอนฉันกินจนฉันรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก-_-^  ตอนตักไอศกรีมเข้าปาก   ตอนกลืน  ตอนตักคำใหม่  อ๊ายย>_< แถมฉันยังหน้าแดงอีกต่างหาก   นี่ไอหื่นมันจะรู้รึเปล่าเนี่ยว่าฉันหน้าแดง



    “อย่ามองได้มั๊ย-_-^  ไม่เคยเห็นคนสวยกินไอติมรึไง”



    “เคย  แต่ไม่เคยเห็นลิงกินไอติมอ่ะ^^”



    เวง-_-นี่มานด่ากรูว่าเป็นลิงเหรอ



    “ว่าฉันเหรอ-_-+”  



    ฉันบอกก่อนจะแย่งไอติมที่ไอหื่นกำลังจะตักมาเข้าปากตัวเองแทน  555+ วิชาที่สั่งสมมาจากการแย่งกินกับพวกไอแป้งนะเนี่ย>.,<



    “ที่บ้านขาดแคลนนักหรือไง-_-^”  ไอหื่นว่า



    “ป่าว^^  แต่อยากแย่งอ่ะ  มีไรมะ”  ฉันทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ กวนประสาทอีตานั่น    นึกว่านายกวนประสาทฉันได้คนเดียวหรือไง-.,-  ฉันก็นักกวนส่วนล่างเหมือนกันนะยะ  ตอนนี้นายเริ่มโกรธรึยังล่ะ^O^



    “มี!  =_=ฉันก็จะแย่งเธอเหมือนกัน”  



    ไอหน้าหื่นบอกก่อนจะแย่งไอติมที่ฉันกำลังจะตักเข้าปากตัวเองอย่างไม่สนใจ  



    “อ๊ายยยย!!  ไอหน้าหื่น  ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย   คายออกมานะๆ>_<”  ฉันร้องเสียงดัง   คนในร้านต่างหันมามอง  สงสัยพวกนั้นคงจะนึกว่าผัวเมียทะเลาะกัน



    ใช่ซะที่ไหนเล่า-_-^^



    เฮ้ยย!  บอกว่าฉันไม่ได้มีอะไรกับมันไงเล่า  มองทำไมล่ะ  หันกลับไปเซ่-_-^^



    “เรียกฉันว่าหน้าหื่นเรอะ-_-+”  



    ไอหน้าหื่นถามอย่างหัวเสีย  ฉันมองหน้ามันสักพัก  ความจริงหน้ามันก็หล่ออ่ะนะ  ทำไมฉันชอบมองหน้ามันหื่นอยู่เรื่อยเลย-*-



    “ใช่ -..- ทำไม  ก็นายชอบทำหน้าหื่นนี่”  ฉันตอบ



    “ฉันเนี่ยนะทำหน้าหื่น   เธอเนี่ยหัวสร้างสรรค์จริงๆนะ  แต่ละคำที่เรียกฉันเนี่ยเจ็บๆทั้งนั้น  เมื่อก่อนก็..”  หน้าหื่นหยุดพูดก่อนจะสะบัดหน้าอย่างเหนื่อยใจ  



    -_-a  เป็นไรอ่ะ    ปวดหัวเหรอหน้าหื่น  เ อาพาราหน่อยมะ



    “ทำไมยะนายหน้าหื่น>_<”



    ฉันแลบลิ้นใส่ก่อนจะแย่งไอติมที่มันตักอีกครั้ง   เหอๆๆ  เล่นกะใครไม่เล่น-.,-   ไอหื่นมองหน้าฉันอย่างคาดโทษ  แล้วสงครามเล็กๆก็เริ่มขึ้น-_-^  ไม่มีใครยอมใคร  และไม่มีใครยอมพลาดพลั้ง  ทั้งสองคนต่างแย่งไอติม กันอย่างดุเดือดโดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีใครบางคนที่ตัวอ้วนๆกลมๆแอบดูและยิ้มอยู่ไม่ไกลนัก



    (เฮ้อ-.,- กรูล่ะเหนื่อยกับไอคู่ปัญญาอ่อนนี่จริงๆ:ลูกตาล)



    “ขอบคุณมากนะจ๊ะ^^”  พี่อ้วนบอกยิ้มให้ก่อนจะรับเงินจากฉันไป-_-^



    TOT  ทำไมมันถึงเป็นอย่างนี้เนี่ย...



