คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้น
วันนี้วันที่แสนสดใสและมีความสุขมาก = = เกินไป ผมโดนยัยผู้หญิงผมสั้นขับรถปาดหน้าด้วยความเร็วที่เรียกได้ว่าเร็วกว่าแสงก็ว่าได้ ทำให้ผมหักพวงมาลัยพลาดไปชนเสาไฟฟ้า ไม่แค่นั้นยัยนั่นขับรถไปเลยไม่แม้แต่จะชายตามามอง แถมมี audi s3 cabriolet เปิดประทุนพุ่งมาด้วยความเร็วจูบตูดรถผมไปเต็มๆ โชคดีที่ผมไม่ตายคารถ ขอบคุณความแข็งของน้อง Lamborghini ของผม ไม่เสียใจที่ซื้อมาคุ้มค่ากับเงินที่เสียไปมากครับผมแนะนำผู้อ่านทุกๆคนไปซื้อมาใช้นะครับ มีญาติบอกญาติ มีเพื่อนบอกเพื่อนครับ แล้วที่ชนผมนะครับไม่ธรรมดาครับออดี้รุ่นใหม่ล่าสุด เครื่องยนต์ขนาดความจุ 2.0 ลิตร แบบ turbocharged petrol ที่ให้กำลังทั้งสิ้น 296 แรงม้าที่ 5,500 รอบต่อนาที และแรงบิดสูงสุด 380 นิวตันที่ 1,800 ถึง 5,500 รอบต่อนาที เฮ้อ มันใช่เวลามาบรรยายคุณสมบัติรถคู่กรณีผมไหมเนี่ย -_-:;
ผมลงจากรถด้วยความเซ็งคูณแปดโลก สภาพรถผมไม่ต่างอะไรจากเศษเหล็กที่เก็บไปขายของเก่าได้เลย และนี่เป็นครั้งที่2ภายใน2นาที สงสัยผมคงต้องเข้าวัดทำบุญซะแล้ว U_U
“ขอโทษนะคะ พอดีฉันรีบมากๆๆด้วยแล้วตอนนี้ก็ยังรีบอยู่” เสียงใสๆตะโกนออกมาจากรถสีแดงด้านหลังพร้อมผู้หญิงผมยาวใส่แว่นดำนั่งอยู่ในนั้น เธอหาอะไรในกระเป๋าสักอย่างพร้อมเขียนแล้วยื่นมาให้ผม
“ถ้าไม่พอ โทรมาเบอร์ด้านหลังนะคะ ฉันไปก่อนนะ” สิ้นประโยคคุณผู้หญิงก็ขับรถหายไปในพริบตา โดยที่ผมยังไม่ทันได้อ้าปาก...หวังว่าคงจะไม่ชนใครอีกนะ =_= เดี๋ยวนี้โลกประหลาดขึ้นทุกวันผู้หญิงขับรถซิ่งกันจัง ผู้ชายอย่างผมยังอายนิดๆ ปกติถนนโล่งๆผมเหยียบแค่120เอง
ผมมองกระดาษในมือพร้อมลายมือยุกยิกๆ นี่มันเช็คหนิ ยัยนั่นเซ็นเช็คให้ผม 5แสนบาทถ้วน ขอบคุณกับน้ำใจอันประเสริฐ จริงๆผมไม่ได้ต้องการเงินเลยมันเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับผมมากๆ ครอบครัวผมทำธุรกิจส่งออกพวกอัญมณีซึ่งแน่นอนว่าบ้านผมมีกินจนเหลือใช้ แต่ที่ไม่เหลือน่าจะเป็นชีวิตผม วันนี้ผมต้องเข้าบริษัทเป็นตัวแทนพ่อผมฟังบรรยายพิเศษจากหุ้นส่วน(เพื่อนสนิทพ่อ)ที่ร่วมกับบริษัทพ่อผมทำชุดเครื่องประดับในการประมูลที่ฝรั่งเศสภายในเดือนหน้า ผมเป็นลูกคนเดียวแน่นอนผมต้องสืบทอดกิจการนี้ต่อ แม้ตอนนี้ผมจะเรียนวิศวะก็ตาม =_=
กำหนดประชุม 11.00 ผมไปถึง 14.45 แล้วผมก็โดนสวดยับโดยคุณพ่อผู้เป็นที่รักยิ่ง ผมเดินหน้าโง่ๆออกจากบริษัทอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางสายตาจากพี่ป้าน้าอาที่มองอย่างกับจะกินผม ผมกลัวซะเหลือเกินให้ตาย YOY
พลัก!! พรวดดดด!
