ข้อมูลเบื้องต้น
DJ ที่ร้องเพลงให้ฟัง : Sep 23, 2008
ตั้งแต่นั้นวันนั้น เวลาที่นาน ตอนนั้น
ตอนที่ เดินลุยฝนคนเดียว
กับร่มของคนที่เชื่อใจ ทิ้งไว้แค่ด้าม
ไม่มีผ้าใบ ถูกทิ้งไว้ในมือที่เปื่อย กลางฝนจาก ฟ้าดำ
ที่ทิ้งลงมาหนัก ตลอดทางที่ทั้งลื่น เดินยาก และขรุขระ
ก็คิดไปตลอดทางว่า.... ชีวิตหนึ่งถ้ารู้ว่าฝนจะตกอยู่แล้ว
ทำไมถึงยังสวมรองเท้า และ กล้าเดินออกไปนอกบ้าน
ความดื้อด้านก็เลยสั่งสอนแบบหลาบจำ ไม่สิ้นสุด
ให้กลับบ้านไม่ได้ ความจำเสื่อมและอ่อนเพลียทั้งร่างกายจน
ลมหายใจเข้าออก
ตอนนั้น จำได้ว่าทางที่เดินมันไกลมาก
ถ้าเดินเท้าแบบไม่ต้องหยุดพัก อาจต้องใช้เวลา ถึง 4 เดือน
วันนี้แม้ฝน ยังแค่พรำ
แต่ก็ไม่ได้ ทำร้าย ร่างกายเหมือนเก่า
หัวใจเต้นจังหวะเดิม แต่คงที่กว่า
เสื้อ กางเกงที่ใส่ ก็หมาดได้ เพราะแสงแดด
ร่มไม่มีใบ คันนั้น สนิมเกาะ จนต้องโยนทิ้ง
จะมีก็แค่ คลื่นวิทยุ จาก โรงเรียนสอนพิเศษ
ที่เคยเปนศิษย์เก่า กระจายอ่อน อ่อน มาตามลม
แวดล้อมรอบๆ เรารอบตัวก็เลยมีแต่ เสียงเพลง ข่าว SPOT
และ เสียง DJ ที่เคยเหนหน้าแต่ในทีวีแม้ไม่เคยเหนตัวจริง
แต่ก็ดีใจ ที่มีเสียงดีดีบางที่ก็ร้องเพลงให้ฟังทักทายกันบางวัน
แม้ไม่ประจำ แต่ก็ ขอบคุณมากนะ
หากวันนึง เจอกัน
จะเข้าไป
ทักนะครับ ***
ความคิดเห็น