ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ` วันแรกที่โรงเรียนน่ะเหรอ ? เหอเหอ =.,=
Bonjour ! สวัสดีฮับ :>
ทุกท่านสบายดีใช่มั้ย เชิ้บเชิ้บบบบบบ
วันที่ 4 กันยายน เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของกี้ค่ะ กี้ได้อยู่โรงเรียน Lycée Jean Guéhenno (ลีเซ่ ฌอง เกอองโน่) ตั้งอยู่ที่เมือง Flers ใกล้ๆ กับ Landisacq ที่กี้อยู่ กี้ได้อยู่ Seconde คลาส 6 (2NDE6) ค่ะ ที่ฝรั่งเศสเนี่ย Lycée หรือที่แปลว่า "โรงเรียนมัธยม" จะมีชื่อเรียกชั้นต่างๆ ดังนี้ค่ะ
มอสี่ - Seconde / 2nde (เซอกงด์)
มอห้า - Première / 1er (เพอมิแอค์)
มอหก - Terminal (แตคมินาล)
กี้มาโรงเรียนกับโฮสท์ซิสเตอร์โดยขึ้นรถบัสมา วันนี้เป็นวันแรกของมอสี่ แต่โฮสท์ซิสที่อยู่มอห้าบอกว่าเดี๋ยวมาส่ง จะได้ไปถูก พอเดินเข้าโรงเรียนมา โฮสท์ซิสก็พาไปดูรายชื่อ ไล่ๆ ไปก็พบว่าเราอยู่ห้องสุดท้ายพอดี ที่ฝรั่งเศสเนี่ยเค้าจะไม่มีจัดว่าห้องไหนห้องคิง เด็กเก่งเด็กไม่เก่งนะ คือเค้าจะคละๆ กันไปเลย ซึ่งเราคิดว่ามันดีมาก เพราะจะไม่ทำให้เกิดการแบ่งแยกชนชั้นและความทะนงตนว่าตัวเองเก่งอะไรประมาณนั้น ตอนเช้าถึงเที่ยงเป็นอะไรที่แอบเศร้ามาก ฟังใครไม่รู้เรื่อง ไม่มีเพื่อน กินข้าวเที่ยงคนเดียว และโดนจ้องบ่อยมาก(ๆ) แถมเหมือนโดนซุบซิบอีกต่างหาก
คือจ้องแบบไม่เกรงใจคนถูกจ้องเลยพระเจ้า แบบอายก็อายอยู่แล้วนะ ยิ่งถูกจ้องหันไปซุบซิบอีกยิ่งกดดัน
โอ้ย ทำตัวไม่ถูก อยากร้องไห้มากๆ 55555555
ตอนเที่ยงที่นั่งกินข้าวอยู่ คิดในใจว่าแบบเรามาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย ไม่มีคนรู้จัก ภาษาก็พูดกระท่อนกระแท่น แทนที่จะนอนสบายๆ อยู่บ้านแท้ๆ ร้องไห้กลางโรงอาหารจะมีใครว่าปะ ? โห ตอนนั้นความคิดดาวน์สุดๆ เฟลสุดๆ เลย
แต่หลังเที่ยงลองทำใจกล้าเดินไปชี้ตึกแล้วถามเพื่อนว่า "มันเรียกว่าอะไร" แต่เพื่อนเข้าใจว่าถามถึงท้องฟ้า ต้นไม้ และประเทศ -_- 55555 และกว่าเค้าจะรู้เรื่องก็ได้เพื่อนพอดี และหลังเที่ยงก็เข้าคลาสสเปนผิด ไปเข้าของคลาสสี่แทน ครูก็เลยพาไปส่งที่ห้อง แล้วคราวนี้ก็เด่นมาก เพราะไปสายแล้วก็ฟังครูไม่รู้เรื่อง แล้วคือคลาสสเปนที่เค้าเรียนกันมันไม่ใช่เบสิค พอเลิกคาบครูก็เลยพาเราไปเปลี่ยนวิชาเป็นอิตาเลี่ยนเบสิคแทน และแน่นอนว่าคาบต่อไปก็ไปสายอีกแล้ว คราวนี้พอเปิดประตูไปปั๊บ เพื่อนในห้องเห็นหน้าเราก็ฮาระเบิดทันที อารมณ์แบบอิเจ๊นี่อีกแล้ว 5555 แล้วพอครูรัวฝรั่งเศสมาก็เอ๋อ บอกนงรวดเดียว เพื่อนก็ฮาอีก (กรรม TT) แล้วคลาสต่อไปคืออิตาเลี่ยน เจอหนุ่มหล่อชื่อฟิน ช่วยเราสุดๆ แต่ก็เพ้อได้คาบเดียวเพราะพอออดดังเค้าก็ลุกไปอย่างไม่ใยดี 55555
