คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แอบปลื้มรุ่นพี่
ตอนที่ 1
บ่อยครั้งที่ฉันจะนึกถึงความรักครั้งแรก ในชีวิตที่ผ่านมาเข้าปีที่ 33 ฉันนั่งดูโน่นนี่ในอินเตอร์เน็ต
เห็นข่าวดารา นักร้องทั่วไป เลื่อนดูไปเรื่อย ๆ ฉันสะดุดกับภาพผู้ชายคนหนึ่ง ใบหน้าคมเข้มของเขายังเหมือนเมื่อสิบกว่าปีก่อน
เขาทำให้ฉันนึกถึงเรื่องในอดีต อดีตที่เป็นรักครั้งแรกของฉัน
ความรักครั้งแรกของฉัน คือการแอบปลื้มรุ่นพี่
ใคร ๆ ก็ต้องมีแอบปลื้มรุ่นพี่สมัยยังเรียนอยู่ในโรงเรียนทั้งนั้น และฉันก็เป็นคนหนึ่งในหมู่ฝูงนักเรียนหญิงผมสั้นเท่าติ่งหู ที่แอบมองรุ่นพี่สุดหล่อผู้โด่งดังของโรงเรียน
พี่ดี ดีไปหมดทุกด้าน ทั้งสูง ทั้งหล่อ ทั้งร้องเพลง เล่นกีต้าร์เก่ง เขาโดดเด่นไปทุกอย่าง ดีไปทุกทาง ใครเห็นก็ต้องชื่นชม และเด็กหญิงที่เพิ่งย้ายมาจากโรงเรียนแม่ชีหญิงล้วนอย่างฉัน ก็หลงใหลได้ปลื้มพี่ดีเหมือนคนอื่น ๆ
แรก ๆ ก็เห็นพี่ดีตามถนนหนทางภายในโรงเรียน ตามงานประกวดร้องเพลงของโรงเรียนบ้าง เห็นเข้าบ่อย ๆ ก็คิดว่าผู้ชายคนนี้หล่อจัง แต่ก็อย่างที่รู้กันว่า ผู้ชายป๊อบปูล่าร์อย่างเขาย่อมมีผู้หญิงรุมล้อมมากมาย และผู้หญิงเรียบร้อย ใส่แว่น เอาแต่เรียนอย่างฉัน ก็ได้แต่แอบชอบโดยไม่บอกใคร
วันเวลาผ่านไป จนกระทั่งฉันขึ้นมัธยมปลาย ฉันได้อยู่ห้องม. 4/10 ส่วนพี่ดีอยู่ห้อง ม. 5/10 ตามประเพณีของโรงเรียนในตอนนั้น รุ่นพี่ม. 5 ที่อยู่ห้องเดียวกัน จะต้องมาหาน้องม. 4 นำรายชื่อของตัวเองทั้งห้องมาให้น้องจับฉลากเลือกพี่รหัส
เมื่อฉันรู้ว่าพี่ดีมาดูว่าใครจะจับฉลากได้ชื่อเขาถึงห้องเรียนของฉัน ฉันก็ตื่นเต้น ใจเต้นระรัว ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ช่วยให้ฉันโชคดีหยิบได้ชื่อพี่ดี
ฉันเป็นคนแรก ๆ ที่ต้องจับฉลาก เพราะเลขที่ห้องอยู่ต้น ๆ ราวกับปาฏิหาริย์ ฉันจับได้ชื่อของพี่ดี!
ในตอนนั้นฉันคิดว่า ฉันใช้โชคทั้งชีวิตไปกับการจับฉลากนี้แล้ว
“โชคดีมากเลย น้องได้พี่ดีเป็นรหัส!” รุ่นพี่ผู้หญิงต่างกรีดร้องว่าฉันโชคดี
ในตอนนั้นฉันได้แต่ทำท่าทางใสซื่อ ไม่รู้ว่าคนไหนคือพี่ดี แต่พอได้เห็นใบหน้าหล่อเข้ม ฉันก็เขิน ยิ้มเกร็ง
“น้องชื่อเล่นว่าอะไรเหรอ” พี่ดีเดินมาถามฉันถึงโต๊ะเรียน
“ชื่อนีค่ะ...”
