ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ++แล้วไอ้หมอนี่มันใครอ่ะT^T++
“ม่ายยยยย!!! นายเป็นใครอ๊า?>O<”
ฉันตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ไม่เหลือคราบนางเอกแสนสวยเอาไว้เลย-_-
“ที่รักเธอไง^^ “
ก็ดูสิ นายนั่นตอบมาได้หน้าตาเฉย>_< ดูหน้ามันสิ แค่เห็นก็ไม่ถูกชะตาแล้ว รู้สึกตะหงิดๆยังไงไม่รู้ เซ้นต์มันบอกว่าไอบ้าเนี่ย เลว-_-^ สุดชั่ว-_-^^ นิสัยไม่ดี-_-^^^ หื่น-_-^^^^
แค่คิดก็ขนลุกแล้ว ดูดิ-_- หน้าตาโคตรหื่นเลยอ่ะ(-*-)
>.< แล้วเมื่อคืน ฉันกับไอหื่นนี่... อ๊ายยย>O< ไม่อยากนึกถึง แค่เป็นภาพ ไม่มีเสียงหรือบรรยายประกอบก็สยองแล้ว>.,<
“ฉันไม่รู้จักนาย-_-+ นายเป็นใคร แล้วฉันมาอยู่นี่ได้ไง”
ฉันถามด้วยอารมณ์ขุ่นมัวสุดๆ แต่แล้วไอหื่นก็ลุกขึ้นจากเตียง
O.O ว้าย! อย่าลุกดิ แกโป๊อยู่นะ
(แล้วทำไมแกไม่ปิดตา หา -_- : ลูกตาล)
“อ๊ายยยย!!>___< ไอบ้า ลุกมาทำไม ทุเร ศที่สุด โรคจิต ชอบโชว์-.,-”
ฉันเอามือปิดตาแล้ว-_-^^ แล้วด่ามันด้วย พอใจรึยังล่ะ ตอนนี้ใครๆก็คงคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงหื่นกามสินะ ทั้งๆที่ฉันไม่ใช่คนอย่างนั้นเลยสักนิดเดียว-.,-
“-_-^^^ โรคจิตชอบโชว์อะไร หา เปิดตาดิ” ไอหื่นบอก
ฉันค่อยๆเปิดตาอย่างเสียไม่ได้ -_-aอ้าว มันใส่กางเกงอยู่นี่หว่า เสียดาย-.,- เอ๊ย! โชคดีไป
“เธอนี่พูดแต่ประโยคเดิมๆนะ -_-^ ทั้งๆที่ฉันคิดถึงเธอแทบตาย แต่เธอเอาแต่พูดอยู่ได้ว่า ฉันเป็นใคร”
ไอหื่นบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด สีหน้าเหมือนจะล้อเลียนเล็กน้อย ส่วนฉันหงุดหงิดกว่า-_-^ ถามอะไรโง่ๆ ก็ฉันไม่รู้จักแกนี่หว่า จะให้ถามว่าแม่แกสบายดีรึป่าวอย่างนั้นเหรอ ไอ้ฟาย -_-++
“ก็บอกมาสิ-_-ว่านายเป็นใคร แล้วเกิดอะไรขึ้น”
“อยากรู้เหรอ^^”
ไอหื่นทำสายตาเจ้าเล่ห์ ขณะมันเดินข้ามเตียงมาหาฉัน >_< ให้ตายเหอะ ดูดีๆ สูงเป็นบ้าเลย ร้อยแปดสิบกว่าๆได้มั้งเนี่ย ฉันว่าพี่น้ำก็สูงแล้วนะ ไอบ้านี่กำลังทำให้ฉันรู้สึกต่ำต้อยติดดิน-_-^
>_<โอ๊ย ยิ่งเกลียดมัน ทำไมมันไม่แบ่งความสูงมาให้ฉันบ้างเลยนะ โลกนี้ไม่ยุติธรรมนี่T^T ให้พี่น้ำสูง แล้วทำไมให้ฉันสูงน้อยล่ะ แล้วทำไมฉันต้องมาเครียดเรื่องความสูงในสถานการณ์อย่างนี้ด้วยนะ
“จะบอกไม่บอก-_-^^”
ฉันเตะลังข้างๆอย่างหมดความอดทนสงสัยมันจะเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่-*- ดูเหมือนของจะยังไม่เข้าที่เข้าทาง
-_-++ หนอยแก ตั้งแต่คืนแรกเลยนะ คนอย่างสายป่านไม่ปล่อยให้ใครมาล้อเล่นได้นานหรอกเฟ้ย
“ง่ะ-_-“ เธอโหดขึ้นเยอะเลยนะ” ไอหื่นชะงักเล็กน้อย
>.< ดูมันพูดดิ ส่ออีกแล้วอ่ะ เมื่อคืนฉันอ่อนโยนกับมันมากเลยเหรอ ฉันจำไม่ด๊ายย....
“หึ หึ เอางี้ ฉันชื่อ ‘ที่รัก’ OK มะ^^”
ไอหื่นพูดกลั้วหัวเราะ -_-a สาบานสิว่านั่นชื่อแก
“เออ-_- แล้วทำไมฉันมาอยู่ที่นี่ เมื่อคืนฉันยังอยู่ห้องพลอยอยู่เลย นายบอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ”
ฉันถามด้วยความร้อนใจ >.< อยากรู้จะตายอยู่แล้วเนี่ยว่าเรื่องมะคืนมันเป็นยังไง มันก็โยกโย้อยู่ได้ หรือว่าฉันจะต้องเอาไฟมาส่องหัวมันเหมือนที่ตำรวจเค้าชอบทำกันนะ
“จุ๊ๆ ทำไมเรียกซะห่างเหินอย่างนั้นล่ะ เรียกชื่อฉันสิ” ไอหื่นจุ๊ปากอย่างไม่พอใจ ส่งผลให้หน้าตามันยิ่งดูหื่นขึ้นไปอีก-.,-^
(เอ่อ-_- เดี๋ยวผู้อ่านจะเข้าใจผิด ความจริงพระเอกของเราก็ทำหน้าตาธรรมดาเนี่ยแหละค่ะ ไอป่านมันบ้าไปเอง : ลูกตาล)
“ทำไมต้องเรียกชื่อนายด้วย-_-^^ แล้วห่างเหินอะไร ฉันไม่รู้จักนายด้วยซ้ำ”
“งั้นไม่บอกนะเอ้อ =_=”
ไอหื่นทำเป็นสะบัดหน้าไปมองทางอื่นก่อนจะนั่งกอดอกอย่างอารมณ์ดี-_-
-_-^ จะให้เรียกมันว่า ‘ที่รัก’ เนี่ยนะ
“เร็วๆสิ -_-+”
“เดี๋ยวดิ >,< ”
แกจะให้ฉันเรียกไอหน้าหื่นอย่างแกว่าที่รัก ฉันกระดากปาก ฉันเรียกไม่ได้>_<
“ฮ้าวววว>O< น่าเบื่อ ออกไปหาไรกินดีมั๊ยน้า หรือว่า......จะต่อเรื่องเมื่อคืนดี^^”
พูดจบ ไอหื่นก็เหล่ตามองฉัน-_-^ เฮ้ย! เรื่องอะไรอ่ะ อย่าพูดให้ยิ่งสงสัยดิ>_<
“ที่....>O<”
“อ้ำๆอึ้งๆอยู่ได้ บอกไว้ก่อนว่าฉันความจำไม่ค่อยดี”
“ที่ รัก...”
ฉันทำเสียงอู้อี๊ในลำคอ-_- อยากรู้จังว่าใครตั้งชื่อมันเนี่ยยย...
“หือ? ไม่ได้ยินเลยอ่ะ หูไม่ค่อยดี” ไอหื่นแคะขี้หูขณะกำลังเดินเข้ามาหาฉัน
“ที่รัก”
ก็เรียกแล้วไงเล่า จะเอาอะไรอีกเล่า >.<
“ดังๆหน่อย -O-“ ไอหื่นเอาแขนมาคร่อมฉันไว้ไม่ให้ฉันไปไหนได้ อี๊! ออกไปนะขยะแขยง-.,-
“เร็วๆสิครับ ไม่งั้นหอมแก้มนะ^^”
อ๊ายยย! ว่าไงนะ >_<ฉันแทบจะอ่อนระทวยตรงนั้น -_-^ไม่ใช่สิ ฉันแค่กลัวจนเข่าอ่อนเท่านั้นเอง เป็นเพราะฉันขยะแขยง แค่นี้ฉันก็ขยะแขยงจะตายอยู่แล้ว ยังยื่นหน้าเข้ามาอีกนะ-_-^
อ๊ะ>_< อย่ายื่นหน้าเข้ามาสิ หนูชอบๆๆๆๆ เอ้ย! หนูกลัว-.,-
“ว่าไงครับ^^” ไอหื่นยื่นหน้าเข้ามาเรื่อยๆ แล้วทำไมฉันขยับตัวไม่ได้เนี่ยย>_<
“เรียกสิ”
มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่รดแก้มใสๆของฉัน ช่วยด้วยยยT_T....ไอหื่นนี้กำลังจะทำอะไรฉัน ฉันยอมแล้วT_T อย่าทำอย่างนี้เลย เพราะฉันไม่รู้ว่าทำไมขยับตัวไม่ได้
(แล้วทำไมแกไม่ลอดแขนมันออกมาล่ะ -_-? : ลูกตาล)
“ ที่รัก!!!!!!!!!!”
ฉันตัดสินใจตะโกนออกมาเสียงดัง จนไอหื่นทำหน้าเหยเกเพราะอยู่ข้างหูมันพอดี-_-
โฮ TOT แม่จ๋า หนูอยากตาย หนูเรียกมันว่าที่รักอ่ะแม่
“อูย >_O ใครให้ตะโกนเนี่ย แสบแก้วหูจะตาย” ไอหื่นบอก
-_-;; แล้วมะกี้หมาที่ไหนบอกว่าไม่ได้ยินฟระ
“บอกได้ยังอ่ะ -_-++”
“ไม่มีปัญหา” ไอหื่นยักคิ้วหลิ่วตาให้ โห หล่อตายแหละ-_-
แล้วเนี่ยๆๆ -_-^ เมื่อไหร่แกจะเอาแขนออกไปซะที ทำแบบนี้รู้มั๊ยว่าอึดอัด แล้วก็เอาหน้าแกออกไปห่างๆจากแก้มฉันด้วย ทำแบบนี้รู้มั๊ยว่าทำให้หน้าฉันร้อนไปหมดแล้ว ถึงเมื่อคืนเราจะจึ๊กกะดึ๋ยกันแล้ว แต่ฉันก็ไม่ชอบให้แกมาทำแบบนี้นะเฟ้ย...
เฮ้ยO_O >_<ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!
“เธอจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้จริงๆเหรอ”
(-_-) (_ _) (-_-) (_ _) (-_-) หงึกๆ
ฉันพยักหน้าอย่างเหนื่อยใจ ถ้าฉันรู้แล้วฉันจะถามแกเรอะ-_-^
โป้ก!
“นี่แน่ะ-_-^ ยัยโง่ แล้วใครให้เธอกินเหล้าล่ะ “
ไอหื่นเขกหัวฉัน มันมีสิทธิอะไรมาเขกหัวฉัน-_-^ มีพี่น้ำคนเดียวนะที่จะทำกับฉันอย่างนี้ได้ แล้วนายเป็นใคร -_-^^ห๊า...
