คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พี่ชายร้านขนมหวาน NC
พัรวาถูอุ้มมาทิ้บนเียนอนหุ้มหนัสีำนาให่ เสื้อผ้าบนัวเ็หนุ่มหลุลุ่ยาารถูลวนลามนเผยเนื้อหนั้านใน ผิวาวละเอียโผล่พ้นระุมเสื้อเิ้สอเม็ที่ลายออ ริ้วแบนใบหน้ายัไม่าลารสสัมผัสวาบหวาม วาสีนิล่ำวาวหยาน้ำล้ายถูรัแหนัหน่ว ริมฝีปาอ่อนนุ่มบวมแนอวบอิ่มารสูบุันออัลฟ่าเบื้อบน
ร่าายโอเม้าสวมใส่ปลออสีแถูเรือนร่าแ็แร่ำยำออัลฟ่าหนุ่มร่อมทับ สอมือยุ้มเส้นผมสีน้ำาลอ่อนเพื่อระบายวามเสียว่าน ายหนุ่มลูรึ่ยุโรปผละายออปล่อยให้นใ้ร่าสูลมหายใเ้าลึเพียไม่ี่นาที ลับโน้มใบหน้าลมาเพื่อู่โมลีบปาอีรั้
เ็หนุ่มรีบย้ายมือาเส้นผมยุ่เหยิมาป้อันริมฝีปาหยัแอน้านบน พลาล่าวสิ่ที่สสัยออมา "ุรู้ไ้ไว่านี่ือรั้แรอผม?"
อลันหัวเราะบันะที่ส่วนปาอนเอถูปิั้นโยโอเม้าใ้ร่า เาูบหนั ๆ บนฝ่ามืออีฝ่ายรั้หนึ่ ่อนะับมือบอบบาสอ้าแยออเพื่ออบำถาม "ำอบือฟีโรโมนอเธอ"
เมื่อสายาเ็หนุ่มสื่อว่าเ้าใ เา็้มลูบใบหูอย่าหยอเย้า "ันทำ่อไ้ใ่ไหม?"
พัรวาเบือนหน้าหนีไปอีทา ริ้วแพาผ่านบนแ้ม "รับ"
พอไ้รับำอนุา ายหนุ่มลูรึ่ยุโรปบเม้มออาวเนียนอย่าระหาย สร้าร่อรอยบนผิวละเอียทั่วลำอ แม้ฟีโรโมนหอมหวานลิ่นพีบนายโอเม้าเบื้อล่าะเบาบา แ่ลับระุ้นัวเาให้อยาัระาปลออสีแสออ ประทับร่อรอยแสวามเป็นเ้าอเพื่อบ่บอว่านผู้นี้เป็นอนเอ
อีฝ่ายเป็นอเาั้แ่แร ่วเวลาเมื่อสบนัยน์าสีนิลอโอเม้าหนุ่ม ส่วนลึในใบอว่านผู้นี้เป็นสมบัิล้ำ่าที่เาเฝ้ารอมาั่วีวิ อยาทำให้เป็นเา อยาีราประทับทั่วร่า และอยาทำให้แปเปื้อนไป้วยลิ่นายอเา นสายาู่นั้นับ้อเพียแ่นเอ
อลันูบลีบปาบวม้ำอีรั้ ใ้ลิ้นไล่เลียริมฝีปาล่านเปิออ ่อนะสอเ้าไปในอฟันเพื่อเี่ยวระหวัลิ้นอ่อนนุ่ม้านใน ระทั่ลมหายใและริมฝีปานผู้นี้เป็นอเาอย่าสมบูร์
