ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    you'er my first love รักเเรกรักสุดท้ายของฉันคือเธอ

    ลำดับตอนที่ #4 : เคลมไม่ค้ำต้องทำใจ 2

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ย. 57


    4
    พึบๆ 
    เอ๊ะใครลูบหลังฉันหนะ.....เคนนี่ O_o อร๊ากๆๆๆ เขิล >’<
    “นี่ดูทำหน้าเข้าคิดว่าฉันเป็นใครกัน” เอ๊ะแต่เสียงไม่เหมือนเคนเลย แต่เป็น.....บอท เฮ้ยๆๆๆๆ ฉันปวดหัวจนตาลายมองบอทเป็นเคนเหรอวะเนี้ย T^T อุตส่าห์ดีใจที่แท้แค่ภาพลวงตา อะเด่อออ 
    “อ่าๆๆๆ ก็ไม่คิดว่าจะเป็นนายนี่ แล้วมาลูบหลังให้ฉันทำไม - - ใครใช้” ฉันพูดพร้อมกับปัดมือเขาออกจากหลังฉัน
    “นี่....”
    “อะไร”
    “ออฟเธอได้มั้ยเท่าไหร” เขาถามบางอย่างขึ้นพร้อมกับล็อกตัวฉันไว้กับมุมเสา O_O เขาถามว่าอะไรนะฉันฟังไม่ถนัดแล้วเขาจะทำอะไรฉัน >’<(เขิลเพื่อ?)
    “นายว่าไงนะ”
    “ก็....”เขาโน้มตัวหน้าลงมาพร้อมกับเอามือมาประครองหน้าฉันไว้แล้วก็...
    พลั่ก
    กรี้ดๆๆๆ บอทโดนบุคคลปริศนาชกเข้าที่หน้าจนเซล้มลงไปกองกับพื้นเพื่อทดสอบความแข็งแรงระหว่าหนังหน้ากับปูน T^T และนอนแน่นิ่งไม่ไหวติงต่อไป ตายยังวะ T_Tหน้าหล่อๆ ไปแล้ว ควับ มีคนมาช่วยฉัน >’< แต่ว่าเป็นใครกัน O_o เหวอ ไอ่หน้าหล่อนี่
    “อุตส่าห์กำจัดไปหนึ่งยังมีอีกเหรอวะ - - เม่งเชี่ยจริงๆเลย เป็นปลาที่ก้างเยอะชะมัด พี่สาวไม่เป็นไรใช่มั้ย” เอ๊ะ อะไรนะกำจัดไปหนึ่งหมายความว่าไง O_o
    “นะ...นายหมายความว่าไงที่ว่ากำจัดไปหนึ่งหนะแล้วอะไรที่บอกว่าเป็นปลาก้างเยอะอะไรกัน” ฉันถามพร้อมกับจ้องลึกเข้าไปในตาคู่สวยของคนที่ชื่อว่า ‘สปาร์ค’ เพื่อหาคำตอบ แต่คำตอบที่ได้มากลับเป็น...ร้อยยิ้ม
     ยิ้มเพื่อ? - -
    “พี่สาวไม่ต้องรู้หรอกครับ ถึงวันนั้นพี่ก็จะรู้เอง ^__^” พูดเหมือนรอคอยรอบเดือนยังไงยังงั้น - - ยิ้มของเขามันไม่มีความหมาย เอะอะ อะไรก็ยิ้มแทนคำตอบใบหน้าที่คมเฉียบแหลมดูมีความทะเล้นกับทรงผมที่ซอยไว้รากไทรยาวจนมัดได้สีผมสีแพรททินั่มบรอนยิ่งทำให้อยากรู้ว่าทำไมถึงได้หล่อจนหน้าหมั่นไส้ขนาดนี้ - -  ดวงตาที่สื่อความหมายไฉไล สีฟ้าเหยี้ยวม้า น่าหมั่นไส้เข้าไปใหญ่ กับริมฝีปากที่มองยังไงก็ไม่น่าจะเป็นคนไทยล้วนถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่ต่างชาติแท้ๆ
