ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักร้อนๆของเจ้าหญิงน้ำแข็ง

    ลำดับตอนที่ #4 : เรื่องร้ายๆ3

    • อัปเดตล่าสุด 13 เม.ย. 49


    ทำไงดีเนี่ย เจ้ามือบ้าดันไปผลักกระถางต้นไม้ล้มซะงั้น เอาไงเอากันว่ะ

                "โธ่เอ้ย เออผมเองครับคุณคิคุจิ สวัสดีครับ"

    เคียวยะเดินออกไปหาทั้ง2คนอย่างช้าๆ ทั้งคู่หันมองหน้ากันเจื่อนๆ แล้วคิคุจิก็พูดขึ้น

    "คุณเคียวยะยืนอยู่ตรงนั้นนานเท่าไรแล้วครับ"

    "ก็เพิ่งมาถึงนี่แหล่ะครับ ผมจะมาหาคุณคิคุจิเรื่องคอมที่บ้านอ่ะครับ"

    "งั้นผมไปก่อนแล้วกันนะครับคุณคิคุจิ อย่าลืมคิดเรื่องที่เราคุยกันไว้ล่ะ แล้วผมจะโทรมาหานะครับ"

    เมื่อคุรายามะพูดจบ เขาก็เดินจากไปทิ้งให้คิคุจิอยู่กับเคียวยะ2คน

    "คุยเรื่องอะไรกันอยู่เหรอครับ คุณคิคุจิ"

    เคียวยะถามขึ้น เมื่อคุรายามะเดินลับตาจากห้องทำงานของคิคุจิไป

    "ไม่มีอะไรหรอกครับ แล้วคุณเคียวยะมีอะไรจะให้ผมช่วยนะครับ เรื่องคอมใช่ไหมครับ งั้นรอแป๊บนึงนะครับเดี๋ยวผมเคลียร์งานก่อน แล้วรามาดูด้วยกัน"

    คิคุจิหันกลับไปทำงานต่ออย่างรวดเร็ว

    "ครับ"

    อะไรกันนะ เปลี่ยนเรื่องไปเลย ต้องมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นแน่ๆ ทำยังไงดีเนี่ย

    ทางด้านโทชิที่กำลังเดินไปยังสตูดิโออัดเสียง เมื่อไปถึงประตูห้องอัดห้องแรก โทชิก็เปิดประตูเข้าไป ในห้องนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งหันหลังอยู่ เธอใส่เฮดโฟนทำให้โทชิต้องเดินเข้าไปสกิด

    "หวัดดีโจ ทำอะไรอยู่อ่ะ"

    "อ้อไงโทชิ วันนี้มาเร็วดีนี่ นั่งดิ ฉันกำลังมิกซ์เพลงใหม่อยู่"

    เธอหันหน้ามาหาโทชิ ทำให้เห็นใบหน้าที่ธรรมดาของเธอ แต่มีทรงผมที่ไม่ธรรมดา เพราะผมยาวของเธอถักเดดร๊อคทั้งหัว และเธอก็มีสไตล์การแต่งตัวที่ไม่เหมือนใครเช่นกัน เธอใส่กางเกงยีนส์กับสายเดี่ยว อายุของเธอไม่น่าจะเกิน 25ปี โทชินั่งลงข้างๆเธอ เอาเฮดโฟนของเขาออกจากหูและหยิบเฮดโฟนจากเธอมาใส่

                "ไหนฟังดิเป็นไง อืมเจ๋งดี ฉันชอบแฮะ เพลงของใครอ่ะ "

    "นักร้องใหม่ที่ค่ายไง เป็นผู้หญิงนะอายุก็คงจะประมาณเธอนี่แหล่ะ ฉันว่ามันคงจะแปลกดีถ้าผู้หญิงมาร้องเพลงสไตล์ผู้ชาย จังหวะมันหนักดีใช่ไหมล่ะ"

    "ความคิดเจ๋งดีนี่ แต่หวังว่าคนร้องคงจะเสียงดีจริงๆนะ เพราะถ้าเสียงไม่ดีก็คงไปไม่รอดหรอก"

    "เธอว่าใครไปไม่รอดอ่ะ แล้วเธอเป็นใครถึงได้มายุ่งกับเพลงของฉัน"

    เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลังของโทชิ เมื่อโทชิหันหลังกลับไปดู ก็เห็นเด็กหญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารัก ตาโต ผมยาวครึ่งหลัง โจแอบส่ายหน้าเบาๆ และกระซิบกับโทชิ

    หน้าตาก็ดีนี่นานายนี่ แต่ปากเสียมากๆ มาวิจารณ์ฉันได้ยังไงกัน

    "นี่ไง นักร้องคนใหม่ของฉัน"

    "อืม น่ารักดี ฉันชอบนะ อย่าเพิ่งพูดอะไรนะโจ"

    "ก็ได้ๆ ตามใจจะทำอะไรก็ทำ"

    "ไงฮิเมะจัง มาทำอะไรอ่ะ"

    "หวัดดีค่ะพี่โจ หนูเพิ่งเรียนร้องเพลงเสร็จก็เลยจะแวะมาฟังเพลงที่กำลังมิกซ์อ่ะค่ะ แต่ดันมาเจอนายนี่ กำลังนินทาเพลงของหนูอยู่เขาเป็นใครอ่ะค่ะ"

    "ฉันเคกิยินดีที่ได้รู้จักนะฮิเมะจัง"

