Alola Ultra beast : ศึกแฮคเกอร์ สู้เพื่ออโลลา!!

ลำดับตอนที่ #9 : บทที่6 ลาก่อน มิริส

คารุอยู่ที่หน้าประตูพลางบอกความจริงทุกอย่างเพราะเค้ารู้ตั้งแต่เห็นสร้อยแล้ว

"จ...จริงเหรอ..."รูเน่ชอคมาก

"ใช่..."คารุตอบ"เรายังมีพี่ชายต่างแม่ อยู่ที่อโลลาด้วยล่ะ"

"พี่ชายต่างแม่!!!!"รูเน่แทบไม่เชื่อหูตัวเอง
"แต่เค้าเป็นบอสทีมสคัล"คารุว่า"เลยหาตัวยากหน่อย"

"แค่สะกดรอยตามลูกกระจ๊อกเค้าก็พอแล้วหนิ"รูเน่เสนอความคิดแย่ๆ

"บ้าบอแล้วล่ะ"คารุทำหน้าเหงื่อตก ไม่คิดว่ารูเน่จะบ้าบิ่นขนาดนี้"ขืนทำงั้นได้ซวยตายโหง"
"ดีกว่าไม่ได้เจอกันและไม่ได้รู้จักกันตลอดกาลละกัน!"รูเน่โพล่งออกมาดังลั่น
"นี่!!!ดึกแล้วนะ!!!นอนได้แล้ว!!!"มิริสบ่น

เช้าวันรุ่งขึ้น

"ทุกคน...ครูมีข่าวร้ายมาบอก"ดร.คุคุยป่าวประกาศให้ชาวโลกในห้องเรียนรับรู้
"มีเรื่องอะไรคะ"มาโอะเริ่มสงสัย
"มิริสเค้าจะลาออก เพื่อกลับไปช่วยงานพ่อเค้าที่เขตคาลอสน่ะจ้ะ"ลูซามิเนะบอก
"หาาาาาาาาาาา!!!!?"ทุกคนอ้าปากค้างไปตามๆกัน

"แล้วพรุ่งนี้เค้าจะขึ้นเครื่องสายการบิน ดิโอซิสแอร์ไลน์กลับจ้ะ"ลูซามิเนะกล่าวอีกครั้ง

"ไม่เห็นบอกเลยนะ!!!"รูเน่โวยทันที

"ขอโทษนะทุกคน ชั้นคงจะอยู่ถึงแค่เช้าวันพรุ่งนี้ แต่ขอให้เราทำเหมือนปกติก็พอแล้วนะ"มิริสว่า

หลังจากนั้น ตอนเที่ยง

"S.O.S She in disguise"รูเน่ฟังเพลงshe wolfของ shakira อย่างเสียไม่ได้เพราะเป็นเพลงโปรด แต่ต่างจากปกติตรงที่ ครั้งนี้เธอเปิดแบบไม่ใช้หูฟัง คือเราะเธออยากให้มิริสและเพื่อนๆได้ฟังด้วยนั่นเอง
"ไม่นึกเลยนะว่า she wolf จะเพราะขนาดนี้"มิริสกล่าว

"ก็ต้องเพราะสิ-เอตต้า"เมโลเอตต้าบอก

"เพลงโปรดชั้นหนุกทุกเพลงล่ะ"รูเน่พูด

"ยัยแว่น มาทางนี้หน่อยสิ"คาคิบอกแล้วจึงพามิริสขึ้นลิซาดอนไปสถานที่ลับของเค้าในภูเขาไฟ

"สวยจัง"มิริสบอก

"แหง"คาคิแอบพึมพัม

ต่อมา ที่ร้านมาโอะ

"นี่จ้า อโลลาสตูในตำนาน อาหารฉเพาะฤดูกาล"มาโอะนำสตูน้ำข้นสีขาวๆใส่ผักต่างๆมาเสิร์ฟ

"อร่อยมากเลย"มิริสบอกด้วยความดีใจ ซึ่งดูมาโอะจะปลื้มมาก

ต่อมา ที่แล็บของมามาเนะ

"บริการอนตัวใหญ่จัง ต้องแข็งแรงมากแน่ๆ ช่วยวิ่งหน่อยนะครับ"มามาเนะบอกบริการอน(ซึ่งตอนนี้ยืนอยู่ในกงล้อยักษ์และแปะพลาสเตอร์4เหลี่ยมไว้บนหน้าผาก)ให้วิ่ง

"วิ่งเลยๆบริการอน อย่าใช้มิดไซด์หนามล่ะ"มิริสบอก บริการอนจึงวิ่งเร็วจี๋ อแล้วเกิดไรขึ้นน่ะหรอ?

