ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : /Ven - - ไปด้วยกัน น่า นะ
ผมกลับมาถึงบ้านพร้อมกับการง่วงงาวหาวนอน แปล๊กแปลก วันนี้ไม่มียัยแร้งมาว่าให้กวนใจ ว่าทำไม
กลับช้า ดีเหมือนกัน จะได้สงบๆหน่อย แต่ว่า ... ที่ยัยแสบบอกว่าให้ไปงานด้วยกัน มันงานอะไรวะ
ผมไม่ค่อยชอบออกงานสังคมด้วย แต่ไหนๆก็เล่นละครมาตั้งแต่เริ่ม ก็ต้องเล่นต่อไปจิเนอะ ??--__--
ผมเดินขึ้นบันไดที่ถอดยาวออกไปทีละขั้นอย่างช้าๆ และคิดไปด้วยว่า ถ้ามันเป็นงานใหญ่โตจริงๆ
ผมต้องปิดนักข่าวไม่ได้แน่ๆ แต่เอาเหอะยังไงเป็นข่าวกับยัยแสบก็ยังดีกว่าเป็นข่าวกับพวกชะนี
เมื่อถึงห้องผมก็กระโดดดด ขึ้นเตียง และ เผลอหลับไปอย่างรวดเร็ว ZZZZZZZZZzzz
O_O +
เห้ยย กี่โมงแล้วเนี่ยยย งะ จะ 8โมงแล้ว เวรละนอนเพลิน ทำไมนาฬิกามันไม่ขันฟร่ะเนี่ย
ผมรีบทำธุระส่วนตัวแล้ว รีบลงมาข้างล่าง ไม่หวังจะกินข้าวเช้าหรอกต้องรีบไปแล้วววว
\" ผมไปละนะครับแม่ \"
\" เดี๋ยวจ๊ะยุ นิเรายังจะไปทำงานอีกเหรอ \"
\" ไปสิครับ นี่ 8โมงเองผมยงไปทันนะครับแม่ \" แม่ทำท่า งงๆ
\" 8 โมงอะไรกันยุ นี่มัน 10 โมงกว่าแล้วนะ \"
\" =O=^ \" ผมไม่นึกว่าแม่จะมาแกล้งหรอก เพราะท่าทางแม่คิดว่าผมจะแกล้งแม่ด้วยซ้ำ
ผมหันไปมอง นาฬิกาเรือนใหญ่ในห้องรับแขก จริงด้วย 10โมง ครึ่งแล้วอะ
\" แม่ค๊อก เรียกยุไม่เห็นตื่น นึกว่าไม่สบายเลยปล่อยให้นอนต่อ \"
\" ขอบคุณฮะแม่ แต่ยุก็ต้องไปทำงานอยู่ดีอะ ยุไปละนะ \"
\" ไม่กินอะไรก่อนเหรอ \"
\" ไม่ฮะ \"
ทันทีที่ขับรถถึงบริษัท ผมก็จ่ำอ่าวเข้าออฟฟิตทันที สายตาแต่ละคู่จ้องมองมาที่ผม ตอนตื่น ผมยังไม่
ได้หวีเลยมั้ง เซงเจงๆ ยัยตัวแสบก็หันมามองอีกคน ผมไม่อยากจะสนใจ สายตาแต่ละคู่ที่มองมา
รีบเข้าห้องดีกว่า.......
