Alola Ultra beast : ศึกแฮคเกอร์ สู้เพื่ออโลลา!!

ลำดับตอนที่ #17 : บทที่13 เมื่อยัยกระรอกประกบปากกับนายประแจ!

วันนี้โรงเรียนโปเกมอนหยุดเนื่องด้วยวันวาเลนไทน์

รูเน่จึงไปเดินเที่ยวซื้อของกับเฟโรเช่

"จะซื้อไรหรอรุน?"เฟโรเช่ถาม

"วัตถุดิบทำช็อคโกแลตน่ะ"รูเน่ตอบ

"เธอให้ช็อคโกแลตคนอื่นเป็นด้วยหรอเนี่ย?ไม่น่าเชื่อ"เฟโรเช่แซวพลางเล่นหมวกสีแดงของรูเน่

"เห็นชั้นเป็นอะไรเนี้ยะ!!"นางว้าก(Again)

พอได้วัตถุดิบแล้วก็กลับมาทำที่บ้าน พอเสร็จปุ๊บก็เอาใส่กล่องติดป้ายไว้

"ตานั่นเนี่ยนะ!"เฟโรเช่ว่า

"ก็รุ่นพี่เค้าใจดีหนิ"รูเน่แย้ง

"เธอนี่น้าาาา"เฟโรเช่ถอนหายใจ สาวน้อยในห้วงรักนี่เข้าใจยากจริงๆ

ขณะเดียวกัน ร้านของพ่อมาโอะ

"จะลุยล่ะน้าาา!!เริ่มทำช็อคโกแลตได้!"มาโอะตะโกนลั่น อามาไมโกะคอยช่วยอยู่ข้างๆ

บ้านซุยเรน

"เสร็จชั้นล่ะ!!"ซุยเรนละเลงตกแต่งช็อคโกแลตแบบเอาจริงจนเวอร์เลยทีเดียว อาชิมารินั่งมองพลางเหงื่อตก

บ้านเซเรน่า

"แหะๆ...ต้องตั้งใจ..."เซเรน่าทำแบบเดียวกับที่ซุยเรนทำ แต่บรรจงและละเอียดอ่อนกว่า เทลน่า(โปเกมอนคู่หูของเซเรน่า)นั่งมอง

"เซเรน่า...ตั้งใจแบบนี้...ทำให้ซาโตชิใช่มั้ย?"เทลน่าถาม

"จ้ะ^^"

บ้านลิเลีย

"ต้องทำให้สำเร็จค่ะ...เหว๋อ!!"ลิเลียทำช็อคโกแลตอย่างตั้งใจ แต่ด้วยความที่ทำไม่เป็นตามประสาคุณหนู จึงมักจะมีเละอยู่บ่อยๆ

หลังจากนั้น2ชั่วโมง ณ รังลับองค์กรเดดเซค

เวรนช์กำลังเปิดเพลงคุกกี้เสี่ยงทายฟังพลางนั่งซ่อมคอมของมาคัสอยู่ในโรงรถ ส่วนแม่นางฮันเทอร์ก็กำลังนั่งเล่นกับเจ้าวินเทอร์(ลูกหมาพันธ์ุฮัสกี้ไซบีเรียนที่เวรนช์เลี้ยงไว้)อย่างสบายอารมณ์

ก๊อกๆๆ!

มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ฮันเทอร์ลุกไปดูแล้วพบว่ามีบางอย่างวางอยู่ พอเธอหยิบขึ้นมาดูก็ขำลั่น

"ฮ่าๆๆ!แหม...เวรนช์...พี่นี่ฮอตจังน้า...เห็นหน้าภายใต้หน้ากากไม่ค่อยหล่อแต่ยังอุตส่าห์ได้ของขวัญวันวาเลนไทน์อีกนะเนี่ย!^^"ฮันเทอร์ตะโกนแซว

"บ้าไรวะฮันเทอร์ จู่ๆแม่งก็แซวตกใจหมด"เวรนช์ถามไปพลางด่าไปพลาง

"เอ้านี่!มีใครมาวางให้พี่ก็ไม่รู้!"ฮันเทอร์ยื่นกล่องรูปหัวใจสีชมพูให้ มีชื่อผู้รับเขียนไว้ชัดเจนว่า"WRENCH"

ลายมือออกเป็ดเขี่ย ดูก็รู้ว่าลายมือรูเน่

"อั้ยหย๋า..."เวรนช์ตะลึงพรึงเพริดแล้วออกไปข้างนอก

ทันทีที่พ้นสายตาฮันเทอร์และคนอื่นๆ เค้ารีบเปิดหน้ากากแล้วดูกล่องทันที

"ไอ่เชรี่ย...ช็อคโกแลตนี่หว่า...0///0"เจ้าตัวไม่ว่าเปล่า แต่ยังหน้าแดงด้วย

ขณะเดียวกัน ห้องนายจอช

มิสเตอร์สากกะเบือตื่นสายกว่าปกติ พอตื่นมาก็พบว่ามีบางอย่างอยู่บนอก

ก็เหมือนกับของเวรนช์ แต่ชื่อเขียนไว้ว่า"JOSH" แถมไม่ใช่ลายมือเดียวกัน

"ใครเอามาวางเนี่ย?"เจ้าตัวมองกล่องช็อคโกแลตแบบงงๆแต่ขณะเดียวกันก็หน้าแดงด้วย

ขณะเดียวกัน ห้องซิทาร่า

"ลั้ลลา"ซิทาร่ากำลังเดินร้องเพลงนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องอาบน้ำ ตอนนี้แต่งตัวเสร็จแล้ว เจ๊แกเลยไปเปิดตู้เย็นหาโค้กกิน(น้ำอัดลมแต่เช้าเลยนะเจ๊)

"หืม?ช็อคโกแลตนี่นา?"เจ๊แกค้างชั่วครู่ก่อนจะหยิบช็อคโกแลตออกมาจากตู้เย็น เช่นเดียวกัน ชื่อเขียนไว้เต็มๆว่า"SITARA"

"ใครเอามาให้กันเนี่ย?จอชรึเปล่านะ?"อีหรอบเดียวกันกับ2หนุ่มแหละ

ขณะเดียวกัน

"บ้านแกสิ!ชั้นไม่ใช่โลลิค่อน!"โฮราทิโอ้โวยใส่มาคัสด้วยใบหน้าแดงจัดจนตัดกับสีผิวนิโกร(แรง...555+) เพราะมาคัสแซวเรื่องฮันเทอร์(เห้อ...อีกแล้วรึอีตาบ้านี่...-_-")

"งั้นนี่อะไรล่ะ"มาคัสโชว์กล่องช็อคโกแลตที่มีป้ายติดไว้ว่า"HUNTER"ไว้ชัดเจนและเป็นลายมือโฮราทิโอ้ พี่แกอ้าปากค้าง

"ไอ้บ้า!!ฮู้ย!!ความแตกแล้วก็ช่วยไม่ได้!อย่าบอกใครนะ!!"โฮราทิโอ้ว่า

"ไม่บอกหรอกน่า...แต่ว่างานนี้แกคงปวดกบาลหน่อย..."มาคัสว่า

"ทำไมวะ?"นายหัวยุ่งถาม พี่แว่นเหงื่อตกพลางยื่นกล่อง2กล่องให้โฮราทิโอ้"ลิลลิมอนกับเตอร์ฝากมา"

บนกล่องทั้ง2กล่องมีป้ายติดไว้เหมือนกันว่า"HORATIO" งานนี้มีเฮ!!

