> - mY boSs - <

ลำดับตอนที่ #14 : :::Sip4::: - - คนใช้ประจำตัวคนใหม่ 100%

  หลังจากที่ชั้นเก็บข้าวของในห้องเส็จก็อาบน้ำอาบท่าให้สบายตัว(ทั้งๆที่ไม่ได้เหนื่อยซะหน่อย)

แล้วเดินออกจากห้อง เดินลงมาชั้นที่2 แสดงว่าชั้นอยู่ชั้น 3(ก็ใช่น่ะซิยัยเบอะ) ชั้นถามป้าไพว่า

ทำไมให้เด็กทำความสะอาดวิ่งไปวิ่งมาอยู่สองชั้น เรานอนชั้นเดียวกันก็ได้ เพราะว่าบ้านนี้ห้องเยอะ

แถมชั้นที่ชั้นนอนอยู่ก้อไม่มีคนนอนเลยซักคน ป้าบอกว่าถึงจะเป็นแฟนกันก็อยู่ใกล้กันไม่ได้ อะไรจะเกิดบ้าง

ก็ไม่รู้ ชั้นเลยต้องยอม เพราะป้าแกบอกเสียงเขียว

" เป็นไงบ้าง คุณนอนได้รึป่าว "

" ได้สิครับ ที่นี่สบายจะตาย "

" งั้นวันนี้คุณก็พักผ่อนให้สบายตายไปเลยละกันนะคะ เอาให้เต็มที่ไปเลย "

" คุณหมายความว่าอะไรเหรอ "

" คุณขับรถมาทั้งวัน ยังไงเดี๋ยวชั้นจะมาเรียกนะถ้าอาหารเย็นพร้อมเเล้ว "

" ครับ "

 ชั้นเดินเข้าไปในห้องครัวเห็นหญิงวัยกลางคนกำลังตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารอยู่ เลยเดินเข้าไปสวม

กอดซะหน่อย จนป้าแกสะดุ้งโหยงเลย

" นังบัว ถ้าข้าเป็นลมตายไปจะทำไง "

" บัวไม่เคยเห็นใครเป็นลมตายเลยนะจ๊ะป้า ถ้าตกใจยังว่าไปอย่าง "

" แกมันไม่เคยโตเลยนะ "

" อะไรกัน ป้าไพตัวบัวโตขนาดนี้อะนะ "

" ข้าหมายถึงสมองเอ็งตังหาก "

" โห่ ป้านิ...แล้วมีอะไรให้บัวช่วยมั้ยจ๊ะ "

" ไอ้มีอะแน่นอนโว้ย แล้วไอ้คุณคนนั้นไปไหน อยู่บ้านคนอื่นเขายังจะมานั่งกินนอนกินอีก "

" ชั่งเค้าเหอะป้า เค้าน่ะบัวใช้งานได้คนเดียวนะจ๊ะ "

" เออๆๆ แม่คนเก่ง หยิบจามให้ข้าหน่อยซิ "





                     ก๊อก  ก๊อก  ก๊อก

   ชั้นมาเคาะประตูอยู่สักพัก ประตูก็แง๊มเปิดออก เผยให้เห็นใบหน้าใสปิ๊งของหนุ่มข้างหน้า

ที่รู้ว่าพึ่งอาบน้ำเส็จแน่ๆ กลิ่นหอมที่โชยมาชั่งหอมเหลือเกิน O_O ไอ้บัวตื่นโว้ย ตื่นๆๆอย่าสนๆ

" เอ้อชั้นมาตามไปทานข้าวน่ะ "

" กะลังรออยู่พอดีเลย "

" งั้นก้อปะ "



" สวัสดีตอนเย็นครับคุณป้า นั่งสิครับ"

เค้าทักคุณป้าหลังจากที่เรามากันพร้อมหน้าแล้ว ที่โต๊ะอาหาร

" คุณนั่งเถอะย่ะ ไม่ต้องมาพิธีรีตอง เรื่องมากจริงเชียว "

