คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พระคู่หมั้น หรือ เพียงนาง บรรณาการ
เสลี่ยรับเส็อเ้าหิเทราปีัเรียมรออยู่หน้าพระำหนัั้แ่เ้ามื นาำนัลันทราเินนำหน้าบวน ในมืออนาำนัลผู้ิาม่าถือภัาหารเพื่อเรียมไปถวายภิษุที่ปาาลันทามหาวิหารึ่อยู่ในเพระมหาราวั
เสลี่ยหยุล เ้าหิเทราปีทรถืออไม้ามในพระหัถ์ ทร้าวพระบาทเส็สู่ภายในวิหาร เหล่าทหารที่ยืนเรียรายสอ้าทาาบานพระทวาร่ารีบหมอบลอย่าพร้อมเพรียเมื่อเ้าหิเทราปีเส็ผ่าน
ภายในโบสถ์แ่ำแพอย่าวิิร เ้าอาวาสผู้รามอรมายัเ้าหิที่ทรุายลหมอบราบทันทีที่เห็นพระุเ้านั่บนอาสนะบนั่สู ้านหน้าหลวพ่ออ์ำที่ประิษานเ่นส่าอยู่้านหลั
“เริพร โยมเทราปี”
“เ้า่ะ วันนี้ลูนำภัาหารมาถวายทั้าวและหวานอีทั้ยาหอมอินทรโอสถบรรเทาอาารไ้ ลูทราบมาว่าพระุเ้าอาพาธ ันอาหารไม่ไ้เป็นปริ ึัหาภัาหารที่ัน่ายไม่แสลมาถวายพระุเ้าเ้า่ะ”
“เริพร แล้วพระเ้ายัษะปาละสบายีหรือไม่”
“เ้า่ะ พระบิาอหม่อมันสบายี”
เ้าหิเทราปีโบพระหัถ์เรียนาำนัลันทราให้เ้ามาัภัาหารถวายแ่ภิษุส์ทั้หลายภายในวัแห่นั้น เมื่อถวายภัาหารและรับพรนเสร็พิธีารแล้ว เ้าหิเทราปีึอัวลาลับยัที่ประทับส่วนพระอ์เพื่อเ้าพบพระบิาอย่าที่ทรระทำทุวัน
พระสุรเสียทรอำนาหาแ่แหบพร่าและเ็มไป้วยวามหม่นหมอรัสึ้นเบาๆ
"มายา...เ้าเยเล่าให้เราฟัถึนิมิ่อนที่เทราปีะเิ ว่าเ้าฝันเห็นอ์พระแม่ลัษมีทรรารถทอเทียม้วยนยูเส็มา แสแรเหนือฟาฟ้ายามรุ่อรุ เมื่อพระอ์เส็มา หมู่เมที่บบัแสอาทิย์ึเลื่อนหายไป พระอ์เป็นผู้นำทาให้ับเทพแห่แสสว่า เพื่อนำแสสว่านั้นมาสู่มวลมนุษย์ ทรประทานธิามาให้แ่เรา...เ้าึั้ื่อธิาว่าเทราปี อันหมายถึ ธิาแห่ไฟและแสสว่า"
“พระบิาเพะ”เมื่อไ้ยินเสียเรียาน วพระเนรอ่อนโยนละาภาพนอพระแล ึ่ทรเหม่อมออยู่เป็นเวลานาน... นานนไม่รู้พระอ์ว่าพระราธิาึ่เป็นที่รัยิ่มาประทับอยู่เบื้อพระปฤษา์ วรายผอมูบหันลับมาทอพระเนรพระธิา
พระพัร์ราระบายพระปัสสาสะอย่าหหู่ มาเวลานี้ ะบอพระราธิาอย่าไร เรื่อารอภิเษที่ะ้อเิึ้นในาลอันใล้นี้
พระวรายึ่รั้หนึ่เยทรมหิทธานุภาพเหนือทุลุ่มน้ำทาเหนือ มาาลนี้ไม่เหลือวามเ้มแ็และแ็แรเ่นาล่อน ็ูเถิแม้ระทั่พระระแสรับสั่ที่เยทรอำนา็แหบพร่าเสียนแทบะไม่ไ้ยินพระสุรเสียที่รัสออมา
"เทราปี...”พระเ้ายัษปาละรัสเรียนามพระธิาแล้วทรนิ่ ้วยยาที่ะทำพระทัยรัสสิ่ที่ะทำร้ายพระทัย สรีที่พระอ์ทรรัและหวแหนมาที่สุในีวิ ไม่มีวามสุในพระราหฤทัยใะเทียบเท่าารที่ไ้เห็นพระราธิามีวามสุ ทรรู้ีว่า ารรัสเรื่อนี้ย่อมสร้าวามุ่นเือและวามโทมนัสให้แ่พระธิา แ่ถึอย่านั้นเพื่อวามอยู่รออประเทศาิ ผู้ปรอเมือะ้อยอมแลึ่วามสุส่วนัวเพื่อประโยน์สุส่วนรวม
แม้ะทรประัษ์ีว่าารไ้สนทนาับพระราธิาในยามรุ่อรุ หน้าพระแลึ่เปิว้ามอลไปเห็นุ้น้ำเบื้อล่าในรานี้ อาะเป็นารสนทนารั้สุท้ายหาพระราธิาไม่ยอมรับ ย่อมสร้าวามั่แ้นพระทัย่อเิวามเ็บปวทุ์ระทมไม่่าัน
เพลานี้แสสว่าสีาวเิ้าเริ่มเลื่อนเ้ารอบลุม บริเวเส้นอบฟ้าเบื้อหน้าแล้ว
สุรเสียแหบพร่ารัสเรียพระราธิาแผ่วเบายิ่ว่ารั้แร
"เทราปี...เ้าำอ์ายปฤวีราไ้หรือไม่?”