“โว้ย ช่วยเดินดูทางหน่อยได้ไหมแล้วนี่น้ำอะไร ทำไมมันเหม็นแบบนี้เนี่ย” ผมร้องออกมาอย่างหัวเสีย ไม่ทนมันละเว้ยตั้งแต่เช้าจนตอนนี้ ผมอยากจะฉีกเนื้อไอคนที่ยืนหน้าผมซะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
“ขะขะ...ขอโทษคะ” เสียงเล็กๆของผู้หญิงผมสั้นปะบ่า ผมสีน้ำตาลเข้มๆตัดกับดวงตาที่กลมโต ปากเรียวบาง ผิวขาวอมชมพู หน้าตาอย่างกับคนญี่ปุ่น ให้ตายเถอะผมแพ้ผู้หญิงแบบนี้
“คุณเป็นไรไหมคะ” เสียงเล็กๆพูดก้มหน้าก้มตาไม่กล้าสบตาผม นี่ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ
“ไม่เป็นไรครับ” ผมตอบได้แค่นี้จริงๆ ผมละสายตาจากเธอไม่ได้เลย พับผ่าสิ!
“เอ่อ...คือฉันว่าคุณน่าจะไปล้างตัวก่อนนะคะ นั่นมันน้ำปาร้า พอดีป้าแม่บ้านลืมทิ้งน่ะคะ ฉันเลยจะไปทิ้งให้ แต่เผอิญชนคุณเข้า ขอโทษอีกทีนะคะ” ใครจะไปโมโหลงละครับ หน้าตาน่ารักขนาดนี้ แต่ก่อนที่ผมจะเพ้อไรไปมากกว่านี้ สมองสั่งการให้ผมทบทวนคำพูดของเธอ ‘เอ่อ...คือฉันว่าคุณน่าจะไปล้างตัวก่อนนะคะ นั่นมันน้ำปาร้า พอดีป้าแม่บ้านลืมทิ้งน่ะคะ ฉันเลยจะไปทิ้งให้ แต่เผอิญชนคุณเข้า ขอโทษอีกทีนะคะ’
“นะนะ...นี่น้ำปาร้าหรอครับ” ได้โปรดโกหกผมว่าไม่ใช่ที โกหกว่าผมฟังผิดที TT
“ปุยนุ่น พ่อนึกว่าเรากลับแล้วซะอีก…อ้าวไอทิม ไหนบอกพ่อแกบอกแกไม่มาแล้วไง นี่ไม่เจอนานหล่อซะด้วย” ปุยนุ่นชื่อน่าถะนุถนอมจัง
“สวัสดีครับคุณอา คุณอาสบายดีนะครับ ไม่เจอนานคุณอาดูหนุ่มเหมือนเดิม” คุณอาประสิทธิ์เพื่อนพ่อผมตั้งแต่ประถม แกเป็นคนที่ผมนับถือ แกเก่งทุกด้านถึงแม้จะอายุเยอะแล้วก็ตาม
“แกก็พูดไป...นี่เรา2คนรู้จักกันแล้วหรอ” จะว่าไปผมก็เพิ่งรู้ว่าคุณอามีลูกสาวน่ารักซะขนาดนี้ด้วย
“เพิ่งรู้จักคะพ่อ พอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย” ปุยนุ่นพูดพร่างทำหน้ารู้สึกผิด จนผมรู้สึกผิดมากกว่าที่โวยวายไปอย่างงั้น
“กลิ่นอะไรน่ะเหม็นตุๆได้กลิ่นกันไหม” คุณอาประสิทธิ์พูดพร้อมทำจมูกฟุดฟิตๆๆ ไม่อยากจะบอกกลิ่นมาจากผมครับ
“พ่อกลับบ้านกับนุ่นเถอะ ให้คุณทิมไปพักผ่อนเถอะคะ ดูท่าจะไม่ค่อยสบาย ใช่ไหมคะคุณทิม”