    “พี่สาวมองแบบนั้นทำอย่างกับว่าจะกินผมเข้าไปทั้งตัวอย่างนั้นแหละ ^__^” เขาพูดพร้อมกับเกาคอแก้เขิล
    มันดูดีสุดๆเลยท่านั้น -///- 
    “นี่...” เอาอีกแล้วบรรยากาศมาคุสุดๆ
    “อะไร”
    “พี่ให้ผมเคลมเถอะนะ ผมตีราคาสูงนะจะบอกให้ ^__^V” ถรุ้ยยยยย ฉันไม่ได้จะเอารถไปจำนำเพราะงั้นไม่ต้องการคนเคลมเฟ้ยยยยย =[]= (คนเคลมบ้านใครมี เขามีเเต่คนค้ำไม่ใช่เหรอ = =)
    “กรี้ดๆๆๆๆ ทำไมพูดไม่อายฟ้าอายดินขนาดนี้ กลางวันแสกๆเลยนะเว้ยอีกอย่างฉันไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายที่เที่ยวไปนอนกับใครต่อใครนะเฟ้ย!!!! ทำไมเจอแต่คนมาถามเรื่องนี้นะ หุ่นฉันมันน่าเจี้ยตรงไหนออกจะแบนเรียบเหมือนไม้กระดานหก ไปหาพริตตี้เถอะน้อง” ฉันพูดพร้อมกับโบกมือ แก้เขินที่พูดถึงสังขารที่ไม่เป็นความจริง พร้อมกับเดินออกมาจากสถานที่อาถรรพ์ ที่มีคนมาขอออฟฉันตั้งสองคน ในสถานที่เดียวกัน O_O แต่ฝันไปเถอะว่าฉันจะยอม - - ใจง่ายขนาดนั้นก็ไม่ใช่คนแล้ว
    “ไม่ตกลงสินะ...งั้น ให้ผมเป็นแฟนพี่ก็ได้นะผมยินดี” ไอ้หน้าหล่อพูดนำหลัง - - ใครต้องการวะ
    “ถุ้ย!!!!! ไปเกิดชาติหน้าไปไอ่เด็กเมื่อวานซือ...เหวอ จะทำอะไรหนะ O_o” ฉันร้องเมื่อไอ้หน้าหล่อช้อนตัวฉันขึ้นมาพาดที่บ่าเหมือนไม่รู้สึกว่าหนักอะไรเลยพร้อมกับ......
    “กรี้ดๆๆๆ นายตบก้นฉัน >o< ปล่อยนะเว้ย ช่วยด้วย” ฉันแหกปากลั่นเพื่อร้องขอความช่วยเหลือ แต่.... 
    โป๊ก
    “เฮ้ย!!!! เจ็บมั้ย”เพราะมัวแต่ร้องจนไม่ได้ดูเสาที่อยู่ข้างหน้าจนทำให้หัวฉันกระแทกเต็มๆยำๆ TxT
    “TxT(เจ็บเเต่พูดไม่ออก)”
    “ไม่พูดนี่อะไร อยากให้ฉันเอาเขียดตีปากก่อนรึไง  - -^”
    “ไม่”
    “โอ๋ๆ ไม่เจ็บงั้นอีกรอบนะ”
    “ไม่ใช่แบบนั้น!!!! ฉันหมายถึงฉันไม่อยากถูกเอาเขียดฟาดปาก นี่เมื่อไหร่จะปล่อยสักที ฉันหนัก” หนักลูกตาที่เอาแต่มองแผ่นหลังนายนั่นแหละ >’<
    “อ่อ หราๆๆๆ หนักตรงไหน ผมเป็นคนแบกพี่นะ”
    “ก็ปล่อยดิวะ!”
    ตึ่ง
    “กรี้ดดดดด ก้นฉันนนน >o< นายทำบ้าอะไรเนี้ยยยย”
    “ก็ปล่อยแล้วไง ไม่พอใจอีกรอบมั้ย - -^” นายเป็นอะไรกับคำว่าอีกรอบวะคะ
    “ถุ้ย! ไปกินนมแม่ก่อนไปไอ่เด็กดอก”
    “ดอกอะไร - -^”
    “ดอก.....อัพเกรทไง ไอ่ฟาย!!!!!!! ไปตายเถอะแก”
    “พี่สาวใจร้าย T^T”
    “ใครพี่แกวะ”
    “อ่าวยัยนี่”
    “เป็นน้องต้องรู้จักพูดเพราะๆสิ!”
