rainy drops

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

 
 
   "เราไปด้วยกันไม่ได้" เสียงหวานใสของหญิงสาวเครือเล็กน้อยอย่างน่าสงสาร แต่คำทีเอื้อนเอ่ยออกมากลับทำให้ฝ่ายที่รับฟังน่าสงสารยิ่งกว่า

    ดวงตาที่สะท้อนร่างบางตรงหน้าและเรือนผมสีดำติดจะชื้น ๆ เพราะวิ่งฝ่าฝนมาเพื่อฟังคำที่ย้ำนักย้ำหนาจากปากฝ่ายหญิง

    ในใจที่เคยอบอุ่น ชาวาบเหลือแต่ความเย็นเยือก นัยน์ตาสีดำที่สะท้อนความเจ็บเมื่อครู่ ถูกถมทับด้วยความเย็นชาราวกับกำแพงอิฐสองชั้น

    โทรศัพท์ตามผมมาเพื่อบอกลา..

            ...ถ้าแบบนั้นเรียกผมมาทำไม

                ปล่อยให้ฉันตาบอดต่อไปไม่ดีกว่าเหรอ

    "ขอ....โท.."

    "คุณเรียกผมมาเพราะเรื่องนี้งั้นเหรอ"

    "เอ๋"

    ผมรู้สึกร้อนผ่าวที่ขอบตา ไม่รู้เหมือนกันว่าจะกลั้นได้อีกนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าจะถมความเจ็บด้วยความเย็นชาได้อีกถึงสามนาทีรึเปล่า

    "ผมรู้แล้ว จะบอกว่าผมดีเกินไปล่ะสิ"

    "อ....อืม" เธอพยักหน้าเบา ๆ ให้ผม พร้อมกับบีบน้ำตา "ฉันขอโทษนะ"

    "ช่างมันเถอะ ให้มันแล้วกันไป ถือว่าคุณเป็นก้อนหินก้อนหนึ่งในชีวิตของผมละกัน"

    เธอเงยหน้าขึ้นมาอย่างตกใจกับคำพูดของผม

    เอาสิ

    ตบหน้าผมแรง ๆ

    เผื่อผมจะได้เลิกคิดถึงคุณได้

    เผื่อผมจะเลิกรักคุณได้

    เผื่อผมจะ...

    เผี๊ยะ!!!

    "ผู้ชายเฮงซวย!!!"

    ผมรู้สึกเจ็บแปลบที่แก้มซ้าย แรงเธอไม่เยอะเท่าไหร่ แต่รองเท้าที่เธอถอดขึ้นมาด้วยนี้สิ.....ส้นตึกเชียวนะนั่น

    เธอวิ่งออกไปท่ามกลางเม็ดฝนที่เริ่มจางหายไปช้า ๆ เหมือนกับว่าเธอเอาฝนแห่งละครฉากเศร้านี้ออกไป

    ผมยังรู้สึกปวดแก้มนิดหน่อย และรู้สึกว่าจะมีโคลนลื่น ๆ ติดอยู่บนหน้าผมซะด้วยสิ

    เอาวะ

    ถือเป็นค่าโง่ละกัน



    ตั้งแต่วันนั้นมาผมมันจะลูบแก้มซ้ายจนเป็นนิสัย ตอนนั้นผมอยู่ม.3 ตอนนี้ก็ผ่านมาปีหนึ่งแล้ว

    ผมกำลังยืนดูผลสอบด้วยความตื่นเต้น สมุดพกที่ถือในมือค่อย ๆ กางออกด้วยมืออันสั่นเทาของผม ในใจก็พร่ำคำเดิม ๆ ที่ขอให้มันเป็นจริง

    ขอให้ได้เกรด 4 สาธุ!!

    ผ่าง!!!

    "เอื้อก" เสียงกลืนน้ำลายดังข้าง ๆ ตัวผม ผมหันไปมองเจ้าเพื่อนซี้ที่ยืนอยู่ไม่ห่างในมือถือสุมดพก ตาสีน้ำตาลอ่อนที่ติดจะแดง ๆ หน่อยไหวเบา ๆ ก่อนที่ร่างนั้นจะพุ่งมาที่ผม ว๊ากกกกกก อย่าทำหน้าน่ากลัวแบบนั้นสิT[]T

    "อ๊ากกกกกกกกกกกกก ไอ้เมษ ฉันได้เกรด 0 อีกแล้วเฟ้ย รักษาสถิติเกรด0 สองปีซ้อนได้แล้ว ฮิ้ววว~~ ^o^"

    เอิ้ก!!!O_+

    ผมมองมันอย่างเหลือเชื่อภายใต้เรือนผมรองทรงสีดำน้ำตาลไหม้ และหนังศีรษะบาง ๆ นั่น ผมคาดว่ามันคงจะเป็นขี้เลื่อย!!

