คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro
ผมมาร์ค ต้วน หนึ่งในปีศาจที่ขึ้นชื่อว่ามีพลังแข็งแกร่งที่สุดในหมู่ปีศาจ ตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่ในห้องของ ปาร์ค จินยอง หรือที่รู้จักกกันในนาม ลุงผัก หัวหน้าปีศาจ และมีคนขาสั้นอีกคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆผมคือ หวัง แจ็คสัน เพื่อนสนิทของผมเป็นหนึ่งในปีศาจที่ขึ้นชื่อว่ามีพลังแข็งแกร่งที่สุดเหมือนกัน
“มาร์ค แจ็คสัน พวกนายรู้ใช่มั้ยว่าปีศาจอย่างพวกเรามีชีวิตเป็นอมตะ ไม่มีวันตาย แต่ฉันได้รู้มาว่ามีมนุษย์คนหนึ่ง ซึ่งมีพลังเหนือมนุษย์สามารถฆ่าพวกเราได้ แต่ตอนนี้มนุษย์คนนั้นยังไม่รู้ว่าตัวเองมีพลังเหนือมนุษย์ ฉันจะให้พวกนายไปที่โลกมนุษย์และปลอมตัวเป็นมนุษย์ เมื่อเจอแบมแบมเมื่อไหร่ให้เข้าไปตีสนิทแล้วฆ่าทิ้งเลย” คนที่อายุมากกว่ายืนหันหลังพูด ส่วนมือกดรีโมทเปิดโปรเจคเตอร์ฉายใบหน้าของเด็กหนุ่มที่มีรอยยิ้มที่สดใสที่ใครๆเห็นก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มตาม ยกเว้น มาร์ค ต้วน ที่เอาแต่ยืนจ้องรูปที่ฉายอยู่ด้วยแววตาที่นิ่งผิดกับแจ็คสันที่ยืนอมยิ้มเพราะเห็นรอยยิ้มนั่น
“แบมแบม กันต์พิมุกต์ เน็ตไอดอลที่กำลังดังอยู่ในตอนนี้ นิสัยร่าเริง เข้ากับคนง่าย ไม่ยากที่พวกนายจะตีสนิทเข้าไปแล้วฆ่าทิ้ง” คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหัวหน้าหันหน้ามาหาเด็กหนุ่มทั้งสองแล้วเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง
“งานนี้ผมขอไม่ทำได้มั้ยครับ ผมคงฆ่าแบมแบมไม่ลง ให้มาร์คทำแทนผมเถอะครับหรือไม่ก็วอนพิล..” ร่างหนาที่ยืนอยู่ข้างๆมาร์คพูดขึ้นมา ในหมู่ปีศาจผู้ที่ขึ้นชื่อว่าพลังแข็งแกร่งที่สุดมีทั้งหมด 5 ตนนั่นก็คือ มาร์ค แจ็คสัน วอนพิล ฮยองวอน และ วอนโฮ แต่พลังของทั้ง 5 ตนนี้ก็ไม่อาจเทียบเท่าพลังของปาร์ค จินยอง ที่เป็นหัวหน้าปีศาจได้
“งานนี้ฉันอยากให้พวกนายทำ เพราะเป็นงานที่ใหญ่และสำคัญมาก ถ้าเกิดไม่สำเร็จพวกเราทั้งหมดอาจต้องตาย ฉันขอให้พวกนายทำเพราะฉันไว้ใจพวกนาย ถ้าพวกนายทำสำเร็จฉันจะตอบแทนพวกนายอย่างดี โอเคมั้ย?”
“โอเคครับ ผมขอรับทำงานนี้” มาร์คพูดขึ้นมา ดวงตาคมจ้องมองไปแต่รูปบนจอโปรเจคเตอร์
“แล้วแจ็คสันล่ะ?”
“อะ..โอเคครับ” แจ็คสันพยักหน้ารัวๆ
“แบมแบมเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมชื่อดังในโซล ฉันจะส่งพวกนายไปเรียนในโรงเรียนนั้น
เป็นรุ่นพี่ของแบมแบมปีนึง ส่วนที่อยู่ฉันเตรียมไว้ให้แล้ว”
“เป็นไงบ้างวะมาร์ค เจอยัง?”
“ยังไม่เจอเลยว่ะ” ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วที่มาร์คและแจ็คสันได้เข้ามาอยู่ในโรงเรียนเดียวกับแบมแบมแต่ก็ไม่มีใครเจอแบมแบม
“งั้นกูไปก่อนนะจะไปเต๊าะน้องยองแจ” แจ็คสันพูดแล้วเดินไปจากมาร์คทันที
มาร์คเดินตรงไปยังตึกเรียนที่เขาต้องเรียนตอนเช้า
‘ผลั่ก’
“โอ้ะ ขอโทษนะครับ” ใบหน้าหวานที่ก้มมองแต่โทรศัพท์เงยหน้าขึ้นมามองคนตัวสูงด้านหน้าพร้อมก้มหัวลงนิดๆแล้วฉีกยิ้มหวาน มาร์คยืนนิ่ง ดวงตาคมจ้องไปที่คนตรงหน้า
“เฮ้ พี่ โย่วๆ ทำไมนิ่งงี้อะ เป็นไรป่าวพี่” ร่างบางกระโดดไปมาอยู่ด้านหน้าของมาร์ค
“อะ..เอ่อ ไม่เป็นไร” แล้วทำไมเสียงต้องสั่นด้วยวะมาร์ค ผมรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันที นี่สินะแบมแบม ก็น่ารักดีนะ น่ารักกว่าในรูปเยอะเลย :)
#ฟิคปศม
ความคิดเห็น