คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Loveless' ตอนที่ 2
Loveless'
สามวันต่อมา~ สนามแข่งรถ-
"ออกจากโรงบาลปุ๊บ ก็จะซ่าเลยหรอมึงไอ้ไค"
"ไม่ได้หรอก เดี๋ยวรถกูเหงา" หลังออกจากโรงพยาบาลได้วันเดียว ไคก็รีบขับรถตรงมายังสนามแข่งรถ มันเป็นสิ่งที่เขาและเพื่อนของเขา ชานยอล' ทำด้วยกันเวลาว่าง นั่นคือการแข่งรถ...
ทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ตระกูลของเขาทั้งคู่ทำธุรกิจร่วมกันมาเป็นเวลานาน ธุรกิจนี้เป็นสิ่งที่สืบทอดมาตั้งแต่รุ่นคุณปู่ของเขาทั้งคู่ นั่นก็คือ ธุรกิจอะไหล่ยนต์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ในนามของ PK group' ซึ่งย่อมาจากนามสกุลของทั้งสองตระกูล คือตระกูลปาร์คและตระกูลคิม พวกเขาสามารถหาของได้ทุกอย่างจากทั่วทุกสารทิศ และนั่นรวมถึงของเถื่อนด้วย เมื่อถึงเวลา หน้าที่สืบทอดมรดกตระกูลก็จะเป็นของเขาทั้งคู่ แต่ตอนนี้ หน้าที่ของพวกเขาทั้งคู่คือจัดการและดูแลสินค้าเถื่อน ทั้งนำเข้าและส่งออก แน่นอนว่าครึ่งนึงของมาเฟีย และธุรกิจเถื่อนครึ่งประเทศ อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาทั้งคู่...
"แล้วไหนตอนแรกมึงจะไปดูของกับป๊ามึงที่อเมริกาไง" ชานยอลพูดกับไค ถึงสิ่งที่เขาจะทำก่อนหน้านี้
"รถคว่ำก่อนไงสัส ป๊ากูดูของเรียบร้อยล่ะ" ไคพูดพลางยื่นมือไปหยิบกล่องเหล็กที่ข้างในนั้นบรรจุแท่งกลมๆสีขาวมาคาบไว้ที่ปากก่อนจะจุดไฟแช็กที่ปลายและพ่นควันออกมา...
"เออมึง...กูรู้ล่ะนะว่า รถที่มึงเสียหลักชนอ่ะ เขาเป็นใคร" ชานยอลพูดจบก็ส่งกระดาษสีขาวแผ่นหนึ่งให้ไค ในกระดาษใบนั้นคือ ชื่อและที่อยู่ของคนที่เขาขับรถชนและพลิกคว่ำ
"โอ เซฮุน..." ไคอ่านชื่อของเขาออกมา
"กูมีรูปนะ ดูป่ะ?" ชานยอลพูดพลางกดโทรศัพท์เพื่อหารูปของเซฮุน ก่อนจะยื่นให้ไคดู
"ผู้ชายหรอวะ?..." ไคขมวดคิ้วทั้งสองข้างของเขา
"เออดิ ตอนกูหาประวัติให้มึงล่ะเห็นรูปนะไอ้สัส!!! แข็งเลย..." ชานยอลพูดยังไม่ทันจบไคก็ด่าขึ้นมา
"แข็งพ่อง!!!...เหี้ยชานนนน"
"ไม่แข็งได้ไงสัส!!! กว่าจะเจอบ้านกูต้องอยู่ท่ามกลางหิมะตั้ง 10 ชั่วโมง"
"อ่าว...มึงไปบ้านเขามาล่ะหรอ" ไคถามกลบเกลื่อนสิ่งที่เขากำลังคิดเมื่อสักครู่
"ล่ะมึงคิดว่ากูแข็งไรสัส ทะลึ่งนะมึงอ่ะ 5555555555" ชานยอลเดาออกว่าเพื่อนเขากำลังคิดอะไรอยู่ ไคได้แต่ก้มหน้าและทิ้งบุหรี่ในมือลงพื้นก่อนจะใช้เท้าเหยียบมัน
"เออแล้วมึงรู้ป่ะ คนที่เปิดประตูออกมาเป็นใคร..." ชานยอลพูดจบก็หันไปมองหน้าไคแล้วแสยะยิ้มที่มุมปาก
"ใคร...?" ไคหันไปมองหน้าชานยอลเพื่อรอคำตอบ ชานยอลยื่นหน้าเขามาใกล้ๆไค ก่อนจะขยับปากพูดชื่ออหนึ่งออกมา...
"...ไอ้เทา" ทั้งคู่ยืนมองหน้ากันเงียบนิ่งสักพัก ก่อนที่ไคจะหยิบโทรศัพท์ชานยอลขึ้นมาเพื่อดูรูปของเซฮุนอีกครั้ง...
