ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เคลมไม่ค้ำต้องทำใจ
3
“ก็เออหนะสิ งั้นเปลี่ยน เอ่า ” ยัยเเจงพูดพร้อมกับยื่นกล่องมาให้ฉันจับ
“ได้...ฉันลืมไปว่ามองไม่เห็นถูกปิดตาอยู่ = =”
“เออ วะ ให้คนถูกปิดตาอ่านชาติหน้าตอนค่ำๆ นู้นๆๆๆ แหละ เอามา ...แกได้... หน้าผาก”
“หน้าผาก = = เย็ดเข้ๆๆๆ แกไม่เอาทวารหนักมาด้วยเลยหละ”
“มีๆ ฉันเขียนไว้อยู่นะ”
“ประชด!”
“แต่ฉันเขียนจริง!”
“ว้ากกก”
“อ๊ากกก”
“สงสาร”
“ใคร”
“แม่แกไง ที่คลอดแกมาให้คิดเรื่องปัญญาอ่อนได้นาดนี้นับถือ”
“กรี้ดๆๆๆๆ ยัยแม!!!!!! ”
“พอๆ ฉันขี้เกรียจคุยแล้ว เร็วๆ เข้า”
“เอ่อนี่ จับฉลากซะ ...ได้....หน้าผาก เฮ้ยๆๆๆ!!! บังเอิญอีกแล้ว นี่ถ้าจับได้แก้มก้นทั้งสองคนคงต้องเอามาทำ เครื่องรางความรักแน่ๆเลยๆๆ”
“อย่าพล่ามมาก ก็ยังดีกว่าปากกับปากแหละ”
“เออๆ พร้อมนะ หน้าผากชิดกันคะ! 1….2….3!!!!” ยัยแจงพูดเสียงเข้มเหมือนกรรมการเป่าลูกหวีด = =
อืมๆๆๆๆ กลิ่นนี้เป็นกลิ่นหอมๆ แบบเดียวกับ..... เอ๊ะ คุ้นๆ วะ หรือว่าจะเป็น.....
“ขอตอบ” ฉันเผลอพูดขึ้นแทบจะเรียกว่าแผดเสียงเลยด้วยซ้ำ จนรู้สึกว่าคนที่กำลังชิดหน้าผากกับฉัน สะดุ้ง
“ใครคะ” ยัยแจงลุ้น
“ชื่อ อะไร นะ จำได้คร่าวๆ น่าจะเป็น กระดูกไขข้อหักอะไรประมาณนี้ []-\ ” ฉันพูดพร้อมกับ รู้สึกได้ถึงภัยมาเยือนและ......
โป๊ก...
“เจ็บๆๆๆๆ []-( เอ๊ะ คุ้นๆ น่าจะเป็น หักข้อละมั้ง กลิ่นโคล่าเหม็นเหมือนน้ำในครองเน่าๆขนาดนี้ น่าจะเป็นหมอนั้นแหละ”
โป๊ก...
“ชื่อหักข้อ อะถูก แต่ไอ่ที่บอกว่า จูปาจุ๊บกลิ่นที่ฉันอมเหมือนกับน้ำในครองนี่ มันใช่ที่ไหนหละ ออกจะมีกลิ่น เหมือน หญ้าหวาน......อะ เธอตอบถูกไปเข้าที่สิ” ผู้ชายที่ชื่อหักข้อพูดขึ้น พลางแก้ผ้าปิดตาออกและผลักฉันให้เข้าไปนั่งที่เบาๆ (จนกระดูกจะเคลื่อน >o<)
“ต่อไปนะคะ พี่เห็นว่า มันไม่ทั่วถึงก็เลยอยากจะให้น้องๆ จับฉลากนะคะว่าจะได้เลขตรงกันและให้ทายคะ”
“แจง หมดเวลากิจกรรมแกแล้ววะ” ไอ่วุดเพื่อนอีกคนที่อยู่ห้องเดียวกับฉันเมื่อก่อนพูดขึ้น ตอนที่กำลังจับฉลากให้น้องๆ
โว่ๆๆๆๆๆๆ
“ไม่ๆๆๆๆๆ”
“ไม่นะๆๆๆๆ”
“แต่เวลามันหมดนี่หวาไม่พอใจอะไรวะ!!!!!” ไอ้วุดพูดขึ้นพร้อมกับตบประตูดัง ปั้ง!! น่ากลัว = = วุ้ย
......เงียบกริบ
“อ่าๆๆๆ ไม่เป็นไรคะ ความสนุกยังมีมากมายก่ายกอง ขอบคุณน้องๆ มากนะคะที่มาร่วมกิจกรรมในวันนี้ ขอบคุณคะ!!!!”
