เกมเมอร์_สายเลือดป่วนนรกสววรค์

ลำดับตอนที่ #1 : [บทนำ]

บทที่1 เอเดน-เทพและปีศาจ

ครั้งหนึ่ง พระเจ้าได้สร้างสิ่งที่เราเรียกกันว่า “โลก” ขึ้น มีทั้งต้นไม้ แผ่นดิน ผืนน้ำ อากาศ ธาตุ รวมทั้งมนุษย์ด้วย

แต่ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่พระเจ้าได้สร้างขึ้น นั่นคือ... “ความมืด”

“ข้าสร้างโลก ข้าสร้างไฟ ข้าสร้างดิน ข้าสร้างน้ำ ข้าสร้างลมหายใจ และข้าสร้างเจ้า ความมืด”

พระเจ้าเอ่ยขึ้นในสวนเอเดนใต้ต้นแอปเปิลที่อีฟและอดัมได้กินเข้าไป

“ท่านสร้างข้าขึ้นมาทำไม ท่านสร้างเพื่อแผนของท่าน หรือเพื่อเป็นที่สนองความต้องการให้ข้ารับใช้ท่านกันแน่”

ความมืดถามกลับ

“แผน...แผนของข้าคือการให้เจ้าเป็นเงาของข้า มนุษย์เห็นข้าเป็นแสงสว่าง ดังนั้นเป็นกฎแห่งความสมดุลในโลกธรรมชาติ ข้าจึงต้องมีอีกด้าน ความมืด เจ้าคือข้า และข้าคือเจ้า”

“ไร้สาระ! ข้าไม่เข้าใจว่าท่านต้องการอะไรกันแน่ ถ้าข้าคือท่าน เหตุใดเราจึงไม่รวมเป็นสิ่งเดียวกัน”

พระเจ้ายิ้มเล็กน้อย

“ซาตาน ข้าจะให้เจ้าไปอยู่ที่โลกข้างล่าง จงเรียนรู้และสร้างสรรค์ หาคำตอบว่าเหตุใดเราจึงไม่สามารถร่วมกันได้ คำตอบที่เจ้าใฝ่หาไม่อยู่ในเอเดนนี้ จงลงไป!”

สิ้นเสียงของพระเจ้า ใต้พื้นที่ที่ความมืดได้ยืนอยู่ พลันมีหลุมขนาดกว้างค่อยๆดูดความมืดให้ตกลงไป ความมืดพยายามตะเกียกตะกาย ใช้พลังที่มีทั้งหมดดึงตัวเองขึ้นแต่ไม่สามารถทำได้ ร่างทั้งร่างค่อยๆถูกดูดกลืนตกลงไปยังโลกเบื้องล่าง ก่อนที่จะถูกดูดกลืนโดยสมบูรณ์ความมืดก็ได้ตะโกนก้องเสียงดังดั่งสายฟ้ากัมปนาทไปทั่วเอเดน

“ข้าคือความมืด มิใช่ความชั่ว! พระเจ้า ท่านทำให้มนุษย์เข้าใจว่าข้าเป็นรางร้าย เป็นตัวหายนะ ผู้ใดกันแน่คือความชั่วกัน ท่านผู้เป็นแสงสว่างแห่งมนุษย์ หรือข้าผู้เป็นแสงมืดกันแน่ ใครคือความจริง!”

และแล้ว...ซาตานก็ได้ตีตราบาปตนไว้ที่ฝ่ามือข้างซ้ายเป็นรูปไม้กางเขนหัวกลับ เลือดสีดำไหลทะลักออกมาจากดวงตา ฝ่าเท้า สีข้างด้านขวา และฝ่ามือทั้งสอง ร่างทั้งร่างแปรสภาพเป็นเม็ดฝนสีดำ ตกลงพร้อมกันทั่วทั้งโลกเป็นเวลาหกวัน หกคืน เม็ดฝนได้แทรกซึมลงในทุกสิ่ง รวมทั้งมนุษย์ ผสมผสานความมืดและความสว่างเข้าด้วยกัน ก่อเกิดเป็นความรู้สึกต้องการในทุกสิ่ง การใฝ่หาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดจึงได้เริ่มต้นขึ้น และอาจไม่มีวันจบลงนับแต่นั้นมา...