ครูทุกคนจะมาสะดุดตรงชื่อเราตลอดเพราะเป็นภาษาไทย แล้วพอเราอ่านชื่อให้ฟัง เพื่อนก็จะขำก๊าก ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเพราะอะไร 55555 สรุปคือจบวันนี้เค้าเหมือนจะจำเราได้หมดทั้งคลาสเลย (เป็นเรื่องน่าดีใจใช่มั้ย ฮ่าๆ) แต่เพื่อนกับครูที่นี่น่ารักมาก ถ้าเราไม่เข้าใจหรือขอความช่วยเหลืออะไร เค้าจะช่วยเราเต็มที่เลย อย่างคาบคณิต ครูแจกชีทมาเราก็เอ๋อมาก เพราะไม่เข้าใจโจทย์ เพื่อนผู้หญิงข้างๆ เราก็ช่วยอธิบายแล้วอธิบายอีกจนเราเข้าใจทั้งๆ ที่พูดอังกฤษไม่ได้เลย และพอจบคาบ ครูก็เดินมาถามว่าเข้าใจมั้ย ถ้าไม่เข้าใจไปหาที่ห้องพักครูได้นะ และที่น่าดีใจคือก่อนกลับมีเพื่อนในคลาสคนนึงเค้าลาเราด้วย กรี๊ดมากๆ แบบเค้าจำเราได้ด้วยอ๊ากกก 555 สรุปคือวันนี้เป็นวันแห่งประสบการณ์มากๆ สนุก เศร้า เหงา ท้อ ในวันเดียวกันเลย :))
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สวัสดีค่ะทุกคน :>
ตอนนี้มาแบบสั้นๆ นะคะ เพราะรีบมาก ไม่มีเวลาพิมพ์จริงๆ
สัญญาว่าตอนหน้าจะเอาให้ตาแฉะไปเลย ~~~
ตอนต่อไป . คัมภีร์หาเพื่อนฉบับพระกาฬ !
ทุกท่านสบายดีใช่มั้ย เชิ้บเชิ้บบบบบบ
วันที่ 4 กันยายน เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของกี้ค่ะ กี้ได้อยู่โรงเรียน Lycée Jean Guéhenno (ลีเซ่ ฌอง เกอองโน่) ตั้งอยู่ที่เมือง Flers ใกล้ๆ กับ Landisacq ที่กี้อยู่ กี้ได้อยู่ Seconde คลาส 6 (2NDE6) ค่ะ ที่ฝรั่งเศสเนี่ย Lycée หรือที่แปลว่า "โรงเรียนมัธยม" จะมีชื่อเรียกชั้นต่างๆ ดังนี้ค่ะ
มอสี่ - Seconde / 2nde (เซอกงด์)
มอห้า - Première / 1er (เพอมิแอค์)
มอหก - Terminal (แตคมินาล)
กี้มาโรงเรียนกับโฮสท์ซิสเตอร์โดยขึ้นรถบัสมา วันนี้เป็นวันแรกของมอสี่ แต่โฮสท์ซิสที่อยู่มอห้าบอกว่าเดี๋ยวมาส่ง จะได้ไปถูก พอเดินเข้าโรงเรียนมา โฮสท์ซิสก็พาไปดูรายชื่อ ไล่ๆ ไปก็พบว่าเราอยู่ห้องสุดท้ายพอดี ที่ฝรั่งเศสเนี่ยเค้าจะไม่มีจัดว่าห้องไหนห้องคิง เด็กเก่งเด็กไม่เก่งนะ คือเค้าจะคละๆ กันไปเลย ซึ่งเราคิดว่ามันดีมาก เพราะจะไม่ทำให้เกิดการแบ่งแยกชนชั้นและความทะนงตนว่าตัวเองเก่งอะไรประมาณนั้น ตอนเช้าถึงเที่ยงเป็นอะไรที่แอบเศร้ามาก ฟังใครไม่รู้เรื่อง ไม่มีเพื่อน กินข้าวเที่ยงคนเดียว และโดนจ้องบ่อยมาก(ๆ) แถมเหมือนโดนซุบซิบอีกต่างหาก