โอ๊ยๆๆๆๆ ตลอดวันทำนั้นทำนี่จนเหนื่อยแล้ว ไม่ว่าจะปิดตาตีแตงโมเอย(เสียดายแตงโม ให้ฉันกินมีประโยชน์กว่าอีก T^T) ก่อตัวบนกระดาษหนังสือพิมพ์ต่อคน15คน ไหนจะแชร์บอล และอีกมากมายลายตาคล้ายจะบ้าห่ากำเริบเลิมกัดปากหมากสีแดงแข้งขัดขาหมาเสือกเห่า จบที่เราทุกคนต้องมานั่งเหนื่อยเพราะกิจกรรมเมื่อกี้!!!!!! นั่นก็คือ ‘เธอเหนื่อยมั้ย’กรี้ดๆๆๆๆๆ >’< อยากจะบ้าตายๆๆๆๆ เกมนี้เป็นเกมที่ต้องใช่ทักษะการเอาตัวรอดโดนที่ต้องวัดดวงว่าจะได้เกี่ยใคร ซึ่งของฉันก็ดีอยู่หรอกที่ได้ รุ่นพี่ที่ชื่อโมๆ เธอเป็นคนน่ารักมากๆตัวเล็กมากๆ แต่....ฉันตัวเล็กกว่าพี่เขาแต่ฐานะที่เป็นผู้หญิงที่แรงเยอะกว่าแต่ตัวเล็กกว่าเลยต้องให้พี่เขาขึ้นหลังและฉันต้องวิ่งเข้าเส้นชัย บอกตง เหนื่อยจ้าๆๆ >o<
แต่ผลที่ได้ก็คือฉันได้รองชนะ เพราะเดิมพี่เขาก็ตัวเล็กน้ำหนักน้อยอยู่แล้วรวมกับฉันที่ดันตัวเล็กยิ่งกว่าแต่แรงเท่าหมีควาย ก็เลยทำให้ได้ที่รอง คนที่ชนะก็ไม่ต้องพูดถึง นั่นก็คือ.....เคนกับเชอร์รี่ ใช่ การเลือกคู่ที่ว่านี่ก็คือการที่จับคู่ตามความคิดตัวเอง เผอิญตอนนั้นคนมันได้คู่กันหมดเลยเหลือแค่พี่เขาที่ไม่ยอมเลือกใครแต่พอเจอฉันที่ตัวเล็กกว่าก็รีบวิ่งเข้าใส่ทำให้ฉันกับพี่เขาได้ร่วมเขียงหมูรอหั่นด้วยกัน T_T เออ ลืมบอกรองชนะมีอยู่สามคู่ที่วิ่งเข้าเส้นชัยพร้อมกันทำให้ คนที่ชื่อบอทกับคนที่ชื่อว่าหักข้อเป็นรอง และคนที่ชื่อ สปาร์ค กับ ผู้หญิงตัวเล็กๆ(แต่ยังตัวใหญ่กว่าฉัน)ทำให้ทั้งเราได้ตำแหน่งรองเหมือนกันทั้งสามคน ส่วนคู่ที่สาม ชมเชย เป็นคู่ของ แก้มกับเกลล์ นักวิ่งหญิงที่หนึ่งแห่งประจำห้อง(แห่งเพื่อ?) 2 ซึ่ง ฉันเคยเรียนที่ห้องหนึ่งมาก่อนและคนที่วิ่งเร็วกว่าฉันคือ ยัยเมล่อน ที่วิ่งเร็วมากๆๆๆ แม้ชื่อจะดูใหญ่โตแต่ตัวเธอก็ไม่ได้ใหญ่มากก็พอๆกับเกลล์กับแก้มเลยหละ แต่เธอเป็นคนที่ดูแลตัวเองดีมากๆ หุ่นดีสุดๆ แต่ดีแล้วหละที่ยัยนั่นไม่ได้อยู่ที่กลุ่มนี้ -o- เฮ้อๆๆๆ เหลืออีกสองกิจกรรมในวันนี้ นั่นก็คือ ซึ่งถ้าจะว่าให้ถูกก็คือด่านพิสดารนั่นเอง เป็นด่านที่เค้าว่ากันว่าคนที่เก่งยังต้องแพ้......มาดูกันว่าจริงหรือไม่อย่างไร!!!!!(ตั้งคำถามเพื่อ?)