อ๊ะ(-_- )( -_-)(-_- )( -_-) ไม่ได้ๆ ฉันสะบัดหัวแรงๆเพื่อสงบสติอารมณ์ อย่าโมโห-“- ต้องเจี๋ยมเจี้ยมไว้ก่อน เกิดมันไม่เล่าให้ฟังก็จบกันพอดี เดี๋ยวพอมันเล่าจบค่อยจัดการก็ยังไม่สาย ฮี่ๆๆๆ^^ พอดีที่บ้านสอนมาดี
“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นเหรอ ฉันจำมะค่อยจะได้อ่ะ”
ฉันทำเสียงอ่อยๆ ดวงตาเศร้าหมอง สีหน้าสลด=_= ฉันไม่เคยเล่นละครเวที แต่ดูเหมือนฉันจะมีพรสวรรค์ด้านนี้อยู่ไม่น้อย
“เธอก็เมาน่ะสิ ถามได้-_-^ กินไม่เป็นแล้วยังทำเก่งอีก นี่ถ้าฉันไม่เจอเธอนอนอยู่ตรงทางเดิน แล้วพวกไม่ดีมาเจอเข้าจะทำไง เธอไม่ซวยเหรอ” ไอหื่นทำหน้าเหมือนพ่อกำลังด่าลูกสาวหนีเที่ยว
หา? เมื่อคืนฉันไปเข้าห้องน้ำไม่ใช่เหรอ แล้วฉันออกไปตรงทางเดินได้ไงล่ะ-_-^ ถ้าให้เดาคงเป็นเพราะไอพลอยบอกทางฉันผิดใช่ไหมเนี่ย>_<
แง่มๆ-_-^ ไอพลอยฉันจะกลับไปฆ่าแก เพราะแกทำให้ฉันต้องมาเจอไอหื่นนี่
-_-;; ว่าแต่ว่า ไอพวกไม่ดีที่แกพูดถึงนี่ แกดีแล้วเหรอไอหื่น>.,<
“แล้วนาย...เอ่อ...///>_
“อ๋อ^^ เนี่ยเหรอ เธอคิดว่าไงอ่ะ”
T^T แกยังมีหน้ามาถามฉันอีกเหรอ แล้วเมื่อคืนแกทำอะไรฉันล่ะ
“ไม่รู้=_= ตอบมาสิ นายทำอะไรฉัน ทำไมฉันถึงใส่ชุดนี่>_<”
“หึหึ ฉันพาเธอเข้ามาในห้องฉัน เพราะเธออ้วกน่ะสิ-_-” ท้ายประโยคดูเหมือนจะเน้นหนักเป็นพิเศษ
“หา!?! O_O”
“นี่เธอไม่รู้ตัวเลยรึไง พอฉันเข้าไปพยุงเธอ อยู่ๆก็อ้วกใส่ฉันเฉยเลย เนี่ยเลยต้องพาเข้ามาเปลี่ยนเสื้อ เสื้อเธอยังอยู่ในตะกร้าอยู่เลย” ไอหื่นบุ้ยใบ้ไปทางตะกร้าผ้า
-O-นี่ฉันทำเรื่องน่าอายอย่างนั้นเลยเหรอ คนอย่างสายป่านเนี่ยนะ-O- กรี๊ดๆ แล้วฉันจะเอาหน้าสวยๆไปซุกไว้ที่ไหน อับอายๆ ทำไมฉันต้องมาอ้วกใส่ไอหื่นเนี่ยด้วย
แต่O_o เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้มันว่า มันเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันใช่มะ ได้ยินเหมือนกันใช่มะ-“-
“นี่นาย...เป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันเหรอ?”
“ก็ใช่น่ะสิ ฉันอยู่คนเดียวนะ จะให้ใครมาเปลี่ยนให้ล่ะ” ไอหื่นถามอย่างสงสัย
T_T ก็แล้วทำไมแกไม่มีพี่สาวบ้างล่ะ จะคนใช้ คนสวน หรือใครก็ได้ ที่เป็นผู้หญิงน่ะT_T พระเจ้าจอร์จขา แล้วอย่างนี้มันก็เห็นของๆหนูหมดแล้วน่ะสิTTOTTT
“นาย..นาย...เห็นหมดแล้วงั้นสิ”
ฉันถามเสียงสั่นทั้งที่รู้คำตอบดี ฮือๆ T_T ไม่นะ
“555+ ไม่ต้องเขินหรอก ฉันไม่ได้ดูหรอกน่า อีกอย่างนะหุ่นเธอก็ไม่มีอะไรน่าดูสักหน่อย” ไอหื่นพูดแล้วทำสายตากรุ้มกริ่ม ไหนว่าไม่มีอะไรน่ามองแล้วมองทำไมฟระ -_-^
“แน่นะ-_-“
“แน่สิ^^ “
ไอหื่นยิ้มแป้น -_-ง่ะ แล้วมาบีบจมูกฉันทำไมเนี่ย จมูกฉันก็สวยดีอยู่แล้ว สิวเสี้ยนก็ไม่มี-_-
“แล้วนายไม่ได้ทำอะไรฉันแน่นะ”
ฉันเหล่ตาถามยังไม่หายสงสัย ทั้งที่ตอนนี้ก็หน้าแดงจัดด้วยความอายสุดๆแล้ว ฮือๆT_T ไอหื่นกลับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“^^ ไม่อ่ะ ใครจะไปทำลงเวลาหลับๆ เรามาเริ่มกันตอนเธอตื่นไม่ดีกว่าเหรอ”
ไอหื่นพยายามทำหน้าบ๊องแบ๊ว -_-^แต่ไม่สามารถปิดบังความหื่นของมันเอาไว้ได้ กรี๊ดๆๆ>O< บอกแล้วว่าหมอเนี่ยอ่ะหื่น ฉันไม่น่าเสียเวลาคุยอยู่ด้วยตั้งนานเลย-_-^ ดูสิ ทำสายตาแทะโลมใหญ่เชียว>_< ฉันก็เข้าใจนะว่าคงไม่เคยเห็นคนสวย แต่อย่ามองอย่างน้านนน>O<...
“ฉันคิดถึงเธอแทบบ้าอยู่แล้วรู้ป่าว”
ไอหื่นบอกก่อนจะกอดฉันเอาไว้ ว้ายๆ>.< ฉันดิ้นขลุกขลักไปมา เกิดอาการขยับตัวไม่ได้ขึ้นมาอีกรอบ มันเป็นเพราะอะไรกันเนี่ย
“ฉันเสียใจที่ไม่ได้บอกคำนี้กับเธอก็เมื่อมันสายไปแล้ว” ไอหื่นยังพูดต่อไป ไม่ได้สนใจเลยว่าคนเค้าเต็มใจรึเปล่า -_- คนโรคจิตมักจะมีนิสัยแปลกๆอย่างนี้เสมอเลยงั้นเหรอ
โอ๊ย! >_< ขยับสิ.. ขยับสิ.. ไอป่าน ทำไมแกไม่ขยับล่ะ
“ฉันรักเธอนะ สายป่าน”
ร่างกายฉันชาไปชั่วขณะที่ได้ยินประโยคนี้ อยู่ๆก็ปวดหัวขึ้นมากระทันหัน=_= มันเกิดอะไรขึ้นนะ ทำไมไอ้หมอนี่ต้องมาบอกรักฉันด้วย แล้วทำฉันถึงต้องรู้สึกแปลกๆอย่างนี้
(- - )( - -)(- - )( - -)(- - )
ไม่ๆ ตั้งสติให้ดีสิ>.< ไอหื่นนี้มันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ อยู่ๆก็มาบอกรักฉันเฉยเลย ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อนแท้ๆ
เอ-_- หรือว่ามันจะติดใจกลิ่นอ้วกฉัน ...อาจเป็นไปได้....
ไอหื่นยิ่งกอดแน่นขึ้นไปอีก>< นี่มันคิดจะทำอะไรเนี่ย หรือว่ามันจะข่มขืนฉัน ฮือๆ T_T ไม่นะ
สายป่านตั้งสติแล้วสู้สิ /(-_-)\\
พลั่ก!
ฉันต่อยไอหื่นนั่นจนหน้าหัน-_- ก่อนจะรวบรวมแรงทั้งหมดผลักไอหื่นจนมันล้มลง แล้ววิ่งหนีออกมา
อ๊าย...ฉันต้องรีบหนี>_< แต่เสื้อผ้าฉันยังอยู่ในตะกร้ามันอยู่เลยอ่ะ แถมยังเลอะอ้วกอยู่ด้วย แล้วจะให้ฉันใส่เสื้อมันกลับเนี่ยนะ มีหวังพวกที่ห้องได้สงสัยแน่ๆ โอ๊ย>_< แต่ตอนนี้จะหันหลังกลับไม่ได้เพราะไอหื่นกำลังตามมา ก่อนอื่นต้องใช้วิชาที่พี่น้ำสอนไว้ -.,-ทำลายเส้นทางที่เราหลบหนีมา สร้างอุปสรรคให้มันตามมาไม่ทัน หึหึหึ.....
โครม!
ฉันผลักชั้นอะไรก็ไม่รู้ดูไม่ทันเหมือนกัน-_-a แต่ไม่ได้หนักมากล้มลงกับพื้น ก่อนจะวิ่งต่อไป>O< และพยายามทำลายข้าวของในห้องให้หล่นเละเทะให้ได้มากที่สุด
โครม..
“>O< เธอทำอะไรเนี่ยยยยยย!!!!”
เสียงไอหื่นไล่ตามหลังฉันมา-_- แล้วแกคิดว่าฉันทำอะไรล่ะ>_< แต่ฉันไม่มีเวลาหันกลับไปมองหรอก ก็แกจะข่มขืนฉันนี่>_< นี่เป็นการป้องกันตัว ฉันไม่ผิด หึหึ... ตั้งหน้าตั้งตาทำลายต่อไป
“ยัยลิงง!! หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
ไอ้หื่นนั่นเรียกฉันว่ายัยลิงงั้นเรอะ หนอย-_-^ฉันไม่ได้หน้าเหมือนลิงนะ อย่างนี้ต้องทำลายย เหอๆๆ....
กุกๆๆ...โครม...
“อย่าเจอกันอีกเลย-.,-^ ไอ้โรคจิต!!!!”
ฉันตะโกนก่อนจะกระโจนออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว-_- ทิ้งของกระจัดกระจายไว้ข้างหลัง^^ คงจะใช้เวลานานน่าดูกว่าจะจัดใหม่ได้
“กร๊ากกกกๆๆๆๆ^O^”
ฉันเผลอหัวเราะออกมาอย่างสะใจขณะที่ยังตั้งหน้าตั้งตาวิ่งอย่างไร้จุดมุ่งหมาย>_< ฉันนี่ช่างเป็นน้องสาวที่น่าภาคภูมิใจจริงๆ สิ่งที่พี่น้ำสอนไว้ไม่ได้สูญเปล่าเลย ตอนนี้ฉันรอดพ้นจากไอหื่นโรคจิตแล้ว เอาล่ะ=_= ฉันสูดหายใจลึกๆด้วยความเหนื่อยก่อนจะมองไปรอบๆ
จริงสิ -_-aห้องไอพลอยไปทางไหนแล้วเนี่ย
...แป่ว...
แกร๊ก..
“เฮ้อ-O-“
ในที่สุดฉันก็มาถึงห้อง-_- วันนี้ต้องไปสะเดาะเคราะห์ล้างซวยซะแล้ว ทำไมมันซวยอย่างนี้-“- ทั้งเมา ทั้งไอหื่น กว่าจะถ่อสังขารกลับมาถึงห้องไอพลอยได้ขาแทบลาก ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมห้องมันถึงได้หายากอย่างนี้-_- ทั้งๆปกติพอออกจากลิฟท์แล้วเลี้ยวซ้ายก็เจอเลยนี่หว่า-*- (ก็แกโง่เองนี่)
อ๊ะ-_-aเพิ่งนึกขึ้นได้ ฉันหายไปทั้งคืนอย่างนี้ทุกคนคงเป็นห่วงน่าดู>_< แถมยังกลับมาในสภาพนี้อีก มันต้องตกใจกันแน่เลยว่าฉันไปไหนมา แล้วจะให้ฉันอธิบายมันว่ายังไงล่ะ -.,- จะให้บอกว่าถูกไอหื่นลากเข้าห้องเนี่ยนะ อับอายๆๆๆ
ฉันค่อยๆย่องเข้าไป=_= ในใจก็คิดว่าจะอธิบายให้พวกมันฟังยังไงดี โอ๊ย>O< เพราะแกแหละไอพลอยที่บอกให้ฉันไปเข้าห้องน้ำผิดทางอ่ะ....
