ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อาบน้ำกันเถอะ -.,-
5
5 นาทีต่อมา
กรี้ดๆๆๆ เกือบไม่เสร็จนะเนี้ย >’<แต่ด้วยความที่เป็นหญิงถึกเลยทนได้เหมือนสี four season สีทนได้คะ >o<
“ว่าไงใครอยากโดนบ้าง ฉันจะตรวจ” และฉันก็เดินสำรวจไปเรื่อยๆก็พบว่าสะอาดทั้งสองฝั่ง นึกว่าจะไม่เสร็จแล้วซะอีก
“อะ พวกนั้นมาพอดี” และก็ได้เวลาไปเตรียมตัวไปจัดที่นอน
“ไอ่แม >o< แกหายไปหนไหนมาวะ” ยัยมะลิที่หน้าตาเหงาหงอยเศร้าสร้อยพูดขึ้นพลางกอดฉันแน่น
“ฉัน....โดดกิจกรรม” เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันหนุ่มทั้งสองรั้งตัวไว้อยู่เลยแกล้ง(เเสร้ง)พูดขึ้นมา
“โอ้วๆๆๆ พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชมันเฉียบขาดมาก!!!! =[]= โอ้วๆๆๆจอร์จ แกทำอะไรแบบนี้ได้ด้วยเหรอวะ!” ไอ่มะลิพูดเสียงดังหาพี่เเกดิเอ๊อ - -'
“= = ก็โดดเรียนมาแล้วปีหนึ่งมันจะทำไมแค่โดดแค่ ชั่วโมงเศษๆ แค่นี้จิ๊บๆ O_< ”
“เออว่ะ =o= ว่าแต่แกจะนอนไหน” มะลิถาม
“นอนอยู่บนขื่อมั้ง =[]=”
“อะ เป็นจิ้งจกเรอะ!”
“ป่าว แต่ฉันเป็นตุ๊กแก”
“เฮ้ยยย มันใช่เวลามั้ย - - เวลานี้ควรไปจัดที่นอนเฟ้ย ไปๆ แกนอนไหนฉันนอนด้วย”
“แล้วบนโถส้วมหละ =o=”
“แกลงไปมุดท่อขี้ส่วนฉันนอนบนฝาชักโครก O_<”
“ยังจะทันมุข - -”
“ฮ่าๆๆๆๆ งั้นฉันเลือกที่นอนก็แล้วกันนะ ^__^V” พูดจบนางก็ลากฉันให้ไปหาที่นอนด้วยกัน
“......”
“ตรงนี้” ยัยมะลิพูดพร้อมกับชี้ที่ให้ดู เป็นจังหวะที่ฉันหันไปสบตากับเคนที่ยืนฝั่งตรงข้ามพอดี O_o ชิกหายเลี่ยว ไม่อาวๆๆๆๆๆ >o<
“กรี้ดๆๆๆๆ ฉันไม่เอานะเธอตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ >’<” ฉันกรี้ดๆเบาๆ (มีเบาๆด้วยนะ - - ) เมื่อเห็นในตาของมะลิเป็นประกาย O_o น่ากลัวชะมัด!
