you'er my first love รักเเรกรักสุดท้ายของฉันคือเธอ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

‘ฮะ ว่าไงนะ!! =o=’ 

‘ก็หมายความอย่างที่พูด - -’

‘นี่นายพูดจริงเหรอ...Y_Y’

‘เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบโกหกใครและไม่ชอบให้ใครมาโกหกด้วย’

....

ฉันโชคร้ายคือโชคไม่ดี

T_T ทำไมฉันโชคไม่ดีแบบนี้เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ฉันหนีไปอยู่กับยายกับตาที่ต่างจังหวัดเป็นเวลาหลายปี (ปีเดียว) โดยทิ้งพี่สาวที่แสนบอบบาง (รึป่าว) ไว้ที่บ้าน ทำให้ฉันต้องกลับไปที่นั้นเพราะยังเรียนไม่จบแย่จริง ฉันจะบ้าตาย ToT ฉันไม่น่าประชดเขาเลยเพราะเขานั้นแหละทำให้ฉันเป็นแบบนี้ (โทษปี่ซะงั้น) แง.... เครียด ไหนจะเรื่องเรียนไหนจะเรื่องโดนทิ้งอีกแงงงงง ฉันไม่อยากกลับไปที่โรงเรียนเลยแต่ถ้าไม่ไปก็ไม่จบอีก เฮ้อออ เอาก็เอาวะ T_T

ตึกๆๆ

ตอนนี้คุณกำลังอยู่กับเจนคะขนลุกเลยตอนนี้เมื่อมาอยู่ในสถานที่แห่งนี้นะคะ เจนรู้สึกเหมือนมีคนมองตลอดเวลาเลยคะ วุ้ย.... ไม่มีไรมากกก!!!!! ก็แค่เดินเข้าโรงเรียนคนนี่มองอย่างกับมิสส์ไทยแลนด์ !! ห่านลาบ!!!! ไม่ใช่อะไรหรอก เมื่อก่อนฉันเป็นเด็กเรียนเด่น กีฬาเยี่ยม(ถุย) สวยและเป็นป๊อบปูล่า แต่เมื่อ ‘เคนโช’แฟนเก่าฉันที่คบกันมาตั้งแต่มัธยมต้นมาจนถึงมัธยมปลาย ที่ 5(โม้คะ เพิ่งคบมาปีเดียว T^T) เขาก็มาบอกเลิกฉัน ฉันหนีหน้าเขาไป แต่ไม่ได้ทำเรื่องย้ายอะไรหนีมาเฉยๆ(โง่วะ -^-) ทำให้เพื่อนในห้องปล่อยข่าวว่าฉันท้องหนี้ไปหาแฟนใหม่ที่ต่างประเทศ!!! ใส่สีตีไข่เหมาะจะเป็นผู้ประกาศข่าวเลยจ้า Y_Y เพื่อนฉันแต่ละคนเขาจะเชื่อเรื่องแบบนี้รึป่าวนะ เด็กและยาวชนไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง......นะจ๊ะ

 V O_< (ทีเเกอะ)

ห้องวิชาการ 

ก๊อกๆ

“ขออนุญาตคะ”

“เข้ามาได้”

แอด...

“เอ่อ คุณครูคะ ดิฉัน สตาร์รัน อินนานาง จะมาเคลียเรื่อง ร แต่ละงานหนะคะว่ามีอะไรบ้าง”

“หือ? ที่หนีไปหาแฟนที่ต่างประเทศน่ะเหรอ” คุณครูยังเชื่อ - - แม่ง เป็นไปได้

“ป่าวนะคะครู หนูไม่ทำแบบนั้นหรอกคะ T^T แม้แต่ครูยังเชื่อเลย แงงงงง” ฉันปล่อยโฮออกมาเมื่อคุณครูทำสายตารังเกรียจ

“แล้วเธอหายไปไหนมาตั้งปีหนึ่ง ?”