    “นายนี่ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลยนะ-_-^”  ฉันหันไปบอกคนข้างๆ



    “อ้าว-_- ก็เราตกลงกันแล้วไม่ใช่รึไงว่า  ถ้าใครแย่งคำสุดท้ายได้ก็จะชนะ  และผู้แพ้ก็ต้องเลี้ยงไอติม  555+”



    ไอหื่นหัวเราะอย่างสะใจและทำท่าตบท้องประมานว่าลาบปากมื้อนี้มีคนเลี้ยง-_-^



    -_-++ ไอบ้า   เอาเปรียบผู้หญิงนี่หว่า



    “เอ๊ะO_o  พี่คะๆ  ทำไมฝาผนังร้านพี่มันมีรอยขีดเขียนเต็มไปหมดอย่างนี้ล่ะคะ    มีอันธพาลมารังแกร้านพี่เหรอคะ   โธ่! ทำไมพี่ไม่แจ้งความคะT^T”  



    ฉันที่เหลือบไปเห็นรอยขีดเขียนจนลายพร้อยเป็นตุ๊กแกบนผนังถึงกับร่ายยาวด้วยความสงสาร    >_<จริงสิ  ร้านนี้ก็ไม่ใช่ร้านใหญ่อะไรมาก    ถ้าไม่มีค่าคุ้มครองจ่ายก็คงถูกรังควาญอย่างนี้แน่ๆเลย   โธ่....พี่อ้วน.....



    “เปล่าหรอกจ๊ะคุณน้อง-_-“  นี่เป็นลายเซนต์ของลูกค้าเองแหละ   ร้านพี่พิเศษหน่อย  ให้ลูกค้าที่มากินเขียนข้อความไว้บนผนังอ่ะ”  พี่อ้วนบอก



    เวง-_- แล้วฉันคิดอะไรของฉัน  ขายหน้าชะมัดเลย



    “น้องก็เขียนสิจ๊ะ  อ่ะนี่ปากกา^^”  พี่อ้วนบอกอย่างใจดีก่อนจะยื่นปากกาเมจิกมาให้ฉันกับไอหื่น  ไอหื่นยิ้มนิดๆอย่างมีนัยแอบแฝง



    “ไม่ต้องยิ้ม ฉันรู้ว่านายจะเขียนอะไร  ห้ามเขียนเด็ดขาด” ฉันหันไปขู่    



    ทำไมฉันจะไม่รู้ว่านายนี่จะเขียนอะไร  หลักฐานก็มีอยู่ทนโท่  ในหนังสือเรียนฉันไงล่ะ-_-^



    “เธอเขียนก่อนละกัน”   ไอหื่นบอก  



    ฉันจึงหันไปเขียนชื่อลงบนผนังที่ว่างอยู่   ฉันก็ไม่รู้จะเขียนอะไรมากหรอกนะ-“-   เลยเขียนให้กำลังใจพี่อ้วนในการเปิดร้านต่อไป(เหมือนแช่งเลยนี่หว่า)



    “เสร็จแล้ว-_-+”  



    ไอหื่นพยักหน้าก่อนจะเข้าไปเขียนบ้าง   ง่ะ-_-  ตัวมันโตจนบังมิดทำให้ไม่เห็นว่ามันเขียนอะไร



    “เสร็จแล้ว^^ไปกันเถอะ”



    ไอหื่นหันมายิ้มหน้าระรื่น  ไหน-_-^แกเขียนอะไรมาให้ฉันดูซิ



    “ไปกันเหอะน่า>_<”



    “ฉันจะดู!!>.,<”



    อ๊ากกกกO_O   มันเขียนชื่อมันข้างๆฉันแล้ววาดรูปร่มคร่อมชื่อของเราเอาไว้    ไอหื่น>O<ใครให้นายทำแบบนี้ยะ   ลบเดี๋ยวนี้นะ  ฉันรับไม่ได้T^T



    “อุ๊ย^^น่ารักจัง”  พี่อ้วนบอก  



    เฮ้ยๆ>.<  น่ารักตรงไหนพี่  มันขี้ตู่  หนูไม่ได้เป็นอะไรกับมันนะ   มันแค่เคยเห็นหนูโป๊มาแล้วก็เท่านั้นเอง



    อ๊ะ=_=  มันเคยเห็นกรูโป๊นี่หว่า



    กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!  ไอหน้าหื่นแกออกไปจากชีวิตชั้นเดี๋ยวนี้นะT_T



    “ไปก่อนนะครับ”  



    ไอหน้าหื่นหันไปบอกพี่อ้วน  ก่อนจะลากร่างไร้วิญญาณของฉันออกมาจากร้าน    พอได้สติฉันก็หยิกแขนมันไปทีนึงก่อนจะเข้าไปนั่งในรถ  อารมณ์ถึงขั้นต่ำสุดตั้งแต่เคยเป็นมา-_-^^   มันอะไรกันนะ  มันอะไรกัน...