จ๊อก ๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆ
เวรละ ท้องดันก่อจลาจร เอ้ย จล เท้ามันไม่กล้าเดินออกนอกห้องซะด้วย ผมกดเบอร์ต่อสายยัยแสบ
\" คุณบุษบา เข้ามาหาผมหน่อย \"
ก๊อกก ๆ ๆ
\" ขอเข้าห้อง \"
\" =_=;;; \" พูดให้มันเหมือนลูกน้องไม่ได้เหรอเนี่ย
\" มีไรหรอคะ \" ยัยแสบเดินเข้ามานั่งที่โซฟาด้านริมของห้อง ... ทำเหมือนบ้านตัวเองเลยนะเจ๊
\" คุณช่วย ซื้อข้าวให้ผมหน่อย \"
\" อะไรอะ วันนี้ไม่ใช้เวรชั้นนะ คุณสั่งผิดคนแล้วละ เอาเป็นว่าชั้นจะไปบอกไอเจนให้ \"
\" อ้ออ อืมขอบใจ \"
ก่อนที่เจ๊แกจะออกจากห้อง เธอหันมามองหน้าผม
\" ทำไมวันนี้บอสมาสาย \"
\" ไม่ใช่เรื่องของคุณ \"
\" บอสไม่ต้องมาครึมใส่ชั้นหรอก เพราะชั้นไม่กลัวบอสเลยสักนิด เอาเป็นว่าไม่บอกก็ไปเป็นไร
แต่เมื่อตอนที่บอสมาน่ะ รู้ตัวมั้ยว่าเหมือนไปฟัดกลับหมามาเลยละ พวกป้าๆ เค้ากำลังเข้าใจว่า
บอสคงไปสวิงกิ้งมาทั้งคืน ชั้นว่าบอสอย่างพึ่งออกไปไหนเลยนะ \"
\" TT_TT \" ทำไมป้าพวกนี้ไม่มีอะไรทำหรือไงน้า ผมเนี่ยน้าจะสวิงกิ้ง ไม่ม้างงง..--. .--
ก๊อกก ๆ ๆ ๆ
\" เจนคะ \"
\" เชิญครับ \"
\" อะ แหะๆ นี่คะที่บอกสั่งไว้ แล้วนี่ก็แก้แฮงค์คะ เมื่อคืนคงหนักไปหน่อยนะคะบอส\"
\" ใช่เรื่องของคุณด้วยเหรอครับ เจนภัส \" --_-- +++ แฮงค์บ้าไรกันเนี่ย
\" คุณออกไปได้แล้ว อ้ออ เดี๋ยววันนี้เวรคุณใช่มั้ย\"
\" ใช่คะ \"
\" วันนี้คุณเลิกงานตามปกติเลยนะ ไม่ต้องมารับใช้ผมแล้ว แล้วก็อย่าได้ไปบอกบุษาด้วย ว่าผม
เลิกใช้คุณ \"
\" ไม่บอกคะ ไม่บอกแน่นอน ^-^ \"
แปปเดียว ก็จะ 6โมงแล้ว พนักงานคงเริ่มทยอยกลับกันแล้ว ผมเดินไปแง้มม่านออกดูว่า ยังเหลือใครอยู่บ้าง
เหลือแค่ไม่กี่คนเท่านั้น กับยัยแสบที่นั่งคุยโทรศัพท์อยู่ อยู่ดีๆ ประตูห้องผมก็เปิดออก พร้อมมีหัวลอยมา
\" คุณว่างมั้ย \" ยัยปีสาจ นั้นเอง ไม่ให้ซุ่มให้เสียง น่ากลัวชะมัด
\" อะ ... เข้ามาสิ \"
\" เรื่องที่ชั้นบอกว่าพุธนี้ให้ไปงานด้วยกันน่ะ คุณ...จะไปกับชั้นมั้ย \"