“กิจกรรมนี้เป็นกิจกรรมที่ 5 แล้วนะคะ ^ ^ เป็นด่านที่ง่ายๆ เหมือนปอกเปลือกกล้วยเข้าปากคะ คนที่คิดว่าแน่! คนที่คิดว่าจะชนะ! คนที่กินเก่ง! เรา! ขอ! ท้าๆๆๆๆ! ”
กิจกรรมที่ว่าก็คือการกินวิบาก(กรรม)ที่แสนจะง่ายดาย นึกว่าอะไร ที่แท้ก็แค่กินวิบากๆๆๆ บอกตงๆๆๆๆ กระจอกๆๆๆๆ ^o^ โฮะๆๆๆๆ ระดับยัยแมแล้วได้แน่นอน ฮ่าๆๆๆๆ
พรึบ
เฉี้ยง ( - -) - -) - -) --> \(^o^) <-- (- - (- - (- - )
ฉันยกมือก่อนเพื่อนเลยจ้า ^o^ สายตาเยี้ยงเยื่อง เหยี่ยวจ้องจะจับผิดได้ทุกขณะ
พรึบ
พรึบ
พรึบ
พรึบ
และ......เมื่อฉันยกมือก่อนเพื่อนก็มีคนยกตามเหมือนกับว่า กลัวฉันได้ดีกว่า โฮะๆๆ ^o^ คนมันมั่นใจ กินอะไรก็ ได้ทุกที ฮ่าๆๆๆๆ
“ขอ....10 คู่ 20 คนคะ แบ่งเลยนะคะ แบ่งสิบกลุ่ม คะเร็วๆเลยนะคะ เวลามีจำกัดคะ”หลังจบคำของยัยซันแล้วทุกคนก็วิ่งกันหากลุ่ม เหมือนกับว่ากลัวไม่มีใครจะเอาแล้วก็กลัวจะไม่ได้อยู่กลุ่มกับคนเก่งๆ = = และ...ใช่ ฉันที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับคนอื่นเลยต้องมาอยู่กลุ่มสุดท้าย = = ผิวด้านจนไม่รู้สึกหนาวรู้สึกร้อนเลย โฮะ
“กลุ่มเราจะเอาใครไปดี”ยัยวัยตามินพูดขึ้น และ.....
พรึบ
พรึบ
พรึบ
ยกมือเป็นแถบเลยจ้าๆๆๆ
“ให้ฉันเถอะนะ ฉันจะเอาแชมป์มาให้” อย่าคิดว่าไม่รู้นะว่าทำไมถึงอยากไป เพราะตอนเที่ยงได้กินแค่ผัดผักกับน้ำคลอโรฟิล แค่นึกก็ชวนให้ตัวเขียวอุดมด้วยคลอโรพลาสแล้ว ยี้ๆๆ (ดูพูดเข้า ได้ข่าวยกซดเลยไม่ใช่เหรอ!)
“ให้ฉันเหอะๆๆ นะฉันจะทำให้ดีและทำให้กลุ่มเรามีแต่ความสุขนะ”ยัยอ้วนคนเดิมพูด = = ขัดได้ทุกเวลา
“นี่ พอๆๆๆ แล้วแต่ว่าใครจะไป ไม่ไปก็เชิญ ตกลงกันเอง ที่แน่ๆ ฉันไม่ไปอยู่แล้ว”ยัยวัยตามินพูดจากนั้นก็ถอยหลังไปนั่งกองกับพวกที่ไม่ไป
“ใครให้ฉันไปยกมือ” ยัยอ้วนที่ฉันมาทราบชื่อที่หลังว่า ชื่อ แอปเปิล = = เรียกหนอนชอนไชแอบเปิลยังน่าจะมีส่วนคล้ายกว่าอีก อยากรู้จริงๆ ว่าเหตุใดทำไมถึงตั้งชื่อลูกได้ไม่ดูหนังหน้าลูกแบบนี้!!!!(พาลแปป)
พรึบ
ฉันยกเพราะเห็นว่าถ้าหิวนานกลัวจะกินอาคารบ้านเรือนคนอื่นชำรุด(ไม่ใช่ปลวกธรรมดาแต่เป็นราชินีปลวก)
“เธอ....ยกให้ฉัน งั้น....ฉันให้เธอไป”ยัยอ้วนพูดพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า = = ไม่ได้ดูน่ารักเลยนะเว้ยทำแบบนี้มันชวนให้นึกถึงปลาวาฬเกยตื้นนอนพะงาบๆ คล้ายว่ามันจะตายยังไงยังงั้น -o- โอ้...ไม่นะอย่าร้องฉันสงสารลูกตาคนรอบข้างอย่างแรง!!!
