ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : TeN - - น้ำตา T_T
\" นิ..นังบัวพวกเค้ามองชั้นหรือมองแกวะทำไมต้องตะลึงอะไรจะปานนั้น \" ชั้นง่วนอยู่กับชุดที่มันออก
จะเว้าๆ เลยไม่ได้ทันสนใจหันไปมองในงาน พยายามดึงชุดข้างหลังเพราะกลัวมันจะเว้าเกินไป
พอได้ยินเสียงวินถามเลยเงยหน้าขึ้นมามอง .... และชั้นก็ต้องยิ้มแหยๆ แหะๆ
\" เค้าไม่เคยเห็นคนกันหรือวะวิน..-O- ?? \"
\" วันนี้ชั้นคงเหมือนเจ้าชาย พวกผู้ชายหล่อๆเลยหันมาดูกัน เขินจริงๆเลย อาฮิ^O^ \"
\" อะ วินเป็นไงบ้างลูก \"
\" สวัสดีครับคุณพ่อ ผมสบายดีครับ คุณพ่อยังหล่อเหมือนเดิมเลยน้า.. \"
ตอนที่วินพูดกับพ่อชั้น ชั้นก็มองดูภายในงาน แล้วก็ไปหยุดอยู่ที่ คนคนนึง คนที่คุ้นมาก อยากจะเข้า
ไปคุยแต่ทำไมขามันไม่ก้าวหว่า !! และเค้าคนนั้นก็หันมาสบตากับชั้น ผิดคลาดชั้นไปเป็นฝ่ายที่หลบตา
เค้าก่อน ..
\" บัว.....ๆ \"
\" อะ ค่ะพ่อ \"
\" เหม่อไปถึงไหนเนี่ย...เจอวายุเค้ารึยังละเป็นแฟนกันแท้ๆทำไมไม่มาพร้อมกัน \"
\" หะแฟน....บัวแกมีแฟนแล้วเหรอ \" กำ....-- . . -- ;;;
\" ขนาดวินก็ยังไม่รู้เหรอเนี่ย เจ้าบัวน่ะมันมีแฟนนานแล้วแต่ก็ไม่ยอมบอกใคร มะเดี๋ยวพ่อจะพาไปรู้จัก \"
\" เห้ย..พ่อเดี๋ยว \"
\" นั้นไงวายุ \"
พ่อชั้นลากวินตรงไปที่จุดมุ่งหมายอย่างรวดเร็ว
\" วายุ \" ชั้นเดินตามต่อยๆ มา
\" อ่า...ครับคุณลุง \" เค้าหันหน้ามา ทำไมชั่งหล่อแบบนี้นะ วันนี้เค้าดูดีเป็นพิเศษเลยละ
\" เธอต้องรู้จักกับคนนี้ คนพิเศษของบัวเค้าไม่รู้จักไม่ได้ \"
\" สวัสดีครับผม..สวิซครับ เรียกวินเฉยๆก็ได้ \"
\" ครับผมชื่อ วายุครับ \"
\" วินเป็นเพื่อนกับบัวตั้งแต่เด็กๆแล้วละ...ยังไง 3 คนคุยกันไปก่อนนะ เชิญตามสบาย \"
\" คุณวายุเรียนจบจากที่ไหนครับ \"
\" อ้อ..อังกฤษน่ะครับ \"
\" ไม่เห็นบัวพูดถึงเลย \"
\" ก็มันไม่เห็นจะสำคัญนินา(ก็ไม่กล้าเล่านิหว่า) \"
\" เป็นแฟนกันจะไม่สำคัญได้ไงละ ใช่มั้ยครับคุณวายุ\"
\" บัวเค้าไม่ค่อยเห็นผมเป็นแฟนหรอกครับ(ใช่ๆ เป็นแฟนกันต้องสำคัญสิ) \"
\" เอะนินาย !! เราไม่ได้เป็น.... \"