“เธอก็ดูออกนี่ O_< หึๆ เดี๋ยวก็รู้” พูดจบนางก็วางกระเป๋าไว้ที่พร้อมกับเอาอุปกรณ์การอาบน้ำออกมาจากกระเป๋า ดีที่ไม่เอาก๊อกมาให้รู้แล้วรู้รอด =[]=
“อ่าวๆๆๆ แล้วกระเป๋าฉันหละ”
“จะไปรู้เรอะ”
“พาไปหาที T^T”
“เออๆ”
“ขอบคุณ ^__^”
ห้องอาบน้ำ
และเพราะมัวแต่ไปตามหากระเป๋าสุดที่รักที่ถูกทิ้งให้อยู่ลำพังตั้งแต่ฐานที่หนึ่ง T^T เลยมาห้องน้ำช้า โอ้โหห้องมันเป็นห้องพิเศษกว้างสามารถนอนในนี้ได้แต่เพราะเป็นสระว่ายน้ำเก่า(เเต่สภาพใหม่มาก)เลยทำให้มีคนไปแหวกว่ายในสระมีฟองสบู่เต็มสระน้ำ โอ้วพระเจ้า O.,O นั่นนมรึแตงโม ซี้ดๆๆๆ ที่แท้ก็แช่ออนเซนแบบญี่ปุ่นแต่ติดตรงที่น้ำที่ว่าไม่ได้เป็นน้ำพุร้อนแต่เป็นน้ำนมกรองพิเศษที่ทำให้อุ่นผ่อนคลายแต่ต้องแช่เปล่าๆนี่สิ >o< เเต่เพื่อความปลอดภัยเลยนุ่งน้อยห่มน้อยเพื่อความมั่นคงของจิมิน้อยเเละตัวฉันเอง ฉันเลยต้องสละกางเกงลิงตัวน้อยสีฟ้าอ่อนที่ฉันรักเพื่อมาลงอ่างเชียวนะ T^T ฉันก็ไม่ได้อยากจะพูดอะไรหรอกนะแต่ขอวางไว้นี้แล้วกันสัมภาระหนะ >’<
พึบๆ
จุ๋มๆ
อ่าๆๆๆ สบายชะมัดฟองสบู่ที่หอมกลิ่นคาโมมายทำให้ผ่อนคลายแถมเป็นโล่กันบังให้ไม่เห็นอะไรในน้ำเพราะนอกจากจะเป็นน้ำอุ่นแล้วดันเป็นน้ำนมอีกด้วย ซึ่งตอนนี้ฉันกำลังจะนอนเอาแขนพาดที่ขอบสระ ดันตื่นเพราะยัยมะลิที่เมื่อกี้บอกจะไม่เล่นเพราะมันกลัวว่าคนอื่นจะเห็นจิมิน้อยของมัน (- -)แต่นี่อะไร =[]= ดันเอานมมากระแทกแขนฉัน นมเธอมันใหญ่ก็อย่าอวดมากนัก >o< สงสารคนที่มีน้อย(กว่าแตงโมนิดนึง)อย่างฉันหน่อย
พวั่ว O_o
กรี้ดๆๆๆๆๆ
โอ้วๆๆๆพระเจ้านี่เสียงเปรตขอส่วนบุญเรอะ >#_#<
เอ๊ะผู้ชายนี่เฮ้ยๆๆมาได้ไง O_o
(O.,O)(O..O)(O.,O)(O_O)(- ., -)( =.,= )
กรี้ดดดดด และเพราะทิศที่ฉันหันไปดันเป็นทิศที่ตรงกับประตูซะด้วย เพราะหวงตัวกลัวผู้หญิงเห็นเลยหันไปทางออกซะเลย(หวงหญิงเสร็จชายซะ) และเพราะประตูมันห่างกับฉันกับมะลิที่กำลังพาดแขนอยู่ขอบสระ แค่สามเมตร !!!!พระเจ้า!!!! พวกผู้ชายราวๆเจ็ดแปดและที่แน่ๆมีห้าหน่อพ่อขุนรามร่วมด้วย(ห้าหน่อที่ว่า คือ เจมส์ เคน สปาร์ค หักข้อ บอท)ถึงกับเลือดกำเดาพุ่งกระฉูด >.,< กรี้ดๆๆๆๆ
พุบ
ฉันโกยฟองมาปิดหน้าอกซะเลยก็สิ้นเรื่อง =o= กรี้ดดดด ดูสิน้ำลายนี่ยืดจะตกพื้นได้แล้ว >’< ลามกจกตูด(เลดดด)
“แฮะๆแฮ่ม! มาได้ไงไม่ทราบนี่ห้องน้ำหญิงนะยะ” ยัยมะลิแผดเสียงต่ำ
“ก็พวกฉันไม่รู้นี่กะจะมาเล่นน้ำที่นี่เป็นการส่วนตัวกับเพื่อนๆหนุ่มหล่อของฉันแต่ที่ไหนได้ดันมาเจอ.....โมจิ”
กรี้ดๆๆๆๆยังมีหน้ามาเหยียดหยามความเป็นกุลสตรี >'<หน่มหน๊ม ของฉันใหญ่กว่าโมจิอีกนะโว้ย >o< รับไม่ได้!!!!!
