ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จะบ้าตาย
จะ บ้า ตาย
ซ่าๆๆ
“อ๊ากๆๆๆ ใครทำฟระไม่ใช่เทศการสงกรานนะเว้ยยยย =__=!+++”
“ยัยแม!!!!!!! กี่โมงแล้ว” ยัยพี่สาวตัวดีนี่เองที่ทำ =o=
“เห็นฉันเป็นอะไรยะ คนนะไม่ใช่นาฬิกา -o-”
“โอเคแกไม่ไปรับน้องวันนี้ใช่มั้ย”
ผึ่ง!!!! รับน้อง =o= ว้ากกก ลืมซะสนิท
ฟุบ(ลุกจากเตียง)
ซ่า(วิ่งผ่านน้ำ)
ฟึบ(แต่งตัว) สรุป ใช้เวลา 5 นาที
พึบ(จัดกระเป๋า สัมภาระ สำหรับใช้ 7 วันในการรับน้อง)
“เช้าอะกลัวแต่กลัวช้า >o< พร้อมรับน้องแล้วว ไปแล้ววว” ฉันพูดพร้อมๆกับวิ่งออกมาจากบ้านใส่เกียร์หมาวิ่งจนมาถึงโรงเรียน
แฮกๆ #0# เหนื่อยจนตาลาย
มาแล้ววันที่ฉันรอคอย มันเป็นวันที่สองของการเปิดเทอม ทุกๆปี จะมีการรับน้องทุกๆชั้น(เเบ่งเป็น ม.ต้น ม.ปลาย คนละวัน)แต่จะจับฉลากว่าจะได้อยู่อะไร ระหว่าง yes, no, ok. Happy bingo นี่ก็ดีใจนะที่รับน้องอีกครั้ง แต่ไม่อยากซ้ำชั้นเลย TOT แงๆๆๆ พอเหอะร้องไปก็เท่านั้น มันย้อนคืนมาไม่ได้หรอก เอาหละ ลงทะเบียนเป็นน้องใหม่กันเถอะ
“เอ่อ แจง ฉันเองนะ แกติ๊กชื่อฉันลงด้วยนะ” ฉันเดินไปบอกเพื่อนที่อยู่ในห้องคนหนึ่ง ซึ่งเป็นหัวหน้าห้อง ติ๊กชื่อการเข้ารับน้อง
“เอ๋ รุ่นน้องต้องพูดมีหางเสียงสิคะ ^o^” ยัยแจงพูด
“อ๊ะ กรอด คะพี่แจง (กัดฟันพูด)”
“ไปรับป้ายห้อยคอที่พี่ออยนะคะ ^_^” อิดวกเอ๊ย - - ยัยออยก็ว่าหน่อยเหอะคิดแล้วแค้น แง่งง
“พี่ออยคะ ป้ายห้อยคอคะ”
“อืม แปปนะคะ น้องแม นะคะ อย่าเพิ่งเปิดดูใต้ป้ายนะคะ ^-^ ไปรวมกับเด็กคนอื่นๆทางนู้นนะคะ” อ๋อ =o= แหม่ก็ทำซะ
:| เอาละคะนักเรียนทุกคน เหลือเวลาอีก 5 นาที ก็จะหมดเขตการเค้าค่ายรับน้อง ประจำวันที่ x\y\z แล้วนะคะ นักเรียนที่ซื้อของกินข้างนอกก็รีบๆหน่อยนะคะ ขอบคุณคะ|:
5 นาที ผ่านไป
กริ่งๆ
:|คณะกรรมการคะ ช่วยปิดประตูรั้วโรงเรียนได้แล้วคะ เราจะไม่ต้อนรับคนนอกนะคะ รับเฉพาะนักเรียน ที่อยู่ โรงเรียน คณะครุสะ เท่านั้นนะคะ สำหรับ ม.4-ม.6 คะ และตอนนี้ก็ได้เวลาเปิดงานแล้วนะคะ ทั้งหมดแถว....ตรง สงบนิ่งฟังครู 3 นาทีคะ .....การรับน้องที่ โรงเรียนคณะครุสะมีมานานและปลูกฝังให้เด็กรักกันเข้าไว้ ลายละเอียดก็คือ ใน 7 วันนี้จะเป็นรับน้องโดยเฉพาะเราจะอยู่ด้วยกัน 7 วัน 6 คืน จะมีอะไรมารับน้องโหดๆบ้างนะ อ่ะนั่นเป็นความลับแต่รับประกันเลยว่า ม.6 คิดกิจกรรมจัดเต็มคะ ตอนนี้นะคะได้เวลาแยกกลุ่มแล้วคะ โดยดูที่หลังป้ายชื่อว่าเป็นอะไร นะคะ yes, no, ok. Happy bingo 1…2…3 เปิดคะ (อย่างกะใบ้ลอตเตอรี่ - -) |:
