เผลอใจรักยุ่งแล้วละซิ !!

ลำดับตอนที่ #3 : - ตอนที่ 3 -

“ หน่อยนังนี้ปากนี้นักพวกเราจัดการเลย ” เกรชเอามือมาตบฉันแต่ไม่โดนเพราะฉันหลบทันฉันจึงใช้โอกาศนี้ตบสวนไปจนเกรชล้มลงกับพื้น

“ หน่อยนังนี้ปากนี้นักพวกเราจัดการเลย ” เกรชเอามือมาตบฉันแต่ไม่โดนเพราะฉันหลบทันฉันจึงใช้โอกาศนี้ตบสวนไปจนเกรชล้มลงกับพื้น

“ โอ๊ยถ้าหน้าฉันเป็นรอยนะเธอตายแน่ ” เกรชพยายามจะลุกขึ้นจากพื้นโดยมีเฟียตดึงให้ขึ้นมา

“ กล้าทำเพื่อนฉันหรอเจอนี้หน่อยเป็นไง ” เฟียตเดินมาตบหน้าฉันตอนฉันหันไปสมเพศยัยเกรชจนฉันหันหน้าไปอีกทางฉันจึงสวนด้วยการตบๆๆๆแล้วจนยัยนั่นล้มลงไปกับพื้นแล้วฉันก็ขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวยัยเฟียตนั่นแล้วตบแบบไม่ยั้งแพนเค้กเห็นท่าไม่ดีเลยกระชากหัวฉันออกมาพวกหล่อนทั้ง3ลุกขึ้นมารุมฉันบ้างฉันได้แต่พยายามเอามือป้องตัวเองส่วนเท้าก็ถีบๆๆจนไปโดนเฟียตทำให้พวกนั้นหยุดตบฉันฉันได้โอกาศจึงรีบลุกขึ้นตั้งท่าจะเข้าไปตบอีกฉันสังเกตุว่าคนทั้งผับไม่มีใครสนใจพวกเราเลยสักนิดคงเป็นเพราะพวกยัยแพนเค้กชอบหาเรื่องคนจนเป็นที่ชินหูชินตาแล้วละมั้ง

“ นี้พวกเธอ 3 รุมหนึ่งไม่ละอายใจกันบ้างหรอไง ” มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดทางด้านหลังฉันใช่ฉันจำหน้าเค้าได้เค้าคือโมมิลุกครึ่งไทย – ญี่ปุ่นที่เป็นทั้งนักร้องและนางแบบยอดนิยมอันดับ 10 ที่ไอเลย์มันชอบนักชอบหน้า

“ โมมิเธอไม่เกี่ยวอย่ามายุ่งเรื่องของพวกเรา ” แพนเค้กตะโกนใส่โมมิแต่โมมิกลับเดินเข้ามาข้างๆฉันพร้อมกับโบว์ลิ่งคนที่ฉันเคยคุยด้วยตอนไปประกวดดาราหน้าใหม่กับฉันแต่เค้าได้ที่ 2 แต่ก็อยู่ค่ายเดียวกับฉัน

“ ก็นี้มันเพื่อนฉันฉันจะไม่เกี่ยวได้ยังไง ” หลังจากที่โบว์ลิ่งพูดจบพวกฉันก็เข้าไปปะทะกับพวกยัยแพนเค้กจนคนแถวๆนั้นเริ่มมองและมีคนห้ามเพราะกลัวว่าจะเจอนักข่าว พวกฉันไม่เป็นอะไรเลยสกคนส่วยยัยแพนเค้กโดนโมมิตบเละ ยัยเกรชก็โดนวิชาเทควันโดของโบว์ลิ่งอัดจนล้มลงไปกองกับพื้น ส่วนฉันกับยัยเฟียตอย่าให้พูดเลยยัยเฟียตนะล้มลงไปนอนกับพื้นตั้งแต่โดนฉันตบ 3 ทีแรกแล้ว