เ็หนุ่มส่เสียราออมาำหนึ่หลัาเาถอนริมฝีปาออ อเหลวสีใสเื่อม่อาปลายลิ้นที่พัวพัน วาหยาเยิ้ม้อมอมาอย่าหลใหล "อะ..ลัน"
ายหนุ่มเ้าอื่อหัวเราะแผ่วเบา บลีบปาบวมแอนที่เอ่ยเรียอย่าเอ็นู านั้นปลระุมเสื้อเิ้ทุเม็อเหยื่อัวน้อยใ้ร่า ลี่สาบเสื้อออเพื่อมวามสวยามที่เ็บ่อนอยู่้านใน ร่าายเ็หนุ่ม่อน้า่อนรูป ภายนอยามใส่เสื้อผ้าูราบเรียบทุสัส่วน แ่พอถอุออมาลับมีส่วนเว้าโ้ัเน
"ร่าายเธอสวยามมา" อลันล่าวื่นมาใริ มือ้าหนึ่ลูบสัมผัสหน้าอเปลือยเปล่าอย่าแผ่วเบา ในห้วฝันอเาแม้เรือนร่าโอเม้าหนุ่มะูาม แ่ยามนี้ลับามยิ่ว่า
ใบหน้าอนที่นอนอยู่ใ้ร่าแ่าน ปลายยออสีมพูอ่อนูันนยั่วยวนให้เาฝัศีรษะล ริมฝีปาอลันบเม้มส่วนปลายยอ้า้ายอย่าหยอเย้า พลาใ้มือแร่เ้นลึยอออีฝั่พร้อมัน
"อ๊ะ..." พัรวาเปล่เสียราออมา ลำอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแ เรือนร่าบอบบาแอ่นอให้ริมฝีปาอัลฟ่าหนุ่มูุนมาึ้น ล้ายว่าส่วนที่อีฝ่ายสัมผัสือุอ่อนไหวอเา
อลันเพลิเพลินับารทำให้นรัสุสม หลัรับรู้ส่วนอ่อนไหวอโอเม้าหนุ่ม เา็ใ้ริมฝีปาปรนเปรอนยออส่วนปลายเปลี่ยนเป็นสีแ่ำ มือที่ลูบลำหน้าอลาไล้ึ้นไปบริเวไหปลาร้าที่มีลายเส้นระูาม ่อนเลื่อนลมาสัมผัสผิวเนื้ออ่อนนุ่ม่วท้อ้านล่า ใ้ปลายนิ้วไล้วนรอบุึ่ลาพื้นท้อที่บุ๋มลอย่าเย้าเล่น
ายหนุ่มลูรึ่ยุโรปถอเสื้อเิ้สีาวที่เาสวมใส่ออ นัยนาสีเฮเลเ้มึ้นเมื่อมอแ่นายอโอเม้าร่าบาั้รเป็นลำอยู่ใ้าเ มือแร่อเาปละอแล้วถอปราารทุิ้นเพื่อลอราบเหยื่อัวน้อย เรื่อเพศอเ็หนุ่มนาไม่ให่เท่าเา แ่ว่าผิวเนื้อลับาวระ่าและเลี้ยเลา บริเวส่วนปลายยัมีสีมพูอ่อนเหมือนลูพี
ทันทีที่เารอบนิ้วทั้ห้าุมแ่นายาวสะอาอเ็หนุ่มที่ถูเบื้อล่า อีฝ่ายพลันส่เสียราออมา ให้วามรู้สึเหมือนสัว์ัวน้อยที่รอารปรนนิบัิาเ้าอ เรียวนิ้วอเา่อย ๆ ยับแท่เนื้อลาหว่าาอโอเม้าหนุ่มึ้นล ยิ่สัมผัสส่วนโ้ปลายยอสีมพูอ่อนมาเท่าไร ยิ่ไ้ยินเสียหอบหายใานเบื้อล่า