_||_ ขอให้ได้ กลุ่มไหนก็ได้แต่ไม่ได้คู่กับเคน สาธุ เพี้ยง
ฟู -อู -บู –ฟุบ
Yes, ฉันได้ =o=
:|ทุกคนได้อะไรกันบ้างนะ ฮ่าๆๆๆ จัดตามเลยนะคะ แถวแรก yes, คะ แบ่งเป็นแถวตอนลึก นะคะ ที่ไม่พอหยับเอากัน(ขยับให้พอดีกัน) ต่อมาแถวสอง no, แถวสาม ok. แถวสี่happy แถวสุดท้าย bingo คะ จะแบ่งเป็น 6 ฐานต่อวันรวมแล้วเป็น42 กิจกรรมนะคะ ตามพี่สตาฟไปเลยนะคะ ขอบคุณคะที่รับฟัง ต่อจากนี้เป็นหน้าที่ของพี่ๆแล้วนะคะ สวัสดีคะ |: พอครูพูดจบทุกคนก็คุยกันอย่างกับตลาดสดเพิ่งเปิด - - นี่อะไรกันวะ
“น้องๆ กลุ่ม yes, มาทางนี้เลยคะ” พี่สตาฟ ยัยแจงนั้นเอง - - เพื่อนกันทั้งนั้น
“สวัสดีคะน้องๆทุกคนคะ พี่ชื่อ ปราน นะคะ ฐานที่หนึ่งมีชื่อว่า ‘เธอคือใคร’ กติกาง่ายๆคะ แค่ให้เราทุกคนนะคะ ไปจดจำ ชื่อ คนทั้งหมดในกลุ่ม ของเรานะคะ ให้จำชื่อให้ได้จำลักษณะให้ได้ เราจะทายโดยการสัมผัสส่วนต่างๆนะคะ ตัวอย่างนะคะ พี่เจมส์ >’< นะคะ มาเป็นตัวออย่างให้น้องๆหน่อยคะ” ยัยปรานเขินแทบตาย แหม่ก็เล่นเอา เจมส์ ป็อบปูล่า ของโรงเรียนมาเป็นตัวอย่างนี่เนอะ - -
“ครับพี่ปราน ก็คือจะให้จับฉลากว่าเราจะได้สัมผัสกับอะไร เช่น....” เจมส์เอามือล่วงที่กล่อง ฉลากและค่อยๆคลี่ออกมา
“พี่เจมส์ได้แก้มครับ ต่อมา ก็จะให้พี่เจมส์โดนปิดตานะครับ การเลือกคนที่จะเป็นตอนที่ลูกบอลไปหยุดที่ใครคนนั้นต้องออกมา จากนั้นก็ จะสุ่ม คนในที่นี้โดยทายจากการจับคนที่อยู่ข้างในมาร่วมกิจกรรมนะครับ ตอนนี้ ต้องให้พี่ปรานจับฉลากว่าจะให้พี่เอาอะไรไปสัมผัสแก้มนะครับ พี่ปรานครับ จับฉลากครับ ^ ^ ” ยัยปรานทำท่าเหมือนไส้เดือนขาดน้ำดิ้นไปดิ้นมาจนตัวจะขดเป็นเลขแปดแล้ว - -
“คะ >’<” ยัยปรานค่อยๆ ล่วงลงและหยิบ
“ได้.....จมูกคะ ^ ^ ”
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ
แสบแก้วหู๊ว์ๆๆๆๆๆ >=o=<
“หนึ่งสองสาม เอาจมูกพี่เจมส์ไปสัมผัสกับผู้โชคดีและก็...จับเวลา 3 นาที และก็ทายว่าเป็นใครนะคะ เอ่าเริ่มคะเปิดเพลง”
:เสียงเพลง:
ตอนนี้ลูกบอลถูกส่งมาเลื่อยๆแล้วตอนนี้ฉันกำลังถือลูกและส่งแต่...