“ ฝากไว้ก่อนนะแก ” พวกนั้นพูดแล้ววิ่งออกไปทางหลังร้านทันที

“ เปลเป็นไรไหม๊โดนพวกนั้นทำอะไรหรือปล่าว ” ซันซึ่งมีคนเดินมาบอกขณะที่ยืมสูบบุหรี่ในห้องน้ำก็รีบวิ่งมาหาฉันทัน

“ ไม่เป็นไรหรอกโดนตบไปทีเดียวเอง ” ฉันยิ้มให้เค้าแบบสดใส

“ แล้วพวกเธอรู้จักกันได้ยังไงเนี่ย ” ซันถามฉันแล้วมองไปทางโมมิแล้วก็โบว์ลิ่งที่ยืนอยู่ข้างๆฉัน

“ อ๋อฉันรู้จักโบว์ลิ่งจากการประกวดนะส่วนโมมิคงไม่ต้องบอกนะคงรู้จักกันดีอยู่แล้ว ” ฉันยิ้มให้โมมิกับโบว์ลิ่งก่อนจะไปนั่งรวมวงดื่มกับพวกโมมิ

“ เปลเดี๋ยวฉันมานะ ” ซันบอกฉันแล้วรีบเดินออกไปนอกร้านทันที

“ เปลเป็นแฟนกับซันหรอ ” โบว์ลิ่งหันมาถามฉันที่กำลังนั่งดื่มน้ำส้ม

“ ป่าวๆฉันแค่เอามือถือที่เค้าลืมไว้มาคืนเท่านั้นแหละ ” ฉันพูดแล้วหันไปมองตามหลังของซันที่กำลังขับมอเตอร์ไซค์ออกไปตามถนน

“ แต่ฉันว่าไม่มั้งฉันรู้จักซันตั้งแต่เด็กเค้าไม่เคยเป็นห่วงผู้หญิงคนไหนแบบเธอเลยนะ ” โมมิแอบกระซิบให้ฉันฟัง

“ ไม่หรอกมั้ง ” ฉันพยายามเปลี่ยนเรื่องพอนึกเรื่องซันทีไรฉันละเขินทุกทีหลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมงซึ่งเป็นเวลา 1 ทุ่มซันก็เดินเข้ามานั่งข้างๆฉันด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี

“ เป็นอะไรหรอซัน ” ฉันหันไปถามเค้าก่อนจะเอามือไปปัดเส้นผมที่ปิดหน้าเค้าอยู่เพื่อให้มองเค้าชัดขึ้น

“ อื้อ มีเรื่องนิดหน่อยขอพักสักแปปนะ ” เค้าพูดแล้วเขยิบมาฟุบหน้านอนข้างๆฉัน เวลานอนนี้น่ารักจริงๆนะฉันหันหน้าไปทางอื่นแล้วอมยิ้มคนเดียวเพราะซันเอามืออีกข้างหนึ่งมากุมมือฉันไว้ไม่ให้ไปไหน

“ เปลพวกฉันกลับก่อนนะ ” โมมิกับโบว์ลิ่งแล้วก็พวกเพื่อนๆเธอในกลุ่มอีก 3 – 4 คนเดินมาบอกลาฉันก่อจจะเดินออกนอกร้านไป

“ อือแล้วเจอกันนะ ” ฉันโบกมือลาพวกนั้นตามหลังก่อนจะหันมามองซันที่ฟุบหลับอยู่อีกครั้งแล้วอยู่ๆเข้าก็ลืมตาขึ้นมา

“ จ้องฉันอีกแล้วเดี๋ยวอดใจไม่ไหวหรอก ” ซันยิ้มที่มุมปากให้ฉันก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้พาฉันออกไปข้างนอก

“ ไปไหนกันดี ” ฉันหยิบหมวกกันน๊อคขึ้นมาใส่ก่อนหันมาถามฉันที่อยู่เบาะหลัง

“ อื้อออฉันหิวข้าวอะไปร้านบะหมี่ตรงซอย8ได้ปะร้านประจำฉันเอง ” ฉันพูดก่อนจะมองหน้าซัน