\" เป็นอะไรเหรอบัว \"
\" อ้ออ ป่าวๆ ไม่มีไร บัวขอตัวก่อนนะ เซงๆคุยกันไปละกัน \"
\" อย่าไม่ถือสาบัวเลยครับ บัวไปเด็กหัวดื้อน่ะ แต่ถ้ารักใครรักจริงนะครับ \"
\" งั้นผมก็ดีใจครับ \"
ชั้นเดินออกมานอกงานมานั่งเล่นอยู่ต้องริมน้ำพุในสวน ตอนเดินลงมาชั้นเจอกับคุณพิศนุ
\" อ่าว คุณบัวมาด้วยเหรอครับ \"
\" คะ คุณพิศนุมาสายนะคะนี่ \"
\" แป๊บเดียวเองน่า เอ้ออ ว่าแต่รู้รึยังครับว่าผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร \"
\" เพื่อนชั้นเองคะ ชื่อเจนภัส \"
\" เพื่อนคุณเหรอครับ ดีเลยๆๆๆ อยากจะบอกตรงๆเลยครับว่าผมปิ๊งเลยละ \"
\" แหะๆ พอจะรู้คะ \"
\" งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณมากนะครับที่ช่วย \"
ช่วยไรวะยังไม่ได้ช่วยเลยถ้าเพื่อนชั้นไม่ชอบนายชั้นก็ไม่ช่อยหรอกย่ะ แต่เจนมันก็ไม่ได้ชอบนิหว่า
แล้วเราไปบอกชื่อเจนมันทำไม เออชั่งเหอะบอกๆไปแล้ว
ชั้นรู้สึกเบื่อๆ อย่างที่ไม่เคยเป็น ทำไมชั้นถึงต้องเบื่ออะไรขนาดนี้ด้วยทั้งที่ชั้นดูจะมีหมดทุกอย่างแล้ว
พ่อที่น่ารัก แม่ที่ทำอาหารเก่ง พี่ชาย 2 คนที่เป็นห่วงชั้น และเพื่อนที่ดี ทุกๆคนก็รักชั้นอย่างที่ชั้นรัก
สิ่งที่ชั้นไม่มีคงจะเป็น.......\'ความรัก\' ชั้นเคยเกลียดคำนี้จริงๆเพื่อนสมัยเรียนของชั้นต้องมาเสียใจเพราะ
ไอ้คำว่ารัก เห้อ....แต่ดูเหมือนตอนนี้ชั้นจะตกหลุมพลางเสียเอง ชั้นนั่งอยู่ตรงขอบน้ำพุที่ห่างออกมาจาก
ที่มีผู้คน...อ่านั้นชิงช้านินา แหะๆไปเล่นดีกว่า ชั้นมองดูดวงจันทร์ มันชั่งสวยจริงๆเลยนะเนี่ย
\" ดาวเต็มไปหมดเลย \" ชั้นเผลอพูดกับตัวเองโดยไม่รู้ตัว
\" ผมเห็น \" ไม่ได้หวังว่าจะให้ใครมาตอบซะหน่อย แต่เสียที่ตอบมาเกือบทำให้ชั้นตกจากชิงช้าแหนะ
\" เห้ย...มาทำไมเงียบๆเนี่ย \"
\" ก็ถ้ามาดังๆคุณก็รู้สิ \" อ่าวเวรกำ ชั้นเหลี่ยงที่จะหนี ไม่รู้เป็นเพราะอะไร แต่ก็ถูกหยุดไว้ด้วยคำพูดที่
ทำให้เกิดน้ำโห
\" รีบไปหาผู้ชายเหรอไง \"
\" ใคร \"
\" ก็ตาพิศนุนั้นไง ถ้าทางเค้าจะชอบคุณมากนะ ทั้งหล่อ ทั้งรวย ไม่พลาดคุณหรอกมั้ง \"
เพี๊ยะ..