ฮ่าๆๆ คิดไว้ไม่มีผิด ตาวายุหน้าถอดสีเลย ทำตัวไม่ถูกสิท่า ชั้นละเก็บอาการไม่อยู่

" แล้วเราน่ะเป็นอะไรพะอืดพะอมอยู่ได้กินได้แล้ว "

" รู้แล้วเจ้าคะ "

" เออป้าจ๋า พี่ซอสไปไหนอะบัวไม่เห็นเลย "

" อ้อ มันไปทำงานที่เชียงใหม่น่ะ ข้าบอกมันละว่าเอ็งจะมาเห็นว่าจะรีบกลับ "

พี่ซอสเป็นลูกบุญธรรมของป้าไพ ป้าไพไม่มีสามี ก็ยังเป็น นางสาว อยู่คริๆ พี่ซอสถือว่าเป็นพี่ชายของชั้นอีกคน

แต่พี่ซอสไม่คิดกับชั้นเป็นน้องสาวน่ะสิ ตั้งแต่เด็กเวลาชั้นบอกว่าจะมาบ้านสวนพี่ซอสก็จะมานั่งรอตั้งแต่ไก่โห่

พอเข้ามหาลัยพี่ซอสก็เริ่มทำท่าจะเข้ามาใกล้ชิดมากขึ้น ไม่แปลกหรอกนะเพราะว่าเราสนิทกันมาก

และไอ้เพราะว่าความ หล่อ ตี๋ของพี่เค้าทำให้สาวๆ มหาลัยติดกันตรึมจนคิดว่าชั้นเป็นแฟนพี่เค้า

เอาเป็นว่าเค้าเป็นพี่ชายที่ดีของชั้นอีกคนละกันนะ

" ใครหรือครับซอส "

" นิพ่อคุณนั่งเฉยๆแล้วทานข้าวไปได้มั้ย "

" เอ้ออ ผมขอโทษครับ "

" อ้า บัวอิ่มละเอาจานไปเก็บก่อนนะ "

" คุณวายุ คุณมาที่นี่น่ะไม่ใช่มาพักร้อนนะ มีมือมีเท้าน่ะหัดชวยทำงานบ้างเข้าใจมั้ย ชั้นอิ่มละคุณช่วย นังบัว

มันล้างจานแล้วกัน  "

" อะ ดะ ได้ครับ "

ชั้นอยู่ช่วยเจ้านายตัวดีสักพักก่อนที่จะขอตัวขึ้นห้อง เพราะความเหนื่อย(ของกระเพาะ)ที่ทำงานหนักเหลือเกิน





" กู๊ดมอนิ๊งจ๊ะป้า "

" เออนิ่งๆ ทานข้าวแล้วนนะเอ็ง ปะไปช่วยเค้าทำงานปะ "

" ป้าก็อย่าอยู่เฉยๆสิช่วยกันทำบ้าง "

" เอะ เอ็งนิไม่ได้แก่นักก็ไปทำงานไป๊ "

" ป้าแล้ว....คุณวายุละ "

" เดี๋ยวข้าจัดการเอง ไปได้แล้ว "

" งั้นบัวอยู่สวนฝั่งเหนือนะจ๊ะ "

อ่า ตานั้นต้องโดนดีแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ ปกติบ้านสวนมีข้อปฏิบัติที่เป็นกฎของบ้านที่ป้าไพตั้งขึ้นอยู่ก็คือว่า

ต้องตื่นก่อน 7โมงเช้า ปิดไฟทั้งบ้านเป็นเวลา 22.30 ชั้นเคยทำผิดโดนเทศซะหูชาเลยละ

โดนด่าตั้งแต่เรื่องนั้นยันเรื่องนู้นมาเรื่องนี้ แถมถ้าตื่นสายก็ห้ามกินข้าวเช้าด้วยละ เป็นอะไรที่ทรมาน

