KNB♙ ⒹⒺⒶⓇ ❶❸ 。

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 : ก็เพราะแบบนี้ไง ฉันถึงไม่พอ

Title : Dear 13 
Pairings : etc.
Author : lorleline 
Note : nc ช่างมันเอาลงไปเลย!! ถ้าโดนก็ส่งเมลมาล่ะกันคะ เม้นด้วยนะคะ รักคนอ่านนะคะ

" พะ.. พอก่อนครับ อาโอมิเนะคุง อ๊ะ"

 " ไม่ ฉันยังไม่พอ "

 " อาโอมิเนะคุง อื้อ.. เวลานี้จะเข้าเรียนแล้วนะครับ พอก่อนเถอะครับ "

เสียงหวานเอ่ยปราม หากแต่เจ้าของชื่อไม่สนใจ เขายังคงลงมือ ' กิน ' คนตรงหน้าต่อ
มือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อร่างบาง คุโรโกะครางเสียงหวาน แขนเล็กเอื้อมไปโอบคออีกฝ่าย
เขาเขย่งตัวขึ้นจูบคนตัวสูง ก่อนจะผละออก อาโอมิเนะขมวดคิ้วเล็กน้อย
หัวคิ้วชนกันเหมือนโบว์ของอาโอมิเนะ ทำเอาคุโรโกะหัวเราะออกมา

 " หัวเราะอะไรของนาย เท็ตสึ "
 
 " เปล่าครับ ไปกันเถอะ อยู่ในห้องน้ำนานๆเดี๋ยวคนอื่นจะสงสัยเอานะครับ อาโอมิเนะคุง "

 " ไม่ล่ะ ฉันอยากจะต่อกับนายอีกรอบ " ร่างบางส่ายหัวเป็นเชิงปฏิเสธ เจ้าของคำพูดกัดปากแน่นเมื่อถูกขัดใจ

 " ชิ เท็ตสึ นายขัดใจฉันอีกแล้ว "

 " ขอโทษครับ " เหลือบมองแวบนึงพร้อมกับถอนหายใจ

 " ก็ได้ นายออกไปก่อน เดี๋ยวฉันตามไป "

 " นายคงไม่คิดจะโดดเรียนหรอกนะครับ " ร่างสูงหันขวับ

 " เท็ตสึทุกวันนี้นายเห็นฉันเป็นเด็กชอบโดดเรียนรึไง ไม่โดดหรอกน่า อย่ามาทำเสียงแบบนั้นด้วย " ร่างบางยิ้มให้กับอีกฝ่าย

 " เข้าใจแล้วครับ งั้นผมไปก่อนนะครับ "

เมื่อร่างบางออกไปห้องทั้งห้องกลับสู่ความเงียบ ร่างสูงเหยียดยิ้มให้กับตัวเอง
มือข้างที่สัมผัสเรือนร่างคุโรโกะนั้น ถูกเจ้าของมือเลียทั้งหมด ลิ้นหนาตักตวงชิมความหอมหวานที่ยังหลงเหลือจากเรือนร่างของร่างบาง

 ' หวาน '

 " ก็เพราะแบบนี้ไง ฉันถึงไม่พอ "



 " นักเรียนทำความเคารพ "

 " อรุณสวัสดิ์ค่ะ/ครับ อาจารย์ "

 " อรุณสวัสดิ์นักเรียนทุกคน วันนี้จะมีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาเรียนกับเรา  เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากอเมริกา เข้ามาได้ "

สิ้นคำพูดของอาจารย์ประจำชั้น ประตูหน้าห้องถูกเลื่อนออก ตามด้วยร่างสูงร่างหนึ่งก้าวเท้าเข้ามาในห้อง
เรือนผมสีแดงเข้มสะบัดเล็กน้อย นัยน์ตาสีเพลิงคมกริบยามนี้ทำให้เขาดูดีไปอีกแบบ สายตานับไม่ถ้วนจับจ้องมา
ที่เขา ร่างนั้นหยุดยืนอยู่หน้าห้อง ก่อนจะเอ่ยแนะนำตัว

 " My name is Taiga Kagami ... ไม่สิ คางามิ ไทกะ ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากตัวด้วยครับ "

 " คางามิพึ่งจะมาญี่ปุ่นครั้งแรกสำเนียงอาจจะแปลกๆ ยังไงก็ฝากเขาด้วยล่ะ ส่วนที่นั่ง... "

ก่อนอาจารย์ประจำชั้นจะพูดจบ ร่างบางร่างหนึ่งเลื่อนประตูเข้ามาพร้อมก้มหัวเป็นเชิงขออนุญาต เรียกความสนใจจากคางามิได้ไม่น้อย

เรือนผมสีฟ้าอ่อน นันย์ตาหวานสีเดียวกับผมกำลังหันมามองเขา ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มแน่น
ใบหน้าหวานที่แดงเพราะเหนื่อยจากการวิ่ง เสียงหอบหายใจของร่างบาง
โดยที่คางามิไม่ทันรู้ตัวใบหน้าคมขึ้นแดงระเรื่อ พร้อมกับบางอย่างใต้เข็มขัดของเขา... มีปฏิกิริยาขึ้นมา