“เอ่อ.... หนูไปหายายกับตาที่ต่างจังหวัดมาคะ”

“อ่อ เรียนหนังสือกับตากับยายรึไงล่ะ -o-โอเค งั้นเธอ...สตาร์รัน อินนานาง.... อ่ะเจอแล้ว นี่ใบเกรดปีที่แล้ว ” ครูยื่นใบเกรดมาให้ฉัน ฉันหลับตาปี๋ ไม่อยากมอง แล้วทำใจเมื่อสุดท้ายยังไงก็ต้องอ่านอยู่ดี T^T

“คณิต ร อังกฤษ ร ศิลปะ ร ภาษาไทย ร ..... ร ...... ร ...... ร ...... ร ฮึกๆ ฮือ......TOT”

“ว้ายอย่าร้องนะคะ ไม่เป็นไรหรอกคะ คุณครูทุกท่านลงความเห็นว่า จะไม่ให้เธอแก้ ร แต่จะให้ เธอซ้ำชั้นแทนจ๊ะ ^ ^”

“ซ้ำชั้น!!!!! =o= ”

“ใช่จ๊ะ ^ ^”

“ซ้ำชั้น!!!!!ครอก =o=”

“สตาร์รัน!!!!!!!!”

ห้องพยาบาล

“ซ้ำชั้น!!!!!! =o=”

“แมฟื้นแล้วเหรอ เป็นไงบ้างแก T_T ได้ข่าวซ้ำชั้นนี่หว่า ฮื่อ.....” ยัยขนมตุ๋นเพื่อนฉันที่เรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาลร้องออกมาเมื่อเราไม่เคยห่างกันแม้แต่ก้าวเดียว(ยกเว้นไปเข้าห้องน้ำกับกลับบ้าน)แต่ต้องแยกกันเพราะฉันดันซ้ำชั้น

“แกอยากซ้ำกับฉันปะ T_T เราจะไปด้วยกันนะเพื่อนรัก”

“ขอปฏิเสธ! -w- อีกปีหนึ่งฉันก็จะจบแล้ว โฮะๆๆๆ ไปและแกฟื้นแล้วนี่ เออ แต่แก แฟนแกอยู่ต่างประเทศจริงอะ แล้วลูกแกผู้หญิงหรือผู้ชาย แฟนแกหล่อมากปะ  แล้ว อ๊าก!!! ” ยัยขนมตุ๋นร้องเมื่อฉันเอื้อมมือบิดหูมัน - - แม้แต่มันยังเชื่อ

“ยัยบ้า แกก็รู้ว่าฉันหนะ มีเคนอยู่นะ - -”

“ไอ้หน้าจืดจอมหยิ่งอะเหรอ เหอะ หาแฟนใหม่เหอะ มันมีแฟนใหม่แล้วนี่ ” คำว่าแฟนใหม่ทำฉันกระตุก แฟนใหม่งั้นเหรอ

“ใครเหรอ ชื่ออะไร ม.ไหน เรียนที่ไหน แล้วสวยกว่าฉันปะ T^T” ฉันเขย่าแขนยัยขนมตุ๋นแรงจนหน้าตามันเป็นแบบนี้ --> @x@ (จะอ้วกแล้วแก)

“เอ่อ.... ติดตั้นอยู่ แปบหนึ่งนะ @_@”

“เร็วๆ!!”

“เออๆ ชื่อ เชอร์รี่ ม.เดียวกับเราห้องเดียวกับเรา ไม่ใช่สิ กับฉัน ย้ายมาใหม่ สวยกว่าแกอีกนะ นิสัยดีกว่าด้วย โฮะๆๆ ^o^”

“T^T ไม่จริงใช่มั้ยบอกที”

“มันเรื่องจริง -__-!+++”

“ออกไปเลย ฉันอยากอยู่คนเดียว -o- ชิ”

“ไปก็ได้ เออ แกอาจาร ท่านหนะบอกว่าถ้าแกฟื้นแล้ว ให้ไปดำเนินการซ้ำชั้นต่อด้วยนะ แกนี่ก็นะ เป็นลมก่อนซะงั้น เฮ้อ”

“เออๆ ไปๆ ชิ้ว โอ๊ย” ยังไม่วายยังมาตีแขนกันอีก - -

“แบร่ๆ :p”

ห้องวิชาการ

ก๊อกๆ

“ขออนุญาตคะ”

“จ๊ะ”

“เรื่องเรียนต่อ....”