\" คุณอยากให้ผมไปมั้ยละ ?? \" เจ๊แก ยืนเท้าสะเอว เริ่มทำน่าโมโห
\" ชั้นถามว่าคุณจะไปกับชั้นมั้ย ไม่ได้ให้มาย้อนถาม \"
\" ไม่ไป \" งะผิดคาด ยัยตัวแสบ หน้า ม่นลงทำที
\" ไมอะ TOT \"
\" ก็ แค่ ไม่อยากไปอะ มีไรมั้ย \"
\" นินาย อย่ามายั่วโมโหได้มั้ย พ่อชั้นบอกว่าต้องเอานายไปให้ได้ \"
\" โอ๊ะ โอ ท่าทางบ้านคุณจะติดผม งอมแงม \"
\" อย่ามาหลงตัวเอง ไม่ไปก็ไม่ไป \" เจ้าตัวทำท่าจะเดินออกจากห้องไปจริงๆงั้นแหละ
\" เดี๋ยว \" ผมเห็นเธอหยุด ยืนหันหลังให้ผม
\" ......ไป......ก็ดะ \" งะ เธอหันมาแล้วเดินมาเขย่าแขนผม
\" จริงเหรอ ๆ จะไปจริงๆนะ เย้ๆ ๆ \" ผมเหวอนิดหน่อยเหมือนเห็น ลิงยิ้ม เพราะยัยนี้กระโดดไปมาพร้อม
กับหัวเราะร่า
\" ดีใจขนาดนั้นเลยเหรอ \"
\" ใช่สิ ก็พ่อบอกว่าต้องพาคุณไปให้ได้ ถ้าไม่ได้พ่อต้องว่าชั้นแน่ ทำไม อย่าเข้าใจผิดนะชั้นไม่ได้ชอบ
คุณหรอก แหวะ \"
\" รู้น่า แล้วมันเป็นงานแบบไหนละ \"
\" พ่อชั้นเนี่ยเป็น บก. ของสำนักพิมพ์ แล้วนี่ก็จัดงานครบรอบกี่ปีของเค้าไม่รู้ เรา 3พี่น้องต้องไป
เป็นเพื่อนพ่อ ปีนี้ตาชั้นไปละ เพราะไม่มีใครอยากเป็นนักหรอก มันค่อนข้างหน้าเบื่อ มีแต่พวกไฮโซ
ชั้นไม่ชอบพวกนี่ อุบาดที่สุด พวกลวงโลก \"
\" อื้ม แล้วจะให้ผมไปรับคุณที่บ้านมั้ย \"
\" เอ้ออ ไม่ต้องหรอก เจอกันที่งานทุ่มนึงนะ พอดีชั้นต้องไปรับเพื่อนที่ สนามบินตอน 6โมงครึ่ง \"
\" เพื่อน หรือ แฟน \"
\" แล้วมันธุระของคุณด้วยเหรอ เอาเป็นว่าในงานคุณอย่าทำให้พ่อชั้นขายหน้าละกัน \"
\" คร้าบบบบ เจ้านาย \"
หล่อนหันมายิ้มยีฟันที่เรียงตัวสวยขาวให้ผมอย่างประชด แล้วปิดประตูดัง ปัง
/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/
ชั้นเดินออกมาพร้อมเก็บของเตรียมตัวจะกลับบ้าน วินโทรมาบอกชั้นว่าจะกลับมาเมืองไทยในวันพุธนี้
ตอนแรกชั้นจะบอกวินว่าชั้นไปรับไม่ได้ เพราะว่ามีธุระ แต่วินบอกว่า วินก็ต้องรีบไปธุระ เหมือนกัน คุยไปคุยมา
มันก็งานเดียวกัน วินเป็นลูก เศรษฐีชื่อดัง แต่ทำตัวติดดิน เลยมาเป็นเพื่อนกับชั้นได้ วินมีผู้หญิงมาสนใจมาก
