คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [ขอบคุณที่รักกัน] :: chapter one
Chapter 1
ขอบคุณที่รักกัน
[17/10/13]
ผู้คนมากมายกำลังเดินอยู่บนห้างสรรพสินค้าแห่งใหม่ใจกลางเมือง รวมไปถึงนักเรียนชายสองคนที่กำลังเดินซื้อของอยู่ด้วย เขาสองคนดูมีออร่าเจิกจรัสมาก ผู้คนที่เดินอยู่แถวนั้นถึงกับต้องหันมามอง คงจะไม่แปลกหรอก ก้สองคนนั้น่ะเป็นถึงคนดังโรงเรียนชายล้วนที่อยู่ตรงข้ามกับห้างสรรพสินค้าแห่งนี้นี่เอง
"กีกวัง ไปดูเสื้อร้านนั้นเถอะ ฉันกำลังอยากได้เสื้อตัวใหม่เลย~" เสียงใสของเด็กหนุ่มคนนึงพูดขึ้น ทั้งน้ำเสียงและท่าทางคงไม่ต้องบอกก้รู้ว่าเค้าน่ะเป็นลูกคนรวยตระกูลดัง
"นี่โยซอบ เสื้อผ้านายก้เต็มตู้ไปหมด จะซื้อไปอีกทำไมให้รกบ้านฮะ" เด็กหนุ่มอีกคนพูดขึ้น เค้าสองคนถกเถียงเรื่องนี้อยู่เป็นประจำ ก้คุณหนูเจ้าของเสียงใสคนนั้น่ะ บ้าแบรนด์เนมอย่างกับอะไรดี
"ทำไมล่ะ ก้ตัวที่มีอยู่ใส่จนเบื่อแล้วนี่ -w-" กีกวังมองโยซอบอย่าเอือมๆ แต่ก้ไม่เคยจะขัดเพื่อนคนนี้เลยสักครั้ง
กีกวังกับโยซอบเดินเข้ามาในร้านเสื้อผ้าร้านหนึ่ง ในร้านเต็มไปด้วยเสื้อผ้าคอเล็คชั่นหน้าร้อนเต็มไปหมด โยซอบเดินดิ่งไปที่ราวแขวนเสื้อเชิ้ตด้านในสุดที่มีแต่เสื้อเชิ้ตสีแบ๊วๆตามสไตร์ลของเขา หมอนั่นดูมีความสุขกับการเลือกซื้อเสื้อผ้าแบบสุดๆ ส่วนกีกวังก้เดินไปรอบๆร้าน มองดูเสิ้อผ้าไปเรื่อยเปื่อย เขาน่ะไม่อยากจะซื้อเสื้อผ้าใหม่สักเท่าไหร่
ระหว่างที่รอโยซอบเลือกเสื้อผ้า กีกวังก้มองออกไปข้างนอกร้าน ติดกับร้านเสื้อผ้าเป็นโรงหนังของห้าง ผู้คนข้างนอกเต็มไปหมด บ้างคนก้มาเป็นคู่ ยิ่งมองก้ยิ่งทำให้นึกถึงเรื่องเก่าๆของเขากับผู้ชายคนหนึ่ง...
ลีมินฮยอก แฟนเก่าของกีกวังที่เพิ่งเลิกกันไปไม่ถึงทิตย์ เขาทั้งดูแล เอาใจใส่ ไปรับไปส่งกีกวังตลอด แต่พักหลังมานี้เค้าไม่ค่อยมีเวลาให้ มินฮยอกอยู่ม.6แล้ว เค้าก้ต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัย เค้าไม่เคยมีเวลาให้กีกวังเลย ขนาดมารับไปส่งโรงเรียนก้ยังไม่ได้ กีกวังชอบคนที่ดูแลเอาใจใส่ แต่ในเมื่อมินฮยอกไม่มีเวลาให้ เขาก้เลยบอกเลิกไปทั้งๆที่ยังมีมินฮยอกอยู่เต็มหัวใจ
"กีกวัง เหม่ออะไรน่ะ" โยซอบที่มายืนอยู่ข้างๆตั้งแต่เมื่อไหร่ก้ไม่รู้ มองตามสายตาของกีกวังออกไปข้างนอก
"นานอยากดูหนังหรอกีกวัง?"