    ตอนนี้ตาของผมคงจะเหมือนไข่ห่านชุบแป้งทอดO.,O;;;

    "ไอ้พุท ฉันว่าแกไปขอซ่อมกับอาจารย์น่าจะดีกว่านะ"

    ผมพูดด้วยความหวังดี แต่เจ้าพุทกลับถลึงตามองผมด้วยท่าทางอึ้ง ๆ

    "เฮ้ย อุตส่าห์รักษาสถิติได้จะให้มันล่มได้ไง-*-"

    ดูมันสิ พูดด้วยสีหน้าจริงจังเชียว

    "เดี๋ยวก็ซ้ำชั้นหรอก"
 
    "ซ้ำชั้นอาร๊ายย" พุทร้องเสียงยานคางแล้วตบบ่าผม "ถ้าซ้ำก็ซ้ำตั้งแต่ปีที่แล้วแล้ว ......อีกอย่างฉัน"

    "เหอ?" ผมจ้องหน้าพุทพลางรอคำพูดต่อไปของมัน แต่มันกลับส่ายหน้าแล้วเอามือออกจากบ่าผม

    "ช่างมันเถอะ เอ้อ แล้วเกรดนายอ่ะ ดูยัง"

    คำพูดของพุททำให้ผมนึกขึ้นมาได้ ผมรีบเปิดสมุดพกดู

    1!!!

     ไม่ใช่ที่หนึ่งนะ=[]=

    เกรดอ่ะ เกรด1

    "กร๊าก~~~ เพื่อนเลิฟ แกก็ไม่ดีไปกว่าฉันเท่าไหร่หรอกว่ะ เอิ้ก ๆ " พุทหัวเราะปากกว้างอย่างน่าเกลียด <ผมว่ามันเหมือนปากฮิปโปเลย=..+>

    "ไม่ดีกว่าอะไร ตั้งเกรดหนึ่ง ชิ!!" ผมพูดใส่หน้าพุทแล้วรีบยัดสมุดพกลงกระเป๋า ก่อนจะลากเพื่อนออกไปจากโรงเรียน

    "แล้วนายจะซ่อมป่ะ"

    "ซ่อมสิ"

    "น่าเบื่อ"

    "น่าเบื่ออะไร"

    "ก็ต้องไปนั่งทำตากลม ตากลมอยู่ในห้องคนเดียวตอนเลิกเรียน มันมีความสุขนักรึไง ทำไมไม่ตั้งใจให้มันมากกว่านี้หึ!? เฮ้อ ฉันล่ะซึ้งใจแทนพ่อแม่นายจริง ๆ =w="

    เหอะ!!! ตัวเองก็ไม่ต่างกันหรอก พูดไม่ส่องกระจ...

    "ว๊ากกกกกก"

    โครม เอี๊ยด~~

    ผมสะดุด

    ไม่ใช่สะดุดรักใครที่ไหน

    สะดุดทางเท้าหน้าร้านไก่ปิ้งหน้าโรงเรียน=..= ซื่งเกือบจะกลายเป็นกิจวัตรประจำวันซะแล้ว

    ดีนะที่เจ้าพุทมันยื่นมือมารับตัวผม ไม่งั้นหน้าผมคงลงไปแทนที่ไก่ปิ้ง ไก่ย่าง และไก่ตุ๋นยาจีนในร้าน=_+;;;

    "ขอบใจว่ะ+ +;;"

    "ไม่ต้องขอบใจ แค่แกเลี้ยงไก่ฉันซักมื้อ ฉันจะซาบซึ้งซึมซับพระคุณแกอย่างเต็มที่ ^^" มันพูดพลางยิ้มแฉ่งอย่างทะเล้น ผมที่กำลังมึนเลยเปลี่ยนมาขึงตาใส่มันแทน

    "เงินจะขึ้นรถเมล์กลับบ้านมีรึเปล่ายังไม่รู้เลย=*="

    "นั่นก็อีกเรื่อง"

    เอ้า เอาสิ ดูมันพูดเข้า เหอะ ๆ =_,= มีเพื่อนดีก็อย่างนี้แหละท่านผู้อ่านน!!!

    "อุบ๊ะ แล้วแกจะกินไก่ไปทำไม ตัวเองก็เปิดร้านข้าวมันไก่อยู่ไม่ใช่รึ!!! ไม่เบื่อรึไง"

    "อ่าว รึแกจะเลี้ยงหูฉลามฉันล่ะ"

    เจี๊ยก!!!=[]=;;; ดูมัน

    "เอ้อ ว่าแต่แกได้ข่าวรึเปล่าวะเมษ เรื่องที่จะมีเด็กญี่ปุ่นมาเรียนกับเรา 3 ปี"

    "เหอ? จั๊กแหละ อย่ามาขี้จุ๊ อย่างโรงเรียนเราไอ้งั่งที่ไหนมันจะมา ขนาดเด็กนักเรียนตัวเองยังทำให้เกรดพ้น 1กับ0 ไม่ได้ แล้วจะเอาเด็กญี่ปุ่นมาเรียน อย่ามาแหลเลยไอ้เพื่อนเกลอ"

    "จริง ๆ !!! รู้สึกจะเป็นนักเรียนชายจากโตเกียว เห็นว่าจะมาเรียนกับเราพรุ่งนี้เลย"

    แล้วแกจะให้เป็นนักเรียนหญิงรึไง โรงเรียนเรามันชายล้วนนะ = =^^

    "เออ เรื่องพรุ่งนี้ก็ส่วนพรุ่งนี้ วันนี้กลับบ้านอ่านหนังสือเตรียมสอบซ่อม"

    "สอบซ่อม =_,= ...เฮ้อ สงสารพ่อแม่นาย ที่มีลูกชายไม่เอาไหนอย่างนายจัง"

    ฉันเกรด1 แกเกรด0 นะเว้ย>[]< ยังจะมาพูด

ัto be con.
+$+$+$+$+$+$+$+
ช่วยกันเม้นด้วยนะ ^ ^