"อลัน...ผม..ไม่ไหว" พัรวาหอบหายในใบหน้าแ่ำ สัมผัสามือายหนุ่ม่อให้เิวามวาบหวามในอ ระุ้นวาม้อารสุสมนร่าายสั่นสะท้าน
อลันมอแ่นายาวสะอาอเ็หนุ่มที่พอัวภายใ้นิ้วมือเา บริเวส่วนปลายเริ่มมีน้ำเหนียวหนืไหลึมออมา บ่บอว่าอารม์นรัที่ถูร่อมทับเบื้อล่าใล้ถึฝั่ฝัน เายับปลายนิ้วบนท่อนเนื้ออีฝ่าย้วยัหวะเร็วึ้น โน้มใบหน้าไปบัใบหูเหยื่อัวน้อยแล้วล่าวเสียแหบพร่า "เธอไหว...แ่ปลปล่อยมันออมา"
สิ้นำพูนั้น อารม์ทาสุสมอพัรวา็ถูระุ้นนถึุสูสุ อเหลวเหนียวหนืหลั่ล้นออมาเ็มฝ่ามือายหนุ่มลูรึ่ยุโรป เ้าอนัยน์าสีเฮเลมอโอเม้าสวมใส่ปลออแสิ้นแราารปลปล่อยรั้แร ใบหน้าแ่ำยามถึุหมายามนเร้าอารม์ำหนั ระุ้นอวัยวะวามเป็นายอเาให้โป่พอ้านใ้าเ
แ่ถึอย่านั้นเายัสะลั้นอารม์ เพราะ้อารเรียมร่าายนรัให้พรั่พร้อมับนาท่อนเนื้อรึ่ลา่วล่า อลันเ็มือเปรอะเปื้อนน้ำเหนียวหนืับหน้าท้ออีฝ่าย านั้นยาสอ้าอนใ้ร่าาออเป็นเส้นร ส่วนเร้นรับ้าล่าหว่าาพลันปราให้เห็น รอยีบสีมพูหุบแน่นเหมือนไม่เยถูทำให้เบ่บาน
อัลฟ่าหนุ่มยับัวไปหยิบเลหล่อลื่นใ้ลิ้นัฝั่วา เปิฝาวเทอเหลว้านในลฝ่ามือ ่อนะเลื่อนายไปใล้โอเม้าร่าบาพร้อมับปลปล่อยฟีโรโมนเ้ม้นเพื่อระุ้นอารม์เ็หนุ่ม
ลิ่นแอลอฮอล์ฤทธิ์แรมอมเมาเรือนร่าบอบบาอนเบื้อล่าให้มิ่ับราะ นัยน์าสีนิลายแววเว้าวอนเมื่อวามรู้สึยัไม่ถูเิมเ็ม เรียร้อายหนุ่มเบื้อบนให้สัมผัสแ่นายูันเพื่อปลปล่อยนเออีรั้ "อลัน...ผม...้อาร..ุ..."
ายหนุ่มเ้าอื่อยยิ้มมุมปา ปลายนิ้วที่ไม่มีอเหลวหล่อลื่นลาไล้าส่วนาน้านล่าท่อนเนื้อไปถึหน้าท้อเปรอะเปื้อนหยาน้ำาวุ่น "เ็น้อย หาเธอไม่อทน...แล้วันใส่เ้าไปในนี้อเธอ มันะเ็บปวมา"
เ็หนุ่มราฮือฮาาสัมผัสนิ้วมือ รับรู้เพียว่า้อารให้อีฝ่ายปลเปลื้อวามปรารถนา "อลัน...ไ้โปร..."