“พะ...พวกนายไสหัวไปเดี๋ยวนี้!!!!! นอกจากจะไม่เชยชมแล้วยังเหยียดหยามว่าหน่มหน๊มของพวกฉันขนาดเท่าโมจิอีกต่างหาก กรี้ดๆๆๆ แม่จะจับหักคอซะให้รู้แล้วรู้รอด” ยัยมะลิยังทนไม่ได้ =o= มุงเอ๊ยเล่นผิดคนแล้ว
“อะนี่ระดับฉันต้องเท่านี้ที่เหมาะสม” หนึ่งในนั้นพูดขึ้นพร้อมกับโยนรูปมาให้ แบบไหนกันที่ผู้ชายพูดว่าเหมาะสม
(O.,O)(>.,<)
โอโห้ๆๆๆๆ ฉันกับมะลิที่ดูก่อนคนอื่นถึงกับสำลักออกมาเลยทีเดียว รูปที่เห็นเป็นรูปผู้หญิงที่อยู่ในห้องนอนใส่กางเกงในสีแดงแสบตากับเสื้อเชิตสีขาวที่ไม่ได้ติดกระดุมเผยให้เห็นขนาดนมเท่ากับลูกบาสเลยที่เดียว!ชิใหญ่กว่าฉันแค่นิดเดียวเนี้ยนะ -.,- หาว่าของฉันเท่าโมจิชิชะ
“ทีนี้ก็อย่าแหกปากให้มากรู้เอาไว้พวกเธอมันไม่ได้อยู่ในสต็อก อีกอย่างในเมื่อมาถึงแล้วฉันก็ขอลงสระเลยแล้วกัน -.,-” หนึ่งในนั้นพูดพร้อมกับตั้งท่าจะกระโดดแต่ถูกหักข้อดึงคอเสื้อไว้
“ใจเย็น -.,- ให้ฉันก่อนแล้วกัน” หักข้อพูด
“อย่าคิดเลยนะเว้ยๆๆๆๆ ฉันต้องลงก่อน” เจมส์
“ฉันต่างหากๆๆๆ” สปาร์ค
ฟอดแฝดฟอดแฟด
“เฮ้อๆๆ” และเพราะพวกที่เหลือต่างพากันแย่งว่าใครจะลงก่อน เคนก็ถึงกับรำคาญเลยถอดเสื้อออก O.,O
เผยให้เห็นซิกแพกเล็กน้อยตัดกับผิวขาวๆ ชวนมอง พร้อมกับถอดกางเกงออก O.,O
>’<
อ่อ ยังเหลือบอกเชอร์ -.,- ฉันก็ลุ้นอยู่ อะเด่ออออดเห็นเลย(เห็นอะไรไม่ทราบ - -)
“เฮ้ยๆๆๆ ไอ้เคนฉวยโอกาส” หนึ่งในนั้นตระโกนขึ้นพร้อมกับขบวนรวมใจกับจับเคนไว้แน่นและพวกที่จะฉวยโอกาสคนอื่นๆก็ถูกจับไว้อีกทีเพราะกลัวจะได้ดีกว่า
“โอ๊ยๆๆๆ เจ็บพอเลยคอฉันแดงเถือกเพราะเสื้อเสียดสีคอฉันเจ็บหมดแล้ว” หักข้อพูด
“ไม่ต้องมาพูดแกมันขี้ฉวยโอกาส” อากิ หล่ออะเเก >'<
“เฮ้ยๆๆไอ้เซ้งจะลงแล้ว” สปาร์คพูดกลัวว่าเซ้งจะโดดก่อน
“ให้มันลงไปเลย!!!!” แล้วอากิก็ถีบคนที่ชื่อเซ้งลงสระเลยถึงกับกระเด็นมาข้างฉัน ดีที่หลบทันแต่....ยัยมะลิหลบไม่ทัน ทำให้มะลิกับเซ้งหายลงไปในน้ำพร้อมกัน O_o และในเวลาต่อมาก็โผล่มาโดยยัยมะลิผลักเซ็งอย่างรังเกรียจ (T_T เห็นใจ)จนเซไปเกาะหลังเชอร์รี่ที่กำลังนอนอย่างไม่ทุกร้อน เคนที่เห็นเหตุการณ์ถึงกับกระโดดข้ามฝากมาผลักเซ้งออกจากเชอร์รี่