“อ้อ นิดหน่อยครับ คุณอางั้นผมลานะครับ” ผมยกมือไหว้ แล้วสาวเท้าเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เผื่อเอาตัวผมออกจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด ระหว่างทางเดินเต็มไปด้วยการจ้องมองของป้าๆเหมือนเคยแต่แปลกจากเคยตรงที่ทุกคนทำจมูกฟุดฟิตๆไปด้วย TOT
19.00
ผมหอบร่างอันเหม็นระทมมาอาศัยคอนโดไอ้เบสอาบน้ำ เบสที่ผมกล่าวถึงคือเพื่อนสนิทผมตั้งแต่อนุบาลโตมาด้วยกัน บ้านอยู่ติดกัน ครอบครัวมันเป็นเจ้าของแบรนด์ดัง chanol ที่ผู้หญิงระดับไฮโซ คุณหนูตามซื้อเก็บกันอย่างบ้าคลั่ง -_- ไม่ว่าจะเป็นกระเป๋าที่ออกมาจำกัดจำนวน น้ำหอมตั้งแต่ขนาดทดลองยันไซค์เท่าบ้าน เครื่องสำอาง บลาๆๆ แค่นี้มันก็มีกินถึงชาติหน้าแล้ว
“ซวยมาขนาดนี้ยังยิ้มได้อีกนะพ่อคุณ” ไอ้เบสพูดพร้อมตบหัวผม แต่วันนี้ผมให้อภัย ผมมีความสุข ฮ่าๆๆ ^O^
“ไอ้เชี้ยไอซ์ ออกมาเลยอย่ายุ่งกับน้องเจนนี่ของฉัน” อ้อลืมบอกไปครับคอนโดไอ้เบสนี่ที่รวมตัวของพวกผมทั้ง5คนเอง ส่วนน้องเจนนี่ที่เบสเรียกคือนกฮูก ไม่ต้องตกใจครับ นกฮูกนี่ยังเบามากสำหรับมัน 5เดือนก่อนมันเลี้ยงอีกัวน่าไอ้ไอซ์มันกลัวเลยแอบให้ยามที่คอนโดไปปล่อยทิ้ง 3เดือนที่แล้วมันเลี้ยงเป็ดครับ สุดท้ายมันต้องยอมปล่อยไปเองเพราะห้องมันรกกระจาย ช่วงนั้นพวกมันอพยพไปคอนโดผมซึ่งผมก็ไม่เต็มใจเท่าไหร่ เพราะผมทนให้ห้องตัวเองสกปรกไม่ได้ 2เดือนที่แล้วมันเลี้ยงแมงมุมเนื่องจากมันไปดูสไปรเดอร์แมนมาแล้วมันอยากปล่อยใยได้ = = เลี้ยงได้4วันแล้วแมงมุมตัวนั้นก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย สุดท้ายมาจบที่นกฮูก ดูแลยิ่งกว่าแฟน จะว่าไปแล้วผมยังไม่มีโอกาสแนะนำตัวเองจริงๆจังๆเลย แต่ที่ทุกคนคงรู้อยู่แล้ว ผมชื่อทิมครับ เรียนปี2อายุ20ปี มีเพื่อน5คน ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตั้งแต่สมัยง่อยๆโง่ๆ เพื่อนคนแรกของผมก็คือไอ้เบส ส่วนไอซ์สนิทกันตอนขึ้นม.1 โอมสนิทตอนม.ปลายมันเป็นเพื่อนของไอเบสอีกที ส่วนเอิร์ธเพิ่งมาสนิทตอนเข้ามหาลัยแต่ผมรู้สึกเหมือนสนิทมานานพอๆกับคนอื่นๆ
