ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : คู่กรณีบัดซบ!
อาาศอนบ่ายโมร่อน้าร้อนเป็นพิเศษ
ไม่สิ
ร้อนิบหายเลยเว้ย!!!!!!!
แสแส่อรลลาหน้าผาที่เปิว้า เรียเหื่อหลายสายไหลผ่านทั่วหน้า ุสูทสีเทาใหม่เอี่ยมที่เยสวมแล้วอุ่นสบายในห้อปรับอาาศ แ่พอออมาอยู่้านอลับลายเป็นร้อนนรแทันที ผมอยาเินหลบเลี่ยแสแ แ่ทาม้าลายไม่ว่าะเินหลบไปทาไหนแ็ยัส่อมาถึอยู่ี พอเยหน้ามอสัาไฟที่ยัเหลือเวลาอยู่หนึ่นาที่อนเปลี่ยนเป็นสีแ
ทาวามือมีุผู้หินหนึ่าร่มอยู่ หลัเธอเหยียรใบหน้าเิึ้นอย่ามั่นใ ไม่หวั่นเร่อสภาพอาาศ ผมมอสลับสัาไฟับร่มาละห้อย ยืนหลบอยู่้าเสาเหล็ที่สูประมาเอวอผม และมีระาษแผ่นเล็หลายแผ่นแปะอยู่รอบเสา
"สุยอ ยันแปะิบหาย" อแ่มีเสา็แปะหม... เสาที่อยู่่ำว่าระับสายา็ยัแปะโษาอี นบ้าที่ไหนมันะ้มลไปอ่า--- หืม!!! เปิรับสมัรพนัานธุราร ไม่ำเป็น้อมีประสบาร์!! อวันไหนัน!?
หลายวันมานี้ผมระเวนสวมุสูทเ้าออบริษัทมาหลายแห่ พยายามร่อนเอสารไปสัมภาษ์ทุที่ที่เปิรับ นัศึษาบใหม่ที่ไม่มีประสบาร์ ไม่เยฝึาน เรเลี่ยิ่ลเหวเือบไม่ถึสอ มันทำให้นที่สัมภาษ์มอหน้าผมสลับับเอสารในมือทุรั้
เฮ้อ...
นอย่าไอฤ ไม่ถนัารเรียน
แ่หาเป็นารทำาน รับรอว่าฟิเ็มร้อย แหาทำสามืนสอวัน็ยัไหว!!!
นั่ยอๆ หยิบมือถือมาถ่ายรายละเอีย และเินวนไปถ่ายอี้านที่อยู่อบถนน
แ่ๆ!! ผมเป็นนีอสัม เาอุส่าห์แปะมาให้อ่าน ็อย่าทำให้เสียน้ำใเลย!!
เสียลมัวูบผ่านหลัหลายรั้เมื่อรถแล่นผ่าน รถหลายัน่าเหยียบันเร่เพิ่มวามเร็วมาึ้นเรื่อยๆ แ่ับเวลาเมื่อสัาไฟำลันับถอยหลัเ้าสู่สิบวินาทีสุท้าย
รีบไปไหนันวะ เี๋ยว็นนายห่าพอี----
เอี๊ย!!!
ยัไม่ทันาำเสียเบร็ัลั่น ุผู้หิที่เยยืนอยู่อบถนนรอ้ามทาม้าลาย อนนี้อยู่ลาถนนแล้ว เธอ้ามไปทันทีเมื่อเห็นสัาไฟเปลี่ยนเป็นสีเหลือ และไม่ทันไ้หันมอ้านวาว่ามีรถระบะันหนึ่ำลัแล่นมา้วยวามเร็วเินำหน เฟโรเล โโลราโ ันสีแที่พยายามับผ่านใน่ววินาทีสุท้าย าไม่ถึว่าะมีนเินออมาอนที่ไฟยัเหลือ ระยะห่าที่ไม่มาทำให้นับเบรัวโ่
่อนหัพวมาลัยมาทา้าน้ายหวันับเสาเหล็ที่ั้นามอบถนนแทน
แ่!!
ูอยู่รนั้นเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!
ผมที่นั่ยอๆ ำลัให้วามสนใระาษแผ่นเล็ทั้หลาย หันหน้าไปามเสียเบรบาหู็เห็นรถระบะพุ่เ้ามาในระยะสายา ผมีัวลุึ้นพยายามระโหลบ้า
แ่มัน็ยั้าเินไป...
โรมมมมมมมมมมมม!!!!
ันนเหล็สีำระแท่วล่าเ้าับเสาอย่าั เสียระูหััลั่นและถูบยี้ หน้าอผมระแทลับฝาระโปรรถอย่าแร เลือไหลทะลัออาโพรมูและปา สมอาวโพลนไปั่วะ เสียรีร้อัไปทั่วบริเว
"่อ!! ฮะ..แ่ๆๆ" ผมสำลัเลือออมา พยายามสูลมหายใ วันที่ลอยออมาโยและเือลิ่นไหม้อล้อทำให้ผมสำลัอีรอบ วามเ็บปวเสียแททั่วร่าาย ไม่มีเรี่ยวแรยับร่าายไ้แ่ทอายนอนแนบับฝาระโปรรถที่ร้อนเป็นพิเศษ
านยัไม่ทันะหาไ้...
