คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #175 : สิทธิชุมชนใน รธน. 50ประชาชนได้ประโยชน์จริงหรือ ?
ในบริบทอสัมไทย ศาสราารย์เสน่ห์ ามริ เห็นว่า ารพิาราถึปัหาสิทธิมนุษยนในยุนี้ำเป็น้อำนึถึารเปลี่ยนแปลสัมไทย สอประเ็นสำั ือ
- ประารแร สภาวะเปลี่ยนแปลั้นมูลานในทาสัมและเศรษิ บัเิผลทำให้สัมไทยผ่านพ้นาสภาวะอวามสัมพันธ์ทาสัมที่เยลมลืนสมานันท์ มาสู่สภาวะอสัมที่เิวามลัลั่นแแยและปัหาัแย้
- ประารที่สอ หลัารทาสัม ล่าวือ หลัารวามสัมพันธ์เพื่อารอยู่ร่วมันในสัมไทย ยัไม่สามารถปรับเปลี่ยนให้สอล้อับสภาวะเปลี่ยนแปลไ้ และเป็นปัหาวิฤอารเปลี่ยนแปลึ่ำลัเผิ หลัารทาสัมที่เยำับีวิวามเป็นอยู่อเรามาแ่อี ระบบโรสร้าอำนาที่มีารแบ่แยัน แน่ัระหว่านั้นผู้ปรอและผู้อยู่ใ้ารปรอ เป็นระบบารปรอแบบเ้านนายน ระบบารทำปรอทำนอนี้สนอวาม้อารอสัมไทย ามสภาวะทาเศรษิ สัมสมัย่อน แ่มาถึสมัยปัุบัน เศรษิและสัมไ้เปลี่ยนแปลไป มีารสร้าอุสาหรรม ารยายัวทาาร้า ารนส่ ารมนาม ฯลฯ ่อให้เินั้นอาีพสาาและลุ่มน่าๆ มาหลาย ปััยเปลี่ยนแปลเหล่านี้เป็นบ่อเิอปัหาวามัแย้แ่า ึ่นับวันะทวีึ้นในสัมปัุบัน แ่ในะเียวันอำนาและหลัวามสัมพันธ์ในสัมไทยยัยึิอยู่ับระบบราารเิม โยไม่ไ้มีารปรับเปลี่ยนอะไร แม้แ่ภายหลัารปิวัิ 2475 ระบอบเผ็ารทหารึ่ั้้นมาแ่รัประหารปี 2490 ใ้วามพยายามอย่าหนัแน่นที่ะัและลบล้าปัหาอารเปลี่ยนแปลและวามัแย้เ่นว่านี้้วยำลัอำนา แ่แล้ว็ล้มเหลว
สถานาร์สิทธิที่สำัในบริบททาสัม-ารเมือยุแห่ารพันา็ือ ารปิวัิเือนุลาม พ.ศ. 2516 เป็นบวนารปิวัิที่ไม่ไ้มุ่่อสู้เพื่อแสวและเสวยอำนา แ่เป็นปราาร์ทาวันธรรมมุ่ที่ประท้วโมีหลัารปรอและวามสัมพันธ์แบบเ้านนายน "หลัารอภิสิทธิ์" ึ่เป็นหลัารที่ไม่สามารถอบสนอปัหาารเปลี่ยนแปลอโลในยุปัุบันไ้ และเป็นารเรียร้อ้อารหลัารทาสัมใหม่ เพื่อารอยู่ร่วมันโยสันิ และเพื่อร่วมันเผิปัหาวิฤารเปลี่ยนแปลและวามัแย้อสัมสมัยใหม่ หลัารเ่นนี้ ือหลัารอสิทธิเสรีภาพ เป็นวามหมายอารปิวัิทาวันธรรมึ่สะท้อนถึารเรียร้อ้อาร อมวลนเพื่อให้รับรู้และรับรอานะ วามเสมอภาทัเทียมและสิทธิเสรีภาพ ลอนเป็นเรื่อเี่ยวโยโยร่อปัหาปาท้อ ทุ์สุ และศัิ์ศรีอมหานส่วนให่