“ไอ้โอมไปไหนของมันวะ” เอิร์ธตะโกนถามหลังจากเพิ่งตื่นนอน เออดีตื่นจะ2ทุ่ม ธุรกิจมันบ้านถึงเจริญอย่างงี้ บ้านมันเปิดร้านขายทองและยังเป็นเจ้าของห้าง center 22สาขา
“ไปส่งแฟนมันดิ ข้าวใหม่ปลามันก็งี้ละ”
“โธ่ ไอ้เบสอย่าอิจฉาเพื่อนดิวะ แค่สาวเค้กสนใจเพื่อนที่กลับมาจากอังกฤษ ฮ่าๆๆๆ” เค้กคือแฟนของเบส สวย นิสัยดี คุณสมบัติครบเป็นแม่ของลูกเชียวละ ถึงเอาไอ้เบสเสือผู้หญิงซะอยู่มัด แต่ก็สมน้ำหน้าไอ้เบสนะตอนจีบก็พยายามจนน่าสงสาน พอคบกันช่วงแรกๆก็หวานแหววพอนานเข้ามันก็ไม่สนใจเขา จนเค้กขอเลิกไปช่วงนึง มันตามง้อเกือบปี พอกลับมาดีกันเค้กก็ดูเฉยชากับมันไปโดยปริยาย ฮ่าๆๆๆ
“ไอ้ไอซ์ ฉันขอให้แกโดนผู้หญิงหักอกจริงๆสักที สาธุ๊”
“ไอ้ทิม แกว่าฉันจะร้องไห้แบบไอ้เบสปะวะ ฮ่าๆๆๆๆๆ” สิ้นประโยคก็มีสงครามลูกผู้ชายเกิดขึ้น โชคดีที่ผมไม่ได้ตอบอะไร ผมอยู่กับพวกมันจนเป็นอีกครอบครัวนึงของผมก็ว่าได้ ในชีวิตของผมจะมีพวกมันนี่แหละเป็นครึ่งหนึ่งในชีวิตที่ผมขาดไม่ได้ไปละ
หลังจากพวกเราพูดคุยกันจนเบียร์หมดก็แยกย้ายกันไปนอน วันนี้ก็อาศัยคอนโดไอ้เบสนี่แหละ
ผมคิดทบทวนเรื่องที่เจอวันนี้ ผมไม่เคยต้องมานั่งคิดถึงผู้หญิงคนไหนได้ขนาดนี้เลย ให้ตายเถอะ หลับตาก็ยังเห็น นี่แหละผู้หญิงในสเป๊กเลย นี่ผมตกหลุมรักหรอ…ไม่จริงมั้ง
ติ๊ด ติ๊ด..
ติ๊ด ติ๊ด..
ติ๊ด ติ๊ด..
“เห้ยไอ้เบส ไลน์มาโว้ยยยยย” ผมตะโกนปลุกมัน
“…” ไร้การตอบรับ = =
ติ๊ด ติ๊ด..
ติ๊ด ติ๊ด..
ติ๊ด ติ๊ด..
ติ๊ด ติ๊ด..
“ไอ้เชี้ยเบสโว้ยๆๆๆ ตื่นๆๆๆๆๆ ฉันรำคาญ”
ติ๊ด ติ๊ด..
ติ๊ด ติ๊ด..
ผมเอื้อมมือไปหยิบมือถือมัน จะปิดเครื่อง ไม่รู้จะไลน์ไรหนักหนาให้ตายเถอะ นี่มันตี2แล้วนะ ผมขอนอนแบบสบายๆสักวัน วันนี้ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ไหนจะมึนๆกับเบียเล็กน้อย
ติ๊ด ติ๊ด..
GUY: ‘ไอ้เบส แฟนมึงมาร้านกู ทำไมมึงไม่มา’ เอาแล้วไงผมไม่ได้ตั้งใจจะอ่านนะ แต่เค้กนี่นะไปไม่บอกไอ้เบส พรุ่งนี้ได้บ้านแตกแน่ๆ(กายเพื่อนเก่าผมกับเบส ตอนนี้มันเปิดร้านเหล้ากับรุ่นพี่มัน แถวๆทองหล่อ แหล่งมั่วสุ่มที่อัพราคาแพงเพราะสถานที่ตั้งล้วนๆ) =_=
ติ๊ด ติ๊ด..