ท้องเหลือเกิน ต้องไว้รอกินข้าวเย็นแทน ชั้นเดินมาที่สวนฝั่งเหนือซึ่งมีดอกไม้ที่แยกเอาไว้มีหลายชนิด

แต่ที่ชั้นชอบมาที่สุดคือดอกกล้วยไม้

เลี้ยงง่ายแล้วก็สวยด้วย ชั้นจะมีต้นกล้วยไม้ประจำตัวด้วยนะ แต่ตอนชั้นไม่อยู่ ก็จะมีคนสวนดูแลตลอดเวลา

เคยมีตายก็มี แต่ชั้นก็ปลูกใหม่เรื่อยๆๆๆ ชั้นไปช่วยงานคนสวนทั้ง พรวนดิน ทั้งออกไปขนปุ๋ย ดูนาฬิกาก็จะ 11 โมงอยู่แล้ว

ตานั่นจะเป็นยังไงบ้างน้า ตายยากจริง คิดถึงก็โผล่หัวมาเลย ท่าทางของเค้าทำให้ชั้นอดขำไม่ได้

" ทำไมคุณไม่บอกผมว่าต้องตื่นก่อน 7 โมง คุณรู้มั้ยว่าผมต้องโดนอะไรบ้าง"

หน้าเค้าบอกถึงความโกรธมาก และก็เดือดมากด้วย

" ชั้นขอโทษนะเมื่อคืนกะจะบอกแต่ว่าลืมน่ะ นายมาช่วยชั้นยกกระถางหน่อยสิ"

" แบบนี้มันแกล้งกันนะ คุณทำไมเป็นคนแบบนี้เนี่ย"

" อะไรกันคะ คุณนิไม่เข้มแข็งเอาซะเลยนะ ไม่เป็นไรเดี๋ยวชั้นยกเอง"

" ไม่ต้องๆ ผมทำก็ได้ "

" ขอบคุณนะคะ ชั้นเหนื่อยจังเลยงั้นไปพักตรงนู้นแปปนะ เส็จแล้วก็เรียกชั้นนะ "

ชั้นนั่งพักอย่างสบายใจเฉิ่ม ฮ่าๆ (โคด)มีความสุขเลย มองไปเห็นชายที่ใส่เสื้อสีขาวกางเกงขาสั้นสบายๆ

ยกกระถางต้นไม้วนไปวนมา หน้าดำคร่ำเครียดเชียว

" เส็ดรึยังคะ "

คนทำงานนั่งกองกับพื้นดินหอบแหกๆ ไม่เป็นท่า

" ดูเองดิ เหนื่อยนะครับเนี่ย "

" หว่า ชั้นลืมบอกคุณคะ ชั้นให้คุณยกไปตรงนู้น หน้าศาลาน่ะ "

" ห๊า ! คุณไม่บอกผมตั้งแต่ทีแรกเนี่ย ผมเหนื่อยนะ มันไม่ใช่เบาๆนะคุณ "

" ชั้นขอโทษ ชั้นยกเองก็ได้คุณไปพักเถอะนะ "

" ไม่ต้องผมทำเอง คุณไปเตรียมน้ำมารอเถอะ "

" ขอบคุณคะ ตั้งใจทำงานแล้วมารับน้ำนะคะ "

เค้าพยักหน้าและตั้งหน้าตั้งตากับงานข้างหน้าต่อ  การที่ได้เห็นเค้าในอีกรูปแบบเป็นอะไรที่ดูตลกดี

ชั้นมองเค้าจนเพลิน มองไปมองมาก็หน้ารักดีเหมือนกันนะ ฮิๆ แต่ยังไง แผนชั้นก็ยังไม่ล้มเลิกหรอกย่ะ

ชั้นไปเทน้ำมาจากในบ้านใหญ่ แล้วใส่เกลือลงไป 1 ช้อนชาเต็มๆ มีพูนขึ้นมาอีกนิดนึงด้วย

" น้ำมาแล้วค่า รอนานมั้ย น้ำเย็นๆๆ"