"ฮู้ย!ปวดกบาลตายห่_เลยกรู!หน้าเ_ี้ยแต่เ_ือกสาวตรึม!มีของนายเหมือนกันว่ะ"โฮราทิโอ้ยื่นกล่องให้มาคัส"เห็นวางอยู่หน้ารถนายว่ะ"

"โอ้...ชิท!"มาคัสว่าแบบอึ้งๆ

บนกล่องมีป้ายติดไว้ชัดเจนว่า"MARCUS"เช้าวันนี้คนทั้งเดดเซคจึงตะโกนว่า

"วอท เดอะ เฮล!!"

เที่ยงวันนั้น บ้านคาคิ

"เฮ้อออ...เหนื่อยชิบ!"คาคิบ่นเพราะเค้าต้องห้ามทัพเคนทารอสที่ตีกันตลอดช่วงเช้าจนทั้งเค้า บาคุกาเมซ และการะการะหมดสภาพ

"พี่ชาย!!มีคนฝากมาให้อ่ะ!!"โมชิ น้องสาวเล็กๆของคาคิซึ่งน่ารักสุดๆจนคาคิห่วงและหวงแม่งทุกเรื่องจนน่ามคาน เธอวิ่งมาพร้อมกล่องขนมแบบเดียวกับที่พวกเดดเซคได้รับแต่ชื่อเขียนไว้ชัดเจนว่า"KAKI"

"ไอ่ซัส!ช็อคโก้!"

บ้านดร.คุคุย

"ไชโย!!ได้ช็อคโกแลตแล้ว!!"ซาโตชิตะโกนลั่น

บ้านมามาเนะ

"ปะป๊า!หม่าม๊า!ผมได้ช็อคโกแลตล่ะ!!"มามาเนะอวดพ่อแม่ตามประสาลูกแหง่ พวกท่านว่า"ยินดีด้วยมามาเนะ"

บ้านรูเน่

"สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะน้องรัก"คารุกับกัซม่ามาเยี่ยมถึงบ้านพลางเอาช็อคโกแลตให้ ของคารุเป็นไวท์ช็อคโกแลต ของกัซม่าเป็นดาร์กช็อคโกแลต

"ขอบคุณค่าาา รักพวกพี่ๆที่สุดเลย!!"รูเน่โดดกอดพี่ๆทั้ง2จนล้มไปตามๆกัน

"ให้ช็อคโกแลตใครรึยังล่ะ?"กัซม่าถาม รูเน่สะดุ้งเฮือก
"เอาให้...ว..เวรนช์ค่ะ"ไรท์ว่าแล้วไง!!!

"เออดีนี่!ให้ของของดีกับคนใจดี"คารุชม

"แต่หนูไม่แน่ใจว่ามันจะกินได้นะคะ"รูเน่แย้ง

"กินได้สิ ตั้งใจสะขนาดนั้น อุสึรอยด์บอกพี่ว่าเธอตั้งใจมากนะ"กัซม่าว่า

"รูเน่!"กลาดิโอ้โผล่มาพร้อมกล่องมิลค์ช็อคโกแลต"นี่พวกนายก็ให้หรอ"

"ก็น้องตูนี่หว่า!"2หน่อด่าแม่ม

"ขอบใจนะทั้ง3คน^^"รูเน่ว่า

"อัลตร้าบีสต์ไปไหนหมดอ่ะ?"กลาดิโอ้ไม่เห็นคามิสุรุกิที่ปกติจะอยู่กับรูเน่เสมอเลยถาม

"พวกผู้หญิงอยู่ในครัว พวกผู้ชายออกไปเที่ยว"

"ว่าแต่ใครเปิดอัลติเสี่ยงตายอ่ะ?"กลาดิโอ้ถามทันทีที่ได้ยิน

อัลติเสี่ยงตาย=คุ้กกี้เสี่ยงทายเวอร์ชันROV

"คงจะอุสึรอยด์นั่นแหละ นางชอบROVจะตายไป..."