\" นายมันก็เป็นแค่พวกทุ เรศ....ชั้นไม่เข้าใจว่าไปทำอะไรให้นายถึงได้มาชอบดูถูกชั้นแบบนี้...T_T \"
น้ำตาที่ว่าจะไม่ไหลก็เอ่อล้นอย่างไม่หยุด คำพูดที่เก็บไว้มันกลับทะลักออกมาอย่างหยุดไม่ได้
\" ใช่ชั้นมันแค่ผู้หญิง สำส่อน แค่นั้นในสายตานายชั้นเป็นได้แค่นั้นใช่มั้ย.. \"
\" บัวเดี๋ยวสิมัน.... \"
\" ชั้น...เกียดนาย \"
ชั้นรีบปราดน้ำตาแล้ววิ่งเข้าไปในตัวงานทันที ผู้คนที่ชั้นวิ่งผ่านหันมามองกันมากมายรู้เพราะน้ำตาที่ไหล
ไม่หยุด หรือ ความสวยที่ฉุดไม่อยู่กันแน่ ในเวลายังงี้ยังบ้าบอได้อีก .... --\"-- ชั้นอยากกลับบ้าน
ชั้นวิ่งหอบแหกๆ ไปหาพ่อบอกว่าต้องรีบกลับบ้านเพราะอาหารเป็นพิษและให้พ่ออยู่งานต่อไป
ชั้นวิ่งตรงไปที่ วินทันที วินคุยอยู่กับกลุ่มผู้ชายหน้าตาดีหลายคนซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นประเภทเดียวกัน
ทันทีที่ชั้นเค้าไปหาวิน
\" บัวแกเป็นอะไร ตาบวมเชียว \"
\" พาชั้นกลับบ้านหน่อยสิ.....นะ \"
\" ไปสิไป เดี๋ยวชั้นขับเองนะ \"
ระหว่างทางกลับบ้านชั้นเล่าทุกๆอย่างให้วินฟัง โดยที่วินเป็นผู้ฟังที่ดีเงียบฟังชั้นตลอดเวลา ซึ่งชั้นเชื่อ
ว่าวินฟังทุกคำที่ชั้นพูด วินให้กำลังใจชั้น วินเป็นเพื่อนที่ดีจังเลย ^^
ผมเห็นร่างบางๆลับหายไป ผมไม่เข้าใจทำไมปากผมถึงชอบพูดคำเลวๆแบบนั้นออกมาได้...หรือเป็นเพราะ
ความหึง ผมเริ่มยอมรับได้ว่าการที่ผม พูดเเบบนั้น จริงๆแล้วผมไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกเธอแบบนั้นเพียงแต่ผม
ไม่มีเรื่องจะเอาไปพูดกับเธอทั้งที่อยากจะเข้าไปคุยด้วยเท่านั้น ผมท่าทางจะเป็นผู้ชายที่แย่ที่สุดในโลก
ผมออกจากโรงแรมเพราะถ้าไม่มีเธอแล้วผมจะอยู่ต่อไปทำไม ผมตรงไปที่จอดรถ
\" วายุคะ วายุ.. \"
ซินดี้วิ่งมาเกาะแขนผม ผมไม่ใช่คนเสียมารยาทหรอก เพราะทุกทีที่ผมเห็นหน้าซินดี้ผมอยากจะตะโกน
ใส่หน้าเธอว่า ไปให้พ้น
\" ไหนบอกว่ามาไม่ได้ไง มาแล้วก็ไม่โทรหาซินดี้เลยนะ \"
\" ผมคุยกับลูกค้าอยู่น่ะ \"
\" แล้วคุณจะกลับแล้วเหรอ...เดี๋ยวซินดี้ไปส่งนะ \"
\" ไม่ต้อง.. \" ผู้หญิงตรงหน้าดูจะอึ้งไปนิดๆ กับท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วของผม
\" เอ่ออ ซินดี้ผมอยากจะเคียร์กับคุณนะ คุณเป็นเพื่อนที่ดีของผม ...เท่านั่น \"
\" คุณหมายความว่ายังไง คะวายุ \"