คือจ้องแบบไม่เกรงใจคนถูกจ้องเลยพระเจ้า แบบอายก็อายอยู่แล้วนะ ยิ่งถูกจ้องหันไปซุบซิบอีกยิ่งกดดัน
โอ้ย ทำตัวไม่ถูก อยากร้องไห้มากๆ 55555555
ตอนเที่ยงที่นั่งกินข้าวอยู่ คิดในใจว่าแบบเรามาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย ไม่มีคนรู้จัก ภาษาก็พูดกระท่อนกระแท่น แทนที่จะนอนสบายๆ อยู่บ้านแท้ๆ ร้องไห้กลางโรงอาหารจะมีใครว่าปะ ? โห ตอนนั้นความคิดดาวน์สุดๆ เฟลสุดๆ เลย
แต่หลังเที่ยงลองทำใจกล้าเดินไปชี้ตึกแล้วถามเพื่อนว่า "มันเรียกว่าอะไร" แต่เพื่อนเข้าใจว่าถามถึงท้องฟ้า ต้นไม้ และประเทศ -_- 55555 และกว่าเค้าจะรู้เรื่องก็ได้เพื่อนพอดี และหลังเที่ยงก็เข้าคลาสสเปนผิด ไปเข้าของคลาสสี่แทน ครูก็เลยพาไปส่งที่ห้อง แล้วคราวนี้ก็เด่นมาก เพราะไปสายแล้วก็ฟังครูไม่รู้เรื่อง แล้วคือคลาสสเปนที่เค้าเรียนกันมันไม่ใช่เบสิค พอเลิกคาบครูก็เลยพาเราไปเปลี่ยนวิชาเป็นอิตาเลี่ยนเบสิคแทน และแน่นอนว่าคาบต่อไปก็ไปสายอีกแล้ว คราวนี้พอเปิดประตูไปปั๊บ เพื่อนในห้องเห็นหน้าเราก็ฮาระเบิดทันที อารมณ์แบบอิเจ๊นี่อีกแล้ว 5555 แล้วพอครูรัวฝรั่งเศสมาก็เอ๋อ บอกนงรวดเดียว เพื่อนก็ฮาอีก (กรรม TT) แล้วคลาสต่อไปคืออิตาเลี่ยน เจอหนุ่มหล่อชื่อฟิน ช่วยเราสุดๆ แต่ก็เพ้อได้คาบเดียวเพราะพอออดดังเค้าก็ลุกไปอย่างไม่ใยดี 55555
ครูทุกคนจะมาสะดุดตรงชื่อเราตลอดเพราะเป็นภาษาไทย แล้วพอเราอ่านชื่อให้ฟัง เพื่อนก็จะขำก๊าก ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเพราะอะไร 55555 สรุปคือจบวันนี้เค้าเหมือนจะจำเราได้หมดทั้งคลาสเลย (เป็นเรื่องน่าดีใจใช่มั้ย ฮ่าๆ) แต่เพื่อนกับครูที่นี่น่ารักมาก ถ้าเราไม่เข้าใจหรือขอความช่วยเหลืออะไร เค้าจะช่วยเราเต็มที่เลย อย่างคาบคณิต ครูแจกชีทมาเราก็เอ๋อมาก เพราะไม่เข้าใจโจทย์ เพื่อนผู้หญิงข้างๆ เราก็ช่วยอธิบายแล้วอธิบายอีกจนเราเข้าใจทั้งๆ ที่พูดอังกฤษไม่ได้เลย และพอจบคาบ ครูก็เดินมาถามว่าเข้าใจมั้ย ถ้าไม่เข้าใจไปหาที่ห้องพักครูได้นะ และที่น่าดีใจคือก่อนกลับมีเพื่อนในคลาสคนนึงเค้าลาเราด้วย กรี๊ดมากๆ แบบเค้าจำเราได้ด้วยอ๊ากกก 555 สรุปคือวันนี้เป็นวันแห่งประสบการณ์มากๆ สนุก เศร้า เหงา ท้อ ในวันเดียวกันเลย :))
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สวัสดีค่ะทุกคน :>
ตอนนี้มาแบบสั้นๆ นะคะ เพราะรีบมาก ไม่มีเวลาพิมพ์จริงๆ
สัญญาว่าตอนหน้าจะเอาให้ตาแฉะไปเลย ~~~
ตอนต่อไป . คัมภีร์หาเพื่อนฉบับพระกาฬ !
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น