เมียนำโชค

ลำดับตอนที่ #13 : วันเกิด...วันตาย 4

“ก็ลูกค้าคนนั้นมันจับก้นฉันนี่”

“ฉันรู้ แต่ดูสิ ในสาขามีคนก้นสวยน่าจับกว่าแกตั้งเยอะ ทำไมมันต้องจับก้นแก แล้วทำไมต้องจับนาทีที่เช็กลิสต์ปลอมตัวเข้ามาตรวจ ถ้าไม่ใช่เพราะแกดวงซวย เฮ้อ!”

“แกเลยพลอยเดือดร้อนไปด้วยเลย” เด่นดวงพูดเสียงหงอยๆ เธอสองคนเรียนจบปริญญาตรีมาด้วยกัน ก่อนหน้านี้ทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง แต่เพราะความซวยของเด่นดวงที่ดันเอาเอกสารไปส่งผู้บริหารที่คอนโดฯ ในวันที่ภรรยาเขามาดักจับเมียน้อย จึงถูกเข้าใจผิดว่าเธอเป็นเมียน้อยที่เขาซุกไว้ แน่นอนว่าวันนั้นเบญจานั่งรถไปเป็นเพื่อนด้วย เลยโดนหางเลขอย่างไม่ต้องสงสัย

เศรษฐกิจแย่ขนาดนี้ไม่มีที่ไหนรับพนักงาน แต่พวกเธอต้องกินต้องใช้ เลยไม่เกี่ยงที่จะทำงานมินิมาร์ทที่ใช้แค่วุฒิม.หกในการสมัครไปพลางๆ ก่อน ถือคติว่าไม่เกี่ยงงานไม่ยากจน

“คิดมากน่า...ฉันอาจไม่ดวงซวยเท่าแก แต่ชีวิตฉันก็ไม่เหลือใครแล้วนะ มีแกก็เหมือนมีครอบครัว”

“เกือบซึ้ง ถ้าไม่คิดว่าเกิดแกมีสามีตอนนี้ก็คงทิ้งฉันทันที”

“แน่นอนสิ มีใครบ้างไม่เห็นผัวดีกว่าเพื่อน ยิ่งถ้าได้ผัวดีๆ รวยๆ สักคน ฉันเผ่นหนีแกแบบไม่หันกลับมามองเลยล่ะ” เด่นดวงอ้าปากหวอ เบญจาเลยหัวเราะชอบใจ “ล้อเล่นน่า แล้วนี่แกจะออกจากโรงบาลได้เมื่อไหร่”

“หมอบอกว่าอาทิตย์หน้า”

“เออดี จะได้ทันงานเลี้ยงบริษัท รอบนี้แกดวงซวยหนักสุด บางทีเราอาจจะได้รางวัลใหญ่สุดในงานก็ได้นะ”

“กล้าหวังนะ เคยได้สักครั้งเหรอ”

“เอ้า นั่นมันบริษัทเก่า นี่เรามาทำงานบริษัทใหม่แล้วตั้งสามเดือนนะ เผื่อแกจะได้รางวัลปลอบใจหลังซวยก็ได้ ดูสิ ขนาดยายหลินปิงไล่แกออกยังทำไม่สำเร็จเลย แสดงว่าแกเริ่มดวงดีแล้วนะเนี่ย”

“เออ น่าแปลกจริงๆ นะ หรือว่าฉันจะโชคดีบ้างแล้วจริงๆ” เด่นดวงเริ่มตื่นเต้นตามเพื่อน “แต่งานเลี้ยงบริษัทเขาจัดรวมทั้งกลุ่มธุรกิจไม่ใช่เหรอ คนเป็นร้อยๆ รางวัลจะถึงเรามั้ยอ่ะ”

“มันก็ต้องวัดดวงกันทุกคนนั่นแหละ”

“ใช่ และนั่นคือสิ่งที่ฉันไม่ควรวัดกับใครเลย”