เ้าหิเทราปีทอพระเนรพระพัร์พระบิา้วยวามไม่เ้าพระทัยในสิ่ที่พระอ์รัสรับสั่ถาม
“เหุใพระบิาึถามลูเ่นนั้นเพะ?”
“เพลานี้อ์ายพระอ์นั้นทรเริพระันษาพร้อม้วยลัษะเอบุรุษ ทรเป็นอ์ราาปรอราอาาัรวิายนร พ่อประส์ยเ้าให้ับพระอ์เพื่อวามเป็นปึแผ่นแน่นแฟ้นระหว่าประเทศ”
“ยหม่อมันให้ับอ์ราาปฤวีรา...ในานะใเพะ?" พระอัสสุลลอเบ้าพระเนรามหามิไ้หลั่รินออมา…ยให้ั่ยัเยียไร้ึ่ประเพีารสู่อเ่นนั้นหรือ ยให้ั่หมายวามมิไ้ยย่อเิูแ่อย่าใ
แม้ะเป็นสรี หาเ้าหิ็มิใ่ะไม่ทรทราบถึสถานาร์อันไม่ปลอภัยในเพลานี้ เมื่อประเทศาเมือไล้อารแผ่ยายอาาัรให้ว้าให่ไพศาล อีทั้้อารประาศวามเป็นหนึ่เียวอศาสนา ทั่วทั้แผ่นิน่าระส่ำระส่าย ้วยนัรบเหล่านั้นำลับุรุเ้ามาใล้ ทาเลือสำหรับเมือเหนือย่อมมีไม่มานั ือยอมำนนับราอาาัรที่เ้มแ็ว่าน
แล้วหาไม่ยอมำนนเล่า...พระราธิาทรรึรอ พระราาผู้ยิ่ให่และเหล่าปวนทั้หลาย่า้อพาันร่ำไห้เมื่อประเทศถูรุรานอย่าแน่นอน ผู้แพ้ในารศึย่อมถูระทำัเ่นอทาน หาเป็นราาหรือราวศ์ย่อมถูเี่ยนประานนายเสียรอบเมือ หาเป็นาวบ้านย่อมถูล่ามโ่และนำไปายหรือเป็นทาสเลยสถานเียว ไม่มีหนทาใเลยที่ะื้อรั้นไม่ยอมทำามำรับสั่อพระราบิา
แม้ะผ่านมาเนิ่นนานว่าสิบปีและยัอยู่ในวัยเยาว์ หาแ่ภาพวามโหร้ายอนัรบาวอิสันบลู็ยัฝัแน่นในพระทัย ราทูที่พระบิาส่ไปเรา เมื่อลับมาเหลือสภาพเพียศีรษะอยู่ในถาทอำ วาอราทูผู้นั้นเบิว้า ะที่ปาอ้า้าราวับพยายามะโนร้ออีวินสุเสีย ่าเป็นภาพที่น่าสยสยอและน่าหหู่นแม้ระทั่เิบโ ภาพนั้นแม้าย็ะไม่ลืม ทหารที่เรียนว่านัรบ ผู้ที่ยืนแสยะยิ้มเยาะเย้ยหยันราวับนนั้นมีัยเหนือนทั้ปวในินแนมพูทวีป
อ์ราายัษะปาละยืนประทับนิ่ ทรทอพระเนรพระราธิาเพียพระอ์เียว้วยวามรู้สึหหู่พระทัย ทริำหนิพระอ์เอที่ไม่มีวามเ้มแ็พอที่ะปป้อพระราธิาและบ้านเมือให้ปลอภัย้วยพระอ์เอ เมื่อในเวลานี้ทรราภาพเินว่าะมีเรี่ยวแรสู้รบับผู้ใ อีทั้ไม่มีรัทายาทเพื่อสืบราบัลลั์ ันั้นพระอ์ึทรสาสน์ไปยัเมือวิายนร เพื่อที่ะยพระราธิาให้แ่อ์ราาปฤวีราผู้ึ่มีวามเี่ยวาทั้ารรบและารปรอ และวามนี้ ไ้ล่วรู้ไปถึราามหหมุ พระอ์ึส่สาสน์มา่อนที่อ์ปฤวีราะเส็มาถึ...
‘เรา้อารเ้าหิเทราปีไปเป็นอ์รานี เมืออเรา’
หาแ่อ์ราายัษะปาละทรเลือแล้วที่ะให้เ้าหิเทราปีฝาีวิไว้ับผู้ใ ทรเื่อว่าอ์ปฤวีราะ้อูแลพระราธิาและแว้นมธอพระอ์ให้รอพ้นาภัยอันรายทั้ปว
พระเนรหม่นทอมอพระราธิา้วยวามสสารับพระทัย หาไ้แ่ถอนพระอัสสาสะแผ่วเบาไม่มีทาเลือใอีแล้ว
พระพัร์ูบีเบือนออไปนอพระแลอีรั้ แสสีเหลืออ่อนับไล่ม่านหมอสีาวนาาน่านฟ้า พระอ์ไ้แ่รัสับพระมเหสีผู้ล่วลับในพระทัย
ความคิดเห็น