"ป่าวหรอก ฉันแค่กำลังคิดถึง..." กีกวังตอบกลับโยซอบแต่ก้ยังไม่ละสายตาจากเหล่าผู้คนข้างนอกร้าน
"มินฮยอกฮยอง?" โยซอบพูดชื่อคนที่กีกวังกำลังนึกถึง จนทำให้เขาต้องหันกลับมามองหน้าโยซอบที่กำลังยืนกอดอกมองหน้าเขาอยู่
"อือ.. รู้ดีจังนะ" โยซอบไม่ได้ตอบกลับอะไร แต่กลับเดินย้อนกลับไปที่เคาท์เตอร์แคชเชียร์เพื่อคิดเงิน สักพักนึงก้เดินกลับมา
"ไปเถอะ กลับบ้านกันเถอะนะ นายไม่มีเค้า แต่นายยังมียางโยซอบคนนี้นะกีกวัง^^" กีกวังหันไปมองเพื่อนรักที่กำลังยิ้มหวานให้ กีกวังรู้สึกโชคดีที่มีโยซอบเป็นเพื่อน ตั้งแต่อนุบาลจนถึงม.ปลาย ก้มีแต่โยซอบคนเดียวเนี่ยแหละที่ไม่เคยทิ้งเขาไปไหน
"เลิกนึกถึงเค้า แล้วลองมองหาคนใหม่ที่ดีกว่านี้ดีกว่านะ" โยซอบเดินลากกีกวังออกมาจากร้าน
ปั้กกกก
"โอ้ยยย" โยซอบลากกีกวังออกมาจากร้านโดยที่ไม่ได้มองซ้ายมองขวา จนทำให้กีกวังเดินชนกับใครก้ไม่รู้ที่กำลังเดินผ่านร้านพอดี
"เป็นอะไรมั้ยครับ" ชายร่างสูงตรงหน้าพูดขึ้น พลางยื่นมือมาเพื่อช่วยพยุงกีกวังให้ลุกขึ้น
"ขอบคุณนะครับ แต่ผมไม่ได้เป็นอะไรมาก" กีกวังยื่นมือไปจับมือของคนตรงหน้าเพื่อผยุงตัวเองให้ลุกขึ้น
"ขอโทษนะครับ ผมเองที่ไม่ทันมอง" พูดจบก้เงยหน้ามองผู้ชายตรงหน้าชัดๆ
กึก!! โอ้พระเจ้า แน่ใจว่านี่คือคนธรรมดา เทพบุตรชัดๆเลยย ดวงตาที่ฆ่ากันได้ทั้งเป็น ใบหน้าหล่อเข้ารูปจนไม่อยากจะห้ามใจให้หลงรักได้ นี่มันอะไรกัน คนๆนี้คือใคร หล่อเป็นบ้าา o//o
"กีกวังๆ!"
"หะๆๆ" โยซอบเรียกสติกีกวังให้คืนมา
"นายจ้องเค้านานเกินไปแล้วนะ" โยซอบกระซิบกับกีกวังที่กำลังเผลอมองผู้ชายตรงหน้าไม่ละสายตา
"เอ่ออ ขอโทษอีกทีนะครับ ผมไม่ทันมอง" กีกวังขอโทษคนตรงหน้าเป็นรอบที่สองแก้เก้อที่ไปมองหน้าเขานานขนาดนั้น
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ว่าแต่ พวกน้องใช่นักเรียนม.5มัธยมโซลหรือเปล่าครับ พี่ว่าพี่เคยเห็นหน้าพวกน้องนะ" ผู้ชายตรงหน้าพูดขึ้น มองอีกทีชุดยูนิฟอร์มที่เขาใส่ก้เป็นแบบเดียวกับที่กีกวังและโยซอบใส่เป๊ะๆ
"เอ่อใช่ครับ ผมโยซอบ ส่วนนี่กีกวังครับ อยู่ม.5" โยซอบแนะนำตัวให้รู้จัก คงเพราะเห็นว่าอยู่โรงเรียนเดียวกัน