“แหม แค่ไปทำบุญแล้ววัดปิด ออกจากวัดแล้วโดนยิง ไม่เห็นต้องเสียเซลฟ์ขนาดนั้นเลย” ขณะพูดเบญจาแทบกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ ยิ่งเห็นเพื่อนมองมาด้วยสายตาอาฆาตเธอยิ่งอดไม่อยู่ ขำพรืดออกมา “โอ๋ๆ อย่างอนเลยน้าอีเด่นวัดปิด”

คราวนี้เด่นดวงเองก็อดขำด้วยไม่ได้

“ขำกันเสียงดังไม่เกรงใจใครเลยนะ นี่มันห้องรวมนะยะ ไม่ใช่ห้องพิเศษ” เสียงกระแนะกระแหนของดวงตาดังมาตั้งแต่เดินไม่ถึงเตียงของน้องสาว เบญจาหันมองแล้วทำหน้าเพลียใส่อย่างไม่ปิดบัง เลยโดนสายตาเขียวปั๊ดส่งแรงอาฆาตมาให้

“เสียงพี่ตาดังกว่าอีกค่ะ ดูสิ เขาตื่นกันหมดทุกเตียงแล้วนั่น”

“เขาตื่นตั้งแต่แกสองคนหัวเราะกันแล้วต่างหากย่ะ” ดวงตาเดินมาหยุดข้างเตียงน้องสาวโดยไม่ลืมหันด้านที่มีกระเป๋าสีแดงสดคล้องแขนอยู่อย่างจงใจอวด “คุณกวงให้เงินมาช็อปปิ้งแถวนี้ ฉันเลยแวะมาเยี่ยม”

สองเพื่อนรักลอบสบตาอย่างรู้กันว่าไม่ได้มาเยี่ยม แต่จงใจมาอวดกระเป๋าใบใหม่ เลยไม่มีใครทักหรือถามเรื่องนั้นเลยสักคน

“แล้วแม่ล่ะพี่ตา”

“แม่ก็อยู่บ้านไง ว่าที่เจ้าบ่าวเขาอยากมีเวลาสองต่อสองกับฉัน จะพาแม่มาทำไมล่ะ” หญิงสาวร่างผอมบาง ใบหน้าแต่งจัดบูดบึ้งที่ไม่มีใครยอมทักเรื่องกระเป๋าใบงามบนแขน “แล้วนี่แกเป็นไงบ้าง”

“ดีค่ะ”

“ดียังไง นอนเจ็บไม่ได้ทำงาน เขาจะหักเงินหรือไล่ออกหรือเปล่า บอกก่อนนะว่าฉันเลี้ยงแม่คนเดียวก็หนักแล้ว จะให้เลี้ยงแกด้วย ไม่ไหวหรอก”

“หึ!” เบญจาเผลอทำเสียงหยันในลำคอ พอดวงตาตวัดสายตาขวับมาก็แกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ “พี่ตาดวงดีจะตายกำลังจะได้สามีรวยขนาดเป็นทายาทร้านทองเชียวนะคะ แค่เลี้ยงน้องกับแม่ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก นี่เบญกำลังยุให้เด่นลาออกมาอยู่บ้านเฉยๆ อยู่เลยนะคะเนี่ย”

“ว้าย! ไม่ได้นะยะ ถึงสามีฉันจะรวยก็ไม่ใช่ว่าต้องมาเลี้ยงคนอื่นที่ไม่ใช่เมียตัวเอง แค่แม่คนเดียวน่ะได้ แต่แกด้วยไม่ได้นะนังเด่น”

“รู้ตั้งนานแล้วค่ะ เงินพี่ตาเคยกระเด็นมาโดนเด่นสักบาทเหรอ” เด่นดวงตอบกลับหน่ายๆ คนเป็นพี่เลยถลึงตาใส่

*********************************

ฝากติดตามด้วยนะคะ อย่าลืมกดหัวใจ กดเข้าชั้นไว้นะคะจะได้ไม่พลาดตอนต่อไปเน้อ

กดที่รูปด้านล่างไปหน้าหลักแล้วกด Fav.ก็ได้จ้า