ายหนุ่มลูรึ่ยุโรปเห็นท่าทาระสันอนเบื้อล่า ึย้ายนิ้วมือไปำรอบแท่เนื้อลาหว่าาโอเม้าร่าบา ่อนะยับึ้นลเป็นัหวะ้า ๆ มืออี้าป้ายละเลอเหลวหล่อลื่นรรอยีบมพู อาศัย่วเวลาที่นรัอิ่มเอมับรสราะ เาใ้เรียวนิ้วอาบุ่มอเหลวใสแทรสอใน่อทารัเบื้อล่า
เพราะมีอเหลวหล่อลื่นเบิทารวมถึารเล้าโลมาายนรั พัรวาึรู้สึเพียวามวาบหวามึ่ไม่เยพบเอ ยามปลายนิ้วเรียวยาวสอใส่เ้าออพร้อมับหมุนวน่อทารั้านในเพื่อยับยาย อารม์เสียว่านแผ่ระายไปทั่วร่าายเ็หนุ่ม ปลายนิ้วมือิเร็ผ้าปูที่นอน
"อ๊ะ..." โอเม้าสวมใส่ปลออสีแสราเสียสั่นเมื่อนิ้วมือายหนุ่มทะลวเ้า้านในลึึ้น ัหวะเ้าออรวเร็วและรุนแรมาว่าเิม
อลันมอนที่ถูใ้ร่าส่เสียราระเส่า หลัโอเม้าหนุ่มปรับวามุ้นินานานิ้วแร เา็เพิ่มอีนิ้วลใน่อทารัเบื้อล่าเพื่อยับยาย ปลายนิ้วถ่ายายรูเล็ให้อ้าว้านรอรับสอนิ้วมือ อเหลว้นหนืผุออาปลายยอสีมพูอ่อนแล้วไหลลบริเวรอบปาทาล่า ่อทารัเปียื้นนมิบออย่าถี่รัว ล้าย้อารูลืนอเหลว้านนอนิ้วมือเ้าไปนหม
เ้าอนัยน์าสีเฮเลมอบั้นท้ายโ่โ้อเ็หนุ่มแอ่นสูเพื่อรอรับสัมผัส ่อนสอแทรนิ้วที่สามเ้าไปใน่อทา รูีบ้านล่ามิบรัสามนิ้วอเาไม่หยุ มุมปาพลันยยิ้ม ่อนะแสร้ล่าวว่าโอเม้าร่าบาอย่าเ้าเล่ห์ "เธอนี่ะละะลามริ ๆ"
ใบหน้าพัรวาแ่านาวามระสัน ่อทา้านล่ามิบรัสามนิ้วเรียวยาวแนบแน่นราวับยืนยันวาาเมื่อรู่ สิสัมปัะอเ็หนุ่มาหาย รับรู้เพียว่าร่าาย้อารสัมผัสาอัลฟ่า้านบน ้อารให้นิ้วอีฝ่ายสอใส่เ้ามาอย่ารุนแร ทะลว่อทารันปลปล่อยอเหลวแห่วามใร่ออมาาปลายยอส่วนโ้
โอเม้าหนุ่มเปล่เสียร้อรวราออมาเมื่อวามสุสมใล้ถูเิมเ็ม ะิว่าำลัะปลปล่อยอีไม่้า แ่นายนาให่ที่ีผึออมาาาเอัลฟ่าหนุ่ม้านบนลับทะลวเ้ามาแทนที่เรียวนิ้ว วามเสียว่านถูเปลี่ยนเป็นวามอึอั นาท่อนเนื้อที่ไม่พอีับปาทาเหมือนะี่อทา้านในให้ว้าออามรูปทรอท่อนลำ โพรเนื้อับแบถูเบิทาให้แยออ้วยปลายอวัยวะแห่วามเป็นาย
"เธอ...้อผ่อนลาย" ายหนุ่มล่าวเสียแหบพร่า เาพยายามอทนับวามปรารถนาที่้อารสอใส่แ่นายเ้าไปในัวโอเม้าร่าบาในทีเียว ปลายยอสีแเ้มเพิ่ำแรเ้า้านในไ้ืบเียว ผนัเนื้อโอบรัท่อนลำนอึอั แม้ะเบิปาทาเ็หนุ่มไว้ล่วหน้า แ่รูีบออีฝ่าย็ยาะรอรับอวัยวะวามเป็นายอเา
