ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ทำไงดี
"เ้ามาสิ ยืนอยู่หน้าประูทำ" ว่าแล้ว็เ้ามาูมือหิสาวเ้ามาให้ห้อ
"เินเอไ้ ไม่้อมาับหรอ"
"ะื่มอะไรมั้ย"
"ไม่้อ นายะไปทำอะไร็ไปเถอะ"
ะว่าไปห้ออนายนี่็ีนะ� ูสะอามีลาส เรียบร้อยี ไม่เหมือนห้อายหนุ่มที่เยรู้ั
เอ๊ะมีู้หนัสือ้วย ี..ะไ้อ่าน่าเวลา
"ะอ่านหนัสือไป่อน็ไ้นะ เี๋ยวเย็น ๆ ะไปส่"�
พูแล้วเา็เินเ้าไปอีห้อนึ� สสัยเป็นห้อนอนละมั้
"โอ้ย" เสียัมาาในห้อที่ายหนุ่มเินเ้าไป
"นาย นี่ นายินยะ เป็นอะไรหนะ� ร้อเสียัเียว" ธัลัษ์ถามาหน้าประูไม่ล้า
เปิเ้าไป
ไม่มีเสียอบา้าใน เอาไีหว่า� เป็นไเป็นัน เปิเ้าไปูเลยีว่า
าสภาพที่เห็นทำให้หิสาว้อหัวเราะเบาๆ� ะไม่ให้ำไ้ไ� ผู้ายหล้ม
"ยัะมาหัวเราะเยาะอี เห็นนล้มแล้วไม่รีบมา่วยหละ สสัยหัวแแน่เลย เลือออ้วย"
"มา่วย� นายมีล่อทำแผลหรือเปล่าละ เี๋ยวั้นทำแผลให้ แผลไม่ลึหรอ"
"อยู่รหัวเีย ไปหยิบเอเหอะ"
ว่าแล้วธัลัษ์็นำล่อปมพยาบาลมาวาไว้บนที่นอนแล้ว่อยๆ ทำวามสะอาแผล
"อูย..เบาๆสิ� พยาบาลอะไรมือหนัะมัเลย เี๋ยวผม็ายพอี"
"พ่อสำออย� แผลแ่แมว่วนเนี่ยนะ เ็บนาย� ผู้ายอะไรไม่มีวามอทนเลย"
"ไม่เป็นัวเอบ้าไม่รู้หรอว่ามันเ็บนะ"
"ไม่เอา� ไม่ให้ทำแล้ว� พอเหอะ� แสบะายอยู่แล้วนะเนี่ย"� ว่าแล้วินยะ็ส่ายหน้า
"แป๊บเียวเอ แปะพลาสเอร์็เสร็แล้ว" ธัลัษ์บออย่ารำาเ็มทนับอาาร
อายหนุ่ม� มือ็สาละวนับารทำแผล ปา็บ่นไปนทำแผลเสร็
"แ่เนี้ย� เี๋ยวั้นออไปอ่านหนัสือ้านอนะ� นาย็ระวัหละ เี๋ยวหล้มอี"
"อบในะ"��
ใล้ันเินไปแล้ว� ทำไมใเ้นแรอย่านี้� ไม่เยเป็นอย่านี้นี่นา� ผู้หินนี้เหรอ
ที่ทำให้เราเป็นแบบนี้�
มออะไรยะ� ไม่้อมาทำาึ้เลย� ไม่หลุมนายหรอ� ไม่ใ่เย์ ะเป็นเพลย์บอยแน่ๆ
ทำาวนฝันริๆ� ไปีว่า
หิสาวำลัะเินออาห้อแ่ายหนุ่ม็ว้า้อมือไว้เสีย่อน
"นายะทำอะไร" แววาบอว่าไม่พอใเ็มที่
"มีแฟนหรือยั"�� ายถามอะไรอย่านี้
"ถามทำไม� นายเี่ยวอะไร้วย"
"็ถามว่ามีแฟนหรือยั"��
"ไม่มี�� พอใหรือยั� ปล่อยมือั้นไ้แล้ว"
"เป็นแฟนันมั้ย"
"อะ หา� อะไรนะ� นายบ้าไปแล้วเหรอ� หล้มหัวฟาอบเียแ่นี้ ถึับฟั่นเฟือนเลยเหรอ"