มาย แต่ไม่มีใครรู้นอกจากชั้น ว่าวินไม่ได้สนใจผู้หญิง ตอนแรกพ่อกับแม่ก็เล็งๆวินให้กับชั้นเพราะเห็นว่า
สนิทกัน แต่ชั้นบอกว่า วินมีคนรักแล้ว พ่อกับแม่เลยล้มเลิกความคิดซะ วินเป็นผู้ชายน่าตาดี(ค่อนข้างมาก)
น่าเสียดายจริงๆ ทำไมผู้ชายสมัยนี้หันไปสนใจผู้ชายกันเองซะแล้ว แต่วินไม่เคยแสดงท่าทีให้ใครรู้เลยว่า
เค้าเป็นเกย์ เก่งจริงๆ นับถือๆ ชั้นขับรถถึงบ้านก่อนเวลาปกตินิดหน่อย ประมาน เกือบทุ่ม เริ่มหิวข้าวแล้วละ
\" หวัดดีคะแม่ \"
\" กลับมาละเหรอ \"
\" =_= \"
\" วันนี้ 3 หนุ่ม 3มุม กลับบ้านดึกนะจ๊ะ เรากินข้าวกัน 2คน \"
\" คะเดี๋ยว นู๋ช่วยนะแม่ \"
ชั้นช่วยแม่หั่นนู้น ซอยนี่ ก่อนพร้อมเสริฟ์ขึ้นโต๊ะ มีอยู่ 2 คน อาหารเหมือนกินกัน เป็นสิบ
ชั้นถามว่าแม่จะทำอะไรเยอะแยะเนี่ย แม่บอกว่า แม่พอใจ ชั้นเลยไม่พูดอะไรต่อ
แต่ฝีมือแม่ชั้นเนี่ย ที่ 1เลย อร่อยเจงๆ
\" แล้ววายุไม่มาด้วยเหรอลูก \"
\" อ้ออ...เออ เค้าก็ต้องไปกินข้าวกับบ้านเค้าสิแม่ \"
\" นั้นสิเนอะ ..แต่แหมคบกันตั้ง นมนานไม่มีบอกแม่มั้งเลยนะ \"
\" ก็โธ่แม่ แม่ไม่ถามบัวก็ไม่รู้นิว่าแม่อยากรู้ \"
\" แต่เราหาแฟนได้จ๊าบไปเลยนะนังบัว หล่อซะไม่มี หน้าตาดูคุ้นๆนะ \"
\" เเหะ เค้าออกทีวีบ่อยมั้ง \"
\" รวยแหงๆ แกนิเก่งเหมือนแม่เลยนะ พ่อแกตอนหนุ่มๆ หล่อมากเลย \"
\" จ๊ะ \" ---. .---
\" แม่อิ่มแล้วละ วันนี้ไม่มีละครให้ดูด้วย แม่ไปอาบนอนดีกว่านะ \"
\" แม่ไม่ต้องเก็บหรอก เดี๋ยวับวเก็บเอง ล้างเองได้แม่ไปพักเถอะนะ \"
แม่ยิ้มแล้วลุกจากเก้าอี้ ขึ้นบันไดไป
ชั้นเก็บจานและ เทอาหารหลากชนิด แล้วล้างจานชาม อย่างเรียบร้อย นี่เกือบ 3 ทุ่มแล้ว
ยังไม่มีใครกลับบ้านอีก เฮ้ออออ
\" อะมือถือสั่น \"
\" ดีคะ \"
\" อะ...นี่วายุนะ \"
\" มีไรเหรอ \"
\" ป่าวหรอก กดผิดเบอร์น่ะ \"
\" นายเล่นตลกอะไรเนี่ย \"
\" T^T จะถามว่าไปตัดชุดสำหรับวันงานมาหรือยัง \"
\" แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยเนี่ย หา \"
\" --\"\"-- ก็อยากรู้นินา \"
