แพ้ใจเธอ

ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 17

ตอนที่ 17

ตกเย็น แพรนั่งเล่นอยู่ที่สวนหน้าบ้าน ใจก็คิดไปเรื่อย จนไม่ได้ยินเสียงของพี่สาวเรียก

“แพร.......แพร.........” แพนร้องเรียกน้องสาว

จนคนเรียกต้องสะกิด แพรจึงจะรู้สึกตัว

“อ้าว........พี่แพน ทำไมวันนี้กลับเร็วจัง งานไม่เยอะหรอ” แพรถามเมื่อเห็นหน้าพี่สาว

แพนพยักหน้าและเอ่ยถาม “เป็นไงบ้างวันนี้”

“ก็ดีนะ..........ดูท่านมังกรนะ” แพรบอก “จะบ้าหรอไปเรียกได้ไงอย่างนั้นนะ” แพนหัวเราะ

“ไม่เห็นเป็นไรเลย........ดูเป็นนักธุรกิจสมัยใหม่ดีนะ.........ไม่ถือตัว กันเองดี” แพรบอกและยิ้มให้พี่สาวแสนสวยที่ตั้งใจฟัง “รู้สึกว่าเขายังไม่มีแฟนด้วยนะ........พี่แพนสนใจเปล่า” แพรบอก ทำให้คนเป็นพี่ทำอะไรไม่ถูก

“จะบ้าแล้วน้องชั้น........คิดได้งัยเนี่ย แพร” แพนบอกว่าดูไม่สมควร

แพร ไม่ตอบอะไรเพราะรู้ดีว่าใคร ๆ ที่ได้รู้จักพี่สาวคนนี้ละก่อ ต้องหลงรักแน่ ๆ เลย ระหว่างที่ทั้งสองคุยกันอยู่นั้น ชายหนุ่มคนเป็นพี่สุดของบ้านที่พึ่งกลับจากบริษัทมาถึง ก็ตรงมาหาหญิงสาวสองคนที่กำลังคุยท่าทางจะสนุกน่าดูเลยเลยจะเข้าไปแจมด้วย

“ทำอะไรกันอยู่ เสียงดังไปถึงนูน” ภัทรบอกและชี้ทางที่เสียงไปถึง

แพร ที่กำลังหัวเราะชอบใจอยู่จึงเอ่ยด้วยความหมั่นไส้คนพี่

“กำลังนินทา พี่ภัทรอยู่” แพร บอกและหันหน้าไปทางพี่สาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เพื่อขอให้เออ ออ ด้วย

“นินทา อะไร พี่.........” ภัทรบอก

แพรและแพน ไม่ตอบ จึงได้แต่เดินไปนั่งและเขย่าหัวน้องสาวคนเล็ก

“เป็นเด็กเป็นเล็ก ริ นินทา พี่..........เดี๋ยวเถอะ อย่าให้ถึงคราวพี่บ้างแล้วกัน” ภัทรบอก ซึ่งสายตาก็ยังจับต้องมองอยู่ที่น้องสาวคนเล็ก “ไม่รู้จักตัวเนี่ย.........จะมีใครมาขอไหมเนี่ย น้องชั้น” ภัทรบอกเมื่อเห็นกริยาของน้องคนนี้ “ชั่งปะไร........อยู่จนแก่ ไม่เห็นเป็นไร........แพรจะได้ครอบครองสมบัติเพียงคนเดียว......” แพร พูดไปหัวเราะไปเพราะความจริงเธอไม่เคยจะคิดหารักแบบนี้ใส่ตัวอยู่แล้ว

ทำให้พี่ทั้งสองมองหน้ากันเพราะว่าพูดไปก็คงเท่านั้น

“แล้ว..........พี่ภัทร ละ เมื่อไรจะแต่งงาน จะ 30 แล้วนะ” แพรย้อนพี่

“ใครบอก........ว่าพี่ยังไม่มี” คำพูดของภัทรทำให้สองสาวที่ฟังอยู่ถึงกับตาโตที่ได้ยิน

“ใครพี่ภัทร.........แพรรู้จักไหม.....รู้จักกันได้งัย” แพรถามแบบตื่นเต้นแทน

ภัทรฟังแล้วก็หัวเราะออกมา “แกจะให้พี่ตอบคำถามไหนก่อน” ภัทรย้อนกลับ “ใคร” แพรถามอีกครั้ง