                ปู๊ดดดดดดดดดด /-/--------

  " เห้ยคุณนี่มันน้ำอะไรเนี่ยเค็มเป็นบ้าเลย "

" ก็น้ำเกลือน่ะสิคะ คุณไม่รู้เหรอว่าชาวสวนน่ะหลังเลิกงานต้องกินน้ำเกลือจะได้เพิ่มพลังงาน ของคุณนี่ยังไม่ค่อยเค็มนะ "

" ไม่เอาอะ ไม่กิน "

" คุณไม่เชื่อเหรอไง ถ้าคุณไม่ดื่มนะ คืนนี้คุณนอนไม่หลับแน่ๆ เพราะว่ามันไม่มีสาร ... เอ้ออ โซเดียมเทเลอร์

ไปล่อเลี้ยงร่างกายไงคุณ "

" ไม่เห็นเคยได้ยินสารบ้าอะไรก็ไม่รู้ "

" ไม่เชื่อก็ตามใจคะ อุส่าห์หวังดีชั้นไปละ จะกินหรือไม่กินเรื่องของคุณ เพราะตากี้ชั้นก็กินไปแล้วด้วย ตามใจละกัน "

" เออ ๆ ๆ กินก็ได้ครับ "

ชั้นหันมามอง และเค้าก็ดื่มน้ำเกลือถ้วยนั้นจริงๆด้วย หน้างี้หยีเป็นบ้า ... ฮ่าๆๆ 

" จริงๆคุณไม่ต้องดื่มก็ได้นะ ชั้นไม่อยากฝืนใจ "

" พึ่งจะมาบอกอะไรตอนนี้ ผมดื่มหมดไปแล้วนะ "

" ............. "

ชั้นพาเค้าไปล้างหน้าล้างตาที่ ก๊อกข้างศาลา และบอกว่าจะพาไปช่วยงานต่อ เค้าก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร

เอาเซ่ อดทนได้อดทนไป ชั้นก็หาเรื่องให้โดนแกล้งได้อยู่ดีละวะ  ตอนนี้เรากะลังเดินทอดยาวไปตามสวน

มุ่งหน้าไปที่แปลงผักเพื่อเอาเมล็ดไปโปรย ให้ออกดอกออกผล ตอนนี้แดดแรงมากไม่รู้จะสงสารหรือ

สมน้ำหน้าดีที่เห็นคนข้างๆที่เดินมาด้วยกัน เหงื่อตกเป็นแม่น้ำไนล์เลย .. แผนต่อไปเริ่มได้เลย คริๆ

ชั้นล้มลง (สลบ) แต่ก่อนล้มทำเป็นเซหนิดๆไม่รู้สมจริงป่าว ไม่เคยเป็นลมซะด้วย

" เห้ยคุณ เป็นอะไรเนี่ย หว้า แพ้แดดรึไงแล้วยังออกมาอีก "

' ตัวเองแข็งแรงนักนี่..ตาบ้าเอ้ย เห้ย.. วิ่งช้าๆก็ได้โว้ยเดี๋ยวตก'

เค้าอุ้มชั้นมาไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างๆสวน ไม่รู้ทำไมชั้นถึงตัวแข็งผิดปกติ

" ยัยเปี๊ยกเอ้ยย ขี้โรคจริงๆ  "

' ไอ้หน้าลิง มาว่าชั้นเปี๊ยก หึโดนแน่ๆ '

" อะ....อะ....ชั้นเป็นไรเนี่ย "

นางเอกส่วนมาก ชอบพูดประโยคน้ำเน่า เอิ๊กๆเอามาใช้มั้งไม่ว่ากันนะจ๊ะ

" ตื่นแล้วเหรอ คุณเป็นไงบ้าง "

ชั้นลืมตาขึ้นมาเห็นเค้ากะลังเอาใบไม้ไปใหญ่เหมาะมือพัดตรงหน้าชั้นอยู่

" มึนๆ อะ หิวน้ำ "