“แหะๆๆ เอ่อ^^ หวัดดี เช้าแล้วอากาศสดใสเน้อ ไปออกกำลังกายเช้าๆก็ดีเน้อ”
ฉันบอกทันทีที่โผล่ไปห้องนั่งเล่น -_-เวง มะกี้ตูพูดอะไรไปเนี่ย เป็นเหตุเป็นผลม้ากมาก..
“แจ่บๆๆๆๆ....อ้าว =_= ไอป่านยังอยู่อีกเหรอ...งืมๆๆๆ...” ไอแป้งปรือตาขึ้นมาถามก่อนจะนอนต่อไป
-_-กรำ มันยังไม่ตื่นกันค่ะ มันยังนอนตูดโด่งกันอยู่เลย ทั้งๆที่เพื่อนสุดน่ารักของมันหายไป ทุกคนก็ยังนอนหลับเหมือนโซฟานั่นมันสบายนักล่ะ
T_Tฮือๆๆๆ คอยดูนะ พวกแกตื่นเมื่อไหร่ฉันจะเลิกคบพวกแก คอยดู๊...
“อั๊ก!”
T^Tฉันร้องออกมาเมื่อใบเฟิร์นที่นอนอยู่บนโซฟาเกิดอารมณ์อยากพลิกตัวขึ้นมาพอดี-_-^ แล้วฉันก็โง่เองที่มาอยู่ในวิถีแข้งของมัน
T_T ใบเฟิร์นทำกะเค้าอย่างนี้ได้ไงอ่ะ ไอเพื่อนเลวว...
ขณะที่ฉันอยากจะร้องไห้T^T ไอเพื่อนเลวทั้งสามคนก็นอนสบายแถมบางคนยังเกาพุงให้เห็นอีก ชิ..เป็นโชคดีของฉันนะเนี่ย-_-^ ถ้าพวกนี้ตื่นมาก็ต้องตอบคำถามเรื่องเสื้อและต่างๆอีกมากมาย ซึ่งฉันไม่ต้องการจะเล่าเรื่องน่าอายนี้เด็ดขาด โอย.. กลิ่นตัวของไอหื่นยังติดจมูกไม่หายเลยนะเนี่ย
หึหึหึ...แล้วใบหน้าฉันก็เปลี่ยนเป็นนางมารร้าย^^ ฉันคิดว่าฉันทำหน้าอย่างนั้นนะ>_< ฉันจะเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสเหมือนที่พี่น้ำเคยสอนมา ไอพลอย เหอๆๆ^O^ ฉันจะยกเค้าแก-_-^
“ไปนะ^^”
ฉันบอกอย่างอารมณ์ดีกับพวกสี่สาวที่ยังนอนไม่ได้สติ^^ กรั๊กๆๆ อยากให้พวกผู้ชายมาเห็นสภาพตอนนี้จริงๆ ไอเพชรคงบอกเลิกไอพลอยทันที ส่วนพี่ไผ่คงถอนหมั้นใบเฟิร์นแทบไม่ทัน แล้วมาหมั้นฉันแทน ฮุ ฮุ ฮุ^^ อุ้ย=_=....อีกสองคนคงไม่เป็นไรเพราะเพิ่งเลิกกับแฟน 555
อ๊ะๆๆ-_- อย่าเพิ่งคิดมาก ฉันไม่ใช่คนอย่างนั้นนะ ฉันไม่ได้ทำอะไรพวกนี้เลยlสักนิดเดียว-_- ฉันก็แค่เอาเสื้อในตู้ของไอพลอยมาใส่เท่านั้นแหละ ส่วนนอกนั้นอ่ะ พวกมันทำตัวมันเอง-_-...
บรืน....
ฉันออกรถไปอย่างระมัดระวัง-_-; เพราะกลัวว่าจะเจอกับไอหื่นนั่นอีก ต้องรอบคอบไว้ก่อนเพราะมันก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน ถ้ามันจำรถฉันได้ ต่อไปจะมาอีกเนี่ยอันตรายชัวร์ๆ อ๊า>_< ฉันนี่มันฉลาดจริงๆ
“ไอป่าน-_-^ แกเอารถฉันไปตกระกำลำบากที่ไหนมา หา”
พี่น้ำบ่นทันทีที่ฉันถึงบ้าน ก่อนจะเข้ามาดูรถอย่างเป็นห่วง=_=
-_-a เอ่อ พี่น้ำๆ เมื่อคืนน้องสาวสุดที่รักของพี่น้ำถูกกรอกเหล้า แล้วถูกไอหื่นลากเข้าห้องด้วยแหละ
ฉันแค่คิดในใจเท่านั้นน่ะ=_=
“เฮ้ย!O_O ไอป่าน ทำไมมีเสื้อผู้ชายอยู่ในรถเนี่ย” พี่น้ำแหกปาก
O.O อ๊ายย... เป็นไปได้ไง ฉันตาโตด้วยความตกใจ ก็มันอยู่ในกระเป๋าฉันนี่นา ง่ะ..หรือว่าตก ไม่นี่>.<
“555+ ล้อเล่น เสื้อพี่เอง ฮั่นแน่>_O เปิดกระเป๋าทำไม”
-_-;; กรำ คนอุตส่าห์ตกใจ นึกว่าจับได้
“ไมมี๊>_< แหะๆ เข้าบ้านดีกว่าพี่น้ำ ป่านหิวอ่ะ”
ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่ท่าทางจะมีพิรุธมากไปกว่านี้ จะให้รู้ไม่ได้เด็ดขาด>_<
“แม่ฮะ ไอป่านมาแล้ว”
“ป่าน>_< มากินข้าวเที่ยงเร็วลูก” แม่บอกอย่างดีใจ=_= ป้านวมที่กำลังจัดจานอยู่หัวเราะคิกคักขึ้นมาทันทีที่เห็นหน้าใสๆของฉัน
“O.O ฉลองไรกันอ่ะคะแม่ กับข้าวเต็มโต๊ะเลย จะไปเลี้ยงใครที่ไหนเหรอ”
“แหม^^ ก็แม่ดีใจนี่นา นี่เป็นครั้งแรกนะที่ป่านนึกอยากติวหนังสือก่อนเปิดเทอมน่ะ ฮุฮุ^O^ สงสัยเทอมนี้เกรดคงดีแหงๆเลย” แม่บอก พ่อกับพี่น้ำมองหน้ากันแบบมีเลศนัยก่อนจะก้มหน้าก้มตากินต่อ ไร้คำพูด=_=
-_-ง่ะ ทำไมทุกคนทำแบบนี้อ่ะ เดี๋ยวคนอ่านเค้าก็เข้าใจผิดกันหมดหรอก ปกติฉันก็ขยันนะ ไม่ได้เป็นอย่างที่พ่อแม่พี่น้องคิดสักหน่อย อย่าไปเชื่อ-O-
“ป่าน พรุ่งนี้ตื่นเช้าๆหน่อยนะ พี่ขี้เกียจรอ” พี่น้ำบอก
อืม^^ อันนี้เป็นข้อดีอย่างนึงของพี่น้ำนะ ไม่ว่าจะยังไงก็ยังรอฉันไปโรงเรียนทุกวัน ขนาดฉันตื่นสาย แต่พี่น้ำก็ยังรอ ขนาดฉันไม่สบายพี่น้ำก็ยังรอให้ไปด้วยT_T ความจริงก็คือพี่น้ำต้องมีฉันไว้เป็นไม้กันหมาต่างหาก
“คืนนี้พี่น้ำก็มากล่อมดิ^^” ฉันออดอ้อน
แหม...ก็พี่ชายคนเดียวของฉันนี่^^ แถมยังหล่อด้วย>,,< ไม่ออดอ้อนพี่น้ำแล้วจะให้ไปออดอ้อนผู้ชายที่ไหนล่ะ (ไม่-_-^ อย่าคิดนะ ไม่ใช่ไอหื่นนั่นแน่ๆ)
“ไม่เอาอ่ะ-O-“
“ทำไมอ่ะ>O< แต่ก่อนพี่น้ำยังเคยกล่อมเค้าบ่อยๆเลย”
“พี่กลัวนอนไม่หลับน่ะ -_-“
-_- หมายความว่าไง
ปิดเทอมนี้นอกจากดูหนัง เที่ยวกับเพื่อนๆ แล้วฉันก็ไม่ได้ทำอะไรมาก-_- ไม่เหมือนเทอมที่แล้วที่ฉันไปอยู่ญี่ปุ่นกับน้า ทั้งๆที่พี่น้ำอยากไปจะตาย แต่แม่กลับส่งฉันไปแทนเพราะน้าคนนี้ไม่มีลูก มันแน่อยู่แล้วล่ะ เพราะลูกสาวอย่างฉันน่ารักน่าเอ็นดูกว่าลูกชายอย่างพี่น้ำเป็นไหนๆ^^
แต่ไม่รู้ทำไมเทอมนี้ถึงไม่อยากไปขึ้นมา-“- ทั้งๆที่อากาศก็ออกจะดี แถมยังมีหนุ่มหล่อๆให้แอบมองอีกต่างหาก
ฉันนึกถึงญี่ปุ่นแล้วก็คิดถึงใครบางคนที่นานๆจะได้คุยกันสักที >_<ฉันจึงรีบเข้าMSN โปรแกรมพูดคุยที่ใช้กันทั่วโลก และแน่นอนว่าคุณสามารถคุยกับหมีขั้วโลกได้ถ้ามันจะเล่นเป็นอ่ะนะ-.,-
ว้าว^^ โชคดีจัง ยัยตังเมอยู่พอดี
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : เม^O^ ยะฮู้ ! คิดถึงแกจางงง
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* : ป่าน>O< ไม่เจอนานเลยนะแก*_*
ฉันหยุดยิ้มนิดหน่อย^^ แล้วนึกถึงหน้าตังเมตอนนี้
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : ก็ฉันออนทีไรแกไม่อยู่ทุกทีนี่ แล้วนี่ทำไมถึงออนตอนนี้ได้ล่ะ ปกติแกจะง่วงทุกทีเลยไม่ใช่เหรอO_o
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :อ๋อ^^ วันนี้ไม่มีซ้อมอ่ะ ก็เลยเข้ามา เบื่อๆ
แหะๆ^^ ยัยตังเมเป็นเพื่อนตอนที่ฉันไปอยู่ญี่ปุ่นค่ะ เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น>_< รูปร่างหน้าตายัยนี่ถูกใจฉันตั้งแต่แรกเห็นเลยล่ะ-.,- แบบว่าเป็นผู้หญิงที่เท่มาก ตัวก็สูง หน้าหล่อแบบผู้ชายหน้าหวาน แถมยังมีวงดนตรีเป็นของตัวเองอีก เป็นผู้หญิงคนเดียวในวงด้วย -_-น่าปลื้มมั๊ยล่ะ
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : ทัตสึยะเป็นไงบ้าอ่ะ
ฉันถามถึงทัตสึยะ เพื่อนสนิทอีกคนตอนที่ฉันอยู่ที่นู่น=_= ทัตสึยะเป็นคนหล่อแต่เจ้าชู้ไปหน่อย ควงสาวเป็นว่าเล่นเลยล่ะ-_-a ข้อดีของหมอนี่ก็คงเป็นคนที่จริงใจกับเพื่อนเนี่ยแหละ>_<
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :ก้อเหมือนที่แกคิดนั่นแหละ -_- ฉันจะเลิกคบมันแล้วเนี่ย
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : 555+ ใจเย็นๆ ฉันเลิกคบมันคนเดียวก็พอแล้ว=.,=
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :-_-อ่านะ เออ...ป่านๆ ช่วงนี้แกเจออะไรแปลกๆบ้างป่าว
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : อะไรอ่ะ-_-? แปลกๆของแก ไม่นี่! แต่ว่าถ้าเป็นพี่ชายฉันน่ะ ฉันชินแล้วล่ะ-_-