\" ตลอดมาเนี่ยผมไม่ได้ชอบคุณแบบนั้นเลยครับ แล้วตอนนี้ผมก็ไม่ว่าง ต้องขอตัวก่อน บายครับ \"
\" เดี๋ยวสิ เดี๋ยววายุ.. \"
ไม่ทันแล้วละ ผมวิ่งมาที่รถแล้วขับรถออกทันที รอดไปหนึ่ง เฮ้อออ หมดเวรหมดกรรมซะทีนะป้า
ผมยังไม่ขับกลับบ้านแต่ไปจอดอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง หลังที่เคยมาแล้ว ไม่กี่ครั้ง ซึ่งถ้าเป็นไปได้ผมอยาก
อยู่ที่นี้จัง..... ผมอยากจะเข้าไปหาเธอคนนั้นแล้วบอกว่า ขอโทษ ขอโทษสำหรับที่ผมทำไปทุกอย่าง
ขอโทษที่ผมมีใจให้คุณ จนทำให้คุณเสียใจ
ผมไม่รู้ว่าเผลอหลับไปบนรถนานเท่าไหร่ แต่ผมได้ยินเสียงรถคันหนึ่งกำลังจะเลี้ยวเข้าบ้านคงจะเป็น
คุณลุงละมั้ง ผมดูนาฬิกาว่ามันดึกแล้วควรจะกลับบ้านได้แล้วละ
เช้ามาตอนผมเข้าออฟฟิต สิ่งที่ผมทำเป็นอย่างแรก คือมองไปที่โต๊ะทำงานของบัว ไม่มีวี่แววเลย
ปกติเธอมาทำงาน....ไม่เช้านินา แต่ก็ไม่สายมาก เดี๋ยวคงจะมามั้ง
ผมทำงานถึงประมาณ 9 โมง ผมเปิดม่านออกนิดนึงแต่ก็ไม่เห็นเธอเลย บนโต๊ะก็ไม่มีกระเป๋าหรือ
เอกสารออะไร ผมจึงเรียกเจนภัสมาถาม เธอบอกว่า เธอลืมบอกผมไปว่าวันนี้ บุษบา ลาป่วย
เธอจะไม่สบายจริงๆรึป่าว หรือแค่ไม่อยากเห็นหน้าผม...
TalK +
สวัสดีจ้าวข้าเอ่ยยยยย...... ไม่ได้อัพมาเป็นเวลา เกือบ 30 วันเหอๆ เพราะอยู่ในช่วงสอบและ
ก็ปีใหม่ เลยไม่ได้เข้ามาเลย ต้องขอโทษด้วยนะก๊าบบบ เพื่อนๆไปเที่ยวไหนกันมามั้งเป่า ?? ต้องขอโทษอีก
ที่นะที่ไม่ได้ไปเยี่ยมเลย แต่เดี๋ยว TalK เส็ดจะนั่งเครื่องบินเจทตรงไปเยี่ยม ทุกๆคนเลย ...
haPPy NeW yeAr na ka
ยิ้มแย้ม
จะเว้าๆ เลยไม่ได้ทันสนใจหันไปมองในงาน พยายามดึงชุดข้างหลังเพราะกลัวมันจะเว้าเกินไป
พอได้ยินเสียงวินถามเลยเงยหน้าขึ้นมามอง .... และชั้นก็ต้องยิ้มแหยๆ แหะๆ
\" เค้าไม่เคยเห็นคนกันหรือวะวิน..-O- ?? \"
\" วันนี้ชั้นคงเหมือนเจ้าชาย พวกผู้ชายหล่อๆเลยหันมาดูกัน เขินจริงๆเลย อาฮิ^O^ \"
\" อะ วินเป็นไงบ้างลูก \"
\" สวัสดีครับคุณพ่อ ผมสบายดีครับ คุณพ่อยังหล่อเหมือนเดิมเลยน้า.. \"
ตอนที่วินพูดกับพ่อชั้น ชั้นก็มองดูภายในงาน แล้วก็ไปหยุดอยู่ที่ คนคนนึง คนที่คุ้นมาก อยากจะเข้า
ไปคุยแต่ทำไมขามันไม่ก้าวหว่า !! และเค้าคนนั้นก็หันมาสบตากับชั้น ผิดคลาดชั้นไปเป็นฝ่ายที่หลบตา
เค้าก่อน ..