T^T โหดร้ายๆๆๆ ทำกับฉันได้ดูดู๊ดู ดูเคนทำ T.T
“เฮ้ยๆๆๆมันลงไปแล้วอย่ามัวแต่ทะเลาะกัน รีบโดดเลยเหอะ” และไอ้หน้าหล่อก็พูดขึ้นพร้อมกับแก้เสื้อผ้ากระโดดน้ำดัง ตู้ม! พวกอื่นๆก็กระโดดตามมา เป็นดอกไม้ไฟ - - และหนึ่งในนั้นก็คือ...บอท ยิ้มทำไม เอ๊ะ กรี้ดๆๆๆ จะ กระโดดมาทางนี้แล้วๆๆ >o< ทำไงดี เหวอ O_o ซ้ายก็เจมส์อีกเอาไงดีวะ ซ้ายขวา จะหลบยังไง กรี้ดๆๆๆๆ >o<
ตู้มๆๆๆ
กรี้ดๆๆๆ ทั้งสองคนโดดข้ามหัวฉันเฉียดนิดเดียวดีนะที่โยกตัวหลบไปด้านหน้าแต่ เหวอมีอีกเหรอ O_o
ตู้ม
ครั้งนี้ฉันหลบไม่ทันเลยโดนดันลงมาในน้ำอือหือๆๆๆ หายใจไม่ออก เฮ้ยๆๆ จะทำอะไรหนะ O_o กรี้ดๆๆๆ จะจับต้นขาฉันทำไมไอ้โรคจิต >_< เหวอ >'< อย่าขึ้นไปสูงสิวะ กรี้ดๆๆๆ
พลั่ก
แม้แต่อยู่ในน้ำยังได้ยินเสียงชกกันด้วยขอบคุณบุคคลที่สามที่เข้ามาขัดจัดหวะไคลเเมกของไอ้หื่นกามปริศนาที่ฉันยังไม่ทราบว่าเป็นใครรู้เเค่ว่ามันเกือบจะจับจิมิน้อยของฉันเเต่ทำไมมากดตัวฉันลงน้ำอีกเนี้ยหายใจไม่ออก T_T
พลั่ก
ยังชกกันอยู่ T^T ชกอะชกได้ชกกันให้ตายไปเเปดด้านก็ไม่ว่าเเต่ฉันขออย่างเดียวเฮอะ T.T.....ปล่อยฉันไปได้มั้ยไม่ไหวแล้ว!!!!!!! หาย...ใจ...ไม่...ออก แอ๊ก
บุ๋งๆๆๆๆๆ
“เฮ้ยๆๆๆๆ ”
.....เเละทุกอย่างก็ดับมืดได้ยินเพียงเสียงที่เรียกฉันอยู่ไกลๆ ว่า 'เเม..'เเล้วฉากที่เห็นต่อมาคือ ทุ่งหญ้ามีผู้หญิงวัยสาวที่สวยมากใส่ชุดเดรสสีชมพูอ่อนกับหมวกฟางที่พริ้วไหวไปตามลมกำลังยิ้มให้ฉันอยู่......ดวงตาสีน้ำตาลเเดงผมหยักเป็นลอนสีดำสนิท ปากบางเล็กเเต่อวบอิ่ม....น่าตาคล้ายฉันมากเลยเหมือนกับว่ากำลังส่องกระจกอนาคตยังไงยังงั้น เเต่มันกลับทำให้ฉันเดาได้เลยว่าคนที่อยู่ข้างหน้าฉันคือ เเม่ ใช่ฉันตายเเล้ว เเละกำลังจะไปอยู่กับเเม่ที่สวรรค์ '^__^' เเม่ยิ้มให้ฉัน.....