GUY: ‘เพื่อนแฟนมึง แม่งโครตเอ็กซ์เลยวะ’
“อ้าว ไอ้ทิมมึงยังไม่นอนหรอวะ” นี่มันต้องเป็นเวรกรรมของผมแน่ๆอะไรบันดาลให้ไอ้เชี่ยเบสตื่นตอนนี้ ทีตอนปลุกละไม่ตื่น ซึ่งแน่นอน ผมเป็นเพื่อนเบสแต่ผมก็ไม่อยากให้มันทะเลาะกับเค้ก ผมเชื่อว่ายังไงเค้กก็ไม่สนใจคนอื่นแน่นอน คงแค่ไปเที่ยวกับพวกเพื่อนๆแค่นั้น...มั้ง
“สะดุ้งตื่นมาฉี่วะ” ผมโกหกครับ
“แล้วไม่ไปฉี่อะนั่งเป็นอาแปะอยู่ได้ เออ...มือถือฉันหายไปไหนวะ”
“…” มันอยู่ในมือฉันเว้ยยยยยย
“หาไม่เจอๆๆๆ พรุ่งนี้เค้กต้องฆ่าฉันแน่” ฉันก็ขอให้เป็นเค้กที่ฆ่าแกนะ ขอให้เป็นงั้น...อาเมน
ติ๊ด ติ๊ด..
GUY: ‘แฟนมึงเมาน่ารักวะ’
น่านนนนนไง...กูคงช่วยมึงได้แค่นี้วะเพื่อนกาย โชคดี
“อ้าวนั่นไงมือถือฉัน แต้งๆเว้ยเพื่อน ไม่ได้แก มีหวังฉันเละแน่เลยวะ” คือกูยังไม่ได้ช่วยมึงเลยไอ้เบส U_U
“^O^”
“-_-“ ขอไว้อาลัยให้ไอ้กาย 2 วินาที
“โธ่เว้ย” อย่างที่ผมคิดไม่มีผิด ผมยังไม่ทันได้กระพิบตา ไอ้เบสก็ใส่เสื้อผ้า หยิบกุญแจรถออกไปด้วยความแค้นไม่ๆๆความรัก...ผมว่ามันแปลกๆ ด้วยความใคร่หรือความอะไรก็แล้วแต่เถอะ ตอนนี้ทุกคนตื่นหมดแล้วต่างคนต่างแต่งตัวด้วยความไวภายใน60วินาที เอิร์ธกับโอมเร็วกว่าผมกับไอซ์นั่งรถไปกับเบสก่อนแล้ว พวกผมตามไปทีหลัง...
20นาที ผมถึงหน้าร้าน ผมไม่เคยเหยียบอะไรที่เร็วมากขนาดนี้มาก่อน ปรบมือให้ตัวเอง3ทีครับ ในร้านคนเริ่มทะยอยกลับบ้านกันไปสักครึ่ง โต๊ะมุมร้านข้างในมีผู้หญิง10คน ที่ผมเห็นก่อนใครผู้หญิงผมยาวยาวมากจะถึงตูดอยู่ละ เวลาคุณเธอนั่งทำภารกิจผมไม่จิ้มลงโถส้วมหรอ ผมอยากจะถามจริงๆ ส่วนข้างๆผู้หญิงคนนั้น เค้กแฟนไอ้เบสนั่นแหละ ดีแล้วที่ปลอดภัยไม่โดนลวนลามอะไร แล้วก็เพื่อนเค้กคนอื่นๆแฟนก็มารับกลับกันไปบ้าง แต่นี่ปล่อยให้ผู้หญิงมากันเองได้ไง เมาไม่รู้เรื่องกันเลย อะไรจะกินหนักขนาดนั้นวะ บนโต๊ะเต็มไปด้วย วิสกี้ วอคก้า เตกีล่า ค็อกเทล ไม่ต่ำกว่า10ขวด
“เบส นี่พีคจามได้ปร้ะ ฮ่าๆๆๆ” นี่ขนาดเค้กเมานะยังน่ารัก รู้งี้ผมจีบเค้กก่อนก็ดีอะ =.=
“เค้กเมาแล้ว กลับเถอะๆ”