\" บัว.....ๆ \"
\" อะ ค่ะพ่อ \"
\" เหม่อไปถึงไหนเนี่ย...เจอวายุเค้ารึยังละเป็นแฟนกันแท้ๆทำไมไม่มาพร้อมกัน \"
\" หะแฟน....บัวแกมีแฟนแล้วเหรอ \" กำ....-- . . -- ;;;
\" ขนาดวินก็ยังไม่รู้เหรอเนี่ย เจ้าบัวน่ะมันมีแฟนนานแล้วแต่ก็ไม่ยอมบอกใคร มะเดี๋ยวพ่อจะพาไปรู้จัก \"
\" เห้ย..พ่อเดี๋ยว \"
\" นั้นไงวายุ \"
พ่อชั้นลากวินตรงไปที่จุดมุ่งหมายอย่างรวดเร็ว
\" วายุ \" ชั้นเดินตามต่อยๆ มา
\" อ่า...ครับคุณลุง \" เค้าหันหน้ามา ทำไมชั่งหล่อแบบนี้นะ วันนี้เค้าดูดีเป็นพิเศษเลยละ
\" เธอต้องรู้จักกับคนนี้ คนพิเศษของบัวเค้าไม่รู้จักไม่ได้ \"
\" สวัสดีครับผม..สวิซครับ เรียกวินเฉยๆก็ได้ \"
\" ครับผมชื่อ วายุครับ \"
\" วินเป็นเพื่อนกับบัวตั้งแต่เด็กๆแล้วละ...ยังไง 3 คนคุยกันไปก่อนนะ เชิญตามสบาย \"
\" คุณวายุเรียนจบจากที่ไหนครับ \"
\" อ้อ..อังกฤษน่ะครับ \"
\" ไม่เห็นบัวพูดถึงเลย \"
\" ก็มันไม่เห็นจะสำคัญนินา(ก็ไม่กล้าเล่านิหว่า) \"
\" เป็นแฟนกันจะไม่สำคัญได้ไงละ ใช่มั้ยครับคุณวายุ\"
\" บัวเค้าไม่ค่อยเห็นผมเป็นแฟนหรอกครับ(ใช่ๆ เป็นแฟนกันต้องสำคัญสิ) \"
\" เอะนินาย !! เราไม่ได้เป็น.... \"
\" เป็นอะไรเหรอบัว \"
\" อ้ออ ป่าวๆ ไม่มีไร บัวขอตัวก่อนนะ เซงๆคุยกันไปละกัน \"
\" อย่าไม่ถือสาบัวเลยครับ บัวไปเด็กหัวดื้อน่ะ แต่ถ้ารักใครรักจริงนะครับ \"
\" งั้นผมก็ดีใจครับ \"
ชั้นเดินออกมานอกงานมานั่งเล่นอยู่ต้องริมน้ำพุในสวน ตอนเดินลงมาชั้นเจอกับคุณพิศนุ
\" อ่าว คุณบัวมาด้วยเหรอครับ \"
\" คะ คุณพิศนุมาสายนะคะนี่ \"
\" แป๊บเดียวเองน่า เอ้ออ ว่าแต่รู้รึยังครับว่าผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร \"
\" เพื่อนชั้นเองคะ ชื่อเจนภัส \"
\" เพื่อนคุณเหรอครับ ดีเลยๆๆๆ อยากจะบอกตรงๆเลยครับว่าผมปิ๊งเลยละ \"
\" แหะๆ พอจะรู้คะ \"
\" งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณมากนะครับที่ช่วย \"
ช่วยไรวะยังไม่ได้ช่วยเลยถ้าเพื่อนชั้นไม่ชอบนายชั้นก็ไม่ช่อยหรอกย่ะ แต่เจนมันก็ไม่ได้ชอบนิหว่า
แล้วเราไปบอกชื่อเจนมันทำไม เออชั่งเหอะบอกๆไปแล้ว
ชั้นรู้สึกเบื่อๆ อย่างที่ไม่เคยเป็น ทำไมชั้นถึงต้องเบื่ออะไรขนาดนี้ด้วยทั้งที่ชั้นดูจะมีหมดทุกอย่างแล้ว
พ่อที่น่ารัก แม่ที่ทำอาหารเก่ง พี่ชาย 2 คนที่เป็นห่วงชั้น และเพื่อนที่ดี ทุกๆคนก็รักชั้นอย่างที่ชั้นรัก
