คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - ตอนที่ 2 -
“ ปา รา ตี๊ ตี๊ รา ปา ” โทรศัพท์ของซันดังขึ้น เค้ายิ่งชะรอความเร็วของรถลงก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ
“ ว่าไง ” ซันพูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจนัก
“ ตอนนี้หรอได้ๆแต่ฉันขอพาคนไปด้วยคนหนึ่งนะ ”
‘ หุบปากนะแค่นี้นะ ” ซันกดวางโทรศัพย์แล้วยื่นมาให้ฉัน
“ ถ้ามีคนโทรมารับแทนฉันด้วยนะฉันจะพาเธอไปที่แก๊งค์ซิ่งของฉัน ” ซันพูดแล้วรีบขับรถอ้อมถนนไปยังลานกว้างๆที่ไม่ค่อยมีรถผ่านแห่งหนึ่งตอนแรกฉันกวาดสายามองดูทั่วแล้วไม่มีใครแต่พอซันบิดคันเร่งให้เกิดเสียงรถเป็นร้อยๆคันก็โผล่ขึ้นมาจากมุมทุกมุม
“ เปลถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเกาะฉันไว้นะ ” ซันพูดแล้วยิ้มให้ฉัน
“ อือ ” ฉันรับคำแล้วส่งยิ้มคืนให้ซันบ้าง
“ เรียกฉันมามีธุระอะไร ” ซันลงจากรถแล้วอุ้มฉันลงมา
“ แก๊งค์เดือน 6 มาท้าให้เราไปแข่งด้วยวันนี้ ” ผู้ชายผมยาวสีขาวพูดขึ้นแล้วเดินลงมาหาซัน
“ ตอนไหน ” ซันถอดหมวกกันน๊อคแล้วส่งมาให้ฉันถือ
“ อีก15นาทีที่ลาน17เมืองเหนือ ” ผู้ชายผมสีน้ำตาลพูดขึ้นพร้อมูงมือผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับฉันออกมาหาซัน
“ อีก 15 นาที เจอกันที่ลาน 17 เมืองเหนือ ” ซันออกคำสั่งแล้วหยิบหมวกกันน๊อคจากมือฉันไปแล้วพาฉันขึ้นรถแล้วออกตัวไปทันทีรวมทั้งรถคันอื่นๆ ตอนแรกฉันนับผิดไปที่ว่าเป็นร้อยๆคัน ตอนนี้มันเป็นพันๆคันเลยต่างหาก
15 นาทีหลังจากนั้นซันก็ได้เจอกับแก๊งค์เดือน 7และได้แข่งรถกันโดยมีฉันนั่งอยู่บนรถซันตลอดยิ่งทำให้ตกเป็นเบ้าสายตาทั้งชายและหญิงที่อยู่รอบๆสนาม ผ่านไป 2 ชั่วโมงการแข่งได้สิ้นสุดโดยมีตำรวจมายุติการแข่งขันทำให้ซันต้องรีบปลีกตัวออกมาก่อนเป็นคนแรกแต่นักข่าวที่ตาไวๆก็ถ่ายรูปฉันที่เอาหน้าซุกไว้ที่แผ่นหลังของซันเพราะซันบอกให้ทำอย่างงี้กันเวลานักข่าวมาถ่ายรูปจะได้เห็นแค่ครึ่งหลัง
15 นาทีหลังจากนั้นซันก็ได้เจอกับแก๊งค์เดือน 7และได้แข่งรถกันโดยมีฉันนั่งอยู่บนรถซันตลอดยิ่งทำให้ตกเป็นเบ้าสายตาทั้งชายและหญิงที่อยู่รอบๆสนาม ผ่านไป 2 ชั่วโมงการแข่งได้สิ้นสุดโดยมีตำรวจมายุติการแข่งขันทำให้ซันต้องรีบปลีกตัวออกมาก่อนเป็นคนแรกแต่นักข่าวที่ตาไวๆก็ถ่ายรูปฉันที่เอาหน้าซุกไว้ที่แผ่นหลังของซันเพราะซันบอกให้ทำอย่างงี้กันเวลานักข่าวมาถ่ายรูปจะได้เห็นแค่ครึ่งหลัง
“ สนุกไหม๊เปล ” ซันจอดรถไว้ที่สวนสาธารณะใกล้ๆบ้านฉันแล้วเดินไปกดน้ำมาให้กินดื่ม
“ อือสนุก ” ฉันพูดแล้วพยายามเปิดกระป๋องน้ำออกแต่ก็ทำไม่ได้เพราะกลัวเล็บหัก
“ เอานี้ ” ซันดึงกระป๋องน้ำของฉันไปเปิดให้แล้วส่งกลับมาให้ฉัน
“ ขอบใจนะ ” ฉันยิ้มแล้วเปิดกระเป๋าดูว่าหมูปิ้งตื่นหรือยัง
“ เธอรักหนูตัวนี้มากเลยหรอ ” ซันพูดแล้วก้มลงมามองหมูปิ้งที่หลับอยู่ในกระเป๋าฉัน