“มาจากชะนีค่ะ” เพื่อนตัวแสบแย่งตอบ
“ไม่ใช่ค่ะ ชื่อมานีค่ะ” ฉันก้อมหน้าเขินอาย ไม่กล้าสบตากลมโตของพี่ดี ในระยะใกล้เขาหล่อกระชากวิญญาณจริง ๆ
“พี่ชื่อดีนะ พี่เรียกน้องว่าชะนีแล้วกัน จำง่ายดี” พี่ดียิ้มโปรยเสน่ห์ ทำฉันใจละลาย ยอมให้เขาเรียกว่าชะนีตามเพื่อน ๆ ในห้องไปอย่างง่ายดาย
หลังจากวันนั้น ฉันจำได้ว่าได้ขนมมาชิ้นหนึ่งจากพี่ดี เหมือนที่พี่รหัสทุกคนจะให้น้องรหัสตัวเอง ทว่าทุกอย่างก็ค่อย ๆ เงียบหายไป พี่ดีไม่ติดต่อมา เขาไม่ได้ใส่ใจอะไรน้องรหัสหน้าจืด ใส่แว่นหนาอย่างฉัน
ในตอนนั้นเราเรียนตึกเดียวกัน ฉันเห็นพี่ดีบ้างตามตึก ตามทางในโรงเรียน ตามร้านขนม และตามงานประกวดร้องเพลง พี่ดีโด่งดังขึ้นเรื่อย ๆ เขาร้องเพลงเพราะ และเล่นกีต้าร์เก่งมาก มีวงดนตรีที่ประกวดงานไหนก็ชนะตลอด จนนักเรียนคนอื่นในโรงเรียนเริ่มเซ็ง เพราะประกวดทีไรก็แพ้วงพี่ดีทุกที
ฉันมักจะเดินผ่านห้องเรียนของพี่ดี ทั้งที่ไม่มีความจำเป็นต้องผ่านชั้นนี้ แต่ในเมื่อฉันอยากให้มันเป็นทางผ่าน ใครจะทำไม
ทุกทีที่เดินผ่าน ก็จะแสร้งมองตรง ไม่มองเข้าไปในห้องของเขา เดินผ่านประตูแรกไปแล้วก็ใจเต้น แต่พอผ่านประตูที่สองฉันจะลอบมองเข้าไปในห้อง ซึ่งนักเรียนทุกคนจะหันหลังให้กับฉัน มองไปทางกระดาน ฉันก็จะได้โอกาสหาพี่ดี ฉันจำแม้กระทั่งผมด้านหลังของพี่ดีได้
และแน่นอนว่า ไม่มีใครรู้ว่าฉันแอบชอบพี่ดี แม้แต่เพื่อนสนิทที่มักจะไปไหนมาไหนกับฉันเป็นประจำ
ในตอนเย็น ฉันมักจะเล่นกีฬากับเพื่อน ๆ ก่อนกลับบ้าน ฉันเป็นสายกีฬา ไม่ใช่สายรักสวยรักงาม จากสนามบาสเก็ตบอล ฉันเห็นพี่ดีทุกเย็น เขาจะเดินตามผู้หญิงคนหนึ่งเสมอ ผู้หญิงผิวขาว ปากแดง ตัวเล็ก หน้าตาน่ารัก
“นั่นแฟนพี่ดี” เพื่อนคนหนึ่งของฉันชี้ให้ดู ก่อนจะเม้ามอยตามประสาคนโสดแล้วพาล “หน้าตาก็น่ารักไม่มาก ทำไมถึงชอบเล่นตัว งอนพี่ดีได้แทบทุกวันก็ไม่รู้”
ฉันเห็นแฟนพี่ดีเดินหน้างอนำไปก่อน พี่ดีเดินถือกระเป๋าตาม ทำท่าหงอย ๆ คงพยายามง้องอนแฟนอยู่
ตลอดทาง ฉันเห็นคนเดินผ่านทักทายพี่ดี พี่ดีก็ได้แต่ยกมือโบกให้ พยักหน้าให้ ยิ้มอ่อน ราวกับว่าต้องง้อแฟนก่อน ยังคุยด้วยไม่ได้
ในตอนนั้นฉันก็พอเข้าใจความรู้สึกของแฟนสาวของพี่ดี เธอคงระแวง และหึงหวงตลอดเวลา มีแฟนหล่อ เป็นคนดังขนาดนั้น ใคร ๆ ก็จับตามอง ทั้งยังมีสาว ๆ รุมล้อม คอยกรี๊ด เป็นแฟนคลับมากมาย
ฉันได้แต่มองกลับมาที่ตัวเอง ผู้หญิงจืดชืด หน้าตาธรรมดา ใส่แว่นหนาเตอะ ทาแต่แป้งเด็กอย่างฉัน คงไม่สามารถมีแฟนอย่างพี่ดีได้หรอก ก้มหน้าตั้งใจเรียนต่อไปดีกว่า
ฉันตั้งใจเรียน สอบได้ที่หนึ่ง เป็นหัวหน้าห้อง เป็นทุกอย่างที่เด็กเนิร์ดเอาแต่เรียนจะเป็น และแน่นอนว่าฉันยังคงไม่มีแฟน
……………………….
ความคิดเห็น