    "เฮ้ย นาย"

    โทชิทำมือห้ามโจเมื่อโจทำท่าจะพูดอะไรขึ้น และยื่นมือข้างหนึ่งไปหาฮิเมะ แต่ฮิเมะไม่สนใจและมองไปทางอื่น

    "นายเป็นใครกันแน่ ฉันไม่ได้ถามชื่อนายสักหน่อย แล้วนายเป็นฝรั่งรึไงถึงได้จะมาจับมือกับฉัน ฉันว่าหน้าอย่างนายอ่ะคงจะอ่านหรือฟังภาษาอังกฤษไม่ออกหรอกใช่ไหม แล้วตาสีฟ้านั่นนะก็คงใส่คอนแทคล่ะสิ หึ"

    ปากจัดใช้ได้เลยแหะยัยนี่ ได้จะเล่นอย่างนี้ใช่ไหม

    "ฉันเป็นญาติห่างๆของโจ พ่อแม่ฉันเข้ามาที่โตเกียวฉันก็เลยได้เข้ามาด้วยก็เท่านั้น"

    "แล้วนายมีสิทธิอะไร ถึงได้มาวิจารณ์เพลงของฉัน"

    "ฉันไปดีกว่าแล้วเจอกันนะโจ"

    โทชิลุกขึ้นแล้วคืนเฮดโฟนให้โจ แล้วใส่เฮดโฟนของเขาคืน และเดินออกจากห้องอัดไป

    "นี่นายจะไปไหนนะ กลับมาพูดกันให้รู้เรื่องเลยนะ"

    ฮิเมะตะโกนตามหลังโทชิไป แต่โทชิแกล้งไม่ได้ยิน

    "น่ารักดี แต่ปากจัดไปหน่อย หวังว่าคงจะได้เจอกันอีกนะฮิเมะจัง ไปหาอากิฮะดีกว่าเพิ่ง 5 โมงครึ่งเองคงจะนอนอยู่ที่ห้องพักนักแสดงสักห้องแหล่ะ"

    แล้วก็เป็นอย่างที่โทชิคิดไว้จริงๆ เพราะอากิฮะนอนอยู่ในห้องพักนักแสดง แต่ห้องนั้นเป็นห้องของฮิเมะจังที่อยู่ไม่ไกลจากห้องอัดมากนัก  โทชิเดินเปิดห้องของฮิเมะโดยไม่ได้สังเกตป้ายชื่อที่ติดไว้หน้าห้อง เมื่อเดินเข้าไป โทชิเห็นอทกิฮะนอนอยู่บนโซฟาจึงเดินเข้าไปปลุก โดยหยิบผ้าห่มของอากิฮะที่ปิดหน้าอยู่ออก

    "อากิฮะ ตื่นได้แล้วเฟ้ย 5โมง35แล้ว เดี๋ยวป๋าก็ด่าหรอก"

    "อย่ามายุ่งน่า คนจะนอน 5โมง50 ค่อยปลุกแล้วกัน"

    อากิฮะพูดและดึงผ้าห่มกลับ

    "ตามใจแกแล้วกัน"

    โทชิจึงเดินสำรวจไปรอบๆห้องนั้น เมื่อเดินไปที่หน้ากระจกก็เห็นรูปของผู้ชายคนหนึ่งซึ่งหล่อมาก โทชิสายตาสั้นจึงจะหยิบรูปนั้นขึ้นมาดู

    "หยุดนะจะทำอะไรกับของๆฉันนะ โธ่เอ้ยนายอีกแล้วเหรอ แล้วนั่นใครอีกล่ะ"

    ฮิเมะเดินเข้ามาและตะโกนขึ้นอย่างเสียงดังทำให้อากิฮะสะดุ้งตื่น

    "นี่ห้องเธอเหรอ ขอโทษนะ ฉันเดินมาตามน้องนะ มันนอนอยู่ในห้องเธอ"

    โทชิขอโทษแล้ววางรูปๆนั้นลง

    "นายออกไปเลยนะนายเคกิ แล้วอย่าให้ฉันเห็นหน้านายอีกล่ะ"

    "เคกิเหรอ"

    อากิฮะพูดเบาๆขณะที่ยังนั่งอยู่ที่โซฟา แล้วมองหน้าโทชิ

    "ไปได้แล้วเคโงะ"

    "เคโงะเหรอ"

    "เอาน่าๆ ไปกันได้แล้ว"

    โทชิเดินเข้าไปจูงอากิฮะให้ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป

    "ยัยนั้นใครฟ่ะ ฉันกำลังนอนอยู่ดีๆ ก็มาตะโกนโวกเวกโวยวายจนฉันตื่นเลย แล้วเคกิกับเคโงะคือใครฟ่ะ"

    อากิฮะถามขณะที่กำลังเดินไปเจอกับเคียวยะและยูคิ

    "เอาเหอะ ไม่มีอะไรหรอกน่า"

    โทชิเดินนำหน้าอากิฮะโดยไม่หันมาพูดและไม่ฟังเพลงด้วยแต่เอาเฮดโฟนไว้ตรงคอแทน

    "ตามใจแกแล้วกัน"

               ทำไมมันหงุดหงิดอย่างนี้ฟ่ะ แล้วทำไมฉันต้องไปขอโทษยัยนั่นด้วยเนี่ย แล้วผู้ชายในรูปนั้นเป็นใครฟ่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×