“ อื๊อใช่มันเป็นหนูที่พี่ชายฉันเลี้ยงไว้นะอีก 3 เดือนฉันก็คงไม่ได้เจอมันแล้วละเพราะพี่ชายฉันจะกลับมาจากต่างประเทศแล้วเอามันไปเลี้ยงเอง ” ฉันพูดแล้วปิดกระเป๋าหันหน้าไปสบตากับซันตรงๆ เขินชะมัดเลย
“ แย่จังเลยนะ ” ฉันพูดแล้วโน้มตัวลงมาจูบปากฉันอย่างแผ่วเบาคราวนี้ฉันยินยอมให้ซันจูบแต่โดยดีตอนแรกไม่ใช่ว่าฉันรังเกียจมันแค่ตกใจ แต่ตอนนี้ฉันกลับยินยอมให้ซันทำเพราะฉันรู้สึกได้เลยว่า หลงรักเค้าซะแล้ว
ซันค่อยๆคลายจูบลงช้าๆแล้วดึงตัวฉันไปกอดไว้แน่น
ซันค่อยๆคลายจูบลงช้าๆแล้วดึงตัวฉันไปกอดไว้แน่น
“ ทำไมเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นที่ฉันเคยเจอนะ ” ซันพูดเบาๆพอให้ฉันได้ยินก่อนจะลุกขึ้นเดินไปส่งฉันที่หน้าบ้าน
“ ถึงบ้านฉันแล้วขอบใจนะที่มาส่ง ” ฉันยิ้มให้ซันก่อนจะเปิดประตูเข้าบ้าน
“ อือแล้ววันหลังไปเที่ยวกันอีกนะ อ๋อ รอดูหน้า 1 พรุ่งนี้ไว้ได้เลยนะ ” ซันยิ้มก่อนจะเดินกลับไปเอามอเตอร์ไซส์ที่จอดอยู่แล้วขับออกไปทันที
ฉันเดินเข้าไปในบ้านอย่างเงียบเฉียบพ่อกับเชยังไม่กลับ ส่วนเลย์นั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
ฉันเดินเข้าไปในบ้านอย่างเงียบเฉียบพ่อกับเชยังไม่กลับ ส่วนเลย์นั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
“ พี่เปลเพิ่งกลับหรอ ” เลย์พูดกับฉันแต่สายตายังไม่ละจากทีวี
“ อือพี่ไปนอนก่อนนะพี่ง่วงนะ ” ฉันพูดแล้วเดินขึ้นห้องทันทีฉันรู้ว่าเลย์ไม่เอาเรื่องที่ฉันกลับบ้านดึกไม่บอกพ่อหรือเชหรอกแต่ว่าฉันแค่อายที่จะเล่าเรื่องซันให้เลย์ฟังต่างหาก
“ ปา รา ตี๊ ตี๊ รา ปา ” โทรศัพท์ของซันดังขึ้นในขณะที่ฉันกำลังล้มตัวลงนอน ฉันลืมสนืทเลยวะโทรศัพท์เค้าอยู่ที่ฉัน
“ ฮะฮัลโหล ” ฉันกดรับสายแล้วพูดออกไปอย่างตะกุกตะกัก
“ เปลหรอนี้ฉันเองนะยังไม่นอนอีกหรอ ”
“ ก็กำลังจะนอนอะ ”
“ พรุ่งนี้ตอน 5 โมงออกมาหาฉันที่ผับข้างห้างนะเดี๋ยวฉันจะไปเอามือถือแล้วพาไปเดินเล่น ”
“ อือได้ ”
“ อืองั้นแค่นี้ก่อนนะฉันก็ง่วงนอนและฝันดีนะ “
“ อือฝันดี ” ฉันกดวางสายแล้วล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยเพลีย เพียงแค่ได้ยินเสียงของซันก็ทำเอาใจฉันเต้นผิดจังหวะไปเลย นี้ตกลงฉันหลงรักซันแล้วจริงๆหรอเนี่ย
รุ่งเช้า
รุ่งเช้า
“ พี่เปลวันนี้เชไม่อยู่บ้านนะพ่อก็ไปต่างประเทศอีก 3 อาทิตย์จะกลับ ” เลย์พูดกับฉันตอนที่ฉันกำลังตักข้าว
“ อือ เลย์วันนี้ตอน 5 โมงพี่จะออกไปข้างนอกนะ “
“ ได้ๆ พี่ดูข่าวนี้ดิ ดาราหนุ่มไม่ทราบชื่อก่อเรื่องอีกแล้วพาแก๊งซิ่ง 1000 คันออกตะเวนแข่งรถโดยมีผู้หญิงซ้อนท้ายตำรวจปวดหัวหนักจับไม่ได้สักคน ผู้หญิงคนนี้มองดูคล้ายๆพี่นะ “ เลย์พูดแล้วหยิบหนังสือพิมพ์ให้ฉันดู
“ บ้าหรอเลย์พี่จะไปรู้จักกับแก๊งค์พวกนั้นได้ยังไงแล้วทำยังกะไม่มีคนคล้ายพี่แหละ ” ฉันยกน้ำขึ้นดื่มแล้วเดินเลี่ยงไปนั่งที่สวนหลังบ้าน