้อเ้าโรพยาบาลอี
หวัว่าู่รียินยอม่าย่ารัษาและเย่วที่ารายไ้---
เสียเปิประูรถัึ้น รอเท้าหนัระทบพื้นััวาลอยู่หลายรั้ เาร่าสูเินเ้ามาบบัแสแ
ผมพยายามเยหน้ามอ
อึ!!!!
ลำอแห้ผา ผมลืนน้ำลายลอเมื่อเห็นหน้าอู่รี
อย่าน้อย่ารัษามาแล้วแน่ๆ
หล่อเหมือนพวนายแบบ ารา ออร่านมีเิน!!
ใบหน้าาวเรียวยาวูหล่อและมีเสน่ห์น่า้นหา แว่นแฟั่นถูันพิอยู่บนมูโ่เป็นสัน วามริบสีเทาแปลาล้ายวันไฟ มัน้อมอผม้วยสีหน้าเรียบเยไม่มีแม้แ่วามิที่ะเ้ามาไถถามอาาร หรือโทรเรียรถพยาบาลเลยสันิ
"แ่ๆ...โท..ร...สิ"
ู่รียัยืนนิ่มอผมไม่ละสายาไปไหน
วามิเรื่อ่ารัษาเป็นอันล
ไม่ใ่ลที่แปลว่าโอเ
แ่เป็นปัลทิ้่าหา
ฟ๊า!!!
หลับาล่มวามเ็บพยายามสูลมหายใให้น้อยที่สุ ทุรั้ที่สูลมหายใเ้า มันเ็บปวนอยารีร้อเสียัระบายวามเ็บปว พอลืมาอีรั้เรือนผมสีม่วยาว็ยับเ้ามาใล้ ปลายผมเส้นบาลอเลียอยู่้าแ้ม
ลิ่นวันที่อบอวลภายในโพรมูพลันหายไป แทนที่้วยลิ่นหอมเย้ายวนาผมอู่รี
แมพูยี่ห้ออะไร...หอมเป็นบ้า
ผมพยายามสูม แ่็สำลัลิ่มเลือออมาระเ็นโนใบหน้าที่เลื่อนมาอยู่ในระับสายา วาู่สวยหรี่าล ลิ้นยาวแลบออเลียเลือที่เลอะอยู่บนใบหน้า
ไม่สิ...
.....
...
่อให้หลับาและลืมใหม่็ยัเห็นลิ้นยาวผิปิยาวเลยปลายาอยู่ี
เี๋ยวนะ!!
นี่มันผมหลอนไปเอใ่มั้ย
แน่นอน
หลอนไปเอแน่ๆ
เฮือ!!!!
แ่่อนที่ะไ้ิฟุ้่านไปมาว่านี้ ฝ่ามือเนียนนุ่ม็ผลัหัวให้หันไปอีทา
้นอที่อ่อนไหวเป็นพิเศษในอนนี้ รับรู้ถึลมหายใอุ่นร้อนที่เป่าร
และ...
ึ!!!!
เี้ยวแหลมมทั้สอ็เาะผ่านผิวหนัและปล่อยอเหลวบาอย่าเ้าสู่ร่าายนบาเ็บ
เี๋ยวนะ...
เี๋ยวิ...
เี๋ยวๆๆๆๆๆ!!!!!
ือพีู่่รีที่เารพรับ
พี่้อพาผมไปส่ที่โรพยาล่อนไม่ใ่เหรอ
ทำไมลายเป็นว่าำลััอผมแทนละ!
เสียรีร้อรอบ้านยััอยู่ แ่ไม่มีใรมาับผมับู่รีบับแยเลยสัน
มันแปลมาเินไปแล้วนะเว้ย นี่พวุไม่เห็นู่รีำลัทำร้ายผมอยู่รึไ
เมื่อเี้ยวแหลมมผละออา้นอ อเหลวสีม่ว็หลั่ออาปาแผล ประสาทารรับรู้ล้ายถูปิผนึ วามเ็บปว่อนหน้านี้่อยๆ เบาบาล และลายเป็นไม่รู้สึอะไร พร้อมับอาารอ่อนเพลีย เปลือาหนัอึ้ ผมพยายามฝืนึสิไม่ให้หลับ ถลึามวิ้วใสู่่รีบับอันับหนึ่
ใบหน้าอมันยัเรียบเย แ่มุมปายับยสูึ้น
"หึ"
เสียหัวเราะัาลำอ
และเฝ้ามอ่อไป ไม่ละสายา
"อะ...ไอ...ส...สา!!"
ในที่สุผม็พ่ายแพ้่อวาม่ว เปล่เสียสุท้ายออมาอย่าไม่ยินยอมและโหยหวน่อนสิะับวูบล พร้อมรอยยิ้มอู่รีบับที่ฝัราลึลในใ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น