“อืม.... เธอโดนยัดนะ อยู่ ม.5  ห้อง 11 นะ”

“แต่ทำไมต้องห้อง 11 ด้วยคะT^T”

“มีคนย้ายเข้ามาแทนเธอพอดี ห้อง 11 ว่างก็เลยให้เธอเข้าเเทน ”

“แล้ว เอ่อ คนที่ชื่อ เชอร์รี่คุณครูพอจะรู้มั้ยคะว่าย้ายมาจากไหน”

“เชอร์รี่ไหนอีก ครูจะรู้มั้ยนี่ -o-”

“แฮะๆ ^^ เด็กใหม่ที่ย้ายมาแทนฉันหนะคะ”

“อืมมี สองคน หญิงกับชาย ผู้หญิง.....ชื่อ.....ชาลอต วูดแบรน อืม.... มาจาก...โรงเรียนหญิงล้วนดารานารี จ๊ะ ผู้ชาย ไบรอัน วินตัน มาจาก เฉลิมพระเกียรติฯ มีอะไรรึป่าว” 

“ป่าวคะ T^T”

“งั้นไปได้จ๊ะครูจะไปสอน ม.3 เออ ครูเกือบลืม เอาใบรับรองย้ายออกไปให้คุณครูที่ปรึกษาเซ็นด้วยนะคะ ”

“คะ”

บอกความเป็นมาเเปบนะโรงเรียนหญิงล้วนดารานารีซึ่งชื่อก็บอกอยู่ว่าเป็นโรงเรียนที่มีเเต่ผู้หญิง โรงเรียนที่ว่าตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับ โรงเรียนคณะครุสะ ของฉัน(ของเเกเนี้ยนะ -o- ) ซึ่งโรงเรียนที่ฉันอยู่เป็นโรงเรียนที่ดีที่สุด(เท่าที่จะหาได้)โรงเรียนสองโรงเรียนที่ว่านี้เป็นโรงเรียนที่ดีเยี่ยม โรงเรียน ดารานารี มีค่าเทอมต่อเดือน เดือนละ 456000 =o= (เเพงหูขาดชิป) ส่วนโรงเรียน คณะครุสะเป็นโรงเรียน เรียนฟรีที่เเรกที่ไว้ผมยาวได้ ถ้าเทียบกับ ดารานารีเเล้ว คุณภาพเท่ากัน ที่ดารานารีค่าเทรอมสูงเพราะเรียนห้องเเอร์ มีหอพัก มีลิฟขึ้นทุกชั้นเเต่โรงเรียนคณะครุสะ ไม่มี(เเตjโรงเรียนเราก็มีเเอร์ คริๆ )

ตอนนี้เจนกำลังไปที่ชั้นสองนะคะ ตอนนี้ขนลุกอีกแล้วคะ เอ๊ะ เจนเห็นเหมือนมีพลังงานบางอย่างอยู่ที่ห้องเรียนเก่าคะ T^T พูดง่ายๆ คือฉันกำลังจะไปหาครูที่ปรึกษานั่นเอง

ก๊อกๆๆ

“ใครคะ”

ก๊อกๆๆ

“ถามว่าใคร”

“สตาร์รันคะ...”

“เข้ามา”

แอด....

"คุณครูคะ ฉันมาคุยเรื่อง ย้ายออกหนะคะ ช่วยเซ็นกำกับด้วยนะคะ T^T" พอฉันพูดจบก็ยื่นใบเซ็นให้คุณครู พอท่านเขียนเสร็จก็ยื่นมาให้ฉันพร้อมกับยิ้ม T_T ยิ้มเพราะสมน้ำหน้ารึว่า ขอให้ฉันโชคดีวะ -w-

ก่อนกลับฉันก็เหลือบไปมองเคนหน่อยหนึ่ง....เขายังคงหล่ออยู่เหมือนเดิม T_T ใบหน้าที่คมคายนั้นมันทำให้ฉัน เกิดอาการ love sick!!! O^O ขึ้นมากระทันหัน ฉันอยากจะเข้าไปหาเขาเหมือนที่เคยทำเมื่อก่อน.....คงไม่ทันเเล้วในเมื่อเขาตัดสินใจเเล้วก็คงต้องปล่อยเขาไป....เเต่จะทำยังไงในเมื่อมันรักเเรกของฉันเเละก็เป็นคนที่ฉันรักมากๆด้วย คงตัดใจยากอะ Y^Y ขณะที่กำลังหันกลับเพราะทนเห็นใบหน้านั้นไม่ได้ไปเเต่หางตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปมองผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมากนั่งแทนที่ฉันเเล้วก็กำลังคุยกับเคนอย่างสนุกสนานผิดกับฉันที่กำลังร้องไห้เขื่อนเเตกเก็บไว้เพียงภายในใจ เด็กใหม่สินะ พอหันกลับไปยังเคนเขากำลังจ้องฉันอยู่ หึเขาคงมองเพราะสมเพชสินะ  