“ อือฉันก็หิวเหมือนกันกินแต่น้ำทั้งวันเลย ” ซันพูดแล้วขับตรงไปที่ซอย8

“ หวัดดีค่ะลุงซางหวัดดีค่ะป้าลี ” ฉันยิ้มทักทายเจ้าของร้านบะหมี่ที่ฉันรู้จักและคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก

“ หวัดดีจ๊ะหนูบะหมี่เอากี่ที่จ๊ะ ” ป้าลีหันมามองฉันก่อนจะมองซันที่อยู่ข้างหลัง

“ 2ที่ค่ะ ” ฉันยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปในร้าน

“ มากับแฟนหรอจ๊ะ ” ป้าลีเอาบะหมี่มาวางไว้ที่โต๊ะของฉันก่อนจะเอ่ยถามตรงๆ

“ มะ..ไม่ ” ฉันยังไม่ทันตอบอะไรซันก็เอามือมาปิดปากฉันก่อนจะพูดเอาเอง

“ ใช่คับ ” ซันยิ้มให้ป้าลีที่หัวเราะคิกคักแล้วเดินไปช่วยลุงซางทำบะหมี่

“ อร่อยนะกินสิ ” ฉันบอกซันขณะที่ซันปล่อยมืออกจากปากฉัน

“ อือ ” ซันตักบะหมี่เข้าปากแล้วยิ้มให้ฉันหลังจากที่ฉันกินบะหมี่เสร็จฉันก็พาฉันมานั่งเล่นที่ท่าน้ำซึ่งเป็นที่ชุมนุมของแก๊งบลูกาวล์

“ อื่มแปร้เลย ” ซันบอกแล้วนอนแผ่หลาลงที่สะพานไม้

“ อื้ออิ่มแถมถูกด้วยนะ ” ฉันพูดแล้วแหงนหน้ามองท้องฟ้า

“ ฮิฮิ ” ซันมองหน้าฉันแล้วหัวเราะ

“ หัวเราะอะไรนะ ” ฉันหันไปค้อนให้ซันทีหนึ่งทำให้เค้าหยุดหัวเราะ

“ เปลถ้าฉันไม่ได้เป็นคนปกติธรรมดาอย่างที่เธอคิดเธอจะรักฉันไหม๊ ” ซันลุกขึ้นแล้วหันมาจ้องหน้าฉัน

“ หือไม่ได้ปกติธรรมดายังไงละ ” ฉันหันไปถามซันด้วยความสงสัย

“ ตอบมาก่อนได้ไหม๊ละว่าเธอจะรักฉันไหม๊ ” ซันพูดแล้วจ้องหน้าฉันอีก

“ อือรักไม่ว่านายเป็นใครมาจากไหนฉันก็รักนายที่หัวใจนะ ” ฉันพูดแล้วยิ้มแบบจริงใจให้ซันทำให้ซันอดยิ้มกับคำหวานๆที่ฉันพูดให้ซันไม่ได้

“ อือ ” ฉันตอบแล้วลงไปนอนเหมือนเดิม

“ แล้วนายไม่ปกติยังไงหรอ ” ฉันหันไปถามซันที่นอนอยู่

“ ไว้ถึงเวลาเธอก็รู้เองละ ” ซันหลับตาลงปล่อยให้ฉันนั่งแหงนดูดาวบนท้องฟ้า

“ ดาวสวยนะ ” ซันลืมตาขึ้นมามองดาวกับฉันแล้วดึงฉันให้ลงไปนอนข้างๆแล้วกุมมือฉันไว้

“ อื้อ ” ฉันตอบอย่างเขินอาย

“ ไอคิมมีเรื่องแล้ววะ ” อยู่ๆชายผมสีน้ำตาลที่ฉันเคยเจอเมื่อวานก็รีบวิ่งมาเรียกซัน

“ เรื่องไรวะไอเคน ” ซันรีบลุกขึ้นแต่ยังไม่ปล่อยมือที่จับแขนฉัน

“ ไอเล้งหัวหน้าแก๊งเดือน6มันบุกมาหาเราถึงที่ ” ผู้หญิงที่อยู่กับผู้ชายผมน้ำตาลพูดขึ้นรู้สึกว่าผู้ชายผมน้ำตาลขะชื่อว่าเคนนะฉันได้ยินซันเรียกเมื่อกี้