"ใช่จริงๆด้วย ยางโยซอบ ลีกีกวัง ที่ใครๆเค้าพูดถึง"
"เห๋?" ทั้งกีกวังและโยซอบทำหน้าสงสัยกับคำพูดของรุ่นพี่ตรงหน้า ทำไมถึงได้รู้จักเขาทั้งสองด้วย
"หมายความว่าไงหรอครับ ที่คนอื่นเค้าพูดถึงกันเนี่ย?" กีกวังเอ่ยถามพี่หน้าหล่อตรงหน้าด้วยความสงสัย
"นี่พวกน้องไม่รู้ตัวเลยหรอ ว่าใครๆในโรงเรียนเค้าก้พูดถึงน้องกันทั้งนั้น โยซอบผู้น่ารัก กับกีกวังขาแดนซ์น่ะ นายสองคนดังมากเลยนะ" รุ่นพี่หน้าหล่อพูดปนขำ
"จริงหรอครับ ฮ่าๆ ^^" เขาทั้งสองยิ้มให้รุ่นพี่แบบงงๆ ก้นะ เขาสองคนไม่ค่อยสนใจคนในโรงเรียนสักเท่าไหร่ เพื่อนก้มีสนิทแค่ไม่กี่คน เลยไมค่อยสนใจคนอื่นว่ามองเขาสองคนยังไง
"พี่ชื่อ ยุนดูจุน อยู่ม.6น่ะ เพิ่งย้ายมาใหม่" รุ่นพี่ตรงหน้าแนะนำตัวให้รู้จักบ้าง
"ถึงว่าสิ่ ผมสองคนถึงไม่เคยเห็นพี่เลย ที่แท้พี่ก้เพิ่งย้ายมาใหม่นี่เอง ยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่ดูจุน^^" โยซอบพูดโต้ตอบกับพี่ดูจุนอย่างเป็นมิตร
"เอ่อ ว่าแต่ พี่ดูจุนอยู่ห้องไหนหรอครับ?" กีกวังถามขึ้นบ้าง
"พี่อยู่คลาส B ครับ"
"อ่ออ พี่ดูจุนอยู่ห้องเดียวกับนายจุนหัวหยองปากแย่นั่นหรอฮะ" โยซอบพูดเสียงหงุดหงิดขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าพี่ดูจุนอยู่คลาสB
"ฮ่าาาๆ ๆ นายจุนอะไรของโยซอบเนี่ย ใช่ยงจุนฮยองหรือเปล่า?"
"ใช่ฮะ หมอนั่นน่ะนิสัยแย่มากเลยนะ พี่ดูจุนอย่าไปยุ่งนะฮะ" โยซอบพูดถึง ยงจุนฮยอง นักเรียนหัวไม้ประจำโรงเรียนที่กำลังจีบโยซอบอยู่
"ช้าไปแล้วล่ะโยซอบ ยงจุนฮยองน่ะ เป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของพี่เลยนะ 5555" พี่ดูจุนพูดปนขำเสียงดัง
"ห๋าาาาา??!!" ทั้งกีกวังและโยซอบงงกันเป็นไก่ตาแตกกับคำพูดของพี่ดูจุน
เป็นไปได้ยังไง คนที่ทั้งเท่ มาดนิ่ง ดูมีภูมิเป็นลูกคนรวยขนาดนี้ จะไปคบคนเถื่อนอย่างยงจุนฮยองได้ยังไง - -
"ตกใจขนาดนั้นเลยหรอ? ฮ่าๆ พี่กับจุนฮยองน่ะสนิทกันมากเลยนะ" ดูจุนยังยืนยันความสัมพันธ์ระหว่างเขากับจุนฮยอง
"ไม่จริงอ่ะ พี่ดูจุนอย่าแกล้งผมเลยฮะ อย่างพี่ดูจุนไม่มีทางจะไปยุ่งกับ.."