“หยุดเพลงคะ ได้ผู้โชคดีแล้วนะคะ ^ ^ ”
“=o=” ยังไม่ทำอะไรยัยปรานก็ลากตัวฉันไปใกล้ๆกับเจมส์
“^ ^”
“พี่เจมส์เริ่มได้เลยคะ อร๊ายๆๆ >’<” ยัยปรานแอบกรี๊ด ฉันได้ยินมันพูดเบาๆว่า ‘อยากโดนบ้างจัง’ - - ความคิดประเสริฐยิ่งนัก
“หนึ่ง....สอง....สาม จับเวลา สามนาที คะ ”
ฟืด
อ๊ากๆๆ ถูกเจมส์หอมด้วยจักจี้มาก >o< ฮ่าๆๆๆ พอแล้วพอแล้ว อ่าๆๆๆ
“พอคะ! พี่เจมส์คิดว่าเป็นใครคะ” ยังไมถึงสามนาทีเลยนะ - - ยัยนี่โกงเวลา
“เอ่อ พี่ปรานครับ ยังไม่ถึง 3 นาทีเลยนะครับยังจำไม่ได้เลยครับ []_[]”
“โอเคคะ จับเวลาใหม่นะคะ เริ่มคะ” เห็นสีหน้ายัยปรานแบบว่า อย่างกับอาฆาตรพยาบาต
ฟืด
จักจี้อีกแล้วครับท่าน >’< อร๊าย เขิลจริงไรจุง
3 นาที ผ่านไป
“พี่เจมส์คะพอได้แล้วคะ นานไปแล้ว!” ยัยปรานตะหวาดเมื่อเจมส์ยังไม่เลิกฝังจมูกลงบนแก้มฉัน
“เจมส์คะ!!!”
“อีกแปบนะครับ []-) ” เจมส์ค่อยๆ ถอนจมูกออกช้าๆ ไม่วายหันมา.....
จ๊วบ
กรี๊ดๆๆๆๆๆ
=\\\= เขาจุ๊บแก้มฉันแรงจนเรียกได้ว่าจูปแก้มฉันเลยก็ว่าได้ น้ำลายนี่เปียกเต็มแก้มเลย อร๊าย ฉันก็เขิลนะ ตัวเธอ >///<
“อ่าๆๆๆ พี่เจมส์ ก็แค่อยากกวนเล่นๆหนะคะ ไม่มีอะไรนะคะ” ยัยปรานพูดแก้
“[]-D ผมรู้สึกว่าจะรู้แล้วนะครับ กลิ่นหอมเหมือน โรส....แมรี่ ขอตอบครับ” เจมส์พูดเต็มเสียงเหมือนมั่นใจมาก
“ใครคะพี่เจมส์?” ยัยปรานลุ้น
“โรสแมรี่ ครับ!!!!”
ฟึบ
พอตอบเสร็จหมอนั้นก็ดึงผ้าปิดตาออกเผยให้เห็น ดวงตาสีน้ำทะเลอ่อนๆออกดำๆ ออกแนวยุโรปแต่มีเค้าโครงของใบหน้าเรียวได้รูปเหมือนคนเอเชีย ผมสี บลอนอ่อนๆออกน้ำตาล กับริมฝีปากบางน่าจุ๊ปและใบหน้าอันหล่อกวนๆของเจมส์ ซึ่งดูได้ง่ายๆว่า เป็นลูกครึ่งต่างชาติไทยแน่นอน
“อ๊ะ ถูกด้วยเหรอเนี้ย :-) ขอรางวัลทีนะครับ” พูดจบก็โน้มหน้าของเขามาและจุ๊ปลงที่หน้าผากของฉันอย่างรวดเร็วจนตามตบไม่ทัน วิ่งหนีออกจากฐาน เหลือไว้เพียงความช็อกและตกตะลึงของคนทุกๆคนในฐาน ก่อนไปเขากระซิบที่ข้างหูฉันว่า ‘I gonna make you mine’ แปรว่า ฉันจะทำให้เธอเป็นของฉัน >///<
“=o= ไอ้....บ้า” ตอนนี้ฉันยังติดตั้นไม่หายเลย อ๊ากๆๆๆ >’<
พรึบ
ขณะที่กวาดสายตาไปที่คนในฐานก็พบกับสายตาคู่หนึ่งที่คุ้นเคยดี..... ดวงตาสีน้ำตาล ผมสีน้ำตาลอัลม่อน โครงหน้าแบบเอเชียล้วนกับริมผีปากบางที่กำลังเบ้ปากและจ้องมองมาที่ฉันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ =o= เฮือก อะไรวะ นี่อุตส่าห์ ภาวนาให้ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันยังมาเจออีกเรอะ =o= ชีวิตช่างรันทดเหลืออนาถ Y_Y
“ตอนนี้จะให้ทุกคนไปจดจำชื่อนะคะ ส่วนผู้โชคดียังคงเป็นคนที่มาร่วมกิจกรรมต่อไปนะคะ ให้เวลา 10 นาทีคะ”
“น้องๆคะ พี่เป็นคนที่มาร่วมทำกิจกรรมนะคะ พี่เป็น พี่ ม.6ที่เหลือจากการจัดงานเลยให้มาร่วมรับน้องกับน้องๆในวันนี้ พี่ชื่อ น้ำใส นะคะ จำชื่อให้ดี เอกลักษ์ คือ จะได้กลิ่นน้ำหอมเป็นกลิ่นหอมสดชื่นของน้ำแร่นะคะ >’< อันที่จริงเป็นกลิ่นแฟนตาซีคะ คนต่อไป เคน บอกชื่อกับรายระเอียดให้น้องๆฟังสิ!”