ตึกๆๆ

ตอนนี้เป็นเวลา 14:56 ที่นาฬิกาฉันมันบอก ฉันมารอคุณครูเพื่อที่จะยื่นใบรับรองซ้ำชั้นให้ เเต่ฉันรอมากว่า 2 ชั่วโมงเเล้วนะ ก้นเเฉะหมดเเล้วนะครู T^T เมื่อไหร่จะมาๆๆ!!!!!!! ฝนก็จะตกเเล้วนะท้องฟ้ามันครึ้ม มันครึ้มหมอกอย่างนี้เหงาตรงนี้ ที่นั่งรอ!!!! =O= ช่างเม่ง กลับบ้านเเล้วค่อยเอามาให้พรุ่งนี้ก็ได้ไม่ได้งอ!!!! -o-

ซ่าๆๆๆ

“ว้ากกก”  ฉันตะโกนลั่นเมื่อ อยู่ดีๆ ฝนก็ตกกลางทาง แย่จริงซวยกว่าวันนี้มีอีกมั้ย เอกสารเปียกหมด!!! ดวก!

ตึกๆๆ

  ฉันรีบเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นจนมาถึงกระท้อมกลางทางที่ดูท่าว่าจะเก่าน่าดู ฝนยังตกอยู่ต้องเข้าไปหลบฝนทำไมรู้สึกเหมือนมีคนอยู่นะ ไฟก็เปิด แต่สภาพมันเก่าแล้วนี่นาไม่น่าจะมีคน

แอด.....

มีบางสิ่งกำลังเปิดประตู้ออกช้าๆ

รึว่า......จะเป็น..o_O

คนแก่ - - แหม่คนแก่นี่ชอบอยู่ที่ดงๆ แบบนี้นี่เอง ตกใจหมด

อยู่แบบนี้แล้วนึกถึงเพลงอยู่ต่อเลยได้มั้ย นึกถึงเคนเลย แงๆๆๆ ฉันรักเข้ามากขนาดไหนมากเท่าไหร่ T^T กว่าจะได้คบกันมันยากเเค่ไหนเเล้วไม่รู้รึไงว่าฉันเหนื่อยที่ต้องตามเขา....เเต่ก็นะฉันรักนายนี่ Y_Yไม่รู้ทำไมมาบอกเลิกกัน เฮ้อ เหตุผลไม่จำเป็นต้องมีคำตอบเสมอหรอก ฮึกๆ ToT....

*มองไปก็มีแต่ฝนโปรยปราย ในหัวใจก็มีแต่ความเหน็บหนาว

ท้องฟ้าที่มองไม่เห็นแสงดาวคืนเหน็บหนาวยิ่งทำให้ใจเราหนาวสั่น

แต่ใจขอฉันบอก อยากอยู่กับเธอต่อแต่ฉันวิงวอนกับเธอได้เพียงสายตา.....

ฮึกๆ

ป๋องๆ

อิสาสสส กำลังได้ฟิลเจือกหยุดตก เม่งงง - -

แฉะๆ หยี๋โคลนเปื้อนรองเท้าหมด -o- ให้ตายพรุ่งนี้มีรับน้องนะเว้ย

ตึกๆๆ (เม่งต้องมีทุกตอนอะ - -) 

ตอนนี้อยู่ที่หน้าบ้านหลังเก่าข้าวมันไก่ นั้นก็คือ บ้านฉันเอง

แกรกๆ ประตูเปิดไม่ออก - - ล็อกทำพระแสงอะไรวะ

“ใครน่ะ”

“แมเองพี่มี่ เปิดประตูให้หน่อย”

“แปบหนึ่ง”

ตึกๆๆๆ

แอด...

ซวบ...