ตังเมเงียบไปพักนึง -_-ฉันสงสัยจังว่าวันนี้ยัยนี่เป็นอะไร
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :เออ เหรอ งั้นไม่มีไรหรอก ถ้าแกเจออะไร หรือใครที่แกคิดว่าแปลกๆ แกบอกฉันนะ
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : อืม-_- ได้ๆๆ ถ้าฉันมีเวลาออนนะแก
“ไอป่าน-_-^^ นอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันปล่อยให้ไปเองแล้วจะหนาวนะ”
พี่น้ำโผล่หัวเปียกๆเข้ามาในห้องก่อนจะออกไป น้ำจากผมหยดเต็มพื้นไปหมด สร้างงานให้ฉันอีกแล้วนะไอพี่บ้า ถ้าพรุ่งนี้ฉันไม่ไปด้วยใครจะหนาวกันแน่ยะ-_-^
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : เม ไปก่อนนะ ต้องรีบนอน พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :อือๆ^^ บายนะ ฝันดี มีไรอย่าลืมเล่านะ
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : จ้าๆ^^ บาย
ฉันปิดคอมด้วยความสงสัย-_- วันนี้ตังเมพูดจาแปลกๆ เอ๊ะ-_-หรือว่าฉันจะคิดไปเองกันแน่นะ
“ไอป่าน-_-^ เสร็จยัง”
“เดี๋ยวดิพี่น้ำ=_= เค้ายังไม่ได้หวีผมเลย”
“แกหวีไม่หวีก็มีค่าเท่ากันนั่นแหละ คือไม่สวย-_-”
-_- จะมีใครประณามฉันไหม ถ้าฉันฆ่าพี่ชายตัวเองเนี่ย
“หิวอ่ะ ให้เค้ากินไรก่อนดิ>_<” ฉันเอามือลูบท้องพลางมองไปทางโต๊ะอาหาร แล้วซาลาเปาลูกใหญ่ก็มาอยู่ในปากด้วยความหิวโหยแบบเด็กเอธิโอเปียT^T
“ไปกินในรถ” พี่น้ำบอกก่อนจะออกไปสตาร์ทรถ
เราสองคนมาถึงโรงเรียนอย่างสวัสดิภาพ=_= ไม่นับตอนที่หมาตัดหน้ารถ ไม่รู้มันมีความแค้นอะไรกับพี่น้ำมาก่อน ทำให้พี่น้ำต้องหยุดกะทันหันจนฉันสำลักซาลาเปา โชคยังดี ที่ไม่หน้าคะมำไปชนแอร์แบคเข้า-_-;
“ว้ายยย>O< พี่สายน้ำมาแล้วววว”
เสียงที่ฉันได้ยินประจำดังขึ้นทันทีที่พี่ฉันเข้าประตูโรงเรียน -_-a อยากรู้จิงๆว่าแม่พวกนี้ว่างนักรึไง ถึงได้มาเฝ้าพี่ฉันทุกๆเช้า-_- แต่ว่าฉันว่างกว่าเพราะฉันก็มาคุ้มกันพี่ฉันได้ทุกเช้าเหมือนกัน
“ไอป่านเกาะพี่ไว้ พี่กลัว=_=”
ดูพี่ชายฉันสิ=_= ทำไมมันต้องเกิดมาหน้าตาดีด้วย ไม่เข้ากับนิสัยมันเลย ให้ตายเหอะ-_-^
“พี่สายน้ำ^^ เดี๋ยวน้องจีบี้ถือกระเป๋าให้ไหมคะ แล้วพี่สายน้ำกินอะไรมารึยังคะ เดี๋ยวน้องจีบี้หาให้กิน”
ยัยหน้าลาวไม่เข้ากับชื่อหนึ่งในแฟนคลับพี่น้ำวิ่งรี่เข้ามาประจบประแจงเป็นการใหญ่ โด่-.,- รู้ไว้ซะ หน้าอย่างแกพี่ฉันไม่สนหรอกยะ หลีกไป!
“พี่น้ำ ป่านจะไปที่ห้องแล้ว พี่น้ำไปส่งหน่อยสิ”
ฉันทำท่าออดอ้อน>_< ก่อนจะเดินเข้าไปควงแขนพี่น้ำกันยัยหน้าลาวนั่นออกไป ^O^ ก๊ากๆๆๆ....ถึงจะอยู่ที่บ้านฉันเป็นลูกแมวหงอของพี่น้ำก็จริง แต่อยู่ที่โรงเรียนเนี่ย ฉันไม่กลัวใครหรอกนะ พี่ฉันสอนมาดี
“แกเดินไปเองไม่ได้เหรอ-_-”
-_- เวง กรูกันหมาให้เนี่ย รู้บ้างรึเปล่า ทำไมต้องแกล้งโง่ทุกเช้าเลยเนี่ยยย>O<
“แหม พี่น้ำก็^^ ไหนว่าไม่ชอบหมาไง ก็ไปกับเค้าสิ”
“เออ-_- ลืม เดี๋ยวว่าจะไปคุยกับไอเพชรหน่อย”
พี่น้ำบอกก่อนจะเดินไป-..- ส่วนฉันก็เกาะพี่ฉันแจไม่ยอมให้พวกสาวๆที่ส่งสายตาอาฆาตมาดร้ายมา เข้าใกล้ได้-_-^ เป็นอย่างนี้ทุกวัน เหอๆๆ-_-ถึงเป็นยังไง ตูก็หวงของตูเฟ้ย
“ไอป่านนน>_< อุ้ย!หวัดดีค่ะพี่น้ำ*_*”
ไอแป้งที่วิ่งร่ามาหน้าประตูห้องหันไปยิ้มให้พี่น้ำจนตาหยีเลย-_- มันกะทอดแหเต็มที่=_=
“ไอเพชรมายังอ่ะ แป้ง^^”
“ยังค่ะ^^ พี่น้ำมีธุระกับเพชรเหรอคะ “
“อืม=_= ว่าจะคุยเรื่องบาสกับมันหน่อย-*- แต่ไม่เป็นไร”
พี่น้ำหันไปมองรอบๆห้อง ตอนนี้สาวๆในห้องมีสายตาวิบวับไม่ต่างจากพวกข้างนอก -..-ตอนนี้ฉันรู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะช่วยพี่น้ำจากการถูกแทะโลมได้-_-
“งั้นพี่ไปก่อนนะ ไอตัวเล็ก-_-” พี่น้ำตบหัวฉันเบาๆ แล้วเดินกลับไปที่ตึกตัวเอง
“ไอป่าน>_< ทำไมพี่แกยังไม่มีแควนอีกอ่ะ หรือว่าพี่แกรอฉันอยู่เนี่ย”
-_-ฉันหันไปมองไอแป้งที่ทักทายเหมือนกับทุกๆเช้า ชีวิตฉันเป็นลูกไล่พี่น้ำจริงๆ T_T นี่ถ้าฉันเกิดเป็นผู้ชายพวกแกคงไม่เห็นหัวกันเลยล่ะสินะ
“เออ ฉันเพิ่งนึกได้ มะวานแกทำไมรีบกลับจังอ่ะ พี่พิมอุตส่าห์เลี้ยงข้าวเที่ยง”
-_- อ่านะ แทนที่มันจะถามว่าเมื่อคืนฉันหายไปไหนมา นี่มันจำไม่ได้เลยเรอะ
“เออ ฉันต้องรีบกลับบ้านอ่ะ พี่น้ำจะใช้รถ” ฉันตัดสินใจตอแหลไปเรื่อย ไม่เล่าให้มันฟังดีกว่า-_- อับอายๆๆๆ
“ไอป่าน-_- แกเอาเสื้อฉันไปใส่ด้วยอ่ะ”
เสียงเฉื่อยๆของไอพลอยดังขึ้นเมื่อฉันเอาก้นวางบนเก้าอี้แล้ว นี่ก็อีกคน-.,- ถ้าฉันไม่เอาเสื้อมันมาใส่จะรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนสุดสวยของมัน -_-ชิ
“โด่-.,- ยืมนิดยืมหน่อย ไม่เห็นต้องบ่นเลย”
“ยืมไม่เป็นไร แต่แกต้องชดใช้ด้วยร่างกายพี่ชายแกนะ”พลอยทำหน้ากรุ้มกริ่ม
T^T หนูไม่อยากเป็นเพื่อนกับพวกมันแล้ว แม่จ๋า ช่วยด้วยยย....
“ไอเฟิร์นไปไหนอ่ะ”
ฉันถาม ฉันนั่งข้างใบเฟิร์น ส่วนอีกสองคนนั่งข้างหน้าฉัน ^O^โฮะๆๆ ถามว่าทำไมฉันถึงนั่งข้างๆใบเฟิร์นทำไมไม่เป็นแป้ง เหตุผลง่ายมาก-_- คือใบเฟิร์นตั้งใจเรียนที่สุดในกลุ่ม=_= เหอๆๆๆ( แกก็ไม่น่าคบเหมือนกันแหละฟร่ะ: ลูกตาล)
“ไม่สบาย วันนี้แกทนเป็นคนที่เพื่อนฝูงรังเกียจไปก่อนละกันนะ” แป้งทำท่ารังเกียจฉันพลางกระเถือบโต๊ะไปข้างหน้า-_-^ หนอย...ฉันอยากเอาไม้บรรทัดสับหัวมันจริงๆ
“นั่งๆๆ-_-+” เสียงอาจารย์ทรงพลดังขึ้น-.,- ก่อนที่ร่างเล็กๆจะเดินเข้ามาในห้องเรียน-_- ทำให้นักเรียนเงียบเสียงทันทีตามมารยาท-_-aa
-_-เอ่อ โทดค่ะ’จารย์ เอาเก้าอี้หน่อยไหมคะ หนูมองไม่เห็น
“วันนี้อาจารย์มีนักเรียนใหม่ที่จะเข้ามาเรียนร่วมกับพวกเราตั้งแต่เทอมนี้เป็นต้นไปให้รู้จักนะ-_-” พูดจบก็มีเสียงฮือฮาขึ้นมาทันที
-_-พวกแกไม่เคยเห็นนักเรียนใหม่เรอะ
ไอแป้งกับไอพลอยหันมาส่งสายตาให้ฉันก่อนจะหันกลับไปมองหน้าห้อง
“ปฏิวัติ เข้ามาสิ-..-”
อาจารย์ทรงพลหันไปเรียกคนที่ยืนรออยู่ข้างนอกก่อนแล้ว>_- และเมื่อนักเรียนใหม่ที่พูดถึงเดินเข้ามาทุกคน (โดยเฉพาะผู้หญิง-_-a) ต้องหันไปมองกันเป็นทางเดียวO_O
O๐O ว้าว! สูงเป็นบ้าเลยอ่ะ พอมาเทียบกับตาซ้ง(ฉายาอาจารย์ทรงพล-_-) แล้วเหมือนตึกใบหยกกับกระต๊อบชาวนาก็ไม่ปาน
“แก>O<หล่อลากกระชากใจ ผู้ชายอะไรหล่อระเบิดเลยอะ-.,-” ไอแป้งกรี๊ดอย่างไม่อาย
>_< เออ แต่จริงของมัน ขนาดดูด้านข้างยังหล่อเลย จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วก็เข้มได้รูป ปากแดงเป็นกระจับ แถมผิวยังขาวเนียนน่าลูบไล้ โอ้ว มาย ก๊อด-.,- หล่อโคตรๆๆๆๆ สุดจะบรรยาย...
แต่ทำไมมันคุ้นๆจังฟระ-_-aa
“หวัดดีครับ^^”
นายหล่อนั่นหันมายิ้มให้ทุกคนในห้อง-_-^ ผู้หญิงทั้งหลายแทบหลอมละลายเพราะยิ้มนั้น
แต่...
หน้ามัน..... หน้ามัน......
ทำไมถึงเหมือนไอหื่นเลยอ๊า>_<
\"(ไอ) ที่รัก-_-^\" ฉันลุกพรวดและตะโกนเสียงดัง
....T_T แล้วฉันก็เพิ่งนึกได้ว่า ฉันทำอะไรลงไปเนี๊ยยย!!.....
ฉันตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ไม่เหลือคราบนางเอกแสนสวยเอาไว้เลย-_-
“ที่รักเธอไง^^ “
ก็ดูสิ นายนั่นตอบมาได้หน้าตาเฉย>_< ดูหน้ามันสิ แค่เห็นก็ไม่ถูกชะตาแล้ว รู้สึกตะหงิดๆยังไงไม่รู้ เซ้นต์มันบอกว่าไอบ้าเนี่ย เลว-_-^ สุดชั่ว-_-^^ นิสัยไม่ดี-_-^^^ หื่น-_-^^^^
แค่คิดก็ขนลุกแล้ว ดูดิ-_- หน้าตาโคตรหื่นเลยอ่ะ(-*-)
>.< แล้วเมื่อคืน ฉันกับไอหื่นนี่... อ๊ายยย>O< ไม่อยากนึกถึง แค่เป็นภาพ ไม่มีเสียงหรือบรรยายประกอบก็สยองแล้ว>.,<
“ฉันไม่รู้จักนาย-_-+ นายเป็นใคร แล้วฉันมาอยู่นี่ได้ไง”
ฉันถามด้วยอารมณ์ขุ่นมัวสุดๆ แต่แล้วไอหื่นก็ลุกขึ้นจากเตียง
O.O ว้าย! อย่าลุกดิ แกโป๊อยู่นะ
(แล้วทำไมแกไม่ปิดตา หา -_- : ลูกตาล)
“อ๊ายยยย!!>___< ไอบ้า ลุกมาทำไม ทุเร ศที่สุด โรคจิต ชอบโชว์-.,-”
ฉันเอามือปิดตาแล้ว-_-^^ แล้วด่ามันด้วย พอใจรึยังล่ะ ตอนนี้ใครๆก็คงคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงหื่นกามสินะ ทั้งๆที่ฉันไม่ใช่คนอย่างนั้นเลยสักนิดเดียว-.,-
“-_-^^^ โรคจิตชอบโชว์อะไร หา เปิดตาดิ” ไอหื่นบอก
ฉันค่อยๆเปิดตาอย่างเสียไม่ได้ -_-aอ้าว มันใส่กางเกงอยู่นี่หว่า เสียดาย-.,- เอ๊ย! โชคดีไป
“เธอนี่พูดแต่ประโยคเดิมๆนะ -_-^ ทั้งๆที่ฉันคิดถึงเธอแทบตาย แต่เธอเอาแต่พูดอยู่ได้ว่า ฉันเป็นใคร”
ไอหื่นบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด สีหน้าเหมือนจะล้อเลียนเล็กน้อย ส่วนฉันหงุดหงิดกว่า-_-^ ถามอะไรโง่ๆ ก็ฉันไม่รู้จักแกนี่หว่า จะให้ถามว่าแม่แกสบายดีรึป่าวอย่างนั้นเหรอ ไอ้ฟาย -_-++
“ก็บอกมาสิ-_-ว่านายเป็นใคร แล้วเกิดอะไรขึ้น”
“อยากรู้เหรอ^^”
ไอหื่นทำสายตาเจ้าเล่ห์ ขณะมันเดินข้ามเตียงมาหาฉัน >_< ให้ตายเหอะ ดูดีๆ สูงเป็นบ้าเลย ร้อยแปดสิบกว่าๆได้มั้งเนี่ย ฉันว่าพี่น้ำก็สูงแล้วนะ ไอบ้านี่กำลังทำให้ฉันรู้สึกต่ำต้อยติดดิน-_-^
>_<โอ๊ย ยิ่งเกลียดมัน ทำไมมันไม่แบ่งความสูงมาให้ฉันบ้างเลยนะ โลกนี้ไม่ยุติธรรมนี่T^T ให้พี่น้ำสูง แล้วทำไมให้ฉันสูงน้อยล่ะ แล้วทำไมฉันต้องมาเครียดเรื่องความสูงในสถานการณ์อย่างนี้ด้วยนะ
“จะบอกไม่บอก-_-^^”
ฉันเตะลังข้างๆอย่างหมดความอดทนสงสัยมันจะเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่-*- ดูเหมือนของจะยังไม่เข้าที่เข้าทาง
-_-++ หนอยแก ตั้งแต่คืนแรกเลยนะ คนอย่างสายป่านไม่ปล่อยให้ใครมาล้อเล่นได้นานหรอกเฟ้ย
“ง่ะ-_-“ เธอโหดขึ้นเยอะเลยนะ” ไอหื่นชะงักเล็กน้อย
>.< ดูมันพูดดิ ส่ออีกแล้วอ่ะ เมื่อคืนฉันอ่อนโยนกับมันมากเลยเหรอ ฉันจำไม่ด๊ายย....
“หึ หึ เอางี้ ฉันชื่อ ‘ที่รัก’ OK มะ^^”
ไอหื่นพูดกลั้วหัวเราะ -_-a สาบานสิว่านั่นชื่อแก
“เออ-_- แล้วทำไมฉันมาอยู่ที่นี่ เมื่อคืนฉันยังอยู่ห้องพลอยอยู่เลย นายบอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ”
ฉันถามด้วยความร้อนใจ >.< อยากรู้จะตายอยู่แล้วเนี่ยว่าเรื่องมะคืนมันเป็นยังไง มันก็โยกโย้อยู่ได้ หรือว่าฉันจะต้องเอาไฟมาส่องหัวมันเหมือนที่ตำรวจเค้าชอบทำกันนะ
“จุ๊ๆ ทำไมเรียกซะห่างเหินอย่างนั้นล่ะ เรียกชื่อฉันสิ” ไอหื่นจุ๊ปากอย่างไม่พอใจ ส่งผลให้หน้าตามันยิ่งดูหื่นขึ้นไปอีก-.,-^
(เอ่อ-_- เดี๋ยวผู้อ่านจะเข้าใจผิด ความจริงพระเอกของเราก็ทำหน้าตาธรรมดาเนี่ยแหละค่ะ ไอป่านมันบ้าไปเอง : ลูกตาล)
“ทำไมต้องเรียกชื่อนายด้วย-_-^^ แล้วห่างเหินอะไร ฉันไม่รู้จักนายด้วยซ้ำ”
“งั้นไม่บอกนะเอ้อ =_=”
ไอหื่นทำเป็นสะบัดหน้าไปมองทางอื่นก่อนจะนั่งกอดอกอย่างอารมณ์ดี-_-
-_-^ จะให้เรียกมันว่า ‘ที่รัก’ เนี่ยนะ
“เร็วๆสิ -_-+”
“เดี๋ยวดิ >,< ”
แกจะให้ฉันเรียกไอหน้าหื่นอย่างแกว่าที่รัก ฉันกระดากปาก ฉันเรียกไม่ได้>_<
“ฮ้าวววว>O< น่าเบื่อ ออกไปหาไรกินดีมั๊ยน้า หรือว่า......จะต่อเรื่องเมื่อคืนดี^^”
พูดจบ ไอหื่นก็เหล่ตามองฉัน-_-^ เฮ้ย! เรื่องอะไรอ่ะ อย่าพูดให้ยิ่งสงสัยดิ>_<
“ที่....>O<”
“อ้ำๆอึ้งๆอยู่ได้ บอกไว้ก่อนว่าฉันความจำไม่ค่อยดี”
“ที่ รัก...”
ฉันทำเสียงอู้อี๊ในลำคอ-_- อยากรู้จังว่าใครตั้งชื่อมันเนี่ยยย...
“หือ? ไม่ได้ยินเลยอ่ะ หูไม่ค่อยดี” ไอหื่นแคะขี้หูขณะกำลังเดินเข้ามาหาฉัน
“ที่รัก”
ก็เรียกแล้วไงเล่า จะเอาอะไรอีกเล่า >.<
“ดังๆหน่อย -O-“ ไอหื่นเอาแขนมาคร่อมฉันไว้ไม่ให้ฉันไปไหนได้ อี๊! ออกไปนะขยะแขยง-.,-
“เร็วๆสิครับ ไม่งั้นหอมแก้มนะ^^”
อ๊ายยย! ว่าไงนะ >_<ฉันแทบจะอ่อนระทวยตรงนั้น -_-^ไม่ใช่สิ ฉันแค่กลัวจนเข่าอ่อนเท่านั้นเอง เป็นเพราะฉันขยะแขยง แค่นี้ฉันก็ขยะแขยงจะตายอยู่แล้ว ยังยื่นหน้าเข้ามาอีกนะ-_-^
อ๊ะ>_< อย่ายื่นหน้าเข้ามาสิ หนูชอบๆๆๆๆ เอ้ย! หนูกลัว-.,-
“ว่าไงครับ^^” ไอหื่นยื่นหน้าเข้ามาเรื่อยๆ แล้วทำไมฉันขยับตัวไม่ได้เนี่ยย>_<
“เรียกสิ”
มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่รดแก้มใสๆของฉัน ช่วยด้วยยยT_T....ไอหื่นนี้กำลังจะทำอะไรฉัน ฉันยอมแล้วT_T อย่าทำอย่างนี้เลย เพราะฉันไม่รู้ว่าทำไมขยับตัวไม่ได้
(แล้วทำไมแกไม่ลอดแขนมันออกมาล่ะ -_-? : ลูกตาล)
“ ที่รัก!!!!!!!!!!”
ฉันตัดสินใจตะโกนออกมาเสียงดัง จนไอหื่นทำหน้าเหยเกเพราะอยู่ข้างหูมันพอดี-_-
โฮ TOT แม่จ๋า หนูอยากตาย หนูเรียกมันว่าที่รักอ่ะแม่
“อูย >_O ใครให้ตะโกนเนี่ย แสบแก้วหูจะตาย” ไอหื่นบอก
-_-;; แล้วมะกี้หมาที่ไหนบอกว่าไม่ได้ยินฟระ
“บอกได้ยังอ่ะ -_-++”
“ไม่มีปัญหา” ไอหื่นยักคิ้วหลิ่วตาให้ โห หล่อตายแหละ-_-
แล้วเนี่ยๆๆ -_-^ เมื่อไหร่แกจะเอาแขนออกไปซะที ทำแบบนี้รู้มั๊ยว่าอึดอัด แล้วก็เอาหน้าแกออกไปห่างๆจากแก้มฉันด้วย ทำแบบนี้รู้มั๊ยว่าทำให้หน้าฉันร้อนไปหมดแล้ว ถึงเมื่อคืนเราจะจึ๊กกะดึ๋ยกันแล้ว แต่ฉันก็ไม่ชอบให้แกมาทำแบบนี้นะเฟ้ย...
เฮ้ยO_O >_<ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!
“เธอจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้จริงๆเหรอ”
(-_-) (_ _) (-_-) (_ _) (-_-) หงึกๆ
ฉันพยักหน้าอย่างเหนื่อยใจ ถ้าฉันรู้แล้วฉันจะถามแกเรอะ-_-^
โป้ก!
“นี่แน่ะ-_-^ ยัยโง่ แล้วใครให้เธอกินเหล้าล่ะ “
ไอหื่นเขกหัวฉัน มันมีสิทธิอะไรมาเขกหัวฉัน-_-^ มีพี่น้ำคนเดียวนะที่จะทำกับฉันอย่างนี้ได้ แล้วนายเป็นใคร -_-^^ห๊า...
