กรงราคีซาตาน(จางเหว่ย)

“เมื่อครู่นี้ ..”ลิลลดาน้ำตาไหลเพราะความน้อยใจที่จุกแน่น “คุณเรียกชื่อมี่มี่”

                ชื่อนั้น ทำให้คุณชายแห่งตระกูลจางแน่นิ่ง หยุดชะงักนิ้วที่กำลังเล่นเปียโน

                ปลายนิ้วของลิลลดาเคลื่อนไปยังรอยสักของเขา แล้วหยุดตรงตัวอักษรภาษาจีน

                “นี่ชื่อของเธอใช่ไหม”ลิลลดาถาม “ตัวอักษรนี้อ่านว่า มี่มี่ ใช่ไหม”

                “ ..”เขาไม่ตอบ

                “ฉันขอร้อง ..”เธอพยายามรวบรวมความกล้าที่จะพูดออกไป “เวลาที่เรามีเซ็กส์กัน คุณต้องเรียกชื่อฉัน”

                “แล้วถ้าผมไม่เรียกชื่อคุณล่ะ”

                “คุณก็ห้ามเรียกชื่อผู้หญิงคนอื่น เพราะฉันไม่ใช่ตัวแทนของใคร”

                “ผมเป็นเจ้านายของคุณ ทุกอย่างมันอยู่ที่ผมกำหนด ..ไม่ใช่คุณ”

                เมื่อได้ยินอย่างนั้น ลิลลดาก็ค่อยๆ คลายมือที่โอบกอดเขา เพราะรู้สึกถึงกำแพงน้ำแข็งที่เขาสร้างไว้ และเธอก็ไม่สามารถผ่านมันไปได้ 

                ลิลลดาหันหลังไห้ แล้วเดินจากไปทั้งน้ำตา