Real Hope online

ลำดับตอนที่ #7 : Chapter VI : Let’s Battle

                          หลังจากที่เรามาถึงเมืองซันไชน์พวกเราก็แยกกับ2พี่น้องซามูไรแล้วไปตามทางของเรา “เราลองไปที่นี้ดูมั้ยค่ะ”ฟลิ้นท์พูดแล้วชี้ไปที่ใบประกาศการประลองที่จัดขึ้นที่สนามประลองกลางเมือง “ข้าเองก็อยากไปดูเหมือนกันนะ”โฮปเลสเสริม “ใครว่าเราจะไปดูล่ะคะ”ฟลิ้นท์พูด “พวกคุณต่างหากละค่ะที่ต้องลงแข่ง”เธอพูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน “แล้วถ้าฉันไม่ทำล่ะ”ผมพูด ฟลิ้นท์ชักปืนออกมาแล้วเล็งมาที่ผม“พวกคุณยังไม่ลงทะเบียนจุดเกิดไว้ที่นี่เพราะงั้นถ้าคุณตายก็จะไปเกิดที่เมืองแรก คุณคงรู้นะค่ะว่าจากเมืองเริ่มมายังเมืองนี้มันลำบาก”เธอพูด โหดชะมัดเลยแหะยัยนี่ “งั้นเราไปลงทะเบียนจุดเกิดกันก่อนดีกว่านะ”ผมบอก หลังจากลงทะเบียนจุดเกิดก็ลองไปที่สนามประลองดู การต่อสู้ยังไม่เริ่มเลย ยังทันอยู่ มีชายในชุดเกราะสู้กับชายที่ใส่ผ้าคลุมสีเขียวใช้ธนูสีเขียวยืนประจันหน้ากัน

            Robin VS Arec

                START!!!

สิ้นเสียงประกาศ ชายในชุดเขียว ยิงธนูออกมาอย่างว่องไว แต่เอเรคจับลูกธนูไว้แล้วขว้างกลับไป แต่โรบินหลบแล้วยิงออกไปอีก4ลูกอย่างรวดเร็ว เอเรคจับลูกธนูทั้งหมดไว้แต่แล้วโรบินก็ยิงออกมาอีกหนึ่งลูกเอเรคเอาลูกธนูในมือมาประกบกัน จู่ๆลูกธนูก็กลายเป็นมีดเขาใช้มีดปัดลูกธนูออกไป แล้วปามีดใส่โรบิน มีดเฉือนไหล่เขาไปไม่มากเท่าไหร่ โรบินยิงรัว เอเรคเอามือมากันไว้แต่ก็มีบางส่วนทะลุเกราะไปได้ เขาเอาลูกธนูออกแล้วเปลี่ยนเป็นดาบ แต่แล้วเขาก็ล้มลง ลูกธนูอาบยาพิษงั้นเหรอ โรบินยิ้มเล็กน้อย แล้วยิงธนูออกไปอีกหลายลูก แต่เอเรคกลับยืนขึ้นแล้วใช้ดาบปัดลูกธนูทั้งหมด ท่าทางจะเก่งกันทั้งคู่เลยแหะ เอเรคกระโดดขึ้นไปบนฟ้าแล้วพุ่งดาบลงมา โรบินยิงลูกธนูสวนขึ้นไปแต่ดาบก็ทะลุหัวใจของเขาแล้ว ลูกธนูอาบยาพิษเองก็ปักหัวของเอเคเหมือนกัน ใครชนะกันนะ

                                    AREC WIN!!!!!

เสียงโห่ดีใจของคนชียร์เอเรคดังสนั่นทั่วสนาม ต่อไปก็เป็นตาของผมแล้วสินะ “โฮปเลสพร้อมแล้วสินะ”ผมถาม “พร้อมเสมอแหละค่ะ”โฮปเลสตอบแล้วกลายเป็นดาบมาให้ผม ผมเดินลงสนามไป รู้สึกประหม่าเหมือนกันแหะ คนเยอะด้วยนะเนี่ย มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในสนาม คู่ต่อสู้เหรอ “เจ้าคนที่บาร์นี่นา”ผมพูด หมอนี่ใช้พลังอะไรกันนะ

                        Jack VS Oliver

                        START!!!

ผมพุ่งเข้าฟันโอลิเวอร์แต่หมอนั่นกลับใช้อะไรบางอย่างกันไว้หรือว่าจะล่องหนแบบดาบของเรา ไม่ไช้ล่องหนแต่เป็นเส้นด้ายต่างหาก เขาวิ่งเอามือผ่านแขนผมไป แขนของผมขาดสามท่อน “อ๊ากกกกกกก!!!”เลือดมันไหลไม่หยุดเลย ต่างกับตอนโดนยิงเพราะตอนนั่นแค่แปปเดียวก็เกิดใหม่ ผมวิ่งเข้าไปแทงเขาเฉียดคอไปเล็กน้อยเท่านั้น ถ้าไม่จัดการหมอนี่ในดาบเดียวคงไม่ชนะแน่ ไม่เจ็บแผลแล้วด้วย “มาต่อกันเถอะ”เขาพูด “มันแน่อยู่แล้ว”ผมตอบ พวกเราวิ่งเข้าปะทะกัน ผมยืนอยู่ในท่าตอนปะทะไม่นานนักตัวผมก็ขาด2ท่อน “สุดยอดไปเลยนะนายน่ะ”โอลิเวอร์พูด แล้วกลายเป็นละอองแสงไป…