'^ ^ 'เเม่ยิ้มให้ฉันอีกครั้ง.....ฉันสัมผัสได้ว่าเป็นเเม่ฉันจริงๆ เเม่กำลังเรียกฉัน สายตาของเเม่ช่างเศร้าถึงเเม้ว่าใบหน้าที่เเสนงดงามกำลังยิ้มอยู่....เเต่สายตาเธอกลับเศร้ายิ่งนัก....ฮึกๆ ฮื่อๆๆๆ น้ำตาที่รินไหลอาบเเก้มปราบปลื้มเเละเศร้าที่ได้พบกับคนเป็นเเม่พลางยิ้มพร้อมน้ำตาให้กลับคนที่เป็นเเม่พร้อมเอ่ยกับบุคคลที่อยู่อีกฝ้าก....
'ฉันกำลังจะไปหานะคะเเม่ ^ ^ เเม่จะได้ไม่เหงาฉันจะไปอยู่เป็นเพื่อนเเม่เอง' พูดจบเธอก็เดินไปหาเเม่ของเธอเเต่เพียงเเค่ก้าวเดียว.....บุคคลคนนั้นกลับหันหลังให้เธอ...เธอไม่เข้าใจเเละพยายามวิ่งตามเเต่เหมือนกับว่ายิ่งตามยิ่งไกล....
'หยุดก่อนเเม่!!!!'
' ^ ^' ทำไมเหมือนวิ่งตามก็เหมือนยิ่งไกล....ทำไม ตัวเธอกำลังจะหายไป....
'เเม่คะ!!!!!!!!!!!!!!!' เพียงเเค่เสี่ยววินาทีที่เธอไล่ตามหาเเม่ เธอก็ถูกดูดกลับไปสู่ความมืดอีกครั้งเเละ
....เเป๊ก
“อื้อ....เเม่คะ!!!!O_O”
“ฟื้นแล้วเหรอ - -” ที่อื่อไม่ใช่อะไรแต่ฉันโดนจูบอะดิ >’<
แป๊ะๆ
เจ็บๆๆๆ T^Tมาตีหน้าฉันทำไม เอ๊ะ เคนนี่ O_o ฉันตาไม่ฝาดใช่มั้ยเขาจูบฉัน >///<
" O///O นะ...นายจูบฉันเหรอเคน!!!!"