"ยุ่งกับใครหรอครับ น้องโยซอบ" ยังไม่ทันที่โยซอบจะพูดจบ ก้มีใครบางคนเดินมาจากข้างหลังของเขาสองคนและพูดแทรกขึ้นมา
"บ้าจริง! นายจุนหยอง!!" โยซอบตกใจจนหน้าเหวอที่เห็น ยงจุนฮยอง
"พี่ชื่อยงจุนฮยองครับน้องโยซอบ ^^" จุนฮยองหยอดยิ้มหวานใส่โยซอบ ยิ้มหวานของจุนฮยองไม่ว่าใครก้คงละลายไปแล้ว แต่ผิดกับโยซอบที่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยสักนิด
โยซอบไม่ชอบหน้าจุนฮยองสักเท่าไหร่ ปกติกับคนที่เข้ามาจีบโยซอบ เขาก้จะคุยด้วยบ้าง แต่กับจุนฮยอง โยซอบไม่คิดแม้แต่อยากจะมองหน้า เพราะถ้าขืนเข้าใกล้จุนฮยองเขาอาจจะไม่ปลอดภัยก้ได้ ใครๆก้บอกว่าจุนฮยองน่ะ เป็นนักเลงที่ไม่เคยกลัวใคร แหงล่ะก้พ่อของจุนฮยองเป็นถึงมาเฟียใหญ่ในย่านนี้
"นี่พี่ ไปไกลๆเลยไป อย่ามายุ่งกับผม" โยซอบยังไม่เลิกหงุดหงิดใส่พี่จุนฮยอง คู่นี่เจอกันทีไร ทะเลาะกันทุกที กีกวังมองสองคนนั้นทะเลาะกันจนเป็นเรื่องปกติ แต่ผิดกับดูจุนที่ทำหน้างงสุดๆ คงเพราะไม่เคยเห็นสองคนนี้อยู่ด้วยกันมาก่อน
"คงจะไม่ได้นะครับน้องโยซอบ ตัวพี่ก้ต้องอยู่ใกล้ๆหัวใจพี่สิ่ครับ~~" จุนฮยองหยอดมุกเสี่ยวใส่โยซอบ จนเจ้าตัวยังต้องหันหนี
"ไปเถอะกีกวัง อยู่แถวนี้แล้วหงุดหงิดเป็นบ้า" โยซอบหันหลังแล้วลากกีกวังเดินออกไปทันที
"เดี๋ยวก่อนครับ" ดูจุนเดินตามกีกวังกับโยซอบมา ทิ้งให้จุนฮยองยืนล้วงกระเป๋าอยู่คนเดียว
"มีอะไรหรือเปล่าครับพี่ดูจุน" กีกวังหยุดรอดูจุน ส่วนโยซอบกลัวจุนฮยองจะเดินตามมาเลยเดินหนีไปทางอีกแล้ว
"น้องกีกวังครับ จะว่าอะไรมั้ยถ้าพี่จะขอไอดีไลน์น้องกีกวัง" ดูจุนพูดยิ้มๆใส่กีกวัง โดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าไอ้ที่เขาพูดออกมามันทำให้กีกวังคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
"เอ่อ... ได้สิ่ครับ" ดูจุนยื่นโทรศัพท์ให้ทันทีที่กีกวังเขาพูดจบ
"นี่ฮะ^^" กีกวังกดโทรศัพท์ของดูจุนอยู่สักพักก้ยื่นกลับคืนเจ้าของ
"ไว้คืนนี้พี่จะทักไปนะครับ"
"ครับพี่ดูจุน^^" กีกวังยิ้มเขินๆมองดูจุนที่กำลังเดินกลับไปหาจุนฮยอง
"นี่โยซอบ เดินไม่รอเลยนะ" กีกวังเดินตามโยซอบที่เดินหนีมาจนทัน
"ขืนฉันยืนรอนาย ไอ้จุนฮยองบ้านั่นก้เดินมายิงมุกเสี่ยวน่าอ้วกใส่ฉันอีกรอบน่ะสิ่ โอ้ยหงุดหงิดเป็นบ้า ทำไมต้องมาเจอไอ้บ้านั่นด้วยนะ แล้วไหนจะพี่ดูจุนของแกอีก นี่!ฝากไปบอกพี่ดูจุนด้วยนะว่าให้เลิกคบไอ้บ้าจุนหัวหยองนั่นซะ! ถ้าไม่อยากหมดอนาคต เหอะ" โยซอบร่ายยาวเป็นชุดโดยไม่หยุดพักหายใจเลยแม้แต่นิดเดียว
"นี่ นายเลิกหงุดหงิดได้แล้ว รู้มั้ยเมื่อกี้พี่ดูจุนเรียกฉันทำไม-//////-" กีกวังพูดแบบเขินๆจนตัวบิดเป็นเกลียว
"ทำไมหรอๆๆๆ" โยซอบกลับมาสู่อารมณ์เดิม หันหน้ามาถามเพื่อนรักด้วยความอยากรู้
"พี่เค้าขอไลน์ฉันแหละ-////////-"