“กำลัง ดู ๆ อยู่ เดี๋ยวสักวันก็คงรู้เองละ...................” ภัทรบอกและปล่อยให้ทั้งสอง งง แล้วก็หนีเดินเข้าบ้านไปเพราะกลัวว่าน้องสาวทั้งสองจะซักถาม

แพร เห็นพี่ชายเดินหนีไปแล้วจึงมาคาดคั้นกับพี่คนกลาง เพราะสนิทสนมกันที่สุด

“ใคร.........พี่แพน บอกแพรมานะ...........” แพรถาม

แพน ไม่รู้จะตอบน้องสาวยังไงดี

“จะไปรู้ได้ไง..........ก็ได้ยินพร้อม ๆ กัน อีกอย่างพี่ไม่ได้ตัวติดกันหรอกนะ เดี๋ยวก็รู้เองและ” แพนบอก

“ทำงานด้วยกัน ทำไมไม่รู้ละ แพรว่านะใครที่เป็นพี่ภัทรต้องคิดผิดแน่ ๆ เลย”

“ไปว่าพี่เขา ระวังเถอะ เขาจะโกธรเอานะ” แพนบอกปาม ๆ น้องสาวคนนี้

แพร ก็ว่าจริงเพราะพี่ชายคนนี้ของเขานิสัยดี ขยันทำงาน แต่ก็อยากรู้เพราะพี่ชายของตนรักใครยาก แสดงว่าคนนี้ต้องดีแน่ๆ เลยทีเดียว

***************

“นี้ของฝาก พ่อ...................นี้ของลูกจ๊ะ กร” คุณนภา จัดแจงของฝากที่ไปมา ให้ลูกและสามี เมื่อกลับมาถึง

“สนุกไหม ครับแม่ดูท่าทางจะสนุกนะครับ” ธนากร เห็นสีหน้าแม่ก็เอ่ยถาม

“ไม่ให้สนุกได้ไงครับ พี่........ช้อปทุกวัน” รุจนบอกแทนมารดา “ผมนี้ละ ปวดขาทุกวันเลย” รุจนบอกและทุบที่ขาของตนเอง

“น้อย ๆ หน่อย ก็แค่ไปเดินสำรวจก็แค่นั้นเอง..........ก็มันลดราคาเนี่ย” คนเป็นแม่ออกแก้ตัว

“แหม........ถ้าโปรแกรมหน้าไปทัวร์ยุโรป คุณไม่ซื้อมาหมดเลยหรือ” คุณมานพแซวภรรยาเพราะรู้ว่าชอบช้อปตามกระแส

ระหว่างที่สองพี่น้อง ได้ฟังพ่อและแม่ กำลังช่วยกันดูของที่ซื้อมาอยู่นั้น ทั้งสองจึงชวนกันมาคุยกันที่สวนของบริเวณบ้านที่ คนเป็นพี่ชอบนั่งและผ่อนคลายที่บริเวณสระ ที่ตกแต่งด้วยน้ำตก ดูเย็น ๆ และกลิ่นอายของดอกไม้หลายชนิดที่ปลูกอยู่บริเวณนี้ ถือว่าเป็นโรคส่วนตัวเลยก็ว่าได้

“เออ..........วันนี้เป็นไงบ้าง” รุจนถามเพราะพอจะทราบมาจากพี่ชายบ้างเล็กน้อยเพราะตนหนีไปเที่ยวกับแม่

“ก็ดี แต่MR.DRAGON มาครั้งนี้ก็ตั้งใจจะมาเที่ยวด้วยละส่วน การร่วมทุนคงจะตอนที่ท่านเดินทางกลับละครับ” กร บอก

“แล้ว พี่จัดโปรแกรมไว้ให้ที่ไหนบ้างละ.........หรือที่ท่านอยากไปนะ” รุจนเสนอถามเพื่อตัวเขาจะช่วยได้บ้าง

“ยังไม่รู้เลย..........เห็นผู้ช่วยที่ติดตามท่านบอกว่าอยากไปเที่ยวชมทะเลนะ”