"เป็นแฟนันเหอะ� ไม่เยเอใรแบบเธอเลย"��
"ไปหานอื่นเหอะ� ั้นไม่มีเวลาว่ามาเล่นับนายหรอ" ว่าแล้ว็ึมืออย่าแรแ่ายหนุ่ม
ไม่ปล่อย่าย ๆ
ินยะออแรึเล็น้อยทำให้หิสาวเสียหลัล้มลไปบนัวเา�� บนที่นอนเนี่ยนะ
ายหนุ่มไ้ทีอหิสาวไว้ไม่ยอมให้เธอิ้นหนี
"นายปล่อยั้นนะะบ้าเหรอทำอะไรแบบนี้" อายนหน้าแแล้ว
"ปล่อย็ไ้ แ่้อลเป็นแฟนัน่อน"
"ไม่"
"ั้นูบนะ"
"ะบ้าเหรอ"
"ไม่บ้า� เอาริ� ว่าไ� ะเป็นแฟนันมั้ย"
"นับหนึ่ถึสามนะ ถ้ายัไม่ล ไมู่บอย่าเียวนะ เปลี่ยนเป็นปล้ำเลยีว่า"
"โอ้ยนบ้า� โริหรือไ"
"หนึ่........สอ.........สะ"
"โอเ ล� เป็นแฟน็ไ้"� ำใ้ออบ
พลา� านนี้พลาไปแล้วริๆ� อบลปุ๊บ� ินยะยิ้มอย่าีใแถมูบหนั ๆ ให้้วย
ูบอเาเร่าร้อนทำให้ธัลัษ์แทบะละลายเสียให้ไ้� ริมฝีปาเาไล้ไปามลำอ
อหิสาว� ฝารอยประทับไว้ลำอราวับะบอว่าเาเป็นเ้าอเธอ
"หยุนะ" เสียหิสาวพร่าไปเลยทีเียวับูบอเา
ินยะมอหิสาวอย่าเ้าใ� ุมสิัวเอไว้ไม่ให้ทำอะไรไปมาว่านี้� แ่นี้็นะแล้ว
ายหนุ่มยิ้มับัวเอ� ใเย็นไว้่อนยัมีเวลาอีเยอะ แล้วะไ้รู้ันว่าเสน่ห์อินยะนนี้
ทำให้ผู้หิที่ไม่สนใเา้อมารัเาให้ไ้
"เินเอไ้ ไม่้อมาับหรอ"
"ะื่มอะไรมั้ย"
"ไม่้อ นายะไปทำอะไร็ไปเถอะ"
ะว่าไปห้ออนายนี่็ีนะ� ูสะอามีลาส เรียบร้อยี ไม่เหมือนห้อายหนุ่มที่เยรู้ั
เอ๊ะมีู้หนัสือ้วย ี..ะไ้อ่าน่าเวลา
"ะอ่านหนัสือไป่อน็ไ้นะ เี๋ยวเย็น ๆ ะไปส่"�
พูแล้วเา็เินเ้าไปอีห้อนึ� สสัยเป็นห้อนอนละมั้
"โอ้ย" เสียัมาาในห้อที่ายหนุ่มเินเ้าไป
"นาย นี่ นายินยะ เป็นอะไรหนะ� ร้อเสียัเียว" ธัลัษ์ถามาหน้าประูไม่ล้า
เปิเ้าไป
ไม่มีเสียอบา้าใน เอาไีหว่า� เป็นไเป็นัน เปิเ้าไปูเลยีว่า
าสภาพที่เห็นทำให้หิสาว้อหัวเราะเบาๆ� ะไม่ให้ำไ้ไ� ผู้ายหล้ม
"ยัะมาหัวเราะเยาะอี เห็นนล้มแล้วไม่รีบมา่วยหละ สสัยหัวแแน่เลย เลือออ้วย"
"มา่วย� นายมีล่อทำแผลหรือเปล่าละ เี๋ยวั้นทำแผลให้ แผลไม่ลึหรอ"
"อยู่รหัวเีย ไปหยิบเอเหอะ"
ว่าแล้วธัลัษ์็นำล่อปมพยาบาลมาวาไว้บนที่นอนแล้ว่อยๆ ทำวามสะอาแผล
"อูย..เบาๆสิ� พยาบาลอะไรมือหนัะมัเลย เี๋ยวผม็ายพอี"
"พ่อสำออย� แผลแ่แมว่วนเนี่ยนะ เ็บนาย� ผู้ายอะไรไม่มีวามอทนเลย"