“เฮ้! อย่าเข้าใจผิด ฉันแค่ผายปอดให้เธอ เธอจมน้ำหนะ” อ่อ.....เสียดาย T^T คิดว่าจูบฉันเสียอีก
“กรี้ดๆๆๆๆ แล้วมีใครเห็นอะไรฉันมั้ย”
“มะ...ไม่มี มีแค่ผายปอดมะลิเป็นคนอุ้มเธอขึ้น ( -///-)" เขาพูดพร้อมกับหันไปอีกทาง
“แล้วมะลิหละ ”
“ไปหายาดม”
“ขอบใจนะ”
“เรื่องอะไร”
“ก็นายช่วยฉันนี่ ^\\\^”
“เหอะๆ ( -///-)”
“แมๆๆๆ ฉันมาแล้ว” ยัยมะลิที่วิ่งด้วยความเร็วสูงมาถึงก็ปล่อยโฮออกมา - - ฉันยังไม่ตายนะ
“เฮ้แกไปไหนมา” ฉันถามมะลิเพื่อความเเน่ใจว่าจะไม่ไปหาเรื่องใคร
“ฉันไปอัดคนที่ทำแกจมน้ำ” - - สิ่งที่คิดมันตรงเด๊ะเลย
“เคน...อ่าว หายไปไหนแล้ว ” ฉันพูด
“เมื่อกี้แหละ” มะลิ
“เขาบอกฉันว่าเธอไปหายาดม - -”
“อ่อ ก็ไม่รู้สิ”
“นี่เล่ามาเลยนะตอนที่ฉันหมดสติหนะ” ฉันโวยวาย
“ก็....ตอนที่ไอ่เด็กหลงตัวเองกับอากิชกกันฉันก็หาแกไม่เจอและพวกนั้นก็ร้องขึ้นเมื่อเห็นฟองอากาศหายไปฉันก็เลยชกพวกนั้นไปคนละดอก แล้วก็บอกให้ทุกคนออกไปให้หมด หลังจากนั้นฉันก็อุ้มแกขึ้นไปข้างบนแล้วก็เช็ดตัวใส่เสื้อผ้าให้เเกแล้วก็อุ้มเเกมาที่ห้องพยาบาล เคนที่เริ่มเเรกทำเป็นไม่สนใจเเต่พอฉันไปเอาเรื่องพวกที่ทำเเกจมน้ำหมอนั้นก็มาหาเธอเมื่อกี้เเหละนี่รู้มั้ยเธอมั้ยเธอสลบไปสามชั่วโมงเเล้วนะดีที่คุณครูอนุญาตให้ฉันมาดูเเลเเก ฉันเฝ้าเเล้ว เฝ้าอีกเเกก็ไม่ฟื้น ฉันคิดว่าเเกจะตายเเล้วซะอีก T^T คิดเเล้วเศร้า”
“อ่อออ ค่อยยังชั่ว - - ว่าเเต่ เเล้วไอ่หน้าหล่อมาเยี่ยมฉันมั้ย”
" ไม่"
"โหดร้ายๆๆๆ ทำฉันเกือบตายเเต่ไม่มาเยี่ยมเนี้ยนะ T^T"
"ฉันไม่มีทางให้พวกมันมาเยี่ยมต่างหาก - - อีกอย่าง....ฉันซัดซะน้วมมันจะมาได้ไง" ยัยมะลิพูดพร้อมหักมือ - - ฉันกลัวเเทนสองคนนั้นจริงๆ T.T
"เเกนี่ก็"
“ไปได้แล้ว”
“ไปไหน”
“ไปกินข้าว”
และหลังจากหอบสังขารมายังห้องโถงแล้วฉันกับมะลิก็ไปรับข้าวกล่องมากินที่ใต้ต้นไม้ใหญ่หลังห้องโถงซึ่งข้าวของฉันเป็นข้าวผัดกระเพราไก่ไข่ดาว ส่วนของยัยมะลิเป็นข้าวผัดกุ้ง(กุ้งมีสามตัว - -)ฉันกับมะลินั่งกินข้าวไปพลางคุยกันไปแต่สิ่งที่ไม่คาดคิดคือ.....
“นั่งด้วย” บอทกับหักข้อนั่นเอง
“ที่มีตั้งเยอะตั้งแยะไม่ไปนั่งวะ” ยัยมะลิแผดเสียงออกมาเมื่อสองหนุ่มยังหน้าด้านมานั่ง - -
“ก็ฉันอยากนั่งนี้นี่หว่า”
“ก็ใครอนุญาตวะ”
“ยัยนี่” และบอทก็นิ้วมาทางฉัน -o- อะระ
“ฉันป่าวๆๆ”
“ชั่งเหอะพวกฉันกินใกล้หมดแล้วหละ” ยัยมะลิพูดขึ้นพลางรีบยัดข้าวผัดที่ยังกองอยู่ในจานอย่างรีบไปขี้ =[]=
“กินช้าๆ เดี๋ยวติดคอ”
“ไม่หรอก ...แคกๆ” ว่าแล้วไง - - ติดคอตายเลยเหอะเเก พูดเเล้วเถียง ชิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น