อะไรของเค้าวะ ทำเสียงไม่เหมือน นายทอนนาโดเลย
\" นายเป็นไรมากป่าว \"
\" ป่าวๆ ผมไปนอนละ good night \"
\" เออ \"
ชั้นกดวางทันที จะโทรมาทำไมถามเรื่องแค่เนี่ย จริงด้วยสิแล้วเราจะใส่ชุดไหนไปหนอ
เดี๋ยวค่อยปรึกษาแม่พรุ่งนี้ดีกว่า ไปนอนละ เหนื่อยเจงๆ
TalK +
สวัสดีเจ้าค๊า หายน้าหายตาไปนาน ขอประทานอภัย อย่างสุดซึ้ง ยังไงก็ขอให้ติดตามกันเหมือนเดิมนะคะ
รักกัน เม้นกัน ชอบกัน Voteกัน มั้งก็ดีน้าจ๊ะ
ยิ้มแย้มมม + +
กลับช้า ดีเหมือนกัน จะได้สงบๆหน่อย แต่ว่า ... ที่ยัยแสบบอกว่าให้ไปงานด้วยกัน มันงานอะไรวะ
ผมไม่ค่อยชอบออกงานสังคมด้วย แต่ไหนๆก็เล่นละครมาตั้งแต่เริ่ม ก็ต้องเล่นต่อไปจิเนอะ ??--__--
ผมเดินขึ้นบันไดที่ถอดยาวออกไปทีละขั้นอย่างช้าๆ และคิดไปด้วยว่า ถ้ามันเป็นงานใหญ่โตจริงๆ
ผมต้องปิดนักข่าวไม่ได้แน่ๆ แต่เอาเหอะยังไงเป็นข่าวกับยัยแสบก็ยังดีกว่าเป็นข่าวกับพวกชะนี
เมื่อถึงห้องผมก็กระโดดดด ขึ้นเตียง และ เผลอหลับไปอย่างรวดเร็ว ZZZZZZZZZzzz
O_O +
เห้ยย กี่โมงแล้วเนี่ยยย งะ จะ 8โมงแล้ว เวรละนอนเพลิน ทำไมนาฬิกามันไม่ขันฟร่ะเนี่ย
ผมรีบทำธุระส่วนตัวแล้ว รีบลงมาข้างล่าง ไม่หวังจะกินข้าวเช้าหรอกต้องรีบไปแล้วววว
\" ผมไปละนะครับแม่ \"
\" เดี๋ยวจ๊ะยุ นิเรายังจะไปทำงานอีกเหรอ \"
\" ไปสิครับ นี่ 8โมงเองผมยงไปทันนะครับแม่ \" แม่ทำท่า งงๆ
\" 8 โมงอะไรกันยุ นี่มัน 10 โมงกว่าแล้วนะ \"
\" =O=^ \" ผมไม่นึกว่าแม่จะมาแกล้งหรอก เพราะท่าทางแม่คิดว่าผมจะแกล้งแม่ด้วยซ้ำ
ผมหันไปมอง นาฬิกาเรือนใหญ่ในห้องรับแขก จริงด้วย 10โมง ครึ่งแล้วอะ
\" แม่ค๊อก เรียกยุไม่เห็นตื่น นึกว่าไม่สบายเลยปล่อยให้นอนต่อ \"
\" ขอบคุณฮะแม่ แต่ยุก็ต้องไปทำงานอยู่ดีอะ ยุไปละนะ \"
\" ไม่กินอะไรก่อนเหรอ \"
\" ไม่ฮะ \"
ทันทีที่ขับรถถึงบริษัท ผมก็จ่ำอ่าวเข้าออฟฟิตทันที สายตาแต่ละคู่จ้องมองมาที่ผม ตอนตื่น ผมยังไม่
ได้หวีเลยมั้ง เซงเจงๆ ยัยตัวแสบก็หันมามองอีกคน ผมไม่อยากจะสนใจ สายตาแต่ละคู่ที่มองมา
รีบเข้าห้องดีกว่า.......