“ฮึกๆ T^T ยัยแมแกไม่อยู่ฉันนี่ไม่กล้าออกจากบ้านเลยตั้งแต่จบมา นี่ไปไม่ชวนยัยเด็กบ้า คิดถึงจังเลยยย”  พี่สาวฉันเอง ชื่อมีมี่ ปกติ งี้รังเกรีจอย่างกับไส้เดือนกิ้งกือ ไหงเป็นงี้ - -

“ผีเข้าปะแก ฉันอึดอัด ถอยไป - -” ฉันผลักยัยเจ๊ให้พ้นทาง แหม่ดราม่าเสียเหลือเกิน

“นังนี้ -o-” 

“แกยังคบกับไอ้บ้านั้นใช่มั้ย”

“หือ? ใคร”

“พี่แมกไงอย่าทำเป็นอินโนเซน-o-”

“อ่อ ก็นะ ^o^”

“เออ แล้วที่ไม่ได้ออกจากบ้านแล้วแกกินยังไงอยู่ยังไงวะ เอาเงินจากไหน”

“ฉันพูดให้แกเห็นใจเฉยๆหรอก -o- แถมอีกอย่างแมกก็มาที่นี่บ่อยๆ แล้วก็เอาข้าวของนั่นนี่นี่นั่นมาฝากด้วย 

^)-(^” หน้าบานเชียวนะยะ - - ต่างจากฉันที่ต้องไปดำนา หาปลา จับเขียด =o=!++++

“สบายเหลือเกินนะยะ เหอะ”

“หืม ก็นะ โฮะๆๆๆ ได้สามีรวยก็งี้แหละ ฮะๆ ^O^” พูดจบนางก็เดินสะบัดก้นงอนๆ หายไปในห้อง นี่คิดถึงกันจริงปะเนี้ย - -

เฮ้อ ไม่ได้มาที่นี่นาน....ก็ยังเหมือนเดิมตั้งแต่ปลาหมึกที่ปาทิ้งวันสุดท้ายที่จากไป ยันกางเกงในที่ตากไว้ในตู้รองเท้า =o= ดวกกกก นี่ไมคิดจะเก็บเลยรึไงวะ ช่างเหอะเก็บไว้ดูเป็นของดูต่างหน้าก็เเล้วกัน -__-^

"ยัยเเม" ยัยพี่ที่โพล่มาให้เห็นเเค่หัวชะโงกออกมาจากประตูหันหน้ามาหาฉันพร้อมกับ....

"อะไร" ฉันถาม

"ไปซื้อไข่ให้ที" มาถึงก็ใช้เลยนะ = = 

"เออๆ" ฉันพูดพร้อมกับไปเอาเงินที่ลิ้นชักโต๊ะ ซึ่งเป็นที่เก็บเงินของสองพี่น้องเรานั่นเเหละ 

ตึกๆๆ

 ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วง เที่ยวตลาดบ้างอ่อออ (เขามีเเต่บางอ้อ) โอ้มายกอดๆๆๆ =O= ทำไมไข่มันหายากขนาดนี้ ไปร้านไหน ก็บอกว่าหมด ปัดโถ่ นี่มันยุคไข่คู่ครัวเรือนรึไงทำไข่มันหมดเร็วเหลือเกินชั่งเป็นเมนูยอดฮิตจังนะไอ่ไข่เนี้ย = = โอ้มายกอดเหลือเเค่หกฟอง ป้าอย่าเพิ่งขายให้หมาตัวไหนนะหมาตัวนี้จอง >O<' 

ฉันเร่งฝ่าทีนไปที่ร้านไข่เจ้าสุดท้ายที่อยู่ในตลาด ถ้าหมดเเผงนี้เดินหาชาติหน้าก็หาไข่กินไม่ได้อั๊ยยะ >'< ไข่จ๋าาา

"ป้าคะไข่ยี่สิบคะ/ครับ" O_o ใครมันบังอาจมาสั่งไข่ของฉันวะ

" - - ใครจะเอากันเเน่เเต่ที่เเน่ๆนะ....ได้เเค่คนเดียวเพราะมันเหลือเเค่หกฟองสุดท้าย " ยัยป้าขายไข่ไก่พูดขึ้นพลางจหยิบถุงขึ้นมาหยิบไข่ใส่ถุง = = รีบไปไหนป้า ใจเย็นๆๆๆ ยังตกลงกันไม่ได้เลยป้าๆๆ

ควับ

  เฮ้ย!!!! นั่นมันใครกันวะหล่อชิป(?)  O_o โห่ๆๆๆ บังอาจมาเเย่งไข่ฉันเเต่ก็นะสุภาพบุรุษก็ไม่เเย่งกุลสตรีหรอก.....ใช่มั้ย