เรือนร่าบอบบาอโอเม้าที่ถูไว้เบื้อล่าไม่ฟัวาาอเา หาไม่ไ้ใ้มือบั้นท้ายอเหยื่อัวน้อยเอาไว้ ทำให้ส่วนที่เื่อมประสานยุ่ยามาว่านี้
"เ็บ...ผมเ็บ..." พัรวาร้อเสียสะอื้น หาาเปียื้นาวามเ็บปว ริมฝีปาเม้มแน่นนห้อเลือ
อลันย้ายมือ้าหนึ่ไปสัมผัสริมฝีปาเหยื่อัวน้อย ่อนะใ้นิ้วมือสอแทรเ้าไป "เ็น้อย...อย่า...บ..ฟัน"
เรียวลิ้นอ่อนนุ่มูึปลายนิ้วอเานสร้าวามวาบหวาม อัลฟ่าหนุ่ม้มใบหน้าลนปลายมูิับนเบื้อล่า ใ้นิ้วมือเปิริมฝีปาโอเม้าร่าบาให้อ้าออ ส่ปลายลิ้นเ้าไปออนวามหวานา้านใน มืออี้าที่ับบั้นท้ายย้ายไปลูบลึปลายยออเ็หนุ่มให้แ่ำยิ่ึ้น านั้นึเลื่อนมาุมแท่เนื้อูันออีฝ่ายแล้วยับรูไปมา ระทั่บริเวส่วนปลายแ่นายึ้นสีเ้ม
อลันลูบลำโอเม้าหนุ่มใ้ร่าอยู่นาน เมื่อรับรู้ว่าเรือนร่าบอบบาเริ่มผ่อนลายนยอมรับท่อนเนื้ออเา ึยับอวัยวะวามเป็นายสอแทรเ้าสุทา แ่นายนาให่ที่สอใส่้านในับแน่นใน่อทานไม่เหลือที่ว่า บริเวส่วนปลายยออเาโ้เล็น้อยึสร้าวามหฤหรรษ์ให้ับนใ้ร่า
"พั...พั..." อัลฟ่าหนุ่มหอบหายใแล้วรา่ำ ่อทารัออีฝ่ายรัรึแ่นายนแทบา หลัาโพรเนื้ออ่อนนุ่มใน่อทาเบื้อล่าอเ็หนุ่มปรับัวับนาอเา อลัน่อย ๆ ถอนัวนอเาออนสุปลายทา ่อนะออแรระแทท่อนเนื้อลับเ้าไป้านใน
"อ๊า!" พัรวาส่เสียราออมาเมื่อส่วนปลายยออวัยวะวามเป็นายระทุ้เ้ามาโนุอ่อนไหวอเา ่อทารัยับยายเป็นรูปทรแ่นายออัลฟ่าหนุ่มรูปร่าำยำ ท่อนลำนาให่เสียสีผนัอ่อนนุ่ม้านในรั้แล้วรั้เล่า นิ้วมืออโอเม้าสวมใส่ปลออสีแสยุ้มผ้าปูเียเพื่อระบายวามเสียว่าน
"อ๊ะ... ลึเินไป..."
ายหนุ่มลูรึ่ยุโรปเลื่อนไหวเอวสอบเป็นัหวะเนิบ้า ทุรั้ที่ออแรระแทอวัยวะวามเป็นาย แ่นายอเามัไปถึุ้านในสุ นัยน์าสีเฮเลมอใบหน้าแัอโอเม้าที่ถูอยู่ใ้ร่า อุหภูมิร่าายพลันร้อนรุ่ม บัเิวามปรารถนารอบรอเ็หนุ่มเบื้อล่าอย่าลึึ้
"พั...เธอ...เป็นอัน"
อัลฟ่าหนุ่มยาอีฝ่ายสูึ้น ัหวะโยลอนา่วเอวถูเปลี่ยนเป็นหนัหน่ว พวเนื้อสอ้ารแ่นายระทบบั้นท้ายนึ้นเสีย วามยาวแท่เนื้อเลื่อนทะลวา่อทา้านในมาถึุอ่อนไหว โอเม้าสวมใส่ปลออสีแสอ้าปาร้อราาวามรู้สึสั่นสะท้าน
"้า...หน่อย...ผม...ไม่ไหว..."