"ฮ่ะๆ แรงค์ไรล่ะ"กลาดิโอ้ขำ เค้าเพิ่งเคยเห็นแมงกะพรุนเล่นROV

"ไม่รู้!"รูเน่ตอบ เพราะเธอไม่ชอบเล่นROV

ซักพักทั้ง4เข้าไปดื่มชาในบ้าน รูเน่บอกว่า

"เรื่องที่เก็บข้างในมากมาย...ชั้นอยากเล่าให้เวรนช์ฟังคนเดียว ไม่รู้เพราะอะไร แต่ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเค้า ชั้นรู้สึกไว้ใจเค้าที่สุด"

"เพราะเรื่องเก็บกดในอดีตสินะ?"กัซม่าถาม

"ใช่..."

ย้อนอดีต วันนั้น ที่รูเน่ต้องเสียทุกสิ่ง

เธอเสียเพื่อนตายของเธอไปในเหตุวางเพลิงโปเกมอนเซ็นเตอร์

เหตุการณ์วันนั้น เธอไม่มีวันลืม เหตุที่ทำให้เธอต้องเสีย"ริงโงะ"พิคาชูของเธอไป

"ริงโงะ...."รูเน่รำพึง กัซม่านึกขึ้นได้เลยเตือน

"วันนี้ไม่ไปทำงานหรอ?"

"เห?เห้ย!!สายแล้ว!!!"รูเน่รีบพรวดพราดไปทำงาน แต่เธอก็ได้ไม่รีบถึงขั้นที่จะลืมที่จะเอามือถือกับแล็ปท็อปไปด้วย

รังลับเดดเซค

"ขอโทษที่มาสายค่ะ!!บังเอิญเมาท์กับพี่ชายเพลิน!!"รูเน่พรวดพราดเข้ามาจนสะดุดธรณีประตูไปชนเวรนช์จนได้

"แว้กกก!!"ทั้ง2ร้องลั่นแล้วลงไปกองกับพื้น แถมหน้ากากเวรนช์ก็ร่วงด้วย

ปฏิกิริยาของทุกคนต่อเหตุการณ์ตรงหน้า

โฮราทิโอ้:วอท เดอะ ฟั*!!!0_0"

มาคัส:ไอ้ประแจ!!!0[]0|||

ซิทาร่า:อั้ยหย๋า!!!!0^0
จอช:อะไรแว้...ก็แค่คร่อมหนิ...=_= (เดี๋ยวนะ?คร่อมหรอ?//ฮันเทอร์ เดอะ แฮคเกอร์)

ฮันเทอร์:คึ!!0W0

"ฮ่าๆๆ!"ฮันเทอร์หลุดขำเสียงดังลั่นลั่น

"?"รูเน่ค่อยๆลืมตาขึ้นดู เจ้าหล่อนทับเวรนช์อยู่!!(ท่าคร่อมด้วย)

แถมปากประกบกันด้วย(สรุป ปากต่อปาก ปล.แต่งนิยายได้น่ากลัวมาก)

"เหวอ!!ขอโทษค่า!!!0///0"รูเน่รีบลุกแถมหน้าแดง

"ฮันเทอร์!หยุดขำแล้วมาช่วยกันหน่อย!พวกนายก็นิ่งเป็นสากกะเบือเลยนะ!อูย...เจ็บๆๆ...>///<"เวรนช์ลุกขึ้นโดยเอาค้อนที่ใช้ประจำพยุงตัว การที่รูเน่ทับลงมา(พร้อมรอยจูบ)ทำให้เค้าปวดขาแถมเขินอายแบบสุดๆด้วย

"ขอโทษนะคะ!นี่ค่ะ..."รูเน่ทายาแก้ปวดแล้วยื่นหน้ากากที่ร่วงให้ให้

"ขอบใจนะ"เวรนช์ว่าพลางรับหน้ากาก(แต่ยังไม่ได้ใส่)แล้วหันไปเขม่นพวกมาคัส(ฮิ้วววว!ไอ้โอ้ตายแน่ตายแน่ไอ้โอ้!\^o^/)

"จึ๋ย.....0^0"ทุกคนหน้าซีด เวรนช์ตาเป็นประกายแบบยันเดเระ

"OMAE WA MOU SHINDERU"เวรนช์ว่าเป็นภาษาญี่ปุ่น
"NANI!!!"ทุกคนสะดุ้งเฮือก

"เสร็จโก๋ล่ะ!!!"