    “ใครน้องเธอ!!” กรี้ดๆๆๆ ยังมาย้อน เดะทีนตักปากซะนี่ไอ่เด็กดอกอัพเกรท =[]=
    “ชิ”
    “เชอะ”
    “อ้ายเป็นคนบ่มีจะอีกกี่ปีกะขับแต่ฮอนด้า >o<”(เซอะ เพลงของอิลสลิก >’<)
    “นั่นมันเซอะแต่ฉันพูดว่าเชอะ เฟ้ย”
    “อ่าวเหรอ =[]= มันก็ความหมายเดียวกันอ่ะแหละ”
    “ไม่เหมือน! อย่างน้อยๆ ก็ไม่เหมือนตรงพยัญชนะ” เขาเถียง
    “ไม่ซะหน่อย มันต่างกันรอยหยักบนหัวมากกว่า -o-” ฉันสวนกลับ
    “เธอว่าฉันไม่มีสมองเรอะ!ฉันอ่านออกตั้งแต่ ป.3 นะเว้ย” ยังจะเถียง
    “คนบ้าอะไรอ่านหนังสือออก ป.3 ไม่มี!!!! - -^” ฉันสวน
    “ก็คนแบบฉันนี่ไง :’)”
    “ถุ้ย!!! ฉันอ่านออกตั้งแต่อนุบาลสาม!!!!”
    “ทำไมฉันได้เรียนแค่อนุบาลสอง!!!! =o=”
    “ก็เพราะว่านายกากไง ว้าก!!!!!!!”
    “จะบ้าเหรอฉันถูทุกซอกทุกมุมทุกหลืบทุกร่องทุกหอยทุกสังค์!!!! แล้วจะเป็นกากเกลื่อนได้ไง =o=”
    “เออ...ว่าแต่นายหาเรื่องฉันทำไม!!!”
    “ฉันป่าวเธอต่างหากที่ด่าฉันก่อน!!!”
    “คำว่าอะไรตอนไหนเมื่อไหร่ที่ไหน”
    “อย่างไร! ถุ้ย!!!!!!!!!! เธอด่าฉันว่าต่างตรงรอยหยักที่หัว!!!!”
    “ก็มันถูกมั้ยหละ ซ.โซ่กับ ช.ช้างต่างกันตรงรอยหยักที่หัว!!!!!” ช+รอยหยักที่หัว = ซ ^o^V
    “เออวะ แสดงว่าเธอพูดถูก เฮ้ย!!! มันใช่เวลามั้ยเนี้ย!!!”
    “แล้วเวลานี้ควรทำอะไร?”
    “เคลมข้างกำแพงปะ!”
    O_O หื้อ
    พลั่ก
    =[]= ฟื้นแล้วสุดหล่อของฉัน โอ้ๆๆๆนี่เขาเป็นซอมบี้รึไงโดนไปหมัดเดียวเต็มๆยังลุกได้ เป็นฉันหละหลับเป็นตายชาติหน้าก็ไม่ตื่น = =
    “เป็นอะไรมั้ย” ทำไมไม่มาถามตอนโดนปล้ำเลยหละ  - - ก็งี้แหละสุดท้ายก็ตกม้าขาว = =
    “นาย....ยังไม่ตายเหรอ =[]= ฉันนึกว่าตายแล้วซะอีกแล้วแผลที่ปากนายหนะ ไหนดูหน่อย” ด้วยความลืมตัวที่เป็นคนรักธรรมชาติ ถุย เลยขยับตัวเข้าไปชิดเอื้อมมือขึ้นไปจับหน้าเขาโน้มลงมาและพยายามสุดแรงเขยงเท้าเพื่อที่จะได้ดูได้ใกล้ขึ้นและตรวจดูบาดแผลที่ได้รับ ทำไมตัวสูงอย่างนี้วะ - - คนไม่มีพรสวรรค์ในเรื่องความสูงเซ็ง - - 
    ผ่างๆๆ\\\ ( - -)
    O_O ถ้าฉันตาไม่เพี้ยนเมื่อกี้ฉันเห็นบอทหน้าแดงแจ๋เลยแต่ตอนนี้ยังแดงอยู่หน้างี้แดงเถือกไปถึงหูเลย
    นะระอะ >’< น่ารักมากๆเลย
    “อย่ามองนะ (  -///-)" เขาหันไปอีกทางเพื่อไม่ให้ฉันเห็นว่าหน้าเขาเเดงขนาดไหน
    “ไม่ทันแล้วคุณพ่อ -o-”
    “พ่อคุณ (-///-  )” ไม่วายหันมาแก้ อร๊ากๆๆๆ ทันมุขด้วย แล้วนี่หันมาทำไมหว่า O_o หล่ออะ!(?)