สิ่งที่ชั้นไม่มีคงจะเป็น.......\'ความรัก\' ชั้นเคยเกลียดคำนี้จริงๆเพื่อนสมัยเรียนของชั้นต้องมาเสียใจเพราะ
ไอ้คำว่ารัก เห้อ....แต่ดูเหมือนตอนนี้ชั้นจะตกหลุมพลางเสียเอง ชั้นนั่งอยู่ตรงขอบน้ำพุที่ห่างออกมาจาก
ที่มีผู้คน...อ่านั้นชิงช้านินา แหะๆไปเล่นดีกว่า ชั้นมองดูดวงจันทร์ มันชั่งสวยจริงๆเลยนะเนี่ย
\" ดาวเต็มไปหมดเลย \" ชั้นเผลอพูดกับตัวเองโดยไม่รู้ตัว
\" ผมเห็น \" ไม่ได้หวังว่าจะให้ใครมาตอบซะหน่อย แต่เสียที่ตอบมาเกือบทำให้ชั้นตกจากชิงช้าแหนะ
\" เห้ย...มาทำไมเงียบๆเนี่ย \"
\" ก็ถ้ามาดังๆคุณก็รู้สิ \" อ่าวเวรกำ ชั้นเหลี่ยงที่จะหนี ไม่รู้เป็นเพราะอะไร แต่ก็ถูกหยุดไว้ด้วยคำพูดที่
ทำให้เกิดน้ำโห
\" รีบไปหาผู้ชายเหรอไง \"
\" ใคร \"
\" ก็ตาพิศนุนั้นไง ถ้าทางเค้าจะชอบคุณมากนะ ทั้งหล่อ ทั้งรวย ไม่พลาดคุณหรอกมั้ง \"
เพี๊ยะ..
\" นายมันก็เป็นแค่พวกทุ เรศ....ชั้นไม่เข้าใจว่าไปทำอะไรให้นายถึงได้มาชอบดูถูกชั้นแบบนี้...T_T \"
น้ำตาที่ว่าจะไม่ไหลก็เอ่อล้นอย่างไม่หยุด คำพูดที่เก็บไว้มันกลับทะลักออกมาอย่างหยุดไม่ได้
\" ใช่ชั้นมันแค่ผู้หญิง สำส่อน แค่นั้นในสายตานายชั้นเป็นได้แค่นั้นใช่มั้ย.. \"
\" บัวเดี๋ยวสิมัน.... \"
\" ชั้น...เกียดนาย \"
ชั้นรีบปราดน้ำตาแล้ววิ่งเข้าไปในตัวงานทันที ผู้คนที่ชั้นวิ่งผ่านหันมามองกันมากมายรู้เพราะน้ำตาที่ไหล
ไม่หยุด หรือ ความสวยที่ฉุดไม่อยู่กันแน่ ในเวลายังงี้ยังบ้าบอได้อีก .... --\"-- ชั้นอยากกลับบ้าน
ชั้นวิ่งหอบแหกๆ ไปหาพ่อบอกว่าต้องรีบกลับบ้านเพราะอาหารเป็นพิษและให้พ่ออยู่งานต่อไป
ชั้นวิ่งตรงไปที่ วินทันที วินคุยอยู่กับกลุ่มผู้ชายหน้าตาดีหลายคนซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นประเภทเดียวกัน
ทันทีที่ชั้นเค้าไปหาวิน
\" บัวแกเป็นอะไร ตาบวมเชียว \"
\" พาชั้นกลับบ้านหน่อยสิ.....นะ \"
\" ไปสิไป เดี๋ยวชั้นขับเองนะ \"
ระหว่างทางกลับบ้านชั้นเล่าทุกๆอย่างให้วินฟัง โดยที่วินเป็นผู้ฟังที่ดีเงียบฟังชั้นตลอดเวลา ซึ่งชั้นเชื่อ
ว่าวินฟังทุกคำที่ชั้นพูด วินให้กำลังใจชั้น วินเป็นเพื่อนที่ดีจังเลย ^^
ผมเห็นร่างบางๆลับหายไป ผมไม่เข้าใจทำไมปากผมถึงชอบพูดคำเลวๆแบบนั้นออกมาได้...หรือเป็นเพราะ
ความหึง ผมเริ่มยอมรับได้ว่าการที่ผม พูดเเบบนั้น จริงๆแล้วผมไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกเธอแบบนั้นเพียงแต่ผม
