คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Hate = เกลียด
1.
ผมสอบได้ที่ 1 ของระดับ ดีใจจังเลย
เด็กชายตัวเล็กๆ อายุ 7 ขวบ วิ่งกลับบ้านพร้อมกระดาษรายงานผลสอบในมือ
พ่อฮะ แม่ฮะ จำสัญญาที่เคยให้ไว้ได้มั้ย
ที่บอกว่า ถ้าผมสอบได้ที่ 1 พ่อจะเลิกขายยาบ้า แม่จะเลิกสูบบุหรี่
เส้นทางจากโรงเรียนถึงบ้านแสนยาวไกล ปกติเด็กชายจะเช่าจักรยานหน้าปากซอยถีบไปกลับโรงเรียน แต่เมื่อวานนี้ พ่อถูกตำรวจจับ ต้องเสียมากหน่อย เงินก็เลยหมด
"จักรยานน่ะหรอ เดี๋ยวค่อยซื้อน่า พ่อต้องรีบไปส่งของก่อน ถ้าใจร้อนนักก็ไปบอกแม่สิ"
"เงินแม่หมดแล้ว ทำไมไม่บอกพ่อล่ะ"
เด็กชายเบื่อที่จะขอจักรยานจากพ่อแม่อีก
จะยังไงก็แล้วแต่ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พ่อจะไม่ถูกตำรวจหิวเงินจับอีกแล้ว แม่ก็จะได้ไม่เป็นโรคถุงลมโป่งพองด้วย เพราะพ่อแม่สัญญากับผมไว้แล้ว
WVWVWVWVWVWVWVWV
นั่นไง หมู่บ้านอยู่ข้างหน้าโน่นแล้ว
แต่ทันใดนั้น หมู่บ้านที่แสนสุขในความคิดของเด็กตัวเล็กๆ ก็ระเบิดขึ้นต่อหน้าต่อตา
เด็กชายร้องลั่น พ่อกับแม่อยู่ที่นั่น
กำลังจะวิ่งเข้าไปในหมู่บ้านที่ลุกเป็นกองเพลิง แต่เด็กชายก็ถูกชายหนุ่มผู้หนึ่งคว้าตัวไว้ก่อน
"ไอ้หนู อยากตายหรือไง"
เด็กชายสะอื้น พร้อมชี้นิ้วไปที่ข้างหน้า
"ก็ตายน่ะสิ ระเบิดซะขนาดนั้น ฝีมือพวกก่อการร้ายอีกแล้ว"
"ค...ใครเป็นผู้ก่อการร้าย" เด็กชายถามด้วยเสียงสั่นเครือ
"จะว่าไงดีล่ะ ก็เป็นพวกชอบทำให้คนอื่นเดือดร้อนด้วยวิธีรุนแรง แล้วแต่ความเชื่อและอุดมการณ์ของแต่ละองค์กรก่อการร้าย"
"ผมไม่ได้อยากรู้ความหมาย แต่ผมอยากรู้ว่าเป็นใคร"
"ไม่มีใครรู้หรอก แม้แต่รัฐบาล เพราะพวกผู้ก่อการร้ายมันจะไม่เปิดเผยตัว ใครๆก็กลัวพวกมัน เพราะมันทั้งเก่ง ทั้งเหี้ยม ทั้งไม่กลัวบาป ไม่เปิดเผยตัว และตำรวจก็จับมันไม่ได้"
เด็กชายเก็บคำว่า ผู้ก่อการร้าย เอาไว้ในใจ พวกบ้า ไร้สมอง มาฆ่ากันแบบนี้ได้ยังไง คอยดูนะ จะหาทางฆ่ามันให้หมด
จะไปสืบว่ามันอยู่ไหน จะไปแก้แค้น ให้มันทรมาน ให้มันตายโหง
อยากไม่เปิดเผยตัวกันดีนัก ใครที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ก่อการร้าย วางระเบิดให้ตายหมู่จะดีมั้ย
พวกที่ไม่ได้ระเบิดหมู่บ้านนี้แต่เป็นผู้ก่อการร้าย ก็เหมาๆให้มันตายให้หมด เหมือนกับชาวบ้านที่เป็นคนดียังถูกเหมารวมให้ตายหมู่
"ไอ้หนู...คงเศร้าน่ะสิ พ่อแม่กับชาวบ้านตายกันหมดนี่เนาะ ข้าจะมาเยี่ยมญาติที่นี่ แต่ก็ดันมาเกิดเรื่องระเบิดแบบนี้ ข้าน่ะเสียดายไม่แพ้ไอ้หนูหรอก"
"เปล่า..." เด็กชายปาดน้ำตาด้วยแขนเสื้อ "สะใจต่างหาก ตำรวจหมู่บ้านนี้ตายเป็นโขยงเลย"
"แล้วที่พ่อแม่ตายล่ะ ไม่เสียใจหรือไง"
"เสียใจเรื่องพ่อแม่ทำไมให้โง่ ดีจะตายไป จะได้ไม่มีใครมาด่าเรื่องคะแนนที่โหล่ซ้ำซากของผม ...ผมร้องไห้เพราะของเล่นของผมถูกเผาต่างหาก"
"ไอ้เด็กนี่! ชายหนุ่มเงื้อมมือข้างหนึ่งขึ้น เด็กชายหลบ ราวกับว่าจะถูกฟาด
"คิดได้อย่างนี้สิดี" รอยยิ้มเล็กๆเกิดขึ้นที่ใบหน้าของชายหนุ่ม "หัวหน้าต้องการพวกรุนแรงแบบนี้เพิ่มพอดี ยังเด็กอยู่ซะด้วย ยังมีเวลาฝึกอบรมให้เก่งอีกมาก"
"หัวหน้า ...พวกรุนแรง อะไรกันครับ"
"รู้แล้วเหยียบไว้นะ ข้านี่แหละ หนึ่งในผู้ก่อการร้ายวางระเบิดหมู่บ้านเมื่อกี้นี้เอง"
ความคิดเห็น