"ให้ผมครับป้าผมอยู่บ้านไกลอุตส่าห์มานี่เพื่อซื้อไข่เเต่ถ้ากลับไปไม่มีไข่เเต่เปลืองน้ำมันมาไกลคุณเเม่คงหมั่นไส้ตีผมตาย"  ไอ่หน้าหล่อพูดพร้อมกับเเสดงท้าทาง เเล้วยัยป้าก็ยื่นถุงไปตรงไอ่หน้าหล่อ โกหกได้เนียนจริงเลยจ้า   

-___-^ ไอ่สาสสุภาพขาหลุดชัดๆ มีอย่างที่ไหนเเย่งไข่สุภาพส้นตีน เอ๊ย! สุภาพสตรี เบลอเเล้วฉัน @_@

"เเต่ว่าป้าฉันเป็นกุลสตรีนะ สุภาพบุรุษควรเสียสละนะคะ อีกอย่างนะ....นายบอกว่านายมาเเต่ไกลใช่มั้ย...งั้นนายก็ไปซื้อที่ ที่นายมาสิ ดั้นด้นมาที่ไกลทำพระหอกอะไร -o-" ยัยป้าพยักหน้าอย่างรู้ถึงเหตุผลพร้อมกับ ยื่นถุงไข่มาตรงหน้าฉัน  ^__^ เยี่ยมป้าเอาไป...หนึ่งไลค์ (y) ฉันที่จ่ายเงินเสร็จซึ่งกำลังหยิบถุงไข่เเต่....

พึบ

กรี้ดๆๆๆๆ ไอ่หน้าหล่อขโมยไข่ฉันนน!!!!! นิสัยเควี่ยจริงๆเลย เม่งเอ๊ย หล่อเเค่หน้าตานี่หว่า -_-!!!!! !@#$%^&*  เเย่งไปต่อหน้าต่อตา>o< นายก็มีไข่นี่หว่ามาขโมยของฉันทำไมๆๆ(เเต่ไข่ของผู้หญิงมีเยอะกว่าเเถมสุกด้วย -  - )

"ไอ้หน้าหล่อ!!!!!!!!! เอาไข่ฉันคืนมา >o<" ฉันตระโกนพร้อมกับวิ่งไล่ตามไอ่หัวขโมยไข่ตัวเเสบที่กำลังวิ่งไปที่ซอกตึก กรี้ดๆๆๆน่ากลัว T^T ทำไมทำกับกุลสตรีเพศเเม่เพศยายได้เเบบนี้วะ >o<' 

เมื่อรู้สึกถึงภัยอันตรายบางอย่างที่จะมาถ้าเกิดกลับไปไม่ได้ไข่ตามที่วานมาคงจะเจอศึกหนัก T_T ฉันต้องตามไอ่เควี่ยนั่นไปใช่มั้ย โอ้-ม่าย-ก๊อดดด >o<

"เฮลโล! อยู่ไหนเอ่ย โผล่หางออกมานะ ยูฮู้" ฉันทำทีเป็นใจดีสู้เสือทั้งที่ตอนนี้ขาสั่นเเทบจะเต้นโอมลึกกึกกึ๋ยได้เเล้ว ณ จุดๆ...นี้ T_T อะไรจะน่าสยองเท่านี้หรือไม่ วุ่ยๆๆ

กุกกัก กุกกัก

O_o ใครอะไอ่หน้าหล่อเหรอ เสร็จฉันเเน่เเกที่บังอาจมาขโมยไข่ยัยเเมคนนี้ มุงซวยเเน่ๆ ไอ่หลอ!!!!!!

(หน้า+หล่อ = หลอ ^__^ V) 

โพละ (เสียงเหมือนเฉาะมะพร้าวเหลือเกิน - -')

ฉันที่ไม่อยากให้ไข่หลุดมือไปง่ายๆ เลยคว้าไม้(เกือบหน้าสาม)ตีเข้าที่ท้ายทอยอย่างจังเเต่...