"แว้กกก!!!?"

โครม!!!!

หลังจากนั้น...

สภาพแต่ล่ะคน
มาคัส:ปากแตก+แว่นแตก

โฮราทิโอ้:เลือดอาบหน้า+สลบเหมือด

ฮันเทอร์:หัวโน

ซิทาร่า:งดบรรยาย รู้แต่ว่าเค้าเอาผ้าพันคอมาปิดหน้าละกัน

จอช:ตาเขียว+มีรอยข่วน

"โห...."รูเน่ค้าง เวรนช์เอามือตบๆกันก่อนจะพูดว่า

"ทีหลังอย่าล้ออีก โดยเฉพาะฮันเทอร์ เป็นน้องสาวหัดเข้าข้างพี่ชายสะมั่ง!"เวรนช์หัวเสียมาก รูเน่ขอตัวทันที

"ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ"รูเน่รีบเข้าไปในโรงรถ เวรนช์ใส่หน้ากากแล้วตามเข้าไป

ทั้งคู่แยกกันอยู่คนละมุม รูเน่นั่งเซิร์ชบางอย่าง ส่วนเวรนช์ก็ซ่อมซีพียู

รูเน่แอบคิดถึงตอนจูบกัน(โดยไม่ได้ตั้งใจ) เธอเหม่อจนไม่ได้ยินเวรนช์เรียก

"รูเน่!!!"เวรนช์มาตะโกนข้างๆหู แถมไม่ใช้ปากเปล่าแต่ใช้โทรโข่งด้วย

"อ่ะ ค่าๆ!!!"รูเน่ตกใจมาก เวรนช์เลยจับกบาลไว้

"สติมาปัญญาเกิด...เธอคิดเรื่องเมื่อกี้อยู่สินะ..."เวรนช์ถาม

"เอิ่ม...ค่ะ...คือ...รู้สึกผิดน่ะค่ะ...ต้องขอ

โท--"รูเน่พูดไม่ทันขาดคำ เวรนช์เอามือปิดปากเจ้าหล่อน

"มันแค่อุบัติเหตุ ไม่ต้องขอโทษหรอก"เวรนช์พูดพร้อมเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆ รูเน่หน้าแดง แต่ยังไม่ทันทำอะไร มีเสียงตะโกนขึ้น

"เวรนช์!มาดูทางนี้หน่อยสิ!"ไม่ใช่ใครอื่น โฮราทิโอ้นั่นเอง

"ขัดความสุขชิบไอ้เชี่ยโอ้"เวรนช์บ่น"ไว้เจอกันวันเสาร์นะ พาเพื่อนมาด้วยก็ได้"

"ค่ะ"

------------------------------------------------------------------------------------
แว้กกก!!!ขอโทษค่ะๆๆ!!!กะจะให้เสร็จทันวันวาเลนไทน์ แต่ดันไม่ทัน!!!ขอโทษนะคะ!!(กราบ)

ยังไงสะ ถ้าชิปปิ้งคู่ไหนก็บอกได้นะคะ ส่วนเตอร์เองก็ไม่ทราบค่ะ ว่าจะเอายัยกระรอกชิปปิ้งเป็นคู่ใครดี(เอากลาดิโอ้รึว่าเวรนช์ดีหว่า-*-)

ติดตามตอนต่อไปนะคะ!สวัสดีค่ะ!!