" หะ หิวน้ำ อ้ออ แปปนึงนะ "

" อะอะ "

" ชั้นดื่มเองได้ "

" -*- "

" คุณต้องทำงานแทนชั้นแล้วละ ช่วยหน่อยได้มั้ย "

" ได้ๆ ต้องทำอะไรบ้างบอกมาสิ "

" =_+(หึหึ เส็จ) อ้ออ ไปโปรยเมล็ดก่อนนะถามคุณลุงคนนั้นอะ "

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - >>>>

" โอ้ยยังมึนๆอยู่เลย เส็จแล้วเหรอ ขนถุงปุ๋ยถามลุงเค้าไปอะคะ "

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - >>>>

" คุณไม่น่าลำบากเลย (ฮ่าๆ) รดน้ำ สวนผักและดอกไม้ด้วยนะคะ "

" ทั้งหมด ? "

" ใช่คะ "

เค้ารับคำสั่งใหม่แต่โดยดี... ปกติงานพวกนี้ต้องให้คนสวนสัก เกือบ 10 คนทำแต่ชั้นไปบอก พวกลุงว่า

วันนี้ไม่ต้องแค่บอกคนงานใหม่ก็พอว่าต้องทำยังไง ... เพราะชะนั้น งานนี้จึงเป็นงานที่หนักมาก ฮิๆ

ตอนนี้ก็ 4โมงเย็นจะครึ่งแล้ว วันนี้พอแค่นี้ก่อนละกัน ชั้นรอเค้าเดินกลับมาในสภาพที่ ...ไม่เหลือคราบ

นักธุรกิจหนุ่มอยู่เลย ก็น่าสงสารหรอกนะ

" เหนื่อยแทนคุณจังเลย เรากลับกันเถอะคะ "

" อืออ "

ชั้นเดินโดยมีเค้าพยุงอย่างสุภาพอยู่ข้างๆ ทั้งๆที่คนป่วยน่ะไม่ใช่ชั้น แต่เอาเถอะโดนแล้วก้โดนไปหนักๆละกัน

มาถึงหน้าบ้านใหญ่ ชั้นเห็น พี่ชายที่ชั้นคิดถึงมารออยู่หน้าบ้านอยู่ก่อนแล้วจึงลืมคนข้างกายไปสนิท

" เพ่ซอสสสสสสสสสสสสสสส "

ชั้นวิ่งเข้าไปกอดพี่ซอสด้วยความคิดถึงและโดนผละออกด้วยความรวดเร็ว พี่ซอสจับแขนทั้งสองของชั้นและยืดแขนตึง

" เป็นไงบ้างจ๊ะเรา พี่คิดถึงจังเลย "

" บัวก็เหมือนกันนั้นแหละ "

" เอ้าๆๆ บัวผู้ชายคนนั้นเค้าเป็นอะไรน่ะ "

พี่ซอสชี้ไปทางด้านหลังของชั้น ซึ่งชั้นก็พึ่งนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้มาคนเดียว รีบหันขวับกลับไป เจอคุณวายุ

ล้มลงและนอนกับพื้น ...ชั้นก็ว่าแล้วถ้าเค้าจะไม่เป็นอะไรชั้นก็ว่าเค้าคงไม่ใช่คนแล้วละ อยู่มาได้ทั้งวัน

ไม่กินข้าวตั้งแต่เช้าแถมยังตากแดดตากลมเหนื่อยมาทั้งวันอีก ...เฮ้ออ

(ยังจะมาถอนหายใจอีก ก็ที่เค้าเป็นแบบนี้เพราะฝีมือใครละย่ะ)

" อ้าววว คุณวายุ....O_O "










TalK +


                สวัสดีคร่ะ ขอให้สนุกกับเรื่อง My BosS นะคะมีอะไรผิดพลาดก็บอกกานมานะจ๊ะ

                                                                ยิ้มแย้ม ^_^