ารทำวามเ้าใและพันาระบบสิทธิุมน ยัไ้ถูาหวัถึทิศทา้าหน้า ัที่ศาสราารย์เสน่ห์ ล่าวว่า สิทธิุมนมิใ่เป็นสิทธิทีุ่มนใ้ปปัรัษา ทรัพยาร หรือัวนอนเอเท่านั้น แ่ยัเป็นสิทธิทีุ่มนะสร้าประโยน์ให้แ่สัมไม่ว่าะเป็นารัารทรัพยาร ภูมิปัาท้อถิ่น และอื่น ๆ อันสอล้อ ับหลัารอารสร้าสิทธิที่ว่า สิทธิที่เ้าอะอ้าวามอบธรรมอนเอไ้ หาใ่เป็นสิ่ที่เ้าัวำหนฝ่ายเียว แ่้อเป็นารยอมรับาสัมไปพร้อมัน ารสร้าารยอมรับโยบวนารเลื่อนไหว ผลัันเินโยบาย าร่อสู้ทาวาทรรม็เป็นหนทาที่สำั ึ่หาบวนารสิทธิุมนไ้ทำให้สัมเห็นถึผลประโยน์ ที่ะไ้รับ หรือผนว (Inclusion) สัมไ้ร่วมรับผลประโยน์าุมนบนพื้นานที่ไม่ไปละเมิสิทธิุมน ะเียวันสัม็มีหน้าที่ที่ะสนับสนุนวามเ้มแ็ุมน้วย ็ะทำให้สิทธิุมนะมีวามยั่ยืน อันะเป็นหลัประันสำัอสิทธิมนุษยนในสัมไทยในท้ายที่สุ ารปรับโรสร้าเพื่อวามทันสมัยรุนแรมาึ้นเมื่อประเทศะวันเ้ามาวาแผนพันาเศรษิประเทศ (แผนฯ1 เริ่มปี พ.ศ. 2504) ให้้าวไปสู่ระบบเศรษิส่ออภายใ้ลัทธิทุนนิยมในสมัย อมพล สฤษิ์ มีารปรับโรสร้าอารัารทรัพยารเป็นลำับั้น ั้แ่ารสถาปนาอำนารัเหนือทรัพยารที่เป็นอท้อถิ่นหรือุมนมา่อน โยารวบุมินแน (Territorialization) เ่น ออหมายนิยามรรมสิทธิ์อรัเหนือทรัพยารทั้หม หรือารัทำแผนที่อ้าเแนอำนารั ามมา้วยารัั้ลไอรัเ้าวบุมทรัพยาร และถ่ายโอนหรือเปิ่อให้เอนเ้าใ้ประโยน์าทรัพยารที่รั่วิมาาท้อถิ่น โยารสร้าระบบรรมสิทธิ์เอน (Private property rights) เหนือทรัพยาร เ่น เอสารสิทธิ์ที่ิน หรือารให้เอนเ่าทรัพยาร ส่ผลให้เิบริโภทรัพยารอย่าล้าผลา และมีวามรุนแรมา ั้แ่รับาลเปรมที่ำเนินนโยบายเร่รัารเิบโเศรษิส่ออ (Export-led growth ) ปราาร์วามล้มละลายอนบทเิึ้นอย่าว้าวา สวนทาับารเิบโอเมือและอุสาหรรมทีู่ทรัพยารานบท านทรัพยารอันเปรียบเสมือนทุนีวิอุมนท้อถิ่นเสื่อมสู ิาม้วยระบบเศรษิพึ่นเออท้อถิ่นพัทลาย เปลี่ยนไปสู่เศรษิพึ่พิับภาเมือ ลไรัไ้เ้าวบุมัารับวิถีีวิอผู้นในนามอ "นโยบายรั" วันธรรมหลัไ้ปรับเปลี่ยนวิถีุ่า วิธีิ และทำลายระบวนารเรียนรู้ในท้อถิ่น ทำลายอัลัษ์าิพันธุ์ (Ethnic Identity) อย่ารุนแร าารพันาประเทศภายใ้ยุระแสโลาภิวัน์นั้น ทำให้เราไ้มอเห็นถึปัหาที่เิึ้นมามายในสัม ปัหาวามยาน และวามเสื่อมโทรมอทรัพยารธรรมาิและสิ่แวล้อมไ้ทวีวามรุนแรมาึ้นเรื่อยๆ สิ่เหล่านี้ล้วนเป็นผลมาาารที่รับริหารประเทศโยเน้นแ่ารเิบโอภาธุริอุสาหรรมเป็นหลั เหนือภาเศรษิสัมอื่นๆโยเพาะอย่ายิ่ภาเษรและนบท และารที่รัเป็นผูุ้มอำนาในารัสินใในเรื่อนโยบายารพันาประเทศอยู่ฝ่ายเียว สิ่เหล่านี้ล้วนเป็นารทำลาย้นทุนทาสัมทั้ทารและทาอ้อม ารที่รับริหารประเทศโยมุ่เน้นแ่เศรษิเป็นหลัอย่าเียวนั้น ย่อมไม่่อให้เิผลีแน่ ันั้นรัวรที่ะมุ่เน้นารัารทรัพยารที่มีอยู่ให้เป็นไปอย่ายั่ยืนและเป็นธรรม้วย เพราะารัารทรัพยารนั้น ะไม่มีใรที่ะทำไ้ีเท่าับุมน ึ่พวเาไู้แล รัษาและัารทรัพยารอเามาั้แ่แร
ปัุบันในรัธรรมนูแห่ราอาาัรไทย พ.ศ. 2550 ไ้บััิไว้ในหมว 3 ว่า้วยสิทธิและเสรีภาพอนาวไทย ส่วนที่ 12 ว่า้วยสิทธิุมน มารา 66 – 67 ึ่ให้วามสำัับุมนท้อถิ่นในารมีส่วนร่วมในารัารทรัพยาร อนุรัษ์ บำรุรัษาทรัพยารธรรมาิและวามหลาหลายทาีวภาพ และสิทธิอบุลที่ะมีส่วนร่วมับรัและุมนในารุ้มรอ รัษาุภาพสิ่แวล้อม เป็น้น ารำเนินโราร่าๆที่อา่อให้เิผลระทบ่อุมนอย่ารุนแร ะำเนินารไม่ไ้ นอา ไ้มีารศึษาและผ่านระบวนารรับฟัวามิเห็นอประาน่อน ันั้น สิทธิุมน ึเป็นทาออให้ับสัม เพราะสิทธิุมนนั้นเป็นวามิที่เอื้อหนุนให้ประาน ุมน มีสิทธิ มีเสีย มีส่วนร่วม ในารี้ะาอนาอนเอ ทำให้พวเาเ้าใปัหา รู้เท่าทันและมีสิ และเป็นารเสริมสร้าวามเ้มแ็ให้ับุมน โยุมนเอ มิใ่เป็นารใ้อำนาาเบื้อบนสู่เบื้อล่า ารพันาประเทศาุเล็ๆ ในระับราห้าไปสู่ระับประเทศ และารที่รัให้วามสำั และให้อำนาับสิทธิุมนอย่าริั ็ะทำให้ารพันาประเทศเป็นไปในทาที่ี นอานี้ารที่รัให้อำนาสิทธิุมนอย่าเ็มที่ในารัารทรัพยาร็ะทำให้ทรัพยารที่มีอยู่ไ้รับารัารอย่าเป็นธรรมและยั่ยืนที่สุ้วย
เริ --- บาว นาร
ความคิดเห็น