จ๊อก ๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆ
เวรละ ท้องดันก่อจลาจร เอ้ย จล เท้ามันไม่กล้าเดินออกนอกห้องซะด้วย ผมกดเบอร์ต่อสายยัยแสบ
\" คุณบุษบา เข้ามาหาผมหน่อย \"
ก๊อกก ๆ ๆ
\" ขอเข้าห้อง \"
\" =_=;;; \" พูดให้มันเหมือนลูกน้องไม่ได้เหรอเนี่ย
\" มีไรหรอคะ \" ยัยแสบเดินเข้ามานั่งที่โซฟาด้านริมของห้อง ... ทำเหมือนบ้านตัวเองเลยนะเจ๊
\" คุณช่วย ซื้อข้าวให้ผมหน่อย \"
\" อะไรอะ วันนี้ไม่ใช้เวรชั้นนะ คุณสั่งผิดคนแล้วละ เอาเป็นว่าชั้นจะไปบอกไอเจนให้ \"
\" อ้ออ อืมขอบใจ \"
ก่อนที่เจ๊แกจะออกจากห้อง เธอหันมามองหน้าผม
\" ทำไมวันนี้บอสมาสาย \"
\" ไม่ใช่เรื่องของคุณ \"
\" บอสไม่ต้องมาครึมใส่ชั้นหรอก เพราะชั้นไม่กลัวบอสเลยสักนิด เอาเป็นว่าไม่บอกก็ไปเป็นไร
แต่เมื่อตอนที่บอสมาน่ะ รู้ตัวมั้ยว่าเหมือนไปฟัดกลับหมามาเลยละ พวกป้าๆ เค้ากำลังเข้าใจว่า
บอสคงไปสวิงกิ้งมาทั้งคืน ชั้นว่าบอสอย่างพึ่งออกไปไหนเลยนะ \"
\" TT_TT \" ทำไมป้าพวกนี้ไม่มีอะไรทำหรือไงน้า ผมเนี่ยน้าจะสวิงกิ้ง ไม่ม้างงง..--. .--
ก๊อกก ๆ ๆ ๆ
\" เจนคะ \"
\" เชิญครับ \"
\" อะ แหะๆ นี่คะที่บอกสั่งไว้ แล้วนี่ก็แก้แฮงค์คะ เมื่อคืนคงหนักไปหน่อยนะคะบอส\"
\" ใช่เรื่องของคุณด้วยเหรอครับ เจนภัส \" --_-- +++ แฮงค์บ้าไรกันเนี่ย
\" คุณออกไปได้แล้ว อ้ออ เดี๋ยววันนี้เวรคุณใช่มั้ย\"
\" ใช่คะ \"
\" วันนี้คุณเลิกงานตามปกติเลยนะ ไม่ต้องมารับใช้ผมแล้ว แล้วก็อย่าได้ไปบอกบุษาด้วย ว่าผม
เลิกใช้คุณ \"
\" ไม่บอกคะ ไม่บอกแน่นอน ^-^ \"
แปปเดียว ก็จะ 6โมงแล้ว พนักงานคงเริ่มทยอยกลับกันแล้ว ผมเดินไปแง้มม่านออกดูว่า ยังเหลือใครอยู่บ้าง
เหลือแค่ไม่กี่คนเท่านั้น กับยัยแสบที่นั่งคุยโทรศัพท์อยู่ อยู่ดีๆ ประตูห้องผมก็เปิดออก พร้อมมีหัวลอยมา
\" คุณว่างมั้ย \" ยัยปีสาจ นั้นเอง ไม่ให้ซุ่มให้เสียง น่ากลัวชะมัด
\" อะ ... เข้ามาสิ \"
\" เรื่องที่ชั้นบอกว่าพุธนี้ให้ไปงานด้วยกันน่ะ คุณ...จะไปกับชั้นมั้ย \"
\" คุณอยากให้ผมไปมั้ยละ ?? \" เจ๊แก ยืนเท้าสะเอว เริ่มทำน่าโมโห
\" ชั้นถามว่าคุณจะไปกับชั้นมั้ย ไม่ได้ให้มาย้อนถาม \"
\" ไม่ไป \" งะผิดคาด ยัยตัวแสบ หน้า ม่นลงทำที
\" ไมอะ TOT \"
\" ก็ แค่ ไม่อยากไปอะ มีไรมั้ย \"
\" นินาย อย่ามายั่วโมโหได้มั้ย พ่อชั้นบอกว่าต้องเอานายไปให้ได้ \"
\" โอ๊ะ โอ ท่าทางบ้านคุณจะติดผม งอมแงม \"
\" อย่ามาหลงตัวเอง ไม่ไปก็ไม่ไป \" เจ้าตัวทำท่าจะเดินออกจากห้องไปจริงๆงั้นแหละ
\" เดี๋ยว \" ผมเห็นเธอหยุด ยืนหันหลังให้ผม
\" ......ไป......ก็ดะ \" งะ เธอหันมาแล้วเดินมาเขย่าแขนผม
\" จริงเหรอ ๆ จะไปจริงๆนะ เย้ๆ ๆ \" ผมเหวอนิดหน่อยเหมือนเห็น ลิงยิ้ม เพราะยัยนี้กระโดดไปมาพร้อม
กับหัวเราะร่า
\" ดีใจขนาดนั้นเลยเหรอ \"
\" ใช่สิ ก็พ่อบอกว่าต้องพาคุณไปให้ได้ ถ้าไม่ได้พ่อต้องว่าชั้นแน่ ทำไม อย่าเข้าใจผิดนะชั้นไม่ได้ชอบ
คุณหรอก แหวะ \"
\" รู้น่า แล้วมันเป็นงานแบบไหนละ \"
\" พ่อชั้นเนี่ยเป็น บก. ของสำนักพิมพ์ แล้วนี่ก็จัดงานครบรอบกี่ปีของเค้าไม่รู้ เรา 3พี่น้องต้องไป
เป็นเพื่อนพ่อ ปีนี้ตาชั้นไปละ เพราะไม่มีใครอยากเป็นนักหรอก มันค่อนข้างหน้าเบื่อ มีแต่พวกไฮโซ
ชั้นไม่ชอบพวกนี่ อุบาดที่สุด พวกลวงโลก \"
\" อื้ม แล้วจะให้ผมไปรับคุณที่บ้านมั้ย \"
\" เอ้ออ ไม่ต้องหรอก เจอกันที่งานทุ่มนึงนะ พอดีชั้นต้องไปรับเพื่อนที่ สนามบินตอน 6โมงครึ่ง \"
\" เพื่อน หรือ แฟน \"
\" แล้วมันธุระของคุณด้วยเหรอ เอาเป็นว่าในงานคุณอย่าทำให้พ่อชั้นขายหน้าละกัน \"
\" คร้าบบบบ เจ้านาย \"
หล่อนหันมายิ้มยีฟันที่เรียงตัวสวยขาวให้ผมอย่างประชด แล้วปิดประตูดัง ปัง
/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/*-/
ชั้นเดินออกมาพร้อมเก็บของเตรียมตัวจะกลับบ้าน วินโทรมาบอกชั้นว่าจะกลับมาเมืองไทยในวันพุธนี้
ตอนแรกชั้นจะบอกวินว่าชั้นไปรับไม่ได้ เพราะว่ามีธุระ แต่วินบอกว่า วินก็ต้องรีบไปธุระ เหมือนกัน คุยไปคุยมา
มันก็งานเดียวกัน วินเป็นลูก เศรษฐีชื่อดัง แต่ทำตัวติดดิน เลยมาเป็นเพื่อนกับชั้นได้ วินมีผู้หญิงมาสนใจมาก
มาย แต่ไม่มีใครรู้นอกจากชั้น ว่าวินไม่ได้สนใจผู้หญิง ตอนแรกพ่อกับแม่ก็เล็งๆวินให้กับชั้นเพราะเห็นว่า
สนิทกัน แต่ชั้นบอกว่า วินมีคนรักแล้ว พ่อกับแม่เลยล้มเลิกความคิดซะ วินเป็นผู้ชายน่าตาดี(ค่อนข้างมาก)
น่าเสียดายจริงๆ ทำไมผู้ชายสมัยนี้หันไปสนใจผู้ชายกันเองซะแล้ว แต่วินไม่เคยแสดงท่าทีให้ใครรู้เลยว่า