“เบส จามพีคไม่ได้วะ เห้ยไอ้พีค ไอ้พีคคคคคคค” แต่ผมเลยจะเกลียดยัยเค้กละ เสียงทั้งแหลมทั้งสูง ให้ตายประสาทผมจะเสียแล้วนะ T_T
“พีคคคคคคคคคคค” เหตุการณ์วุ่นวายอีกแล้วครับพี่น้อง เค้กสะบัดมือไอ้เบสวิ่งเข้าหาผู้หญิงชื่อพีคที่นั่งเหมือนหลับ -_- อ้าวเห้ยผู้หญิงผมยาวนั่นหนิหว่า แต่ผมว่าหน้าคุ้นๆยังไงไม่รู้ๆนี่ผมไม่ได้เล่นมุกว่าเป็นเนื้อคู่นะ มันคุ้นจริงๆ...แต่นึกไม่ออก
“โห เพื่อนเค้กแม่งเห็นแล้วใช่เลยวะ” ผู้ชายผิวขาว รูปร่างสมส่วน พูดไปตาเป็นมันส์ไป ทำยังกับไม่เคยเจอผู้หญิง =0= และมันก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้ไอซ์ผู้โสดสนิทกับผม T^T
“ไม่ต้องเลยๆๆฉันเห็นก่อนแกเว้ยๆๆ” ผู้ชายที่รักสะอาดที่สุดในกลุ่ม สูงโปร่ง หน้าตาเจ้าชายมากกพูดรัวๆๆพร้อมประกาศศึกชิงนางขึ้น นี่พวกมันก็เจอผู้หญิงทุกวันนะ แถมในสต๊อกพวกมันมีเป็นร้อยๆคนจะมาเถียงกันทำไม
“เห้ย ไอ้ทิม ไอ้ไอซ์ ไอ้โอม ไอ้เอิร์ธ เดี๋ยวฉันพาเค้กไปคอนโด ส่วนนี่เพื่อนเค้กชื่อพีค เป็นเพื่อนฉันตั้งแต่อยู่ออสตอนที่ฉันโดนเนรเทศออกจากบ้าน เออแต่เรื่องมันยาว ไอ้โอม ไอ้เอิร์ธมาช่วยฉันที ส่วนพวกแก2คนฝากพีคด้วย เจอกันคอนโด”
“ครับๆๆเพื่อนเบส” เพื่อนไอซ์ก็กระดี้กระด๊าทันทีนะครับ แหม่
“อย่าทะลึ่งนะมึง ไอ้เชี่ยไอซ์” นี่ผมมีเพื่อนเป็นพระเอกนะครับ รักแฟนมากครับเสียสละได้ทุกอย่าง แต่ทิ้งภาระให้เพื่อนนะครับแต่เหมือนจะเป็นภาระผมเพียงคนเดียว กับเพื่อนอีกคนดูดีใจนอกหน้านอกตา =_=
สภาพผู้หญิงที่ชื่อว่า พีค หลับคาโต๊ะสวยงามมากครับผม = =:;
“อะอ้วกกกกกกกกก อ้วกกกกก!!”
“เห้ย ไอ้เบสมึงดูแฟนมึงดิ อ้วกใส่กู แหยะ” สภาพไอซ์ผู้ดี๊ด๊าหายไปในวับตา มีแต่เศษอ้วกเต็มหน้าพร้อมไหลย้อยเสมือนน้ำตกเจ็ดสาวน้อยประมาณนั้น
“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
“เค้ก! พรุ่งนี้เรามาเคลียกัน โอ้ยไอ้เบสมึงรีบๆแบกแฟนมึงออกไปเร็วๆดิ” ผมฮาหน้าไอ้ไอซ์ตอนนี้ ผมคิดว่าไอ้เบสก็อยากหัวเราะเหมือนกัน แต่คนที่ทำคือแฟนมัน มันคงรู้สึกผิดกับเพื่อน 50 เปอร์เซ็น หรอ?
