Real Hope online

ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3.5 : Die hard

                      ห้องรอเกิดเกมนี้มีการกดบัตรคิวรอเกิดด้วยแหะ รอไม่ถึง2ชั่วโมงก็ได้เกิดแล้วผมเปิดประตูที่จะไปเกิดตามคิว กลางคืนแล้วเหรอว่าแต่โฮปเลสไปไหนเนี่ย จู่ๆผมก็กลับมาเจอกับปืนมาจ่อที่หัวผม “เกิดแล้วสินะค่ะ”เสียงอ่อนโยนอย่างน่ากลัวอย่างนี้ ฟลิ้นท์! “ช่วยตายอีกรอบทีนะค่ะ แล้วเดี๋ยวจะมาฆ่าอีกนะค่ะ”สิ้นเสียงฟลิ้นท์ไกปืนถูกเหนี่ยวโดยนิ้วของเธอทุกอย่างดูช้าลงราวกับหยุดเวลา ปัง กระสุนเคลื่อนช้าจนมองเห็นแต่ผมก็ไม่ได้เร็วขึ้นเลย กระสุนพุ่งทะลุผิวหนังไปง่ายๆ จากนั้นทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ ผมตายอีกรอบแล้ว “ตายอีกแล้วนะค่ะ มาสเตอร์”โฮปเลสพูดขณะที่อยู่ในห้องรอเกิด “เธอไปอยู่ในมาตอนที่ฉันเกิด”ผมถาม “ก็อยู่ในช่องเก็บของไงค่ะ อย่าบอกนะว่ามาสเตอร์ไม่รู้ว่าเวลาตายคู่หูจะกลับไปอยู่ในช่องเก็บของ”เธออธิบาย “แต่เมื่อกี้ยัยซาดิสนั่นบอกว่าจะกลับมาฆ่าอีกนี่ค่ะ”เธอพูดขึ้น “แล้วมันรู้ได้ไงว่าเราอยู่ตรงไหน”ผมถาม “คงจะเป็นปาร์ตี้ล่ะมั้งค่ะ”เธอตอบ “จริงด้วยแหะแสดงว่า ยัยนั่นมีแผนที่สินะ”คราวหน้าคงต้องระวังตัวหน่อยในห้องรอเกิดออกจากปาร์ตี้ไม่ได้ด้วยซิ ไม่กี่10นาทีต่อมา ผมก็ได้ออกจากห้องรอเกิด ปัง! ผมโยกตัวหลบกระสุนของฟลิ้นท์ได้ ทำให้มีผู้โชคร้ายอีก “หลบได้งั้นเหรอค่ะ ตายยากจริงๆเลยนะค่ะ”ฟลิ้นท์พูด ผมเอาโฮปเลสออกมาในสภาพดาบแล้วตั้งท่าเตรียมไว้ “แหม ไม่ต้องกลัวกันขนาดนั้นหรอกค่ะ ฉันไม่ฆ่าคุณแล้วค่ะแค่หมั่นไส้นิดหน่อยเองค่ะที่คุณฆ่าแมลงนั่นไปก่อนก็เท่านั้นเองค่ะ”เธออธิบาย แค่นิดหน่อยแต่เล่นฆ่ากัน2ครั้งและพยายามฆ่าอีกหนึ่งเลยนะเฟ้ย “มาเดินทางไปกับฉันมั้ยค่ะ”เธอพูดแล้วยื่นมือมาให้ผม “เอางั้นก็ได้”ผมพูดแล้วจับมือเธอ เควสแรกที่พวกเราทำร่วมกันคือ คดีสังหารหมู่ในเมืองเริ่มต้น หมายเลข 4444  แค่ชื่อก็ทำให้รู้สึกโชคร้ายแล้วแหะ