“อืม...ฉันก็ว่าให้เธอไปนั่นแหละ ส่วนอีกคนเป็นฉันก็แล้วกัน”
ฉิ้ง (( - -)) \(T_T) ((- - ))
“ให้ใครก็ได้ฉันไม่อาจทนสายตาพวกเธอได้อีกแล้ว ฉันขอบาย T_T” ยัยคนเมื่อกี้ที่เข้าข้างฉันออกปากพูดเมื่อทนต่อสายตาอาฆาตรของยัยช้างน้ำกับยัยฮิปโปแม่ลูกอ่อนไม่ได้ถึงกับถอนตัวเลยทีเดียว = = แรงหิวทำให้เปลี่ยนได้ จากหน้ามือเป็นน่ากลัว T_T
“ให้ฉันแล้วกัน”ยัยมะลิพูดขึ้นพลางหักนิ้วดัง กรอด!! เตรียมหั่นศพ ตายๆ ยัยนี่ไม่ได้อ้วนหรือตัวใหญ่อะไรหรอกนะแต่เป็นนักมวยประจำโรงเรียน ใครกล้าหือกล้าอือก็ลองดูสิ จากที่สภาพเหมือโจ๊กยัยนี่สามารถทำให้กลายเป็นฝุ่นได้ในพริบตาเดียว!!!!(เวอร์และ)
อึก
“เชิญ เอ่อ เป็นเธอกับยัยคนนั้นแล้วกันที่ไป” ยัยฮิปโปแม่ลูกอ่อนพูดพร้อมกับถอยหลังกรูดลงไปนั่งที่ ในทันทีตามด้วยยัยช้างน้ำที่แม้อยากจะไปแต่ติดที่ยัยมะลิที่ยังคงโมโหหิวจนแทบคลั่ง -W- ปั๊ดโถ่ๆๆๆ
“เฮ้ ไอ่แมไม่ได้เจอนานนะแก คิดถึงฉันบ้างรึป่าวๆๆ >o<”ยัยมะลิที่กำลังจะเข้ามากอดฉันถึงกับจุกเมื่อมีบุคลปริศนา เข้ามาคร้องคอออกแนวลากคอออกไปและเมื่อฉันมองอีกที ก็เห็นเป็น...เคน T_T
“ไม่มาทักฉันหละ ไม่ยุ่งกับเมียชาวบ้านมันจะแย่เอานะ เอ๊ะ ไม่ใช่สิ เมียฝรั่ง ^w^ ฮ่าๆๆๆ” เคนพูดขณะที่เกาแก้มเพื่อปิดความอาย = = แต่ปิดผิดแล้วควรจะปิดหน้าฉันมากกว่านะ ที่อายจนหน้าจะมุดรูกลับไปกินปลวกแล้วจ้าๆๆๆ Y_Y นายเชื่อได้ไง แงๆๆๆๆ ฉันอยากจะตั้นหน้าเขาจริงๆเลย
“ชิ ไปกันเถอะมะลิ ฉันก็คิดถึงเธอ” ฉันตรงดิ่งเข้าไปหาเคนและแกะมะลิออกจากการล็อกคอของเขา
“อ่าๆๆ ชื่นใจ ^o^ เธอนี่น่ารักมากๆๆๆๆ เลย” ยัยมะลิพูดพร้อมๆกับกอดฉันแน่น T^T ฉันจะตายแล้ว ก็อย่างว่าแหละ ไอ่มะลิรักฉันเหมือนน้องสาวเพราะการที่ฉันไม่มีพ่อแม่คอยดูแลอยู่ใกล้ๆ ทำให้อันตรายมากถ้าไม่มีใครคอยดูแล ก็ได้มะลินี่แหละที่คอยปกป้องมาตลอดทั้งไปรับที่บ้านมาโรงเรียนและอาสาพากลับบ้านโดยรถจักรยานคู่ใจของมะลิ ที่มีสีแดงเหมือนผมของเจ้าของ ชื่อของจักรยานเป็นชื่อดอกไม้ นั่นก็คือ โรส = =
ช่างรักจักรยานจริงๆ ถึงขนาดตั้งชื่อให้เลย แม้จะมีใครมาทำร้ายฉันก็ต้องเจอดี ถ้าฉันฟ้องยัยมะลิว่าฉันโดนทำร้าย ยัยนั้นจะตรงดิ่งไปลากคอกลับมาหักทันที -o-
“ถ้าไม่ไหวฉันจะช่วย ^ ^” ให้มันจริงเหอะ