    “^\\\^”
    “เธอน่าแดง!!! O\\\O”
    “พูดไม่ดูตัวเอง -o-นายหน้าแดงยิ่งกว่าก้นลิงถือลูกพีชตรายาหม่องอีก”
    “นั่นมันยาหม่องตราลิงถือลูกท้อเฟ้ย (  -///-)” รับมุขทันเว้ย O_o
    “นั่นแหละ ^\\\^ นี่นายหนะ จะเขิลไปถึงไหนฉันจะดูแผลที่หน้านายให้”
    “โอ๊ย!!!!” ด้วยความลืมตัวฉันเผลอไปจับที่ไหล่เขาเพื่อให้เขาหันมาแต่ไม่รู้ว่าเขาเจ็บตรงนั้นพอดี =[]=
    “ขอโทษๆๆๆ O_O เจ็บตรงไหนอีกรึป่าว” ด้วยความที่เขาเจ้าเล่ห์บวกความทะเล้นเขาจับมือฉันขึ้นทาบอกของตัวเองแล้วยิ้ม อะไร -///-
    “เจ็บตรงหัวนม?? - -”และเพราะว่าฉันเป็นคนที่ไม่ทันมุขแต่ชอบเล่นมุขดันไปกระตุกมะกอกหน่วยสุกเข้าอย่างจัง =o= และ.....
    โป้ก!
    “เจ็บตรงนี้ต่างหาก - -” พูดจบเขาก็เอามือที่แสนเล็กของฉันเเล้วกุมมือฉันด้วยมือของเขาที่ใหญ่หนาไว้ O_O
    “อะไรอีก O_O”
    “ยัยโง่ - -^ปล่อยมุขตั้งเยอะแต่มุขที่เขาใช้แล้วใช้อีกกับตามมุขไม่ทัน - - ฉันหมายความว่า......ฉันเจ็บที่หัวใจ นี่ยังไม่ได้เรียนใช่มั้ยว่าหัวใจคนเรามีขนาดเท่ากับกำปั้นของตัวเอง ฉันให้เธอได้สัมผัสกับหัวใจฉันเลยนะ ควรภูมิใจ ^__^”
    “แบบนี้เหรอ”
    โป้ก
    “เธอเขกหัวฉันเรอะ =[]=”
    “นายควรภูมิใจที่ผมนายไปสัมผัสหัวใจฉัน ^__^” เหอะๆ คิดจะเล่นก็เล่นผิดคนแล้วน้องสาว >o< ฉันตอกกลับคืนเจ็บสุดๆนะขอบอก
    “นั่นมันกำปั้นเขกหัวชัดๆ แล้วอีกอย่างหัวใจเธอเองต่างหากที่มาสัมผัสผมฉัน =[]=”
    “จุ๊ๆ พูดให้สุภาพหน่อยสิ... ใช้สมบัติการสลับข้างการคูณสิไม่ได้เรียนรึไง - - สลับที่กันได้ไม่รู้เหรอ”
    “เหอะๆ คนบ้า -///-”
    “^\\\^ ฉันว่ารีบไปเข้าชมรมต่อไปเถอะเหลือเวลาไม่กี่นาทีเอง” ฉันพูดพร้อมกับดูนาฬิกาข้อมือ - - สามนาทีแต่ดันเดินมาที่หอประชุม ไกลขนาดนี้เนี้ยนะจะทันได้ยังไงสนามตั้งใหญ่ =[]= 
    “อะไร....วิ่งไม่ไหวเหรอ” เขาพูดพร้อมย่อตัวลง
    “ทำอะไร =o=”
    “ขึ้นหลังเร็วจะได้ไปทัน”
    “แต่ฉันใส่กระโปงนะ O\\\O”
    “เออหน่า -.,-”
    “ตาบ้า! ฉันเดินเองได้”
    “แต่จะทันเหรอจะไปด่านต่อไปแล้วนะ”
    “เออว่าแต่ แล้วน้องสปาร์คหละหายไปไหนเมื่อกี้ยังสลบอยู่ตรงนี้อยู่เลย =o=”
    (  - -)  - -) -->_ _ _ _
    “เออ...นั้นดิ =[]= มันหายไปไหน”