“จริงอ้า > < บ้าจริง นี้แค่เจอกันครั้งแรกนะกีกวัง ฉันว่าพี่ดูจุนต้องชอบนายแน่ๆเลย~” โยซอบได้ฟังเรื่องที่กีกวังเล่าก้พลอยเขินไปด้วย เด็กหนุ่มทั้งสองเดินคุยกันสนุกสนานไปเรื่อยเปื่อยจนถึงเวลาจะต้องกลับบ้าน
“ไว้เจอกันพรุ่งนี้เช้านะโยซอบ^^”
“อื้ออ ^^ บ๊ายบายน้ากีกวัง ไว้คุยกันในไลน์” ล่ำลากันจบโยซอบก้เดินขึ้นรถที่ป๊าส่งมารับ ส่วนกีกวังก้เดินไปรอรถที่ป้ายรถเมล์ล
ตึ้ง ตึ้ง
“โยซอบสิ่นะ ทักมาเร็วจริงๆ ฮ่าๆ” เด็กหนุ่มพูดกับตัวเองขณะที่นั่งรอรถเมล์
ถึงบ้านหรือยังครับ^^
“พี่ดูจุน!!” ทันทีที่เห็นว่าใครทักมา กีกวังถึงกับตกใจจนแทบทำโทรศัพท์ร่วงจากมือ
Gikwang: กำลังจะกลับเลยครับ เพิ่งแยกกับโยซอบเมื่อกี้นี้เอง ^^
Yoon Du Jun: กลับบ้านดีๆนะครับน้องกีกวัง ดูแลตัวเองด้วยนะครับ
Gikwang: ครับพี่ดูจุน ไว้ถึงบ้านแล้วผมจะทักไปนะครับ
Yoon Du Jun: พี่จะรอนะ ^^
“พี่ดูจุนนน อ๊ากกก น่ารักชะมัดเลย -////-“ กีกวังนั่งยิ้มอยู่คนเดียว ไม่กี่นาทีรถโดยสารที่ผ่านหน้าบ้านก้มาพอดี
ตึ้ง ตึ้ง
ถึงบ้านยังอ่ะ?
“โยซอบบ ต้องเล่าให้โยซอบฟังง > <” พอเห็นว่าคนที่ทักมาเป็นเพื่อนรักของเขา กีกวังก้รีบกดโทรศัพท์เล่าเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่กี่นาทีมานี้ให้โยซอบฟังทันที
Gikwang: อยู่บนรถเมล์ โยซอบบ รู้มั้ยเมื่อกี้เกิดไรขึ้น ><
Yys: อะไรๆๆ ใครจะปล้ำแกหรอ?
Gikwang: บ้าหน่า - - พี่ดูจุนทักมาต่างหากล่ะ
Gikwang: เขินอ่ะแก๊ > <
Yys: จริงดิ่ อ๊าาาาา เค้าทักมาว่าไรๆๆ
Gikwang: เค้าบอกให้ฉันกลับบ้านดีๆ -////-
Yys: เนี่ยยยยย สุภาพบุรุษอ้า ><
Gikwang: ฟินตัวจะแตกแล้วโยซอบ ฮรือออ T///T
Yys: อิจฉาเป็นบ้าเลย เมื่อไหร่ฉันจะมีแบบแกบ้างล่ะกีกวัง –w-
Gikwang: ยงจุนฮยองไงล่ะ555555
Yys: บ้า ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ นายพูดถึงนายนั่นทำไมเนี่ย หงุดหงิดชะมัด -0-
Gikwang: โอเคคค55555
พอคุยกับโยซอบเสร็จ รถเมล์ก้จอดที่ป้ายที่กีกวังจะลงพอดี กีกวังเดินลงจากรถเมล์มาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข ยิ่งนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเองก้ยิ่งมีความสุขเข้าไปใหญ่ เพิ่งจะรู้จักกันแท้ๆ แต่คนๆนี้กลับทำให้กีกวังยิ้มแก้มปริ
"กลับมาแล้วครับบบ ^^"
"ยิ้มมาเลยนะ มีอะไรหรือเปล่าลูก" แม่ของกีกวังทักทายลูกชายที่เดินเข้าบ้านมาด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม
"แค่มีความสุขนะครับแม่ ผมเข้าห้องก่อนนะ^^" พูดจบคนเป็นลูกชายก้เดินเข้าห้องมาทันที
"อ๊าาาาา >< ทำไงดีน้าาา เขินพี่ดูจุนอ่าาา" กีกวังพูดกับตัวเองอยู่บนเตียงพลางดิ้นไปดิ้นมาเพราะความเขิน
Gikwang:ผมถึงบ้านแล้วครับพี่ดูจุน^^
Yoon Du Jun: ถึงเร็วเหมือนกันนะ ทานอะไรหรือยังครับ?