“ มิกิพาเปลไปที่รถของเธอแล้วค่อยตามฉันมาทีหลัง ” ซันพูดแล้วยิ้มให้ฉันก่อนจะวิ่งตามโอ้ไป

“ ฉันมิกิเป็นน้องสาวต่างสายเลือดของคิม ” มิกิยิ้มให้ฉันแล้วโค้งเล้กน้อยตามทำเนียบประเทศญี่ปุ่น

“ ฉันเปลเป็น ” ฉันยังไม่ทันตอบอะไรมิกิก็พูดต่อให้ฉัน

“ เป็นแฟนของคิมใครๆก็รู้ดีรีบไปกันเหอะเดี๋ยวไม่ทัน ” มิกิจับมือฉันแล้วพาฉันวิ่งไปยังหลังตึกใหญ่ตึกหนึ่งเพื่อไปเอารถมอเตอร์ไซค์ของเธอ

“ เอ้าจับแน่นๆนะ ” มิกิพูดก่อนะบิดขันเร่งแล้วตรงดิ่งไปยังลานกว้างที่ฉันเคยไปมาเมื่อวานหลังจากไปถึงมิกิก็บอกให้ฉันลงจากรถแล้วเดินตามเธอไปหาซันที่กำลังต่อรองกับหัวหน้าแก๊งค์เดือน6อยู่

“ ตกลงแกจะเอาไงคราวที่แล้วแกแน่มากนะที่แจ้งตำรวจมาตะปบหลังพวกฉันแถมยังให้พ่อแกเอาตำรวจมาตรวจบ้านของฉันแล้วยังจะไปตรวจที่บริษัทอีกพวกฉันเสียหายหลายล้านเลยนะ ” ผู้ชายที่เป็นหัวหน้าแก๊งเดือน6รู้สึกจะชื่อว่าเล้งตะโกนใส่ซันที่นั่งอยู่บนรถ

“ แล้วยังไง” ซันพูดอย่างไม่สะทกสะท้านคำพูดของเล้ง

“ ปากดีนักพวกเราจับมัน ” หลังจากที่เล้งพูดจบมอเตอร์ไซค์ที่อยู่ในระแวกนั้นก็บิดไล่กันจนเสียดงังไปหมด มิกิรีบสกิดฉันให้กลับขึ้นรถแล้วพาฉันไปที่สนามบาสเพราะถ้าฉันไปด้วยมีหวังเสร็จทั้งคู่แน่นอน

“ นี้เธอ ” ขณะที่ฉันนั่งอยู่บนแสตนเชียร์ของสนามบาสก็มีผู้ชายขับรถตรงมาที่ฉันแล้วตะโกนเรียกฉันเมื่อฉันเงยหน้าขึ้นหันไปมองก็ต้องตกใจเพราะคนที่เรียกฉันคือ เล้ง หัวหน้าแก๊งค์เดือน6

“ นี้เธอ ” ขณะที่ฉันนั่งอยู่บนแสตนเชียร์ของสนามบาสก็มีผู้ชายขับรถตรงมาที่ฉันแล้วตะโกนเรียกฉันเมื่อฉันเงยหน้าขึ้นหันไปมองก็ต้องตกใจเพราะคนที่เรียกฉันคือ เล้ง หัวหน้าแก๊งค์เดือน6

“ ว่าแล้วว่าต้องเป็นเธอ เธอเป็นแฟนของไอคิมใช่ไหม๊ ” เล้งจอดรถแล้วลงมากระชากตัวฉันลงไป

“ มะไม่ใช่ ” ฉันพยายามสะบัดแขนอย่างแรงจนเล้งต่อยท้องฉันจนฉันสลบและเค้าก็พาขึ้นรถออกไปหลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้เรือ่งอะไรอีกเลย

โปรดติดตาชมตอนต่อไป . . .

โปรดติดตาชมตอนต่อไป . . .