คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ลำนำแห่งเหมันต์ที่ 9 เกิดเรื่อง
ลำนำแห่งเหมันต์ที่ 9 เกิดเรื่อง
“นี้ก็เย็นมากแล้วกลับกันเหอะ” ราวี่พูดขึ้นแล้วลากอเลนกลับ
“คันดะครับ คันดะ เหม่ออะไรอยู่ครับ กลับบ้านได้แล้ว”
“..............” ไร้เสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียกกรุณาโทรใหม่
“คันดะครับ”
“....................” เงียบชี่
“คันดะคร้าบบบบ”
“...............................” เงียบเป็นป่าช้า
“คันดะครับไม่กลับใช่มั้ยครับ โอเคครับ สวัสดี ราตรีสวัสดิ์ครับ” อเลนพูดรัวๆแล้วหายจ้อยไปเลยทิ้งคันดะให้เหม่ออยู่ตรงเนินเขา
“เลิกคิดได้แล้ว เลิกฟุ้งซ่าน เลิกๆ กลับกันเจ้า..ถั่วงอก หาย?” คันดะหันไปดูก็พบว่าอเลนหายไปแล้ว
“ชิ” คันดะแค่สลบถเบาๆก่อนจะเดินกลับวิมานน้อยกลอยใจ แต่เล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นพร้อมกับควันสีขาวฟุ้ง
“แง้วว(อะไรว่ะเนี่ย)” คันดะที่บ่นออกมาเป็นภาษาแมว ตกใจกับตัวเองจึงรู้ว่า ตัวเองกลับมาเป็นแมวแล้ว
“เหงียววว แอร๊ก(แอร๊กก อะไรอีกเนี่ย)” คันดะที่ร่างกลายเป็นแมวเสื้อผ้ามนุษย์เลยใส่ไม่ได้ แต่ไอ้เสื้อผ้าเนรคุณดั๊นนน ตกใส่ร่างเล็กของแมวสีดำ ดีแล้วล่ะดะที่ไม่โดนมึเก็นทับใส่แตก –W-:;;;
“เหงี้ยววว(นี้มันวันอะไรกันว่ะเนี่ย)”
++ทางด้านวี่และเลน และรี่++
“อเลน ยูอ่ะ” ราวี่ถามขึ้นเมื่อไม่เห็นร่างของชายหนุ่มตามร่างบางมา
“ไม่รู้สิฮะ ก็ชวนกลับมาแล้วเห็นไม่กลับ ก็คิดว่าเดี่ยวก็คงมามั้ง”
“เจี๊ยกกกก อเลน ยูน่ะไม่เคยออกนอกบ้านเวลาเป็นแมวนะ ป่านนี้โดนหมาฟัดตายแล้วมั้ง เง้อ ยูจังงง”
“อะ..อ้าว ไม่รู้หนิครับ เดี๋ยวผมไปตามแล้วกัน” อเลนลุกจากโซฟาแล้วไปหยิบหมวก
“ชั้นไปด้วย” ราวี่อีกคน
“ช้านนนนไปด้วย รึเปล่า” ทีกี้ตอบกวนๆหวังให้ร่างบางง้อ
“ทีกี้ไม่ต้องไปก็ได้ฮะ อยู่กับรินารี่นี่แหละ”
“อ้าวววว”
“เดี๋ยวผมกลับมานะครับ แป็บเดี๋ยว”
“อือ ไปดีมาดีนะจ๊ะ ระวังตัวด้วยล่ะ”
“ครับ ไปก่อนนะครับรินารี่” ว่าแล้วอเลนก็เดินออกไปนอกบ้านเพื่อหาคันดะ
“คันดะเนี่ยนะฮะ ไม่เคยออกไปนอกบ้านเลยเหรอฮะ” อเลนยิงคำถามใส่ราวี่เรื่องคันดะทันที
“ประมาณนั้นแหละ ยูนะอยู่แต่ในบ้านน่ะ ไม่ค่อยออกมาเที่ยว ไม่ค่อยจะยอมออกมา”
“งั้นเหรอฮะ แล้วราวี่ล่ะฮะ”
“ชั้นไม่หลงหรอกน่ะ ชั้นเคยเดินทางไปที่ต่างๆมากมายมาแล้วนะ”
“อ๋อ” อเลนตอบรับอย่างเข้าใจง่าย
“แล้วอเลนล่ะ”
“เคยฮะ ผมเคยไปหลายเมืองมาแต่ต้องใช้เวลาหน่อยถึงจะไม่หลง”
“งั้นเหรอ เอ้า ถึงแล้วล่ะ นู่นไงเนินเขาที่เราไปมาอ่ะ ยูจะอยู่รึเปล่าอ่ะ”
“นั่นสิฮะ” ว่าแล้วอเลนกับราวี่ก็เดินเข้าไปดูบริเวณใต้ต้นไม้และรอบๆ
“เจอไหมฮะ”
“ไม่เจอเลย เราลองหาแถวๆตลาดดีกว่า” ราวี่กับอเลนก็รีบวิ่งไปที่ตลาดทันทีแต่ก็ไม่พบ ในขณะนั้นฝนจู่ๆก็เทลงมา
“ชั้นว่ารีบหาเถอะ ฝนตกแล้วนะ”
“ราวี่ฮะ คันดะเค้าชอบอยู่ที่ไหนงั้นเหรอ”
“อยู่ที่ไหน...งั้นเหรอ ก็ บ้าน ไง” ราวี่ตอบแบบซื่อๆ ((บื้อๆ))
“ไม่ใช่แล้วครับ เวลาอยู่ข้างนอกน่ะครับ”
“เอ ก็ตรงแถวๆทะเล ล่ะมั้ง”
“งั้นไปดูกันไหมฮะ” อเลนลองถาม
“หา!!!!”
“ก็ยังดีกว่าอยู่เฉยๆไม่ใช่เหรอครับ”
“อะ..อืม”
“ราวี่นำไปเลยฮะ”
“โอเชเลยครับ คนหล่อจัดให้”
มาอัพแว้ววว พรุ่งนี้ขอให้มีความสุข กับปีใหม่ไทยนะค่ะ เล่นให้ถูกวิธีด้วยล่ะ โฮะๆ ไว้จะมาอัพ((ไม่))ใหม่
โฮะๆๆ >O< เเล้วก็ไอ้ตัวเลขที่เข้ามาดูอ่ะ ไม่เท่ากันกับเม้นท์อย่างเเรงอ่ะ เดี๋ยวไม่อัพนะ ถ้าไม่เม้นท์น่ะ เเฮ่ๆ =W=+++
ความคิดเห็น