ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Real Hope online

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter III : Bang! Bang! Bang!

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 56


                     เนื่องจากเกมนี้หนึ่งวันในเกมเท่ากับหนึ่งชั่วโมงในโลกจริง คืนที่แล้วต้องนอนในสวนสาธารณะแต่คืนนี้จะให้นอนแบบนั้นคงไม่ไหว ผมออกมาวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าๆเพราะดันโดนโฮปเลสหาว่าอ่อนแอแกว่งดาบไม่กี่ครั้งก็เหนื่อย ปัดโธ่ ไม่อยากให้ผู้หญิงอย่างเธอมาบอกหรอกเฟ้ย! เมื่อคืนผมก็ทำเควสที่ง่ายๆบ้างแล้ว ครั้งนี้ผมเลยทำเควสระดับ3ดาว บ้าง

    Quest : แมลงสาบยักษ์

    Level : ☆☆☆

    Detail : กำจัดแมลงสาบยักษ์(ระดับ:บอส)

    Reward : Instant noodle x10 ,1000 Point

    ดูแล้วก็ไม่น่ายากเท่าไหร่แหะ แต่จะไม่มีการบอกหน่อยเหรอว่าอยู่ที่ไหน เอ่อ โฮปเลสพอจะรู้รึเปล่าว่าแมลงสาบยักษ์มันอยู่ที่ไหนผมถาม ไม่รู้หรอกค่ะแต่ถ้าลองไปหาข้อมูลจากคาสิโน บาร์หรือไม่ก็ตลาดข้อมูลก็ได้นะค่ะเธอตอบมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนทุกที งั้นเราลองไปบาร์ดูดีกว่าผมพูดแล้วเดินทางไปที่บาร์ใกล้ๆ เอ๊ะ! แต่อายุไม่ถึงจะเข้าได้ไหมเนี่ย แต่ช่างเถอะนี่มันเป็นเกม ผมผลักประตูเข้าไปเหมือนบาร์ตามแบบฉบับเกมRPGเก็บเลเวลเลยนะเนี่ย ผมเดินเข้าไปนั่งที่เค้าเตอร์ จะเอาอะไรบาร์เทนเดอร์ถามผม มีอะไรอร่อยก็เอามาผมตอบไปเพราะไม่รู้จะเอาอะไรดี ซักพักเขาก็เอาน้ำที่มีสีฟ้ามาให้ ถ้าไม่มีแอลกอฮอล์ก็คงดี ผมเริ่มจิบซักนิด บลูฮาวายเหรอ นายท่านจิบอะไรเหรอคะโฮปเลสถาม ไม่รู้ดิผมตอบ ผมเริ่มมองหาคนที่จะมาหาข้อมูลของเจ้าแมลงสาบยักษ์ มีชายท่าทางไว้ใจได้ใส่ฮู้ดนั่งจิบไวน์อยาข้างๆผม เอ่อ พอจะรู้รึเปล่าว่าแมลงสาบยักษ์เนี่ยมันอยู่ที่ไหนผมถาม คงอยู่ที่ป่าแมลงมั้งเขาตอบแล้วจิบไวน์ในแก้วของตนเอง แล้วป่าแมลงนี่มันอยู่ที่ไหนเหรอผมถามอีกครั้ง ทิศตะวันออกเฉียงเหนือของฝูงหมาป่านั่นแหละเขาตอบ ขอบใจมากผมพูดแล้ววางเงินไว้ที่แก้วของผมแล้วเดินออกมา กลับมานะเว้ย! มึงจ่ายไม่ครบบาร์เทนเดอร์ตะโกน มันรู้ได้ไงวะเนี่ย ผมรีบวิ่งไปที่ป่าแมลงมีเสียงฝีเท้าหนักและเยอะกำลังมาทางผม กลุ่มผู้เล่นคนอื่นเหรอ ไม่น่าใช่ เสียงมันเหมือนกับกองทหารมากว่าแต่แค่ชักดาบคงไม่ถึงขั้นต้องไล่ล่ากันหรอกมั้ง เสียงเริ่มใกล้เข้ามาเรื่อยๆโฮปเลสคงรู้สึกเหมือนกันเลยกลับกลายเป็นดาบ ระวังให้ดีนะคะ

    โฮปเลสเตือน อืมผมรับแล้วตั้งดาบ มันออกมาแล้ว แมลงสาบขนาดเท่าช้าง ผมเริ่มหวั่นเล็กน้อยเมื่อเห็นขนาดของมันผมกระชับดาบในมือให้มั่น ตามแบบฉบับเกมแอ็คชั่นทั่วไป การล้มบอสที่มีขนาดใหญ่มากจำเป็นต้องฟันขาให้ขาดหมดก่อนแล้วค่อยฟันตัว ผมวิ่งเข้าไปฟันขาของมันแต่มันกลับใช้หนวดที่เหมือนเหล็กปัดป้องขามันไว้ ผมกระโดดหลบได้ก่อน คราวนี้เปลี่ยนจากขาเป็นหนวดแส้ก็แล้วกัน ผมพุ่งไปที่ขามันแต่มันก็เอาหนวดมากันไว้อีก ผมสไลด์ตัวเองหลบหนวดไปที่เท้าได้โดยเลียนแบบเกมนินจาที่เคยเล่น ผมลุกแล้ววิ่งไต่เท้าแต่มันก็เอาหนวดแส้มาฟาดอีก ผมรีบกระโดดลงจากขามันออกมา ทันทีที่หนวดมันโดนขาของมันก็ขาดลงง่ายๆเลยแหะ มันล้มตึงลงไป จังหวะนี้แหละผมวิ่งไปบนตัวมันแล้วแทงลาก ถึงจะไม่รู้ว่าเลือดแมลงสาบสีอะไร แต่มันก็ออกมาเป็นสีแดงแล้ว ผมลากดาบเป็นทางยาวตามหลังมันแล้วดึงปีกมันทิ้งแล้วแทงอีกหลายครั้งจนมันแน่นิ่งไป ผมเดินลงมาจากหลังมันแต่แล้วมันก็พุ่งมาหาผมมันยังไม่ตายอีกเหรอ ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! เสียงปืนดังขึ้นหลายนัด แมลงสาบยักษ์พรุนราวกับรังผึ้ง ผมหันไปดูที่ต้นเสียงมีสาวน้อยน่ารักในชุดโกธิคโลลิต้าถือปืนคาบศิลาอยู่ คุณเป็นคนฆ่ามันเหรอคะเธอถาม ใช่แล้วครับ มีอะไรงั้นเหรอครับ คุณผู้หญิงผมถามพร้อมพูดแบบสุภาพบุรุษ งั้นเหรอค่ะ ฉันชื่อ ฟลิ้นท์ล็อค ค่ะ เรามาปาร์ตี้กันไหมค่ะเธอถามพร้อมยิ้มให้แล้วส่งคำเชิญปาร์ตี้มาให้ผม ยินดีอย่างยิ่งครับผมตอบแล้วรับคำเชิญ งั้นกรุณาช่วยตายไปทีนะคะ!”เธอพูดพร้อมยิ้มแล้วเล็งปืนมาที่ผม ปัง! ปัง! ปัง! แขนของผมขาดทันทีที่กระสุนนัดแรกถูกปล่อย แต่ยังไม่ทันแหกปากร้อง กระสุนนัดที่สองก็ระเบิดช่วงท้องจนหายไป ตามด้วยนัดที่สามหัวผมหายไป

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×