ทั้งสองพูดคุยกันไปเรื่อย ๆ รุจนจึงถามถึงเพื่อนสาวบ้าง

“แล้ว แพร เป็นไงบ้างพี่” รุจนถามเพราะอยากรู้

“ทำไม ไม่ไปถามเขาเองวะ...........เดี๋ยวหาว่าชั้นยุ่งอีก” กร บอก

“บอกมาเถอะ” รุจนบอก จนพี่ชายเล่าให้ฟังซะละเอียดเลย

“โห..........ขนาดนั้นเชียว........มันก็จริงอย่างที่พี่บอกนะ สมัยเรียนแพร เป็นที่ถูกใจของรุ่นพี่มากมายนะ แต่พอใครที่เข้ามายุ่งกับมันนะ คงต้องถอยหนีกันหมดเลย..........” รุจนบอกและขำ

“ทำไมวะ” กร หันหน้าไปถามด้วยความสงสัย “ก็ดูมันดิ..........คงมีคนชอบนะ” กรได้ฟังดังนั้นก็รู้ทันทีว่าก็จริงนะ

“เออ...........แล้วพี่นิกกี้ละ เป็นไงบ้าง”

“สงสัย คุณธานินทร์จะรู้ เลยชวนชั้นไปกินข้างพรุ่งนี้นะ” กร บอกแต่ในใจก็วิตกอยู่บ้าง

รุจนเห็นจึงบอกไป

“ผมรู้นะ ว่าพี่ลำบากใจแค่ไหน ทำไมไม่ลองที่จะตัดสินและเลือกซะทีละ............อีกอย่างชีวิตของพี่ พี้องมีสิทธิ์เลือก..........ผมว่าพี่ต้องเลือกแล้วละ” รุจนอธิบายเพราะว่าห่วงและสงสารพี่

“ชั้น พยามยามที่จะให้ทุกอย่างดีที่สุด และพยายามที่จะรัก นิกกี้ แต่ดูเหมือนยิ่งคบยิ่งแย่ลงไปทุกที” กร พูดพร้อมกับเมื่ออีกข้างกุ้มที่ขมับตัวเอง เพื่อบรรเทาความเครียด รุจนไม่รู้จะช่วยยังไง ได้แต่แต่ไหล่พี่เพื่อให้กำลังใจเพื่อไม่ว่าจะเกิดอะไร สองพี่น้องจะคอย ช่วยเหลือกันอยู่เสมอ

*************

ธนากร เดินลงมาจากห้องนอน สิ่งแรกที่ชายหนุ่มเจอคือ ภาพบนโต๊ะอาหาร ที่มีทั้ง พ่อ แม่ และน้องชายทั้งหมดสายตามองมาที่ตัวเขาด้วยท่าทางสงสัย ทำให้ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“มีอะไรกันหรือครับ คุณแม่ คุณพ่อ” ธนากรบอกเพราะไม่รู้เรื่องเนื่องจากลงมาทานอาหารเช้าช้ากว่าคนอื่น

น้องชายคนเล็ก หยิบหนังสือพิมพ์ที่มีข่าวให้พี่ชายฟังพร้อมกับอ่านข่าวให้ฟัง

“นักธุรกิจหนุ่ม ธนากร อมรวิริยะกุล ควงสาวคนใหม่ลูกเจ้าของอัญมณีเพชร แล้วอย่างนี้แฟนสาวที่ชื่อนิกกี้ ละจะว่ายังไง”

กร ได้ฟังดังนั้นรีบอ่านข่าวแล้วก็ต้องตะลึงเพราะรูปที่ลงคือตอนที่ชายหนุ่มกำลังทายาที่เท้าให้หญิงสาวอยู่

“มัน เกิดอะไรกันขึ้นกร” มารดาถามเพราะเห็นสีหน้าลูกชายแล้วคงคิดว่าต้องมีอะไร แน่ๆ เลย

แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่ตอบ รุจนเห็นท่าทางของพี่ชายรู้ทันทีว่ามันไม่เป็นความจริง จึงเปลี่ยนคำถาม

“ผมว่านะ..........ตอนนี้พี่ต้องรีบไปเคลียกับเพื่อนผมแล้วละนะ...........ไปผมไปด้วย” รุจนออกปากชวนพร้อมกับสบตากับพี่ชายเพื่อบอกอะไรบ้างอย่าง