ตู้มมม!!!!!!

กงล้อระเบิดแถมระดับกราฟก็พุ่งขึ้นสูงสุดเลยจ้า

"พระเจ้าช่วย!!"มามาเนะถึงกับอ้าปากค้าง

ต่อมา บ้านดร.คุคุย

ก็ไม่มีไรมาก มิริสแบทเทิลกับซาโตชิ แล้วชนะ

ต่อมา ที่บ้านลิเลีย

"แหม บ้านสวยจริงนะ ครูลุซามิเนะไม่อยู่หรอ?"มิริสถามพลางกินเค้ก

"ค่ะ...พี่ชายก็ไม่ยอมกลับบ้าน"ลีเลียตอบอย่างเสียไม่ได้

ต่อมาอีก ที่บ้านซุยเรน

มิริสนั่งลาพลาสไปดูพระอาทิตย์ตก นี่เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็นพระอาทิตย์ที่เขตอโลลา

เช้าวันต่อมา

ทุกคนพากันมาส่งมิริสที่สนามบิน คนที่เศร้าที่สุดเห็นจะเป็นรูเน่ จากที่ทุกคนไม่เคยเห็นแม่นางสายป่วนร้องไห้ นางดันร้องไห้ไม่หยุด คาคิเห็นแล้วหงุดหงิดเลยว่าเข้าให้

"ร้องทำไมนักหนา!มีงานศพใครรึไง!!!"

"งานศพนายน่ะสิ!!!คาคิ!!!"รูเน่ตะโกนตอบพลางเช็ดน้ำตา คาคิทำคอย่นหลับตาปี๋

"พอๆๆเลิกเล่น"มาโอะหยิกหูทั้ง2คนจนร้องเสียงหลง"โอ๊ย!!!"

"มิริส!"เฟโรเช่เรียก

"อะไรหรอ"

"นี่เป็นของที่ระลึกจากพวกเราอัลตร้าบีสต์นะ"เฟโรเช่และเพื่อนๆทยอยยื่นตุ๊กตารูปตัวเองที่ทำขึ้นอย่างประณีตให้มิริส ซึ่งแต่ละตัวก็มีท่าทางที่ส่อสันดานตัวเองอย่างชัดเจน(เช่น ความกวนตีนของเดนจิโมคุ ความขี้อายของอุสึรอยด์ เป็นต้น)

"ขอบใจนะ อัลตร้าบีสต์"มิริสร้องไห้ด้วยความปลื้มปริ่ม

"รีบๆรับไปให้ไวเลยขอรับ ท่านมิริส ข้าน้อยหนักตัวเองเหลือเกิน"คามิสุรุกิบ่น

"อ๊ะ!จ-จ้า!"มิริสรีบรับตุ๊กตาของคามิสุรุกิมาโดยเร็วเพราะกลัวเจ้าตัวจะโดนตุ๊กตาตัวเองทับตาย

หลังจากที่ก๊วนเพื่อนๆมนุษย์ทยอยให้ของขวัญเรียบร้อยแล้ว มิริสก็เดินลากกระเป๋าขึ้นเครื่องบินไป พร้อมกับเสียงบอกลาของเพื่อนๆทุกคนดังก้องในสนามบินว่า

"ลาก่อน มิริส"

------------------------------------------------------------------------------------

โฮรรรรรร!ไรท์เศร้าค่า!!!ก็ไม่ได้อยากให้มิริสไปเท่าไหร่หรอกนะคะ แต่บังเอิญเดี๋ยวตัวละครใหม่จะไม่มีพื้นที่ค่าาาา!!!T^T

ปล.ใครที่คิดถึงมิริส ก็รอดูบทที่12กับ15นะคะ แล้วจะรู้เองค่ะ!!!^^