“เอาล่ะคะ ประจำที่นะคะ เราก็ได้ตัวแทนครบแล้วนะคะ เข้าที่.....ไป”
สิ้นเสียงให้สันญาณทุกคนก็วิ่งแบบไม่คิดชีวิตเพื่อที่จะกินแตงโมแสนสดใสสีแดงสวยและ.....เค็มมาก!!!!! ฉันนี่กัดเข้าไปเต็มคำถึงกับตาเหลือกตาซน มันเค็มจริงๆ >o< ก็ว่าอยู่ว่าทำไมด่านนี้มันถึงได้ยากนัก กรี้ดๆๆๆ มิน่าหละที่ยัยขนมตุ๋นเอาเกลือไปละลายในน้ำโดยมีฉันเป็นคนช่วยทำไม >o< ชิปหายดันใส่ไปซะเต็มโล อร๊ากๆๆๆ รู้งี้ใส่เท่าช้อนชงกาแฟดีกว่า T^T มันเค็มและเข็มข้นมากเลยจ้า อะ นั่นเกลล์ กับแก้มนี่ ถึงกับอวกออกมาเลยหละน่าตาตอนนี้ช่างหน้าสงสารจริงๆ แต่เดี๋ยวก่อน ก่อนที่จะสงสารคนอื่นมาสงสารตัวเองดีกว่ามั้ย = =
ตอนนี้ฉันกำลังจะไปแล้วเรื่องเค็มหนะเรื่องเล็กแต่ดีแล้วหละที่ต่อไปเป็นคุกกี้สดไส้.....กะปิ O_O กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ >’< มันรสชาติยิ่งกว่าตูดหมาทาเกลือตากขี้จุ่มเหยี้ยวซะอีกๆๆๆๆ อร๊ายๆๆๆๆ
ไม่ๆ ใกล้จะถึงแล้ว ต่อไปเป็นเป่าแป้งคาบเหรียญ เย้ >o<
ปู้ดๆๆๆ
=o= มันไม่ไปไหนเลยแป้งมัน....แข็งใช่ฉันลองยกจานและคว่ำขึ้นดูปรากฏว่ามันเป็นแป้งมันพิเศษที่จะแข็งตัวง่าย กรี้ดๆๆๆๆๆๆ เป่าถึงชาติหน้าก็ไม่รู้จะออกให้มั้ย กัดดด ใช่กัดสิ
กัช
เหรียญอยู่ในปากแล้วกรี้ดๆๆๆๆ ต่อไปเอาเหรียญไปวางที่.....กรี้ดๆๆๆๆ ซอสมะเขือเทศหรอ >o< เอาก็เอาวะ ฉันจุ่มลงไปแล้วและ ซอสมันเลอะคางฉันไปหมดแล้ว >_< กรี้ดๆๆๆ ต่อไปเป็นกินกล้วยกับนม ปู้ดๆๆๆๆ นี่มันไม่ใช่นมนี่หว่าแต่เป็น....น้ำล้างข้าว อร๊ายๆๆๆๆ ล้างข้าวหรือเท้าวะ มันเค็มทุกอย่างเลยหรอวะ >o< กรี้ดๆๆๆๆ กล้วยๆๆๆๆ ฉันต้องการเธอ และ....กรี้ดๆๆๆๆ กล้วยนี้เป็นกล้วยปลอมเหรออร๊ากๆๆๆ ไม่ๆ เหลือแค่กินน้ำให้หมดขวดแล้วก็เป่าลูกโป่งให้แตกก็พอแล้ว น้ำจ๋าๆๆๆ >o< ไอว้อนยู(ต้องการเธอ) มามะ
อึก.......ปู้ดๆๆๆ #__# นี่มันน้ำเปล่าหรืออะไรวะ ทำไมมันขมได้โล่ขนาดนี้ ยี๋ๆๆๆๆ สงสัยคงเอาไปแช่บรเพชร
แหงแซะ ไม่เป็นไร หวานเป็นลมขม เป็นยาฮึบ อึก อึกๆๆๆ
เย็สๆๆๆๆ >o< ฉันดื่มได้แล้วเหลือแค่เป่าลูกโป้งให้แตก
ฟู้ดๆๆๆๆ......พู้วว
ลูกโป่งรั่ว >o< ให้ตายสิพับผ่า ในกระเป๋ามีพลาสเตอร์อยู่ได้ๆ
แกะ...พึบ....ฟู้ดๆๆๆ.....ฟู้บๆๆๆ
ได้ผล >o< มันไปรั่วใกล้จะแตกแล้ว
ฟู้วๆๆๆๆ.... โป้ง!!!