“พี่ชื่อ เคนครับ เอกลักษณ์ประจำตัวคือกลิ่นน้ำหอมผมจะเป็นกลิ่นของ.....โรสแมรี่......”
กรี้ดๆๆๆๆ
พอพูดจบเขาก็หันมามองหน้าฉันแล้วยิ้มแห้งๆ ใช่ เขาใช้น้ำหอมกลิ่นเดียวกันกับที่ฉันใช้เป็นประจำ ซึ่งเขาบอกว่า มันหอมดี - -
“ฉัน เชอร์รี่นะคะ ฝากตัวด้วย ^ ^ เอกลักษณ์ประจำตัวคือกลิ่น เชอร์รี่คะ” กลัวเขาไม่รู้รึไงว่าชื่อ เชอร์รี่หนะ ชิ! (ทีเเกอะ -o- )
วี้ดวิ้วๆๆๆๆ
“ผมชื่อ โรบอท นะครับ เรียก บอทก็ได้ O_< เอกลักษณ์ประจำตัวคือ ผมมีกลิ่นเปปเปอร์มิ้นติดตัวครับ ฝากตัวด้วยนะครัช >_O v ”
กรี๊ดๆๆๆๆ
>-o-< <-- อุดหูอยู่
“หล่ออะะะ >o< กรี้ดๆๆๆ”
“พอๆ พี่เคนหล่อกว่า”
“พี่บอทต่างหาก -o-”
“หยุด! -____-!++++” ยัยน้ำตัดบท
“น้อยคะ.... แนนคะ.... กุ้งคะ.... รอดครับ.... เส ครับ.... มินครับ....แปนคะ....จีคะ”
หลายคนมากขี้เกียจยืดเยื้อสรุปต่อไปตาฉัน - - เข้าใจตรงกันนะ O_< V(พูดเองเออเอง -,.-)
“ฉัน โรสแมรี่ เรียกแมเฉยๆก็ได้คะ เอกลักษณ์ กลิ่นน้ำหอมที่ใช้คือ โรสแมรี่คะ ^-^” ฉันพูด
“ทำไมเธอใช้กลิ่นเดียวกลับพี่เคนละ เลียนแบบนี่หว่า -o-” ยัยอ้วนหมูตอนพูด - - ฉันใช้ก่อนเขานะ อย่ามามั่ว
“ไม่รู้สิ ^ ^ ฉันก็ใช้ของฉันนานแล้ว เคนะ ^o^ o|<”
“แอนคะ กลิ่นน้ำหอมเป็นกลิ่นเหมือนพี่อั้มนะฮะ”
“อั้มไหน??”
“อั้มพัชราภาสิคะ”
“อั้มเชื้อราสิไม่ว่า - -”
“ว่าไงนะ!!!!!”
“กลิ่นตัวเธอเหมือนอั้มจริงด้วย o_< V”
“อุ๊ย ^o^ เขิล”
“คนต่อไปคะ - -” ยัยน้ำเป็นคนตัดบท
“ผมหักข้อครับ อายุ 17 ปี ม.5/11 เอกลักษ์ประจำตัวคือผมจะชอบอมจูปาจุ๊ปส์กลิ่นโคล่านะครับ ฝากตัวด้วย ^___^”
กรี้ดดดด
“รับฝากใจยังได้เล้ยยยยยย กรี้ดดด >///<”
“ของฉันยะ -o-”
“ของฉัน -____-!++++”
“คนต่อไป - -” ยัยน้ำคนเดิม
“นุ่นคะ.... บอลครับ..... มิกคะ...... แจสคะ...... มุ่งคะ..... จักคะ (?)”
