กระจงน้อยผจญภัย

เนื้อเรื่อง

 ณ พนาป่าดง
มีกระจงน้อยใหญ่
กระจงน้อยเดินไป
หลงห่างไกลฝูงของตน
เดินเดินจนพลบค่ำ
ไปถึงถ้ำใช้หลบฝน
ห่าใหญ่ตกโปรยปน
สุดจะทนเหน็บหนาวจัง
กระจงน้อยนึกท้อ
เสียงฟ่อฟ่อขู่เสียงดัง
กระจงเงี่ยหูฟัง
อะไรนั่นเลื่อยเข้ามา
ตัวยาวเหมือนสายเชือก
รีบกระเสือกเข้ามาหา
นั่นงูนางพญา
แม่เบี้ยมาตั้งท่าทาง
กระจงสุดผวา
จะเดินหน้างูนอนขว้าง
กระจงร้องครวญคราง
อ้าปากกว้างด้วยความกลัว
จู่จู่ก็มีเหยี่ยว
บินโฉบเฉี่ยวฟ้าสลัว
จับงูได้ทั้งตัว
ทำความกลัวเริ่มบรรเทา
หายกลัวไม่พักผ่อน
กระจงย้อนกลับทางเก่า
หวังเจอเพื่อนของเรา
กระจงย้อนกลับทางเดิม
ทันทีเห็นนางฟ้า
เสกคาถาช่วยส่งเสริม
ท่องมนต์ใส่เพิ่มเติม
กระจงเริ่มหายเหนื่อยเพลีย
นางฟ้าบอกกระจง
อย่าเพิ่งปลงให้ใจเสีย
เมื่อเจ้าหายอ่อนเพลีย
จงพากเพียรเดินต่อไป
ไม่นานก็จะถึง
ที่คะนึงในป่าใหญ่
จะรีบเดินเร็วไว
ตะวันใกล้จะตกดิน
เมื่อใกล้ถึงที่หมาย
นางฟ้าร่ายท่องมนต์สิณจน์
กระจงก็ได้ยิน
เสียงและกลิ่นที่คุ้นเคย
เพียงแค่กระพริบตา
ก็โผล่มาที่ป่าเหมย
มาถึงไม่เกินเลย
ร้องตะโกนด้วยดีใจ
นางฟ้าบอกความจริง
ว่าทุกสิ่งที่ทำไป
คือการทดสอบไง
ว่าเจ้ามีพยายาม
ก็เหมือนกับการเรียน
จงพากเพียรและไต่ถาม
ถ้าเราพยายาม
ผลสำเร็จอยู่ไม่ไกล
อุปสรรคคือทดสอบ
ความรอบคอบของเราไง
พวกเราจงจำไว้
อย่าได้ละพยายาม