Gikwang: เรียบร้อยตั้งแต่ที่ห้างแล้วครับ
Yoon Du Jun: น้องกีกวัง พี่มีอะไรจะถาม
Gikwang: ครับ?
Gikwang: มีอะไรหรอครับพี่ดูจุน
Yoon Du Jun: น้องกีกวัง...
Yoon Du Jun:.....................กำลังพิมพ์............................
Gikwang: ทำไมหรอครับ?
5 นาทีผ่านไป
Gikwang: พี่ดูจุนมีอะไรจะถามหรอครับ ลุ้นนะเนี่ย555
Yoon Du Jun: น้องกีกวังมีแฟนหรือยังครับ?
กรี๊ดดดดดดดดด อะไรๆๆ ถามแบบนี้กำลังจะจีบกันหรอพี่ดูจุ๊นนนน > // < ?
คนถูกถามดิ้นไปดิ้นมอยู่บนเตียง เพราะเขินกับคำถามของคนที่ถามมา ไม่ได้อยากจะคิดเข้าข้างตัวเอง
แต่ถ้าถามแบบน้ใครๆก้คิดกันทั้งนั้น แล้วจะไม่ให้เขาคิดได้ยังไง
Gikwang: ยังหรอกครับ อย่างผมไม่มีคนมาจีบหรอก555
Yoon Du Jun: หรอครับ น้องกีกวังออกจะน่ารักขนาดนี้ ไม่มีคนมาจีบจริงๆหรอครับ
Gikwang: จริงสิ่ครับ พี่ดูจุนถามทำไมหรอครับ?
Yoon Du Jun: ป่าวครับ ไม่มีอะไรหรอก555
Gikwang: จริงหรอครับ?
Yoon Du Jun: คิดเอาเองครับ55555
Yoon Du Jun: ดึกแล้ว ไปนอนเถอะครับ
Yoon Du Jun: ไว้เจอกันพรุ่งนี้
Gikwang: ครับ ฝันดีนะครับพี่ดูจุน^^
Yoon Du Jun: sent a sticker *Good Night*
กีกวังวางโทรศัพ์ไว้ที่หัวเตียง ตั้งแต่เข้าห้องมาเขายังไม่หยุดยิ้มเลย ยิ่งมาเจอดูจุนถามแบบนี้ก้ยิ่งคิดไปไกลใหญ่ ถ้าดูจุนชอบกีกวังขึ้นมาเหมือนกันก้คงดี ดูจุนอาจจะทำให้กีกวังลืมผู้ชายอย่างลีมินฮยอกไปเลยก้
ได้
นอนกลิ้งไปกลิ้งมาสักพักกีกวังก้เผลอหลับไป ทั้งๆที่ยังอยู่ในชุดนักเรียน คงเป็นเพราะจะเหนื่อยจากการ
ที่วันนี้ไปเที่ยวกับโยซอบมา ถึงอย่างนั้น เวลาหลับกีกวังยังนอนอมยิ้ม คงจะฝันถึงดูจุนไปแล้วแน่ๆ...
talk: เย่ๆ ตอนแรกมาแย้วววว ฟินกันมั้ยล่ะ55555555 ฝากเมนท์ฝากหวตกันด้วยน้าาาาา ติชมกันได้เต็มที่เล้ยยยย > < ไปแย้ววว ง่วงมาก5555
ปล. ตามไปด่าตามไปเมาส์ได้ที่ @Palaluemm_nirt นะคะ5555
ความคิดเห็น