ก็เรื่อยๆ -o- ok นะ แล้วก็เจอคนหล่ออีกเข้าใจให้ตรงกันนะ เข้าใจ๊
“ผม สปาร์ค ครับ ^-^ ยินดีที่ได้รู้จัก เอกลักษณ์ คือ ผมหล่อ จบนะ ^_^V” เฮ้ยยยยยไอ้หลอนี่หว่า (O_o)
กรี๊ดๆๆๆๆ
“อวก #_#”<-- ฉันทำเอง - - บอกตรงเอียนมาก พูดว่าหล่อได้เต็มปากเต็มคำ
=o= เอกลักษ์หล่อเนี้ยนะ คิดได้ ใครจะรู้ฟระเผื่อได้ก้นกับจมูกหละ เค้าจะรู้ได้ไงว่าเป็นแก หลงตัวเอง #_= อวก...(อีกรอบ)
“แจกัน....บี ....นุ....แจ็ด.....(ขี้เกรียจพิมพ์ เข้าใจตรงกันนะ = =X)”
“เอ่อ.....ทำกิจกรรมต่อเลยนะคะ 10 นาที กว่าแล้วนะคะ ไอ่แม เอ๊ย น้องแม มาตรงนี้นะคะ คะเราจะจับผู้โชคร้าย เอ๊ย! โชคดีแล้วนะ เป็นผู้โชคดีรายต่อไปนะคะ อะ จะไปไหนคะน้องแมเรายังทำกิจกรรมไม่เสร็จนะคะ” ยัยแจงพิธีกรที่มาแทนยัยปรานเพราะมันไปตามไอ่เจมส์อยู่ = = พูดตอนที่ฉันวิ่งกลับที่แต่ไม่ทัน ไอ้ตะกวดร่างยัก T_T อันที่จริงมันชื่อ พีบี ที่แปรว่าตะกั่วแต่ร่างมันมีแต่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ทำให้เพื่อนตั้งฉายาว่าเป็น ตะกวดนั้นเอง
“อะคะ น้องแมจับฉลากได้เลยนะคะ เป็น.....”
[]\(>_o ) เป็นอะไรนะ....
พึบ
“ได้ปากคะ!!!!!!”
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หูจะแตกแล้ว >(=o=)<
“ตะกวด เอ๊ย! ตะกั่ว มัดตาน้องแมไว้” พอยัยแจงพูดจบไอ่ตะกวดร่างยักเจ้าเก่าก็เอาผ้ามาปิดตาฉันเพื่อไม่ให้มองเห็น
“น้องแมคะ กี้นิ้วคะ!” ยัยแจงพูดขณะที่ฉันได้ยินแค่เสียง = = ถามมาได้
“สี่นิ้วม้างงง []-\”
“อะ ตะกั่ว มัดยังไง น้องแมเห็นนะ รู้มั้ย !!” ยัยแจงแผดเสียงออกมาเมื่อสิ่งที่ฉันพูดดันเป็นจริง - - เหี้ยแล้วไง
“ก็มัดดีแล้วนะ บางทียัยนี่อาจจะ มีตาทิพย์ที่จมูก ไม่ก็ปากทำให้มองเห็น”
คนหรือ เอเลี่ยนวะ - - คิดไปได้
“แนะ อย่ามาเถียง มัดใหม่!”
ฟึบ!
“ว้ากกกกก เจ็บนะเว้ย!” แอกจะบ้าตายไอ่ตะกั่วนี่จะทำตาฉันเรอะ! ยายหวงนะ!(เกี่ยวไรกับยายวะ - -)
“โทษที”
“เอ้าเลยเปิดเพลง”
เพลงของ exo กรี้ดๆๆๆ เอ็กโซ่ๆๆๆๆ >///<
“หยุดคะ! เอ่านี่ฉลาก จับเร็วๆ ได้.... เฮ้ยยยย!!!!”
“จะร้องทำไมวะ ฉันอยู่ข้างๆแก ฉันจะต้องเป็นโรคเยื้อบุหูอักเสบขั้นร้ายแรงอย่างแน่นอน” ฉันพูดขึ้นเมื่อทนไม่ได้กับคลื่นเสียงพลังช้างของยัยแจง
“อย่าเจือกจะได้ปะ ฉันไม่ได้คุยกับแก”
“แล้วสรุปได้อะไร” ฉันถาม
“อย่าช็อกนะ.....ได้ปาก” พอยัยแจงพูดจบฉันถึงกับอึ้งปากกับปาก เฮ้ยๆๆๆๆ เกินไปแล้วววว
“เฮ้ยๆๆๆ!!!! จะบ้าเหรอแบบนั้นก็ไม่ต่างกับจูบอะดิ!”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น