อลันลวามเร็วลเล็น้อย ย้ายมือ้าหนึ่ไปบลึปลายยออึ่เป็นส่วนอ่อนไหวอเ็หนุ่ม ะระทุ้อวัยวะวามเป็นาย โพรเนื้อเปียื้นอโอเม้าร่าบาบีบรัแ่นายมาว่าเิม
"อ๊าๆ..." พัรวาเปล่เสียราไม่หยุ สอแนโอบอแผ่นหลัอีฝ่ายเพื่อหาที่ยึเหนี่ยว รูีบับแบถูถ่าให้อ้าว้านเห็น่อทาสีแ้านใน ผนัอ่อนนุ่มยายามรูปทรแท่เนื้ออายหนุ่มที่ยับายเบื้อบน
เ้าอนัยน์าสีเฮเลแหวาเ็หนุ่มออว้าว่าเิม ใบหน้าแ่านอโอเม้าร่าบาเ็มไป้วยวามระสัน มุมปามีอเหลวสีใสไหลึมออมา ริมฝีปาบวม้ำรวราเสียแหบแห้
ทุารระทำอเหยื่อใ้ร่าายสะสายานระุ้นอารม์ำหนัอเา ฟีโรโมนแอลอฮอล์ฤทธิ์แรแผ่ำายออมาหลอมรวมับลิ่นลูพีสุ
"ผม...ไม่ไหว...แล้ว..." พัรวาเปล่เสียออมาอย่ายาลำบาหลัาหอบรา แท่เนื้อนาให่ทะลว่อทารัอเาไม่สิ้นสุ เี่ยวรำร่าายเนิ่นนานนแ่นายอเาปลปล่อยอเหลวหลายรั้หลายรา ทว่าอวัยวะวามเป็นายอนรัยัไม่ปลปล่อยออมา โพรเนื้อสีแเบื้อล่าปรับัวนแทบะำรูปทรท่อนลำไ้ัเน
"อลัน..." โอเม้าหนุ่มสวมใส่ปลออสีแสส่เสียร้ออย่าเว้าวอน ม่านน้ำในวาระ่าใสเือบะทำนมอสิ้นสินระทำรุนแรับอีฝ่าย ่อทารัอนใ้ร่ายัลืนินอวัยวะวามเป็นายอเาอย่าะละะลาม แม้ว่าะบวมแาารเสียสีเป็นเวลานาน
ายหนุ่มฝัศีรษะลบนออเ็หนุ่ม บเม้มสร้ารอยแใ้ปลออสีแส ่อนะูบใบหูเหยื่อัวน้อยอย่าปลอบโยน
"อทนอีนิ..." เาล่าวเสียแหบพร่าพร้อมยึเอวอีฝ่ายไว้แน่น ส่แ่นายระแทระทั้น่อทา้านล่าอย่ารุนแรนปลายเล็บเ็หนุ่มูีบนแผ่นหลั
ลูระเืออเายับึ้นราวับระหายบาอย่า เสียหอบหายใถี่ระั้นเมื่อใล้อารม์สุสม อวัยวะวามเป็นายทะลวเ้า่อทารัในุลึที่สุ ่อนปลปล่อยอเหลวอุ่นร้อนในายโอเม้าหนุ่ม
อลันถอนแ่นายออาปาทาที่ไม่อาลับืนรูปเิม รูีบบานว้าอลืนอเหลว้นร้อนที่หลั่ล้นในาย ร่าายเ็หนุ่มยัสั่นระริาห้ววามปรารถนา เาเลื่อนมือปาเ็หยาเหื่อเปียื้นบนไรผมอีฝ่าย โน้มัวูบริมฝีปาบวมแอย่าแผ่วเบา "พัผ่อนเถอะ"
ความคิดเห็น