อ๊ะ(-_- )( -_-)(-_- )( -_-) ไม่ได้ๆ ฉันสะบัดหัวแรงๆเพื่อสงบสติอารมณ์ อย่าโมโห-“- ต้องเจี๋ยมเจี้ยมไว้ก่อน เกิดมันไม่เล่าให้ฟังก็จบกันพอดี เดี๋ยวพอมันเล่าจบค่อยจัดการก็ยังไม่สาย ฮี่ๆๆๆ^^ พอดีที่บ้านสอนมาดี
“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นเหรอ ฉันจำมะค่อยจะได้อ่ะ”
ฉันทำเสียงอ่อยๆ ดวงตาเศร้าหมอง สีหน้าสลด=_= ฉันไม่เคยเล่นละครเวที แต่ดูเหมือนฉันจะมีพรสวรรค์ด้านนี้อยู่ไม่น้อย
“เธอก็เมาน่ะสิ ถามได้-_-^ กินไม่เป็นแล้วยังทำเก่งอีก นี่ถ้าฉันไม่เจอเธอนอนอยู่ตรงทางเดิน แล้วพวกไม่ดีมาเจอเข้าจะทำไง เธอไม่ซวยเหรอ” ไอหื่นทำหน้าเหมือนพ่อกำลังด่าลูกสาวหนีเที่ยว
หา? เมื่อคืนฉันไปเข้าห้องน้ำไม่ใช่เหรอ แล้วฉันออกไปตรงทางเดินได้ไงล่ะ-_-^ ถ้าให้เดาคงเป็นเพราะไอพลอยบอกทางฉันผิดใช่ไหมเนี่ย>_<
แง่มๆ-_-^ ไอพลอยฉันจะกลับไปฆ่าแก เพราะแกทำให้ฉันต้องมาเจอไอหื่นนี่
-_-;; ว่าแต่ว่า ไอพวกไม่ดีที่แกพูดถึงนี่ แกดีแล้วเหรอไอหื่น>.,<
“แล้วนาย...เอ่อ...///>_
“อ๋อ^^ เนี่ยเหรอ เธอคิดว่าไงอ่ะ”
T^T แกยังมีหน้ามาถามฉันอีกเหรอ แล้วเมื่อคืนแกทำอะไรฉันล่ะ
“ไม่รู้=_= ตอบมาสิ นายทำอะไรฉัน ทำไมฉันถึงใส่ชุดนี่>_<”
“หึหึ ฉันพาเธอเข้ามาในห้องฉัน เพราะเธออ้วกน่ะสิ-_-” ท้ายประโยคดูเหมือนจะเน้นหนักเป็นพิเศษ
“หา!?! O_O”
“นี่เธอไม่รู้ตัวเลยรึไง พอฉันเข้าไปพยุงเธอ อยู่ๆก็อ้วกใส่ฉันเฉยเลย เนี่ยเลยต้องพาเข้ามาเปลี่ยนเสื้อ เสื้อเธอยังอยู่ในตะกร้าอยู่เลย” ไอหื่นบุ้ยใบ้ไปทางตะกร้าผ้า
-O-นี่ฉันทำเรื่องน่าอายอย่างนั้นเลยเหรอ คนอย่างสายป่านเนี่ยนะ-O- กรี๊ดๆ แล้วฉันจะเอาหน้าสวยๆไปซุกไว้ที่ไหน อับอายๆ ทำไมฉันต้องมาอ้วกใส่ไอหื่นเนี่ยด้วย
แต่O_o เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้มันว่า มันเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันใช่มะ ได้ยินเหมือนกันใช่มะ-“-
“นี่นาย...เป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันเหรอ?”
“ก็ใช่น่ะสิ ฉันอยู่คนเดียวนะ จะให้ใครมาเปลี่ยนให้ล่ะ” ไอหื่นถามอย่างสงสัย
T_T ก็แล้วทำไมแกไม่มีพี่สาวบ้างล่ะ จะคนใช้ คนสวน หรือใครก็ได้ ที่เป็นผู้หญิงน่ะT_T พระเจ้าจอร์จขา แล้วอย่างนี้มันก็เห็นของๆหนูหมดแล้วน่ะสิTTOTTT
“นาย..นาย...เห็นหมดแล้วงั้นสิ”
ฉันถามเสียงสั่นทั้งที่รู้คำตอบดี ฮือๆ T_T ไม่นะ
“555+ ไม่ต้องเขินหรอก ฉันไม่ได้ดูหรอกน่า อีกอย่างนะหุ่นเธอก็ไม่มีอะไรน่าดูสักหน่อย” ไอหื่นพูดแล้วทำสายตากรุ้มกริ่ม ไหนว่าไม่มีอะไรน่ามองแล้วมองทำไมฟระ -_-^
“แน่นะ-_-“
“แน่สิ^^ “
ไอหื่นยิ้มแป้น -_-ง่ะ แล้วมาบีบจมูกฉันทำไมเนี่ย จมูกฉันก็สวยดีอยู่แล้ว สิวเสี้ยนก็ไม่มี-_-
“แล้วนายไม่ได้ทำอะไรฉันแน่นะ”
ฉันเหล่ตาถามยังไม่หายสงสัย ทั้งที่ตอนนี้ก็หน้าแดงจัดด้วยความอายสุดๆแล้ว ฮือๆT_T ไอหื่นกลับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“^^ ไม่อ่ะ ใครจะไปทำลงเวลาหลับๆ เรามาเริ่มกันตอนเธอตื่นไม่ดีกว่าเหรอ”
ไอหื่นพยายามทำหน้าบ๊องแบ๊ว -_-^แต่ไม่สามารถปิดบังความหื่นของมันเอาไว้ได้ กรี๊ดๆๆ>O< บอกแล้วว่าหมอเนี่ยอ่ะหื่น ฉันไม่น่าเสียเวลาคุยอยู่ด้วยตั้งนานเลย-_-^ ดูสิ ทำสายตาแทะโลมใหญ่เชียว>_< ฉันก็เข้าใจนะว่าคงไม่เคยเห็นคนสวย แต่อย่ามองอย่างน้านนน>O<...
“ฉันคิดถึงเธอแทบบ้าอยู่แล้วรู้ป่าว”
ไอหื่นบอกก่อนจะกอดฉันเอาไว้ ว้ายๆ>.< ฉันดิ้นขลุกขลักไปมา เกิดอาการขยับตัวไม่ได้ขึ้นมาอีกรอบ มันเป็นเพราะอะไรกันเนี่ย
“ฉันเสียใจที่ไม่ได้บอกคำนี้กับเธอก็เมื่อมันสายไปแล้ว” ไอหื่นยังพูดต่อไป ไม่ได้สนใจเลยว่าคนเค้าเต็มใจรึเปล่า -_- คนโรคจิตมักจะมีนิสัยแปลกๆอย่างนี้เสมอเลยงั้นเหรอ
โอ๊ย! >_< ขยับสิ.. ขยับสิ.. ไอป่าน ทำไมแกไม่ขยับล่ะ
“ฉันรักเธอนะ สายป่าน”
ร่างกายฉันชาไปชั่วขณะที่ได้ยินประโยคนี้ อยู่ๆก็ปวดหัวขึ้นมากระทันหัน=_= มันเกิดอะไรขึ้นนะ ทำไมไอ้หมอนี่ต้องมาบอกรักฉันด้วย แล้วทำฉันถึงต้องรู้สึกแปลกๆอย่างนี้
(- - )( - -)(- - )( - -)(- - )
ไม่ๆ ตั้งสติให้ดีสิ>.< ไอหื่นนี้มันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ อยู่ๆก็มาบอกรักฉันเฉยเลย ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อนแท้ๆ
เอ-_- หรือว่ามันจะติดใจกลิ่นอ้วกฉัน ...อาจเป็นไปได้....
ไอหื่นยิ่งกอดแน่นขึ้นไปอีก>< นี่มันคิดจะทำอะไรเนี่ย หรือว่ามันจะข่มขืนฉัน ฮือๆ T_T ไม่นะ
สายป่านตั้งสติแล้วสู้สิ /(-_-)\\
พลั่ก!
ฉันต่อยไอหื่นนั่นจนหน้าหัน-_- ก่อนจะรวบรวมแรงทั้งหมดผลักไอหื่นจนมันล้มลง แล้ววิ่งหนีออกมา
อ๊าย...ฉันต้องรีบหนี>_< แต่เสื้อผ้าฉันยังอยู่ในตะกร้ามันอยู่เลยอ่ะ แถมยังเลอะอ้วกอยู่ด้วย แล้วจะให้ฉันใส่เสื้อมันกลับเนี่ยนะ มีหวังพวกที่ห้องได้สงสัยแน่ๆ โอ๊ย>_< แต่ตอนนี้จะหันหลังกลับไม่ได้เพราะไอหื่นกำลังตามมา ก่อนอื่นต้องใช้วิชาที่พี่น้ำสอนไว้ -.,-ทำลายเส้นทางที่เราหลบหนีมา สร้างอุปสรรคให้มันตามมาไม่ทัน หึหึหึ.....
โครม!
ฉันผลักชั้นอะไรก็ไม่รู้ดูไม่ทันเหมือนกัน-_-a แต่ไม่ได้หนักมากล้มลงกับพื้น ก่อนจะวิ่งต่อไป>O< และพยายามทำลายข้าวของในห้องให้หล่นเละเทะให้ได้มากที่สุด
โครม..
“>O< เธอทำอะไรเนี่ยยยยยย!!!!”
เสียงไอหื่นไล่ตามหลังฉันมา-_- แล้วแกคิดว่าฉันทำอะไรล่ะ>_< แต่ฉันไม่มีเวลาหันกลับไปมองหรอก ก็แกจะข่มขืนฉันนี่>_< นี่เป็นการป้องกันตัว ฉันไม่ผิด หึหึ... ตั้งหน้าตั้งตาทำลายต่อไป
“ยัยลิงง!! หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
ไอ้หื่นนั่นเรียกฉันว่ายัยลิงงั้นเรอะ หนอย-_-^ฉันไม่ได้หน้าเหมือนลิงนะ อย่างนี้ต้องทำลายย เหอๆๆ....
กุกๆๆ...โครม...
“อย่าเจอกันอีกเลย-.,-^ ไอ้โรคจิต!!!!”
ฉันตะโกนก่อนจะกระโจนออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว-_- ทิ้งของกระจัดกระจายไว้ข้างหลัง^^ คงจะใช้เวลานานน่าดูกว่าจะจัดใหม่ได้
“กร๊ากกกกๆๆๆๆ^O^”
ฉันเผลอหัวเราะออกมาอย่างสะใจขณะที่ยังตั้งหน้าตั้งตาวิ่งอย่างไร้จุดมุ่งหมาย>_< ฉันนี่ช่างเป็นน้องสาวที่น่าภาคภูมิใจจริงๆ สิ่งที่พี่น้ำสอนไว้ไม่ได้สูญเปล่าเลย ตอนนี้ฉันรอดพ้นจากไอหื่นโรคจิตแล้ว เอาล่ะ=_= ฉันสูดหายใจลึกๆด้วยความเหนื่อยก่อนจะมองไปรอบๆ
จริงสิ -_-aห้องไอพลอยไปทางไหนแล้วเนี่ย
...แป่ว...
แกร๊ก..
“เฮ้อ-O-“
ในที่สุดฉันก็มาถึงห้อง-_- วันนี้ต้องไปสะเดาะเคราะห์ล้างซวยซะแล้ว ทำไมมันซวยอย่างนี้-“- ทั้งเมา ทั้งไอหื่น กว่าจะถ่อสังขารกลับมาถึงห้องไอพลอยได้ขาแทบลาก ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมห้องมันถึงได้หายากอย่างนี้-_- ทั้งๆปกติพอออกจากลิฟท์แล้วเลี้ยวซ้ายก็เจอเลยนี่หว่า-*- (ก็แกโง่เองนี่)
อ๊ะ-_-aเพิ่งนึกขึ้นได้ ฉันหายไปทั้งคืนอย่างนี้ทุกคนคงเป็นห่วงน่าดู>_< แถมยังกลับมาในสภาพนี้อีก มันต้องตกใจกันแน่เลยว่าฉันไปไหนมา แล้วจะให้ฉันอธิบายมันว่ายังไงล่ะ -.,- จะให้บอกว่าถูกไอหื่นลากเข้าห้องเนี่ยนะ อับอายๆๆๆ
ฉันค่อยๆย่องเข้าไป=_= ในใจก็คิดว่าจะอธิบายให้พวกมันฟังยังไงดี โอ๊ย>O< เพราะแกแหละไอพลอยที่บอกให้ฉันไปเข้าห้องน้ำผิดทางอ่ะ....