เค้าเป็นเกย์ เก่งจริงๆ นับถือๆ ชั้นขับรถถึงบ้านก่อนเวลาปกตินิดหน่อย ประมาน เกือบทุ่ม เริ่มหิวข้าวแล้วละ
\" หวัดดีคะแม่ \"
\" กลับมาละเหรอ \"
\" =_= \"
\" วันนี้ 3 หนุ่ม 3มุม กลับบ้านดึกนะจ๊ะ เรากินข้าวกัน 2คน \"
\" คะเดี๋ยว นู๋ช่วยนะแม่ \"
ชั้นช่วยแม่หั่นนู้น ซอยนี่ ก่อนพร้อมเสริฟ์ขึ้นโต๊ะ มีอยู่ 2 คน อาหารเหมือนกินกัน เป็นสิบ
ชั้นถามว่าแม่จะทำอะไรเยอะแยะเนี่ย แม่บอกว่า แม่พอใจ ชั้นเลยไม่พูดอะไรต่อ
แต่ฝีมือแม่ชั้นเนี่ย ที่ 1เลย อร่อยเจงๆ
\" แล้ววายุไม่มาด้วยเหรอลูก \"
\" อ้ออ...เออ เค้าก็ต้องไปกินข้าวกับบ้านเค้าสิแม่ \"
\" นั้นสิเนอะ ..แต่แหมคบกันตั้ง นมนานไม่มีบอกแม่มั้งเลยนะ \"
\" ก็โธ่แม่ แม่ไม่ถามบัวก็ไม่รู้นิว่าแม่อยากรู้ \"
\" แต่เราหาแฟนได้จ๊าบไปเลยนะนังบัว หล่อซะไม่มี หน้าตาดูคุ้นๆนะ \"
\" เเหะ เค้าออกทีวีบ่อยมั้ง \"
\" รวยแหงๆ แกนิเก่งเหมือนแม่เลยนะ พ่อแกตอนหนุ่มๆ หล่อมากเลย \"
\" จ๊ะ \" ---. .---
\" แม่อิ่มแล้วละ วันนี้ไม่มีละครให้ดูด้วย แม่ไปอาบนอนดีกว่านะ \"
\" แม่ไม่ต้องเก็บหรอก เดี๋ยวับวเก็บเอง ล้างเองได้แม่ไปพักเถอะนะ \"
แม่ยิ้มแล้วลุกจากเก้าอี้ ขึ้นบันไดไป
ชั้นเก็บจานและ เทอาหารหลากชนิด แล้วล้างจานชาม อย่างเรียบร้อย นี่เกือบ 3 ทุ่มแล้ว
ยังไม่มีใครกลับบ้านอีก เฮ้ออออ
\" อะมือถือสั่น \"
\" ดีคะ \"
\" อะ...นี่วายุนะ \"
\" มีไรเหรอ \"
\" ป่าวหรอก กดผิดเบอร์น่ะ \"
\" นายเล่นตลกอะไรเนี่ย \"
\" T^T จะถามว่าไปตัดชุดสำหรับวันงานมาหรือยัง \"
\" แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยเนี่ย หา \"
\" --\"\"-- ก็อยากรู้นินา \"
อะไรของเค้าวะ ทำเสียงไม่เหมือน นายทอนนาโดเลย
\" นายเป็นไรมากป่าว \"
\" ป่าวๆ ผมไปนอนละ good night \"
\" เออ \"
ชั้นกดวางทันที จะโทรมาทำไมถามเรื่องแค่เนี่ย จริงด้วยสิแล้วเราจะใส่ชุดไหนไปหนอ
เดี๋ยวค่อยปรึกษาแม่พรุ่งนี้ดีกว่า ไปนอนละ เหนื่อยเจงๆ
TalK +
สวัสดีเจ้าค๊า หายน้าหายตาไปนาน ขอประทานอภัย อย่างสุดซึ้ง ยังไงก็ขอให้ติดตามกันเหมือนเดิมนะคะ
รักกัน เม้นกัน ชอบกัน Voteกัน มั้งก็ดีน้าจ๊ะ
ยิ้มแย้มมม + +
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น