"ไม่เป็นัวเอบ้าไม่รู้หรอว่ามันเ็บนะ"
"ไม่เอา� ไม่ให้ทำแล้ว� พอเหอะ� แสบะายอยู่แล้วนะเนี่ย"� ว่าแล้วินยะ็ส่ายหน้า
"แป๊บเียวเอ แปะพลาสเอร์็เสร็แล้ว" ธัลัษ์บออย่ารำาเ็มทนับอาาร
อายหนุ่ม� มือ็สาละวนับารทำแผล ปา็บ่นไปนทำแผลเสร็
"แ่เนี้ย� เี๋ยวั้นออไปอ่านหนัสือ้านอนะ� นาย็ระวัหละ เี๋ยวหล้มอี"
"อบในะ"��
ใล้ันเินไปแล้ว� ทำไมใเ้นแรอย่านี้� ไม่เยเป็นอย่านี้นี่นา� ผู้หินนี้เหรอ
ที่ทำให้เราเป็นแบบนี้�
มออะไรยะ� ไม่้อมาทำาึ้เลย� ไม่หลุมนายหรอ� ไม่ใ่เย์ ะเป็นเพลย์บอยแน่ๆ
ทำาวนฝันริๆ� ไปีว่า
หิสาวำลัะเินออาห้อแ่ายหนุ่ม็ว้า้อมือไว้เสีย่อน
"นายะทำอะไร" แววาบอว่าไม่พอใเ็มที่
"มีแฟนหรือยั"�� ายถามอะไรอย่านี้
"ถามทำไม� นายเี่ยวอะไร้วย"
"็ถามว่ามีแฟนหรือยั"��
"ไม่มี�� พอใหรือยั� ปล่อยมือั้นไ้แล้ว"
"เป็นแฟนันมั้ย"
"อะ หา� อะไรนะ� นายบ้าไปแล้วเหรอ� หล้มหัวฟาอบเียแ่นี้ ถึับฟั่นเฟือนเลยเหรอ"
"เป็นแฟนันเหอะ� ไม่เยเอใรแบบเธอเลย"��
"ไปหานอื่นเหอะ� ั้นไม่มีเวลาว่ามาเล่นับนายหรอ" ว่าแล้ว็ึมืออย่าแรแ่ายหนุ่ม
ไม่ปล่อย่าย ๆ
ินยะออแรึเล็น้อยทำให้หิสาวเสียหลัล้มลไปบนัวเา�� บนที่นอนเนี่ยนะ
ายหนุ่มไ้ทีอหิสาวไว้ไม่ยอมให้เธอิ้นหนี
"นายปล่อยั้นนะะบ้าเหรอทำอะไรแบบนี้" อายนหน้าแแล้ว
"ปล่อย็ไ้ แ่้อลเป็นแฟนัน่อน"
"ไม่"
"ั้นูบนะ"
"ะบ้าเหรอ"
"ไม่บ้า� เอาริ� ว่าไ� ะเป็นแฟนันมั้ย"
"นับหนึ่ถึสามนะ ถ้ายัไม่ล ไมู่บอย่าเียวนะ เปลี่ยนเป็นปล้ำเลยีว่า"
"โอ้ยนบ้า� โริหรือไ"
"หนึ่........สอ.........สะ"
"โอเ ล� เป็นแฟน็ไ้"� ำใ้ออบ
พลา� านนี้พลาไปแล้วริๆ� อบลปุ๊บ� ินยะยิ้มอย่าีใแถมูบหนั ๆ ให้้วย
ูบอเาเร่าร้อนทำให้ธัลัษ์แทบะละลายเสียให้ไ้� ริมฝีปาเาไล้ไปามลำอ
อหิสาว� ฝารอยประทับไว้ลำอราวับะบอว่าเาเป็นเ้าอเธอ
"หยุนะ" เสียหิสาวพร่าไปเลยทีเียวับูบอเา
ินยะมอหิสาวอย่าเ้าใ� ุมสิัวเอไว้ไม่ให้ทำอะไรไปมาว่านี้� แ่นี้็นะแล้ว
ายหนุ่มยิ้มับัวเอ� ใเย็นไว้่อนยัมีเวลาอีเยอะ แล้วะไ้รู้ันว่าเสน่ห์อินยะนนี้
ทำให้ผู้หิที่ไม่สนใเา้อมารัเาให้ไ้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น