คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : ออร่าผัวชัดสุด 4
“ถ้าคุณปู่ทำถึงขนาดนั้นก็แปลว่าอยากให้ฉันคอยเฝ้าคนโปรดของท่านไม่ใช่หรือ” พูดกับเบญจภัทรเสร็จก็หันไปทางนลิน “ผู้จัดการ
พอจะมีที่ให้ผมนั่งทำงานสักพักไหมครับ”
“คะ?
อ้อ มีค่ะ แต่...อาจจะคับแคบไปสักหน่อยนะคะ”
“พูดแบบนี้แสดงว่าห้องพักพนักงานที่นี่ไม่น่านั่งพักเลยงั้นสิ
งั้นดีเลยผมจะได้พิจารณาปรับปรุง”
“มะ
ไม่ใช่ค่ะ คือสำหรับพวกเรามันดีแล้ว แต่สำหรับคุณโอฬาร...”
“ผมไม่เรื่องมากหรอก
ขอรบกวนหน่อยแล้วกัน” พูดกับนลินเสร็จก็หันไปทางเบญจภัทร “ไปเอาแฟ้มมาสิฉันจะนั่งทำงานที่นี่”
“ครับ” เบญจภัทรรับคำแล้วออกไปเอาแฟ้มในรถทันที
“ไปทำงานสิ
สายมากแล้ว ไหนว่ากลัวโดนไล่ออกไงล่ะ”
เขาก้มลงพูดกับคนที่เอาแต่ก้มหน้ามองพื้น
เด่นดวงเงยขึ้นทำหน้าเลิ่กลั่กหันมองนลินก็เห็นว่าฝ่ายนั้นส่งสายตาอาฆาตมาให้ ส่วนโอฬารกำลังคำนวณเวลาว่าถ้าพาเด่นดวงไปสำนักงานใหญ่ซึ่งไกลจากที่นี่มาก
ไหนจะกินมื้อเที่ยงอีก แล้วถ้าต้องกลับมาส่งเธออีกรอบวันนี้งานการคงไม่ได้ทำ
จึงคิดว่าควรลางานให้เธอเสียเลย “หลังเที่ยงผมขอลางานให้เด่นเลยแล้วกันนะครับคุณ...หลินปิง”
หย่อนระเบิดทิ้งไว้โดยไม่รู้ตัวแล้วโอฬารก็เดินไปทางด้านหลังมินิมาร์ท
นลินหันมาส่งสายตาอาฆาตให้เด่นดวงอีกครั้งก่อนจะรีบตามเขาไป
คล้อยหลังเจ้าของบริษัทกับหัวหน้า เบญจารีบวิ่งมาลากตัวเด่นดวงไปหลังเคาน์เตอร์ทันที
“โอ๊ยยยย!
นังเด่น แกเกือบทำให้พวกเราหัวใจวายแล้วรู้ไหม” เบญจายกมือขึ้นทาบอก เหลือกตามองเพดานมินิมาร์ท “มีไฮโซสุดหล่อมาส่งถึงนี่ก็ไม่บอกให้เตรียมตัวก่อน”
“นั่นสิ
ไหนบอกหน่อยซิว่าทำไมเธอมากับคุณโอฬารได้ หูย...ตอนงานเลี้ยงบริษัทเห็นไกลๆ
ว่าหล่อแล้วนะ พอได้เห็นใกล้ๆ ยิ่งหล่อกว่าร้อยเท่าไปอี๊ก”
พนักงานอีกคนเขย่าแขนเด่นดวงทำหน้าทำตาเพ้อฝัน
“คือ...” เด่นดวงคันปากอยากโม้อยากโอ้อวดใจแทบขาด แต่ก็ยังไม่กล้าพอ
เพราะตอนนี้อะไรๆ ก็ยังไม่แน่นอน
ถ้าผ่านเดือนนี้ไปได้เธอถึงจะคุยโวได้เต็มปากเต็มคำ
“ดูท่าทางสนิทสนมกันด้วยอ่ะ
เธอไม่เห็นเคยเล่าเลยว่ารู้จักเขาเป็นการส่วนตัว ปล่อยให้คุณหลินปิงโขกสับอยู่ได้” พนักงานอีกคนเรียกนลินล้อเลียนคำพูดโอฬาร ทุกคนเลยพากันหัวเราะคิกคัก
รวมถึงเด่นดวงด้วย
“เฮ้ย!