“แหะๆๆ เอ่อ^^ หวัดดี เช้าแล้วอากาศสดใสเน้อ ไปออกกำลังกายเช้าๆก็ดีเน้อ”
ฉันบอกทันทีที่โผล่ไปห้องนั่งเล่น -_-เวง มะกี้ตูพูดอะไรไปเนี่ย เป็นเหตุเป็นผลม้ากมาก..
“แจ่บๆๆๆๆ....อ้าว =_= ไอป่านยังอยู่อีกเหรอ...งืมๆๆๆ...” ไอแป้งปรือตาขึ้นมาถามก่อนจะนอนต่อไป
-_-กรำ มันยังไม่ตื่นกันค่ะ มันยังนอนตูดโด่งกันอยู่เลย ทั้งๆที่เพื่อนสุดน่ารักของมันหายไป ทุกคนก็ยังนอนหลับเหมือนโซฟานั่นมันสบายนักล่ะ
T_Tฮือๆๆๆ คอยดูนะ พวกแกตื่นเมื่อไหร่ฉันจะเลิกคบพวกแก คอยดู๊...
“อั๊ก!”
T^Tฉันร้องออกมาเมื่อใบเฟิร์นที่นอนอยู่บนโซฟาเกิดอารมณ์อยากพลิกตัวขึ้นมาพอดี-_-^ แล้วฉันก็โง่เองที่มาอยู่ในวิถีแข้งของมัน
T_T ใบเฟิร์นทำกะเค้าอย่างนี้ได้ไงอ่ะ ไอเพื่อนเลวว...
ขณะที่ฉันอยากจะร้องไห้T^T ไอเพื่อนเลวทั้งสามคนก็นอนสบายแถมบางคนยังเกาพุงให้เห็นอีก ชิ..เป็นโชคดีของฉันนะเนี่ย-_-^ ถ้าพวกนี้ตื่นมาก็ต้องตอบคำถามเรื่องเสื้อและต่างๆอีกมากมาย ซึ่งฉันไม่ต้องการจะเล่าเรื่องน่าอายนี้เด็ดขาด โอย.. กลิ่นตัวของไอหื่นยังติดจมูกไม่หายเลยนะเนี่ย
หึหึหึ...แล้วใบหน้าฉันก็เปลี่ยนเป็นนางมารร้าย^^ ฉันคิดว่าฉันทำหน้าอย่างนั้นนะ>_< ฉันจะเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสเหมือนที่พี่น้ำเคยสอนมา ไอพลอย เหอๆๆ^O^ ฉันจะยกเค้าแก-_-^
“ไปนะ^^”
ฉันบอกอย่างอารมณ์ดีกับพวกสี่สาวที่ยังนอนไม่ได้สติ^^ กรั๊กๆๆ อยากให้พวกผู้ชายมาเห็นสภาพตอนนี้จริงๆ ไอเพชรคงบอกเลิกไอพลอยทันที ส่วนพี่ไผ่คงถอนหมั้นใบเฟิร์นแทบไม่ทัน แล้วมาหมั้นฉันแทน ฮุ ฮุ ฮุ^^ อุ้ย=_=....อีกสองคนคงไม่เป็นไรเพราะเพิ่งเลิกกับแฟน 555
อ๊ะๆๆ-_- อย่าเพิ่งคิดมาก ฉันไม่ใช่คนอย่างนั้นนะ ฉันไม่ได้ทำอะไรพวกนี้เลยlสักนิดเดียว-_- ฉันก็แค่เอาเสื้อในตู้ของไอพลอยมาใส่เท่านั้นแหละ ส่วนนอกนั้นอ่ะ พวกมันทำตัวมันเอง-_-...
บรืน....
ฉันออกรถไปอย่างระมัดระวัง-_-; เพราะกลัวว่าจะเจอกับไอหื่นนั่นอีก ต้องรอบคอบไว้ก่อนเพราะมันก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน ถ้ามันจำรถฉันได้ ต่อไปจะมาอีกเนี่ยอันตรายชัวร์ๆ อ๊า>_< ฉันนี่มันฉลาดจริงๆ
“ไอป่าน-_-^ แกเอารถฉันไปตกระกำลำบากที่ไหนมา หา”
พี่น้ำบ่นทันทีที่ฉันถึงบ้าน ก่อนจะเข้ามาดูรถอย่างเป็นห่วง=_=
-_-a เอ่อ พี่น้ำๆ เมื่อคืนน้องสาวสุดที่รักของพี่น้ำถูกกรอกเหล้า แล้วถูกไอหื่นลากเข้าห้องด้วยแหละ
ฉันแค่คิดในใจเท่านั้นน่ะ=_=
“เฮ้ย!O_O ไอป่าน ทำไมมีเสื้อผู้ชายอยู่ในรถเนี่ย” พี่น้ำแหกปาก
O.O อ๊ายย... เป็นไปได้ไง ฉันตาโตด้วยความตกใจ ก็มันอยู่ในกระเป๋าฉันนี่นา ง่ะ..หรือว่าตก ไม่นี่>.<
“555+ ล้อเล่น เสื้อพี่เอง ฮั่นแน่>_O เปิดกระเป๋าทำไม”
-_-;; กรำ คนอุตส่าห์ตกใจ นึกว่าจับได้
“ไมมี๊>_< แหะๆ เข้าบ้านดีกว่าพี่น้ำ ป่านหิวอ่ะ”
ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่ท่าทางจะมีพิรุธมากไปกว่านี้ จะให้รู้ไม่ได้เด็ดขาด>_<
“แม่ฮะ ไอป่านมาแล้ว”
“ป่าน>_< มากินข้าวเที่ยงเร็วลูก” แม่บอกอย่างดีใจ=_= ป้านวมที่กำลังจัดจานอยู่หัวเราะคิกคักขึ้นมาทันทีที่เห็นหน้าใสๆของฉัน
“O.O ฉลองไรกันอ่ะคะแม่ กับข้าวเต็มโต๊ะเลย จะไปเลี้ยงใครที่ไหนเหรอ”
“แหม^^ ก็แม่ดีใจนี่นา นี่เป็นครั้งแรกนะที่ป่านนึกอยากติวหนังสือก่อนเปิดเทอมน่ะ ฮุฮุ^O^ สงสัยเทอมนี้เกรดคงดีแหงๆเลย” แม่บอก พ่อกับพี่น้ำมองหน้ากันแบบมีเลศนัยก่อนจะก้มหน้าก้มตากินต่อ ไร้คำพูด=_=
-_-ง่ะ ทำไมทุกคนทำแบบนี้อ่ะ เดี๋ยวคนอ่านเค้าก็เข้าใจผิดกันหมดหรอก ปกติฉันก็ขยันนะ ไม่ได้เป็นอย่างที่พ่อแม่พี่น้องคิดสักหน่อย อย่าไปเชื่อ-O-
“ป่าน พรุ่งนี้ตื่นเช้าๆหน่อยนะ พี่ขี้เกียจรอ” พี่น้ำบอก
อืม^^ อันนี้เป็นข้อดีอย่างนึงของพี่น้ำนะ ไม่ว่าจะยังไงก็ยังรอฉันไปโรงเรียนทุกวัน ขนาดฉันตื่นสาย แต่พี่น้ำก็ยังรอ ขนาดฉันไม่สบายพี่น้ำก็ยังรอให้ไปด้วยT_T ความจริงก็คือพี่น้ำต้องมีฉันไว้เป็นไม้กันหมาต่างหาก
“คืนนี้พี่น้ำก็มากล่อมดิ^^” ฉันออดอ้อน
แหม...ก็พี่ชายคนเดียวของฉันนี่^^ แถมยังหล่อด้วย>,,< ไม่ออดอ้อนพี่น้ำแล้วจะให้ไปออดอ้อนผู้ชายที่ไหนล่ะ (ไม่-_-^ อย่าคิดนะ ไม่ใช่ไอหื่นนั่นแน่ๆ)
“ไม่เอาอ่ะ-O-“
“ทำไมอ่ะ>O< แต่ก่อนพี่น้ำยังเคยกล่อมเค้าบ่อยๆเลย”
“พี่กลัวนอนไม่หลับน่ะ -_-“
-_- หมายความว่าไง
ปิดเทอมนี้นอกจากดูหนัง เที่ยวกับเพื่อนๆ แล้วฉันก็ไม่ได้ทำอะไรมาก-_- ไม่เหมือนเทอมที่แล้วที่ฉันไปอยู่ญี่ปุ่นกับน้า ทั้งๆที่พี่น้ำอยากไปจะตาย แต่แม่กลับส่งฉันไปแทนเพราะน้าคนนี้ไม่มีลูก มันแน่อยู่แล้วล่ะ เพราะลูกสาวอย่างฉันน่ารักน่าเอ็นดูกว่าลูกชายอย่างพี่น้ำเป็นไหนๆ^^
แต่ไม่รู้ทำไมเทอมนี้ถึงไม่อยากไปขึ้นมา-“- ทั้งๆที่อากาศก็ออกจะดี แถมยังมีหนุ่มหล่อๆให้แอบมองอีกต่างหาก
ฉันนึกถึงญี่ปุ่นแล้วก็คิดถึงใครบางคนที่นานๆจะได้คุยกันสักที >_<ฉันจึงรีบเข้าMSN โปรแกรมพูดคุยที่ใช้กันทั่วโลก และแน่นอนว่าคุณสามารถคุยกับหมีขั้วโลกได้ถ้ามันจะเล่นเป็นอ่ะนะ-.,-
ว้าว^^ โชคดีจัง ยัยตังเมอยู่พอดี
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : เม^O^ ยะฮู้ ! คิดถึงแกจางงง
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* : ป่าน>O< ไม่เจอนานเลยนะแก*_*
ฉันหยุดยิ้มนิดหน่อย^^ แล้วนึกถึงหน้าตังเมตอนนี้
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : ก็ฉันออนทีไรแกไม่อยู่ทุกทีนี่ แล้วนี่ทำไมถึงออนตอนนี้ได้ล่ะ ปกติแกจะง่วงทุกทีเลยไม่ใช่เหรอO_o
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :อ๋อ^^ วันนี้ไม่มีซ้อมอ่ะ ก็เลยเข้ามา เบื่อๆ
แหะๆ^^ ยัยตังเมเป็นเพื่อนตอนที่ฉันไปอยู่ญี่ปุ่นค่ะ เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น>_< รูปร่างหน้าตายัยนี่ถูกใจฉันตั้งแต่แรกเห็นเลยล่ะ-.,- แบบว่าเป็นผู้หญิงที่เท่มาก ตัวก็สูง หน้าหล่อแบบผู้ชายหน้าหวาน แถมยังมีวงดนตรีเป็นของตัวเองอีก เป็นผู้หญิงคนเดียวในวงด้วย -_-น่าปลื้มมั๊ยล่ะ
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : ทัตสึยะเป็นไงบ้าอ่ะ
ฉันถามถึงทัตสึยะ เพื่อนสนิทอีกคนตอนที่ฉันอยู่ที่นู่น=_= ทัตสึยะเป็นคนหล่อแต่เจ้าชู้ไปหน่อย ควงสาวเป็นว่าเล่นเลยล่ะ-_-a ข้อดีของหมอนี่ก็คงเป็นคนที่จริงใจกับเพื่อนเนี่ยแหละ>_<
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :ก้อเหมือนที่แกคิดนั่นแหละ -_- ฉันจะเลิกคบมันแล้วเนี่ย
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : 555+ ใจเย็นๆ ฉันเลิกคบมันคนเดียวก็พอแล้ว=.,=
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :-_-อ่านะ เออ...ป่านๆ ช่วงนี้แกเจออะไรแปลกๆบ้างป่าว
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : อะไรอ่ะ-_-? แปลกๆของแก ไม่นี่! แต่ว่าถ้าเป็นพี่ชายฉันน่ะ ฉันชินแล้วล่ะ-_-