 " อ้าว มาแล้วงั้นรึคุโรโกะ นั่นน่ะเป็นโฮสของนายนะคางามิ แล้วที่นั่งของนายก็อยู่หน้าเขาพอดี
มีอะไรก็ถามเขาล่ะกัน คุโรโกะ ฝากคางามิด้วยนะ "

 " ครับ " ร่างบางตอบรับ

 " รบกวนด้วยนะครับ " ร่างสูงก้มหัว

 " ไปนั่งที่ได้แล้ว คางามิ หมดคาบโฮมรูม เอาหนังสือคณิตขึ้นมาเปิดหน้า... "

ทันทีที่ร่างสูงไปถึงที่นั่งเขาจัดการวางกระเป๋าลงก่อนจะหันมามองคนข้างหลัง

 " นายชื่ออะไร? "

 " คุโรโกะ เท็ตสึยะครับ "

 " อ่า... คุโรโกะ จะเป็นอะไรมั้ย ถ้าฉันจะ... "

 " อ่อ... คางามิคุงคงจะยังไม่มีหนังสือสินะครับ ไม่มีปัญหา มานั่งข้างผมก็ได้ครับ "

 " รบกวนด้วยนะ " 

 " ครับ คางามิคุง "

 เนี่ยนะ โฮสของฉัน ทำไมมันแลดูจืดจางจังวะ

 " นายคือโฮสของฉันสินะ คุโรโกะ "

 " ตามที่อาจารย์บอกนั้นแหละครับ ผมเป็นโฮสของคางามิคุงครับ " จงใจเน้นคำว่าของให้คนที่ถามได้ยิน

 " คือว่านะ ฉันมีห้องพักห้องนึงคล้ายๆกันคอนโดน่ะ ถ้าไม่ว่าอะไร... "

 " คางามิคุง นายตีความหมายคำว่า โฮส แบบไหนกันครับ ถึงพูดแบบนั้นออกมา "

 " หะ ห๊า เปล่านี่ ฉันก็แค่... " 

อาการเลิ่กลั่กของร่างสูงทำเอาร่างบางนึกสนุกขึ้นมา มือเล็กลูบไล้ต้นขาแกร่งของคางามิ เจ้าของขาสะดุ้งตัว
ก่อนจะส่งสายตาถามประมาณว่า  ' จะทำอะไร? '
ร่างบางยกยิ้ม มือเล็กเปลี่ยนตำแหน่งจากต้นขาเลื่อนมาตรงเป้ากางเกงอีกฝ่ายพร้อมลูบเบาๆ
 
 " คำว่า โฮส ของคางามิคงจะมีความหมายแบบนี้นึเปล่าครับ การทำให้ลูกค้ามีความสุข "

 " คะ.. คุโรโกะ "

 " ทั้งแข็ง ทั้งใหญ่ อยากรู้จังว่านายทนได้ยังไงตั้งแต่ยืนอยู่หน้าห้อง "

 แค่ออกแรงบีบเล็กน้อยก็เรียกเสียงครางในลำคอของคางามิได้ อีกทั้งใบหน้าหล่อนั่นยังแดงขึ้นมาอีกด้วย รู้สึกสนุกจริงๆ

 คางามิคุง... น่ารักจัง ไม่ไหวแล้ว อยากเห็นใบหน้าแดงๆของคางามิคุงมากกว่านี้

 " คางามิคุง ไปห้องน้ำกันครับ "

 " ห๊า!? " เจ้าของชื่ออ้าปากค้าง

 " อาจารย์ครับ คางามิคุงอยากจะไปห้องน้ำเดี๋ยวผมขออนุญาตไปส่งเขาเข้าห้องน้ำได้มั้ยครับ "

 คุโรโกะ นายพูดเรื่องแบบนั้นออกไปต่อหน้าคนทั้งห้องเรียนได้ยังไง!!!
.................................
....................
..............
........
....
..
.
.
.
.
.
.
.
.

 ตึก ตึก ตึก 

เสียงฝีเท้าเหมือนคนรีบเดินหนีอะไรบางอย่าง ก่อนจะหยุดอยู่ที่หน้าห้องดนตรี

ปั่ก!! ปึก!! ปั่ก!!

 " โธ่เว้ย "

เสียงผนังห้องถูกใครบางคนต่อยไม่ยั้งพร้อมกับเสียงสบถหยาบออกมา นัยน์ตาฉายแววเจ็บปวดและชิงชัง
นึกถึงภาพคนสองคนกำลังพลอดรักกันในห้องน้ำ เสียงครางที่เอาแต่เพ้อชื่อ คางามิ คางามิ

 " คนที่เท่าไหร่กันแล้วคุโรโกะ ต่อจากอาโอมิเนะ ยังจะมานักเรียนใหม่อีก "

 ทั้งๆ ที่นายก็มีฉันอยู่แล้วแท้ๆ คุโรโกะ เท็ตสึยะ  

จะทำให้นายได้รับรู้ว่านายคือของของฉัน นายสมควรมีแต่ฉันคนเดียว
ไม่ว่าใครหน้าไหนก็มาแย่งนายไปจากฉันไม่ได้

แม้ว่าฉันจะต้องใช้กำลังบังคับนายก็ตาม…

TBC.