แต่คราวก่อนเจ้าสัวมาเองด้วยนี่นา คราวนี้คุณโอฬารอีก
มันแปลว่าอะไรอ่ะเด่น!” พนักงานอีกคนที่เตรียมออกกะเอ่ยถามตาโต
พลอยทำให้คนอื่นตื่นเต้นตามไปด้วย
“เอาเป็นว่าฉันค่อยอธิบายให้ฟังก็แล้วกันนะ
รอให้อะไรๆ มันชัดเจนกว่านี้ก่อน พูดไปตอนนี้เดี๋ยวหน้าแหกขึ้นมาจะอายเปล่าๆ” เด่นดวงเอ่ยกับทุกคน
“เนี่ย
ตอบเหมือนดาราที่กำลังคบไฮโซแบบนี้ยิ่งอยากรู้ เล่าหน่อยๆ”
คนกำลังจะออกกะตัดใจไม่ลง
“เอาน่าๆ
แยกย้ายกันทำงานก่อน เดี๋ยวคุณหลินปิงออกมา ได้โดนไล่ออกยกเซ็ตแน่” เบญจาสลายการชุมนุม เสียงประตูมินิมาร์ทดังเตือนว่ามีคนเข้ามา
ทุกคนเลยร้องต้อนรับพร้อมกัน พอหันไปมองจึงเห็นว่าเป็นเบญจภัทร
ชายหนุ่มโค้งศีรษะให้ทุกคนแล้วเดินผ่านไปยังด้านหลัง
เด่นดวงกับเพื่อนๆ
แยกย้ายกันทำงานของตัวเอง วันนี้หญิงสาวมีหน้าที่ประจำแคชเชียร์เลยอยู่ด้านหน้า
ไม่ต้องไปจัดของหรือทำความสะอาดร้าน ครู่เดียวเบญจภัทรก็เดินกลับออกมาจากด้านหลัง
กำลังจะผ่านออกไปทางประตูด้านหน้าเด่นดวงก็เรียกไว้
“เอ่อ...คุณคะ”
เบญจภัทรหยุดกึกแล้วหันไปทางหญิงสาว
ส่งยิ้มให้พร้อมรายงานตัว
“ขอโทษด้วยครับผมยุ่งๆ
เลยลืมแนะนำตัวไป ผมชื่อเบญจภัทร เป็นผู้ช่วยคุณยักษ์ เรียกว่าภัทรเฉยๆ ก็พอครับ
ถ้าคุณเด่นมีอะไรจะให้ผมทำบอกได้เลยนะครับ
คุณมีสิทธิ์สั่งผมเท่ากับคุณยักษ์เลยครับ”
เด่นดวงมองชายหนุ่มตรงหน้าตาปริบๆ
เบญจารีบขยับจากแคชเชียร์เครื่องติดกันไปเบียดไหล่เพื่อนแล้วยิ้มให้เบญจภัทรบ้าง
“ฉันชื่อเบญจาค่ะ
เป็นเพื่อนของเด่น เรียกเบญเฉยๆ ก็ได้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
“คุณภัทรจะออกไปไหนเหรอคะ” เด่นดวงถามเพราะเห็นท่าทางเขารีบร้อนเผื่อมีอะไรที่เธอพอจะช่วยได้
“อ้อ
ผมจะไปซื้อกาแฟมาให้คุณยักษ์ครับ”
เด่นดวงทำท่าคิดครู่หนึ่งก่อนเอ่ย
“งั้นไม่ต้องค่ะ
แค่บอกมาว่าคุณยักษ์ดื่มกาแฟอะไร เดี๋ยวฉันจัดการให้เองค่ะ”
“หือ?
อย่าบอกนะว่าแกจะชงกาแฟให้เขา ฝีมือแกแค่ฉีกซองทรีอินวันยังไม่อร่อยเลย” เบญจากระซิบข้างหูเพื่อนเลยโดนกระทุ้งศอกใส่เบาๆ
“เอางั้นเหรอครับ?” เบญจภัทรลังเลแต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธ ตำแหน่งของเด่นดวงในตอนนี้อาจยังไม่ชัด
แต่สำหรับเขามันชัดมากพอให้รู้ว่าควรเคารพเธอระดับไหน
เด่นดวงพยักหน้ายืนยันคำถามของเขา “โอเคครับ
งั้นผมขอตัวไปเลื่อนรถก่อน ท่าทางจะเกะกะคนอื่น”
“ด้านหลังมีที่จอดรถพนักงานนะคะ
มีที่ว่างอยู่เพราะพนักงานส่วนใหญ่มารถไฟฟ้าทั้งนั้นค่ะ”
เบญจาบอกด้วยรอยยิ้มร่า เบญจภัทรกล่าวขอบคุณแล้วเดินออกไป
ความคิดเห็น