    “นี่-_-^^นาย  ฉันจะกลับบ้านแล้ว   หาทางให้ฉันได้กลับบ้านเดี๋ยวนี้นะยะ” ฉันบ่นกระแทกเสียง   หงุดหงิดๆๆ



    “เฮ้อ   เธอนี่จริงๆเลยน้า   แค่บ้านตัวเองก็จำไม่ได้”  



    นายหื่นถอนหายใจก่อนจะออกรถไป  ฮีธ่อ-_-ยังกะแกรู้จักบ้านฉันงั้นแหละ



    แล้วรถไอหื่นก็เคลื่อนออกไปช้า   ถ้าเป็นในหนังก็จะหาว่าโอเวอร์  แต่ถ้าฉันตาไม่ฝาด   เมื่อรถเลี้ยวซ้ายไปอีกซอยนึง    ฉันว่าฉันคุ้นๆนะ=_=



    นี่มันแถบบ้านฉันO_O    ทำไมมันใกล้อย่างนี้  อยู่ถัดจากร้านไอติมนั่นมาซอยเดียวเองเหรอOoO



    “เอ้า  ยัยบ๊องส์ -_-a  ถึงแล้ว” ไอหื่นบอกหน้าตาย    ฉันค่อยๆหันไปมองหน้ามันช้าๆ=_=^



    “นายรู้จักบ้านชั้นนี่นา-_-^^^”



    “555+ ยัยลิง^^   วันหลังขับรถกลับบ้านน่ะ   หัดดูซะบ้างสิว่าใครตามมา 555+”  ไอหื่นหัวเราะพลางส่งยิ้มหวานมาให้ฉันT^T



    โอย>O<เมื่อวานมันขับตามฉันมาจริงๆด้วย   แล้วมันยังหลอกฉันอีกงั้นเหรอO_O  ทำเป็นว่าไม่รู้จักบ้านฉัน  ทำให้ฉันต้องเลี้ยงไอติมมันด้วย!



    “นายรู้จักบ้านฉันแล้วทำไมไม่พาฉันมาส่งยะ-_-^^^”



    “ก็อยากเดทกับเธออ่ะสิ^^”  ไอหื่นอมยิ้มพลางเสไปมองข้างนอกอย่างอารมณ์ดี



    กรี๊ดดด!!>O<  ไอหื่น   อย่าทำหน้าอย่างนั้นนะ  ฉันไม่ได้อยากเดทกับแกซักหน่อย



    “นายทำอย่างนี้ทำไม   นายเป็นใครกันแน่-_-^”  



    ฉันถามอย่างอารมณ์เสียปนกับความงง   มันเป็นใครกันแน่!!



    “ฉันเป็นที่รักเธอไง^^” ไอหื่นตอบหน้าตาย



    ปัง!



    ฉันกระแทกประตูรถเสียงดัง-_-^^



    “อีตาบ้า!อย่ามายุ่งกับฉันอีกนะ-_-^”  



    ฉันตะโกนใส่ไอหื่น   อยู่ๆก็มาบอกรักฉัน  มาบอกว่าเป็นที่รักของฉัน  ฉันไม่มีทางเชื่อนายหรอกย่ะ-_-^



    “ฉันจะทำให้เธอรักฉันให้ได้  คอยดูสิ!”  



    ไอหื่นตะโกนไล่หลังมา    ฉันหันกลับไปแลบลิ้นก่อนจะวิ่งเข้าบ้านไป   ทิ้งให้คนที่ถูกเรียกว่าหน้าหื่นมองตามมาด้วยสายตามาดมั่น



    “ฉันจะจับเธอให้อยู่หมัดเลย   ยัยลิงของฉัน” ชายหนุ่มยิ้มที่มุมปากก่อนจะออกรถไป



    .....ไม่ว่ายังไงเธอก็ยังเป็นยัยตัวยุ่งเสมอเลยนะ   สายป่าน......

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×