"...กูต้องไปเยี่ยมเขาซะหน่อยหวะ" ไคพูดจบก็หันไปมองหน้าชานยอล ชานยอลหยิบบุหรี่ของตัวเองขึ้นมาจุดสูบก่อนจะยักคิ้วให้ไค
หลักจากเซฮุนออกจากโรงพยาบาลเขาก็กลับมาพักที่คอนโดของเขา โดยมีเทามาอยู่เป็นเพื่อนสักพัก
จนกว่าเขาจะหายดี
"เทา...มึงไม่ต้องอยู่นี่ก็ได้นะเว้ย กูอยู่ได้" เซฮุนเกรงใจเทาที่ต้องทิ้งงานมาอยู่เป็นเพื่อนเขา
"กูไม่ได้มีงานไรต้องทำไรซะหน่อย มึงห่วงตัวเองก่อนเหอะ" เทาพยายามบอกเซฮุนว่าไม่ต้องเป็นห่วงเขา
"แล้วงานที่บริษัทมึงอ่ะ พ่อ มึงจะไม่ว่าหรอวะ"
"เฮียกูกลับไปดูแล้วไง ไปกับ...พี่ลู่มึงอ่ะแหละ" เทากำลังกังวลกับสิ่งที่เขากำลังบอกกับเซฮุน
"กูพูดตรงๆเลยนะมึง กูไม่รู้จักเฮียมึง หรือพี่ลู่แฟนกูเหี้ยไรนั่นอ่ะ" เซฮุนไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับคริสหรือลู่หานแฟนเก่าของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว เขาลืมมันไปหมดแล้ว หรืออาจจะเป็นเพราะ...สัญญา
ก๊อกๆๆ ก๊อกๆ~ เสียงเคาะประตูห้องของเซฮุนดังขึ้น
"ใครมาหามึงที่นี่วะ มึงนัดเพื่อนคนไหนไว้หรอ" เทาถามอย่างสงสัย เซฮุนไม่ค่อยพาเพื่อนมาที่ห้องเพราะส่วนใหญ่เขาอยู่กับลู่หานตลอด ที่นี่จึงค่อนข้างส่วนตัวสำหรับเขา
"กูไม่ได้นัดใคร..." เซฮุนและเทามองหน้ากัน ก่อนที่เทาจะเดินไปที่หน้าประตู
แอ๊ดดดด ดด~ เทาเปิดประตูห้องออก และคนที่เขาเจออยู่หน้าห้องคือ...
"...ไอ้ชาน!!" เทาตกใจที่ทำไมชานยอลถึงมาอยู่ที่นี่
"...มึง!!" ชานยอลเองก็ตกใจเช่นกันที่เจอเทาที่นี่
"มึง...มีธุระอะไร" เทาแสดงท่าทางไม่ต้อนรับชานยอล
"ไม่ได้มีธุระกับมึงก็แล้วกัน..." ชานยอลพูดพร้อมกับจ้องหน้าอย่างหาเรื่อง
"ไอ้เทา...ใครมาวะ" เซฮุนเดินมาที่หน้าประตู และเจอชานยอลยืนอยู่
"มาหาใครครับ?" เซฮุนถามชานยอล เทาขมวดคิ้วมองหน้าชานยอล
"อ่าวนี่มึงไม่ได้รู้จักมันหรอวะ" เทาหันไปถามเซฮุน
"เปล่า...กูไม่รู้จัก" เซฮุนพูดกับเทาจบก็หันไปมองหน้าชานยอลอย่างงงๆ
"เดี๋ยวเราก็ได้รู้จักกันครับ...โอ เซฮุน.." ชานยอลยิ้มให้เซฮุน
"...ที่นี่ไม่มีใครอยากรู้จักมึง!!" เทาพูดจบก็ปิดประตูใส่หน้าชานยอล
"...เฮอะ!! เดี๋ยวมึงก็รู้...ไอ้เทา..." ชานยอลยกยิ้มขึ้นที่มุมปากและเดินออกมาจากคอนโด...
"ไอ้ฮุน!!...ทำไมไอ้เชี่ยนั้นถึงมาที่นี่" อยู่ๆเทาก็โมโหขึ้นมา
"กูจะไปรู้ได้ไง กูไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ" เซฮุนหันไปตอบเทา
"แล้วมึงไปทำอะไรมารึเปล่า...มึงยุ่งอะไรกับของเถื่อนมั้ย?" เทาดูลนลาน และพยายามหาเหตุผลที่ทำให้ชานยอลมาอยู่ที่นี่
"...อะไรของมึงวะเทา กูเปิดร้านกาแฟนะเว้ย กูจะเอาของเถื่อนมาทำเค้กรึไงวะ เชี่ยนี่!!" เซฮุนไม่เข้าใจว่าเพื่อนเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร
"...มึงไม่รู้จักแก๊งมาเฟีย PK จริงหรอวะ?" เทาหันไปถามเซฮุน
"กูจะไปรู้จักได้ไง กูไม่ได้เป็นมาเฟียเหมือนบ้านมึงนะ"
"...แล้วไอ้เหี้ยชานมาทำไรที่นี่วะ?" เขาพึมพำเบาๆ
"แล้วไอ้ PK นี่มันคือไร" เซฮุนอดสงสัยไม่ได้
"ก็...ไม่มีไรหรอก มึงไม่รู้จักก็ดีแล้ว" เทาตอบให้เซฮุนสบายใจขึ้น แต่จริงๆแล้ว
เขากำลังรู้สึกว่าบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น...
...............................................
_________________________________________________
_________________________________________________
_________________________________________________
Talk. ติดตามด้วยนะค้าบบบ
ความคิดเห็น