ตังเมเงียบไปพักนึง -_-ฉันสงสัยจังว่าวันนี้ยัยนี่เป็นอะไร
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :เออ เหรอ งั้นไม่มีไรหรอก ถ้าแกเจออะไร หรือใครที่แกคิดว่าแปลกๆ แกบอกฉันนะ
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : อืม-_- ได้ๆๆ ถ้าฉันมีเวลาออนนะแก
“ไอป่าน-_-^^ นอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันปล่อยให้ไปเองแล้วจะหนาวนะ”
พี่น้ำโผล่หัวเปียกๆเข้ามาในห้องก่อนจะออกไป น้ำจากผมหยดเต็มพื้นไปหมด สร้างงานให้ฉันอีกแล้วนะไอพี่บ้า ถ้าพรุ่งนี้ฉันไม่ไปด้วยใครจะหนาวกันแน่ยะ-_-^
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : เม ไปก่อนนะ ต้องรีบนอน พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว
*NaNaMi ~The Only Girl in B.* :อือๆ^^ บายนะ ฝันดี มีไรอย่าลืมเล่านะ
^_^[สายป่านจอมคิดถึง]~~ : จ้าๆ^^ บาย
ฉันปิดคอมด้วยความสงสัย-_- วันนี้ตังเมพูดจาแปลกๆ เอ๊ะ-_-หรือว่าฉันจะคิดไปเองกันแน่นะ
“ไอป่าน-_-^ เสร็จยัง”
“เดี๋ยวดิพี่น้ำ=_= เค้ายังไม่ได้หวีผมเลย”
“แกหวีไม่หวีก็มีค่าเท่ากันนั่นแหละ คือไม่สวย-_-”
-_- จะมีใครประณามฉันไหม ถ้าฉันฆ่าพี่ชายตัวเองเนี่ย
“หิวอ่ะ ให้เค้ากินไรก่อนดิ>_<” ฉันเอามือลูบท้องพลางมองไปทางโต๊ะอาหาร แล้วซาลาเปาลูกใหญ่ก็มาอยู่ในปากด้วยความหิวโหยแบบเด็กเอธิโอเปียT^T
“ไปกินในรถ” พี่น้ำบอกก่อนจะออกไปสตาร์ทรถ
เราสองคนมาถึงโรงเรียนอย่างสวัสดิภาพ=_= ไม่นับตอนที่หมาตัดหน้ารถ ไม่รู้มันมีความแค้นอะไรกับพี่น้ำมาก่อน ทำให้พี่น้ำต้องหยุดกะทันหันจนฉันสำลักซาลาเปา โชคยังดี ที่ไม่หน้าคะมำไปชนแอร์แบคเข้า-_-;
“ว้ายยย>O< พี่สายน้ำมาแล้วววว”
เสียงที่ฉันได้ยินประจำดังขึ้นทันทีที่พี่ฉันเข้าประตูโรงเรียน -_-a อยากรู้จิงๆว่าแม่พวกนี้ว่างนักรึไง ถึงได้มาเฝ้าพี่ฉันทุกๆเช้า-_- แต่ว่าฉันว่างกว่าเพราะฉันก็มาคุ้มกันพี่ฉันได้ทุกเช้าเหมือนกัน
“ไอป่านเกาะพี่ไว้ พี่กลัว=_=”
ดูพี่ชายฉันสิ=_= ทำไมมันต้องเกิดมาหน้าตาดีด้วย ไม่เข้ากับนิสัยมันเลย ให้ตายเหอะ-_-^
“พี่สายน้ำ^^ เดี๋ยวน้องจีบี้ถือกระเป๋าให้ไหมคะ แล้วพี่สายน้ำกินอะไรมารึยังคะ เดี๋ยวน้องจีบี้หาให้กิน”
ยัยหน้าลาวไม่เข้ากับชื่อหนึ่งในแฟนคลับพี่น้ำวิ่งรี่เข้ามาประจบประแจงเป็นการใหญ่ โด่-.,- รู้ไว้ซะ หน้าอย่างแกพี่ฉันไม่สนหรอกยะ หลีกไป!
“พี่น้ำ ป่านจะไปที่ห้องแล้ว พี่น้ำไปส่งหน่อยสิ”
ฉันทำท่าออดอ้อน>_< ก่อนจะเดินเข้าไปควงแขนพี่น้ำกันยัยหน้าลาวนั่นออกไป ^O^ ก๊ากๆๆๆ....ถึงจะอยู่ที่บ้านฉันเป็นลูกแมวหงอของพี่น้ำก็จริง แต่อยู่ที่โรงเรียนเนี่ย ฉันไม่กลัวใครหรอกนะ พี่ฉันสอนมาดี
“แกเดินไปเองไม่ได้เหรอ-_-”
-_- เวง กรูกันหมาให้เนี่ย รู้บ้างรึเปล่า ทำไมต้องแกล้งโง่ทุกเช้าเลยเนี่ยยย>O<
“แหม พี่น้ำก็^^ ไหนว่าไม่ชอบหมาไง ก็ไปกับเค้าสิ”
“เออ-_- ลืม เดี๋ยวว่าจะไปคุยกับไอเพชรหน่อย”
พี่น้ำบอกก่อนจะเดินไป-..- ส่วนฉันก็เกาะพี่ฉันแจไม่ยอมให้พวกสาวๆที่ส่งสายตาอาฆาตมาดร้ายมา เข้าใกล้ได้-_-^ เป็นอย่างนี้ทุกวัน เหอๆๆ-_-ถึงเป็นยังไง ตูก็หวงของตูเฟ้ย
“ไอป่านนน>_< อุ้ย!หวัดดีค่ะพี่น้ำ*_*”
ไอแป้งที่วิ่งร่ามาหน้าประตูห้องหันไปยิ้มให้พี่น้ำจนตาหยีเลย-_- มันกะทอดแหเต็มที่=_=
“ไอเพชรมายังอ่ะ แป้ง^^”
“ยังค่ะ^^ พี่น้ำมีธุระกับเพชรเหรอคะ “
“อืม=_= ว่าจะคุยเรื่องบาสกับมันหน่อย-*- แต่ไม่เป็นไร”
พี่น้ำหันไปมองรอบๆห้อง ตอนนี้สาวๆในห้องมีสายตาวิบวับไม่ต่างจากพวกข้างนอก -..-ตอนนี้ฉันรู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะช่วยพี่น้ำจากการถูกแทะโลมได้-_-
“งั้นพี่ไปก่อนนะ ไอตัวเล็ก-_-” พี่น้ำตบหัวฉันเบาๆ แล้วเดินกลับไปที่ตึกตัวเอง
“ไอป่าน>_< ทำไมพี่แกยังไม่มีแควนอีกอ่ะ หรือว่าพี่แกรอฉันอยู่เนี่ย”
-_-ฉันหันไปมองไอแป้งที่ทักทายเหมือนกับทุกๆเช้า ชีวิตฉันเป็นลูกไล่พี่น้ำจริงๆ T_T นี่ถ้าฉันเกิดเป็นผู้ชายพวกแกคงไม่เห็นหัวกันเลยล่ะสินะ
“เออ ฉันเพิ่งนึกได้ มะวานแกทำไมรีบกลับจังอ่ะ พี่พิมอุตส่าห์เลี้ยงข้าวเที่ยง”
-_- อ่านะ แทนที่มันจะถามว่าเมื่อคืนฉันหายไปไหนมา นี่มันจำไม่ได้เลยเรอะ
“เออ ฉันต้องรีบกลับบ้านอ่ะ พี่น้ำจะใช้รถ” ฉันตัดสินใจตอแหลไปเรื่อย ไม่เล่าให้มันฟังดีกว่า-_- อับอายๆๆๆ
“ไอป่าน-_- แกเอาเสื้อฉันไปใส่ด้วยอ่ะ”
เสียงเฉื่อยๆของไอพลอยดังขึ้นเมื่อฉันเอาก้นวางบนเก้าอี้แล้ว นี่ก็อีกคน-.,- ถ้าฉันไม่เอาเสื้อมันมาใส่จะรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนสุดสวยของมัน -_-ชิ
“โด่-.,- ยืมนิดยืมหน่อย ไม่เห็นต้องบ่นเลย”
“ยืมไม่เป็นไร แต่แกต้องชดใช้ด้วยร่างกายพี่ชายแกนะ”พลอยทำหน้ากรุ้มกริ่ม
T^T หนูไม่อยากเป็นเพื่อนกับพวกมันแล้ว แม่จ๋า ช่วยด้วยยย....
“ไอเฟิร์นไปไหนอ่ะ”
ฉันถาม ฉันนั่งข้างใบเฟิร์น ส่วนอีกสองคนนั่งข้างหน้าฉัน ^O^โฮะๆๆ ถามว่าทำไมฉันถึงนั่งข้างๆใบเฟิร์นทำไมไม่เป็นแป้ง เหตุผลง่ายมาก-_- คือใบเฟิร์นตั้งใจเรียนที่สุดในกลุ่ม=_= เหอๆๆๆ( แกก็ไม่น่าคบเหมือนกันแหละฟร่ะ: ลูกตาล)
“ไม่สบาย วันนี้แกทนเป็นคนที่เพื่อนฝูงรังเกียจไปก่อนละกันนะ” แป้งทำท่ารังเกียจฉันพลางกระเถือบโต๊ะไปข้างหน้า-_-^ หนอย...ฉันอยากเอาไม้บรรทัดสับหัวมันจริงๆ
“นั่งๆๆ-_-+” เสียงอาจารย์ทรงพลดังขึ้น-.,- ก่อนที่ร่างเล็กๆจะเดินเข้ามาในห้องเรียน-_- ทำให้นักเรียนเงียบเสียงทันทีตามมารยาท-_-aa
-_-เอ่อ โทดค่ะ’จารย์ เอาเก้าอี้หน่อยไหมคะ หนูมองไม่เห็น
“วันนี้อาจารย์มีนักเรียนใหม่ที่จะเข้ามาเรียนร่วมกับพวกเราตั้งแต่เทอมนี้เป็นต้นไปให้รู้จักนะ-_-” พูดจบก็มีเสียงฮือฮาขึ้นมาทันที
-_-พวกแกไม่เคยเห็นนักเรียนใหม่เรอะ
ไอแป้งกับไอพลอยหันมาส่งสายตาให้ฉันก่อนจะหันกลับไปมองหน้าห้อง
“ปฏิวัติ เข้ามาสิ-..-”
อาจารย์ทรงพลหันไปเรียกคนที่ยืนรออยู่ข้างนอกก่อนแล้ว>_- และเมื่อนักเรียนใหม่ที่พูดถึงเดินเข้ามาทุกคน (โดยเฉพาะผู้หญิง-_-a) ต้องหันไปมองกันเป็นทางเดียวO_O
O๐O ว้าว! สูงเป็นบ้าเลยอ่ะ พอมาเทียบกับตาซ้ง(ฉายาอาจารย์ทรงพล-_-) แล้วเหมือนตึกใบหยกกับกระต๊อบชาวนาก็ไม่ปาน
“แก>O<หล่อลากกระชากใจ ผู้ชายอะไรหล่อระเบิดเลยอะ-.,-” ไอแป้งกรี๊ดอย่างไม่อาย
>_< เออ แต่จริงของมัน ขนาดดูด้านข้างยังหล่อเลย จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วก็เข้มได้รูป ปากแดงเป็นกระจับ แถมผิวยังขาวเนียนน่าลูบไล้ โอ้ว มาย ก๊อด-.,- หล่อโคตรๆๆๆๆ สุดจะบรรยาย...
แต่ทำไมมันคุ้นๆจังฟระ-_-aa
“หวัดดีครับ^^”
นายหล่อนั่นหันมายิ้มให้ทุกคนในห้อง-_-^ ผู้หญิงทั้งหลายแทบหลอมละลายเพราะยิ้มนั้น
แต่...
หน้ามัน..... หน้ามัน......
ทำไมถึงเหมือนไอหื่นเลยอ๊า>_<
\"(ไอ) ที่รัก-_-^\" ฉันลุกพรวดและตะโกนเสียงดัง
....T_T แล้วฉันก็เพิ่งนึกได้ว่า ฉันทำอะไรลงไปเนี๊ยยย!!.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น