กร พยักหน้าตอบรับและรีบออกจากบ้านพร้อมน้องชาย เพื่อตรงไปที่บ้านของหญิงสาวที่เป็นข่าวด้วย แต่ทั้งสองก็ทำให้พ่อและแม่ที่ยังไม่รู้ นั่ง งง อยู่เพราะยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรกันแน่ 

ซึ่งทางด้านบ้านของครอบครัว เกรียงไกร

“แม่..........นี้มันเกิดอะไรขึ้น” แพรถามเมื่อได้อ่านข่าวเพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี

“แม่ว่า มันต้องมีการเข้าใจผิดแน่ ๆ เลย ใจเย็นลูก” คนเป็นแม่ปลอบ

“ผมว่าให้ เจ้าตัวอธิบายดีกว่าครับ” ภัทร พี่ชายคนโตบอกเมื่อเห็น ธนากรกำลังเดินเข้ามา

เมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาพร้อมกับน้องชายอีกคน พานนท์ที่กำลังโกธรอยู่นั้นเห็นก็รีบตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อชายหนุ่มและตระคอกถามด้วยแรงหึงหวง

“คิดว่า............ทำอย่างนี้แล้วน้องแพรจะเป็นของแกไง” พานนท์บอก

รุจนเห็นดังนั้น รีบคว้ามือของพานนท์ออกจากคอเสื้อของพี่ชายตน ซึ่งทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ตกใจไป

ตาม ๆ กัน จนกระทั่งเสียงของคุณมนตรีดังขึ้นมาห้ามศึก

“ยังไม่รู้เลยว่าอะไรเป็นอะไร.............อย่าวู่วาม นนท์” มนตรีผู้ปกครองบ้านนี้ห้ามบอกพานนท์ ทำให้พานนท์จึงปล่อยและถ่อยออกมาแต่สายตาก็ยังอาฆาตอยู่ เมื่อทุกอย่างสงบ ชายหนุ่มรีบเดินไปหญิงสาวที่เป็นข่าวด้วย แต่ตอนนี้อารมณ์ของแพรดูจะไม่ดีนัก หญิงสาวเห็นดังนั้นจึงปาหนังสือพิมพ์ที่อยู่ในมือใส่ไปที่ตัวของธนากร ด้วยความไม่พอใจอย่างแรง ธนากรรู้ว่าหญิงสาวโกธร ได้แต่นิ่ง ไม่โต้ตอบใด ๆ แต่เหตุการณ์นี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ในนี้ อึ้งไปตาม ๆ กัน

“แพร..........ทำอะไรนะลูก” ภาตาห้ามและบอกด้วยความไม่พอใจกับการกระทำของลูกสาวคนนี้

ธนากร หันหน้ามาพูดให้ทุกคนฟัง

“ผม ต้องขอโทษคุณอาทั้งสองด้วยนะครับ.............ที่จริงความเป็นจริงเป็นยังไง ก็คงจะรู้กันเองละครับ”

“ใช่..........เพราะชั้นไม่ใช่แฟนคนใหม่อะไรนั้น ตามที่ข่าวเขียน” แพร พูดขึ้นบ้าง

“แล้วจะเอายังไงดีละคะ..........เมื่อข่าวออกมาอย่างนั้น.........อีกอย่างฝ่ายเราเสียหายนะคะ” แพน เอ่ยขึ้นเพราะรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อข่าวออกมาอย่างนี้

“แล้ว คุณอาทั้งสองว่าไงครับ” กร ถามความคิดเห็นของผู้ใหญ่

สอง สามีมองหน้ากัน จนคุณมนตรีเอ่ยขึ้น

“อีก อย่างก็ไม่เป็นความจริงนะ..........เธอก็มีแฟนอยู่แล้ว อันที่จริงมันก็เป็นแค่ข่าว เดี๋ยวก็คงจะลืมกันเองและ”

คำพูดของคุณมนตรี ทำให้ทุกคนเห็นด้วย

“แพร..........ว่าไงลูก” พ่อถามลูกสาว ว่ามีความคิดเห็นอย่างไร

แพร เห็นด้วยเพราะยิ่งมากเรื่อง เรื่องก็อาจจะยืดยาวได้ แต่คนที่ทุกข์สุดคงจะเป็น ธนากร มากกว่าที่ต้องไปชี้แจงกับแฟนสาวที่ ชื่อ นิกกี้