    “ฉันอยู่นี้ =^=” และเมื่อหันมองไปทางต้นตอของเสียงก็พบว่าฉันกับบอทกำลังเหยียบเขาอยู่ O_O
    “กรี้ดๆๆๆ นายเห็นกางเกงในฉันมั้ย >’<” ฉันร้องลั่นเมื่อนึกขึ้นได้ว่ายืนอยู่นั้นตั้งนาน >’<
    “จะไปเห็นได้ไงตากไม่ดีมันก็หล่นลงระเบียงดิ -o-” กรี้ดๆๆๆๆ ยังหน้าตาย >o<
    “ฉันหมายถึงที่ฉันเหยียบนายเมื่อกี้นายเห็นกางเกงในฉันมั้ยต่างหาก >o< บอกมานะ (ว่าสีอะไร)”
    “ฉันไม่เห็นหรอกกางเกงในสีชมพูลายโบว์ขอบแดงฉันไม่รู้เล๊ย อะจ๊ากๆๆๆ!!!!! >o<”
       
    และเพราะมัวแต่ไล่ตีไอ่หน้าหล่อจนไปแถวไม่ทันทำให้พวกเราสามคนต้องมาเก็บกวาดบริเวณที่จะนอนให้เสร็จก่อนที่พวกคนอื่นๆจะเข้ามา >o< ฉันกับหนุ่มหล่อทั้งสองคนจึงมานั่งจับกบ เอ๊ย ! นั่งเล่นอยู่หน้าห้องโถงใหญ่ - - ซึ่งเอาจริงๆ มันเขิลมากๆ ที่อยู่ท่ามกลางหนุ่มหล่อเนี้ยเขิลอะ >’< ยิ่งสายตาของทั้งสองหนุ่มนั้นมองมามันยิ่งทำให้ใจจะละลายเหมือนพลาสติกลนไฟ กรี้ดๆๆๆๆ ฉันจะบ้าตาย
    “จะทำอะไรต่อดีหละ :’j” สปาร์คพูดขึ้น
    “ไม่ต้องมาออกความคิดเห็นแกหนะเงียบเลย =[]=” ฉันกับบอทใจตรงกันเลยพูดพร้อมกันทำให้เราสามคนหัวเราะคิกคักและก็เกิดอาการอึมครึมขึ้นอีก - - ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลยให้ตายสิ พับผ่า!!!!
    “ไปกวาดได้แล้วเดี๋ยวพวกนั้นกลับมาแล้วยังทำไม่เสร็จมันจะทำให้โดนด่านะ ไปๆ”
    “ฉันไปด้วย” และสองหนุ่มก็พูดพร้อมกันในเวลาต่อมาก็เกิดสายตาพิฆาตระหว่างสองคนนี้ - - 
    “ไม่กัดกันจะตายปะเหอะ - -”
    “อย่าเจือก!!!! - -^” และก็ด่าพร้อมกันอีกนะ กรี้ดๆๆ >o<
    “โว้ยๆๆๆ แยกกันไปทำฉันโซนกลาง บอทโซนขวาสปาร์คโซนซ้าย โอเคนะ”
    “ไม่โอเค!!!!”
    “ทำไมอีก!!! =[]=”
    “ฉันอยากได้โซนกลาง”
    “เออๆ”
    “ไม่! ฉันจะอยู่โซนกลาง”
    “ฉันขอก่อน”
    “ฉันอายุน้อยกว่า”
    “ฉันอาวุโสกว่า”
    โป๊ก!!
    “โอ๊ย!! ทำบ้าอะไรวะ ” ทั้งสองคนร้องพร้อมๆกันเมื่อฉันจับหัวทั้งสองคนมาชนเข้าอย่างจัง
    “มัวแต่เถียงกันแล้วมันจะได้อะไรขึ้นมาฮะ ! -w- ไปๆ ฉันอยู่กลางนั่นแหละดีแล้ว ใครทำไม่เสร็จใน 5 นาทีแม่จะตบให้หน้ายุบไปแถบนึงเลย -o- ไป ปฏิบัติ!”
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×