“ ปา รา ตี๊ ตี๊ รา ปา ”
“ ฮัลโหล ” ฉันกดรับโทรศัพท์ของซัน
“ เปลหรอทำอะไรอยู่ ”
“ นั่งเล่นนะซันมีอะไรหรือ ”
“ เปล่าแค่โทรมาย้ำนะกลัวเปลจะลืมนัด ”
“ อ๋อไม่ลืมหรอก ”
“ อืองั้นฉันไม่กวนแล้วนะอย่าลืมมานะแค่นี้นะ ”
“ อือ ” อีกแล้ว ๆ ฉันได้ยินเสียงนายทีไรทำไมหัวใจมันเต้นผิดจังหวะทุกที เพราะนายงั้นหรอซัน ฉันมีคนที่ฉันรักที่สุดเพียงคนเดียวนะทำไมฉันไม่เข้าใจหัวใจตัวเองเลย
ฉันรู้สึกเบื่อๆไม่มีอะไรทำเลยเอาโทรศัพท์ของซันมาดูรุปเล่นตานี้ขี้เก๊กไม่เบานะถ่ายแต่ละรูป ว่าแล้วฉันก็จัดแจงถ่ายรูปฉันบ้างแต่เดี๋ยวก็ต้องลบออกอาบเค้านะ แหะๆ เวลา 5 โมงเย็นฉันก็นั่งรถออกไปที่ผับที่ซันนัดฉันไว้
ฉันรู้สึกเบื่อๆไม่มีอะไรทำเลยเอาโทรศัพท์ของซันมาดูรุปเล่นตานี้ขี้เก๊กไม่เบานะถ่ายแต่ละรูป ว่าแล้วฉันก็จัดแจงถ่ายรูปฉันบ้างแต่เดี๋ยวก็ต้องลบออกอาบเค้านะ แหะๆ
เวลา 5 โมงเย็นฉันก็นั่งรถออกไปที่ผับที่ซันนัดฉันไว้
“ เปลรอนานปะ ” ซันเดินมาหาฉันตอนนี้ตัวซันเต็มไปด้วยเหงื่อทั้งตัวเลย
“ ไม่นานหรอกแต่นายไปทำอะไรมานะ ” ฉันพูดแล้วหันไปสบตากับซัน
“ อ๋อเล่นบาสนะเหนื่อยจัง น้องขอน้ำกีวี่แก้ว ” ซันพูดแล้วมานั่งฝุบหลับข้างๆฉันตอนนอนนายก็ยังน่ารักเลยนะ
“ จ้องทำไมเมื่อยนะไม่อยากเก๊ก ” ซันลืมตามามองหน้าฉันเพราะฉันจ้องหน้าซันไม่เลิกแล้วเอื้อมมือมาลูบผมฉันซึ่งตอนนี้มันเป้นผมตรงธรรมดาไม่ได้ดัดให้เป็นลอน
“ ปะป่าว ” ฉันยิ้มให้เค้าก่อนจะหน้าให้ปกติที่สุด
“ เธอเหมาะกว่าผมตรงมากกว่าผมหยิกนะ ” ซันพูดแล้วเอามือมาลูบผมฉันเล่นอีก
“ หรออือขอบใจนะที่บอก ” ฉันยิ้มให้เค้าก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบน้ำกีวี่ที่ซันสั่งเมื่อกี้มาให้
“ อือขอบใจนะขอไปห้องน้ำแปปนึงนะ ” ซันพูดแล้วลูบหัวฉันก่อนจะเดินออกไป
“ เธอหรอเด็กใหม่ของซันหน้าตาก็ดีนะแต่เชยเป็นบ้าเลย ” มีกลุ่มผู้หญิง 2 3 คนที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟันมายืนเท้าเอวมองหน้าฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ถ้าฉันจำไม่ผิดคนที่เดินมาพูดกับฉันคือ แพนเค้กคนที่เคยเป็นข่าวว่าชอบไประรานซันจนซันลำคาญ ส่วนอีก 2 คนข้างหลังก็คงจะเป็นเกรชกับเฟรีตดาวอิจฉาวัยรุ่นที่ขี้อิจฉาทั้งนอกจอและในจอ
“ ขอโทษนะฉันไม่ใช่เด็กของซันแล้วถึงใช่พวกเธอก็ไม่เกี่ยวไม่ใช่หรือไง ” ฉันพูดแล้วลุกขึ้นมาประชันหน้ากับกลุ่มแพนเค้กก็เค้ามาหาเรื่องฉันก่อนนิ ฉันไม่ยอมอยู่แล้วในเมื่อฉันไม่ผิดเรื่องอย่างงี้ฉันสู้ขาดใจเหมือนกันนะ
โปรดติดตามชมตอนต่อไป . . .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตอนที่ 2 แล้วเย้ๆไม่น่าเชื่อวาจะแต่งได้เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 4 เอ๋หรือเรื่องที่ 5 หว่าเอาเหอะๆช่างมันเอาเป็นว่าติดตามชมกันต่อไปนะรับระกันความสนุกเลยละ ^__^
ความคิดเห็น