ไม่มีเรื่องจะเอาไปพูดกับเธอทั้งที่อยากจะเข้าไปคุยด้วยเท่านั้น ผมท่าทางจะเป็นผู้ชายที่แย่ที่สุดในโลก
ผมออกจากโรงแรมเพราะถ้าไม่มีเธอแล้วผมจะอยู่ต่อไปทำไม ผมตรงไปที่จอดรถ
\" วายุคะ วายุ.. \"
ซินดี้วิ่งมาเกาะแขนผม ผมไม่ใช่คนเสียมารยาทหรอก เพราะทุกทีที่ผมเห็นหน้าซินดี้ผมอยากจะตะโกน
ใส่หน้าเธอว่า ไปให้พ้น
\" ไหนบอกว่ามาไม่ได้ไง มาแล้วก็ไม่โทรหาซินดี้เลยนะ \"
\" ผมคุยกับลูกค้าอยู่น่ะ \"
\" แล้วคุณจะกลับแล้วเหรอ...เดี๋ยวซินดี้ไปส่งนะ \"
\" ไม่ต้อง.. \" ผู้หญิงตรงหน้าดูจะอึ้งไปนิดๆ กับท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วของผม
\" เอ่ออ ซินดี้ผมอยากจะเคียร์กับคุณนะ คุณเป็นเพื่อนที่ดีของผม ...เท่านั่น \"
\" คุณหมายความว่ายังไง คะวายุ \"
\" ตลอดมาเนี่ยผมไม่ได้ชอบคุณแบบนั้นเลยครับ แล้วตอนนี้ผมก็ไม่ว่าง ต้องขอตัวก่อน บายครับ \"
\" เดี๋ยวสิ เดี๋ยววายุ.. \"
ไม่ทันแล้วละ ผมวิ่งมาที่รถแล้วขับรถออกทันที รอดไปหนึ่ง เฮ้อออ หมดเวรหมดกรรมซะทีนะป้า
ผมยังไม่ขับกลับบ้านแต่ไปจอดอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง หลังที่เคยมาแล้ว ไม่กี่ครั้ง ซึ่งถ้าเป็นไปได้ผมอยาก
อยู่ที่นี้จัง..... ผมอยากจะเข้าไปหาเธอคนนั้นแล้วบอกว่า ขอโทษ ขอโทษสำหรับที่ผมทำไปทุกอย่าง
ขอโทษที่ผมมีใจให้คุณ จนทำให้คุณเสียใจ
ผมไม่รู้ว่าเผลอหลับไปบนรถนานเท่าไหร่ แต่ผมได้ยินเสียงรถคันหนึ่งกำลังจะเลี้ยวเข้าบ้านคงจะเป็น
คุณลุงละมั้ง ผมดูนาฬิกาว่ามันดึกแล้วควรจะกลับบ้านได้แล้วละ
เช้ามาตอนผมเข้าออฟฟิต สิ่งที่ผมทำเป็นอย่างแรก คือมองไปที่โต๊ะทำงานของบัว ไม่มีวี่แววเลย
ปกติเธอมาทำงาน....ไม่เช้านินา แต่ก็ไม่สายมาก เดี๋ยวคงจะมามั้ง
ผมทำงานถึงประมาณ 9 โมง ผมเปิดม่านออกนิดนึงแต่ก็ไม่เห็นเธอเลย บนโต๊ะก็ไม่มีกระเป๋าหรือ
เอกสารออะไร ผมจึงเรียกเจนภัสมาถาม เธอบอกว่า เธอลืมบอกผมไปว่าวันนี้ บุษบา ลาป่วย
เธอจะไม่สบายจริงๆรึป่าว หรือแค่ไม่อยากเห็นหน้าผม...
TalK +
สวัสดีจ้าวข้าเอ่ยยยยย...... ไม่ได้อัพมาเป็นเวลา เกือบ 30 วันเหอๆ เพราะอยู่ในช่วงสอบและ
ก็ปีใหม่ เลยไม่ได้เข้ามาเลย ต้องขอโทษด้วยนะก๊าบบบ เพื่อนๆไปเที่ยวไหนกันมามั้งเป่า ?? ต้องขอโทษอีก
ที่นะที่ไม่ได้ไปเยี่ยมเลย แต่เดี๋ยว TalK เส็ดจะนั่งเครื่องบินเจทตรงไปเยี่ยม ทุกๆคนเลย ...
haPPy NeW yeAr na ka
ยิ้มแย้ม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น