เย็ดเข้ๆๆๆๆ แตกแล้ว สั่นกระดิ่งๆๆๆๆ
กริ่งๆๆๆ
“เราได้ผู้ชนะแล้วคะเป็นแมคะรอดูคนต่อไปนะคะ อะ เป็นเกลล์คะ อะ ต่อด้วย เคน อะ บอท โอ้ๆๆๆ สุดยอดเลยนะคะ มาทางนี้เลยคะ รู้สึกยังไงบ้างคะน้องแม >o<”
“ไม่มีไรมากๆๆๆ แค่จะบอกว่า.....เค็มมากๆๆๆ!!!!!!!!!”ฉันร้องออกมาเมื่อคนที่แกล้งทำหน้าตาและเสียงล้อเลียนใส่ กรี้ดๆๆๆ
“ฮ่าๆๆๆๆๆ แล้วเกลล์หละคะ ^ ^ ขอสามคำคะ!”ยังมีหน้ามาถามอีกหน้าตามันเหมือคนใกล้ตายเข้าเรื่อยๆแล้ว
“ขอ.....น้ำ....หน่อย #x# อุ๊บส์”
ตึกๆๆๆ อวกๆๆๆๆ <-- (-o- )\(-w-)
เกลล์ถึงกับอวกโดยมียัยแก้มเป็นคนลูบหลัง ฉันก็เกือบแย้แล้วแต่พอดีเรื่องนี้ฉันหนะเซียน
“แล้วเคนหละ ^ ^” ยัยซันเป็นผู้ประกาศข่าวรึไงวะ - - ถามทำแป๊ะอะไร
“รสชาติเหมือนส้นตีนมาก = =” เคนพูดพร้อมกับ เดินออกไปอวก -o- สงสาร
“แล้วบอทคุงหละคะ ^ ^” ยัยซันยังถามอยู่
“รสชาติ......ไทยแท้ต้นตำหรับจริงๆครับ =x= อุ๊บส์” ว่าแล้วทนพูดได้ไม่นานหรอกนายต้องอวก ชัวร์ = =
“อ่าๆๆ คะ ในเมื่อตอบแล้วเราก็จะให้น้ำไปนะคะ พร้อมกับขนมไปแบ่งกลุ่มด้วยนะคะ ^ ^” ยัยซันพูดพร้อมกับยื่นถุงขนมขนาดใหญ่กับน้ำให้ฉัน
“=o=”
“กรี้ดๆๆๆๆๆ ยัยแมแกทำได้กลุ่มเราเลยได้ของว่างมากินกันตาย กรี้ดๆๆๆดีใจจริงๆวะ >o< ” ยัยมะลิที่ตั้งแต่ด่านแรกแล้วที่กินแตงโมหล่อนก็วิ่งออกจากจอเรดาร์หายวับไปและโผล่มาเมื่อประกาศผลชนะ = = ไหนบอกว่าถ้าฉันไม่ไหวจะช่วยไง -o-
“ใครจะกินก็มานะมันเยอะพอๆกับการแบ่งให้ทุกคนเลยหละ ส่วนฉันขอไปสูดอากาศแปป” อันที่จริงฉันจะไปอวกเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกเวียนหัวตาลายละแคะละคายหมาส่ายหน้า บรึ๋ย #X# อวกๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น