อ่าว...O_o เฮ้ยไม่ใช่ไอ้หน้าหล่อนี่หว่าเเต่เป็นไอ่กุ่ยข้างทางที่ไหนไม่รู้ เเต่เม่งไม่สลบเหมือนในหนังอะ =[]= เเถมยัง.....กรี้ดๆๆๆ หน้าดำคร่ำเคลียด เส้นเลือดเต็มหน้า ที่กำลังตาเหลือก อย่างเคียดเเค้น โอ้ๆๆๆ T_T ฉันรึไอ่หลอที่ซวยวะดันมาฟาดผิดคนซะงั้นตู Y^Y ตายๆ เเต่จะหนีขาก็ดันเส้นยึด (เเก่เเล้วต้องเข้าใจ T^T)

หมับ

กรี้ดๆๆๆๆๆ TTOTT เเรกๆก็เฉยๆ ต่อมานี่สิปล่อยฉันนะเว้ยๆๆๆๆ อย่าจับเนื้อตัวฉันนะไอ่โสโครกน้ำก็หัดอาบบ้างนะ T^T ฉันจะบ้าตาย 

"กรี้ดๆๆๆ อุ๊บ OxO" อย่าเพิ่งคิดว่าฉันโดนไอ่กุ่ยจูบนะ T_T เพราะถ้าโดนฉันคงไม่อาจมีชีวิตอยู่ไปเล่าความเป็นมาหรือประวัติจูบเเรกให้ลูกหลานฟังอย่างเเน่นอนถ้าฟังคงทำให้เสื่อมศรัทธาในตัวฉันพอดี T_T

"เงียบๆ!!! ฉันจะ...." ไอ่กุ่ยไม่พูดเปล่าจับฉันทุ่มลงกับพื้นเเล้วก็......

"กรี้ดดดดดดด"

พลั่ก

ไอ่กุ่ยตัวเหม็นลงไปกองกับพื้นอย่างเเอ่งเเม่งเพราะโดนหมัดของใครสักคนเสยเข้ายอดหน้า เเต่ว่าใครกันหว่า

"O_o ไอ่หลอ" ด้วยความที่ลืมตัวดันเปล่งชื่อที่คิดเอาเองซะดังจนเจ้าตัวขมวดคิ้ว -_-^

"ผมไม่ได้ชื่อหลอนะ - - ยัยคุณคนนี้ นี่อุตส่าห์หนีได้เเล้วนะเเต่ดันได้ยินเสียอุ๊ยยยอร๊ายยยย ว้ายยยกรี้ดดดด - -

เเละความที่ผมเป็นสุภาพบุรุษเลยมาช่วยเอาไว้ เหอะๆ เป็นไงหละ ปลื้มละสิ ^__^ V" เออ...ปลื้มส้นเท้านายมากเลย - - พี่เเกดิ!!!! สาสสส

"อะ...ผมไม่เอาหรอกไข่รู้สึกวันนี้ดั๊นนน  อยากกินไก่ต้องไปหาใครจึงจะได้กิน??" 

"ถามฉัน ๔ O_O?" ฉันชี้มาที่ตนเองเพราะไม่เเน่ใจว่านี่ถามรึเเต่งกลอนสัมผัสมิทราบ - -

"- - ถ้าผมไม่ถามคุณจะให้ถามหมาตัวไหนมิทราบขอรับ" 

"ก็ฉันนึกว่า..นายคุยกับนู้นๆๆ" ฉันชี้ไปทางหมาสีดำที่นอนอยู่ข้างถนนอย่างน่ารัก(กับผี) ให้เขาดู ( - -)๔ (^-๐-^)

"เออ! มันคงตอบได้เนอะ!!!!" คุณหลอ (เปลี่ยนสัพนามให้ใหม่) พูดประชดประชันดิฉันเจ้าคะทรงเเลดูสิเจ้าคะ - -

"เออ...ตรงหัวมุมทางเข้าเป็นร้านขายไก่ ไปๆ ฉันรำคาญ เเต่เดี๋ยว.....ขอบคุณนะที่ช่วย" ฉันบอกทางไปหาไก่(?)พร้อมกับขอบคุณจากใจ *O*

"ไม่ดีกว่า....เอาเป็นว่า ถ้าพบกันใหม่...พี่ต้องเลี้ยงข้าวผมเเล้วกัน บ่าย๐๐๐"

"บ่ายอะไรกันมันจะค่ำเเล้วดูดิ ตาหนะตาๆๆๆ -o-"

"เออ....ตาเป็นผัวยายจบนะ....ค่ำๆ"

"- -" ฉันมาคิดๆดูนะฉันส่าเอาคนละ 10 บาทก็พอเนาะ 3 ฟองเอง ทำไมต้องเเย่งกันวะเนี้ยยยย