“ไอ้เชี่ยทิมเอากุญแจรถมาดิ ฉันกลับละ เจอกันคอนโด ไม่มีอารมณ์ทำไรละ โว้ยๆๆ นี่มันแกล้งกันชัดๆ” ถึงยังงั้นผมก็ไม่ได้รู้สึกดีใจสักนิด นี่ผมไม่ใช่เบ๊นะ กับผู้หญิงคนอื่นผมไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ ให้ตายสิ
แล้วนี่ผมจะเอารถไหนกลับละ คงไม่ต้องแทกซี่ใช่ไหม T^T ทำไมวันนี้สวรรค์ถึงแกล้งผมแบบนี้เนี่ย
“พีคๆ พีค” ผมปลุกยัยนี่โดยการตะโกนข้างหูก็แล้ว สะกิดก็แล้ว ไม่มีท่าทีจะตื่นเลย นอนนี่เลยดีไหม
“พีค!! ตื่นโว้ย”
“พีคคคคคคคค”
“หะ ที่นี่ที่ไหนอะ” ได้ผลแฮะ ผมดึงแก้มยัยนี่แรงสุดๆ(ก็ไม่มากขนาดนั้น) นี่ตื่นละถามคำถามปัญญาอ่อนจังวะ
“โรงเรียน”
“หรอ เลิกเรียนแล้วปลุกด้วยนะ” ให้ตายๆๆๆผมอยากตายตรงนี้ตอนนี้เลย ผู้หญิงบ้าไรวะ
ผมพยุงยัยนี่ให้เดิน ดีที่ยัยนี่มีสตินิดเดียวพอจะหยิบกุญแจรถตัวเองให้ผมได้ รอดจากแท็กซี่แล้วครับผม ที่จอดรถก็เหลือรถอยู่4คันก็หาไม่อยาก ผมกดปุ่มเปิดรถแล้วก็พยุงยัยนี่ แต่เหมือนผมจะลากเธอมากกว่า ก็ไม่ได้หนักอะไรนะ แต่เดี๋ยวผมโดนตัวเยอะมาหาว่าผมจะแต๊ะอั๋งซวยผมอีก ถึงรถจนได้แล้วที่ผมคุ้นๆก็ได้กระจ่างทันที audi s3 cabriolet สีแดงที่จูบตูดรถผมเมื่อเช้า ไม่มีรอยใดๆทั้งสิ้น หรือเธอจะเอาไปซ่อมแล้ว แต่ซ่อมบ้าไรวันเดียวเอง แต่ช่างเถอะ ผมยัดยัยนี่เข้ารถอย่างง่ายดาย ตัวเบาหวิวมาก นี่กินข้าวบ้างหรือเปล่า ดูจากเสื้อผ้า เครื่องประดับก็แบรนด์ทั้งนั้น ไม่น่าจะอดยาก ผมเดินไปฝั่งคนขับเปิดรถปุ้บได้กลิ่นน้ำหอมกลิ่นเดียวกับตัวของเธอลอยมาแตะจมูกเลย ผมไม่ได้ตั้งใจดมนะแต่มันได้กลิ่นตอนที่อุ้มเข้ารถ
“เห้ย เปิดประทุนให้หน่อย” เหมือนเธอจะได้สติแล้ว จะได้ไม่เป็นภาระผมเท่าไหร่
แชะ แชะ ชู่...
“นี่เป็นผู้หญิงสูบบุหรี่ทุเรศนะ” เธอไม่ตอบอะไรผมสักนิด ไม่แม้แต่มองหน้าด้วยซ้ำ นี่ผมพูดแรงไปรึเปล่า แต่ดูท่าทางเธอจะแรงไม่เบา ทั้งเที่ยวกลางคืน สูบบุหรี่ ผมไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้สักเท่าไหร่...
“อ่ะ สูบต่อทีดิ” เธอยื่นบุหรี่อีกครึ่งมวนให้ผม
“เลิกแล้ว” ผมเลิกบุหรี่มาได้6เดือนแล้วครับ เนื่องจากพวกเพื่อนๆผมทยอยมีแฟน แล้วแฟนก็ขอให้เลิก มันทำให้ผมเลิกไปโดนอัตโนมัติ นานๆทีผมจะสูบที
“ก็ดี” เธอเอาสูบต่ออีกครึ่งมวนแต่ผมดึงมาก่อน ผมว่าตอนนี้เธอไม่ไหว สูบไปอีกได้น็อคแน่ๆ ผมสูบแทนเธอไม่รู้ทำไมผมต้องทำงั้น แต่ผมรู้สึกว่าต้องทำ... ผมจะสูบเฉพาะเวลาที่ผมอึดอัด เครียด ทำตัวไม่ถูก กดดัน...
ผมสูบเสร็จหันไปมองเธอ เธอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ จริงๆเธอจัดเป็นผู้หญิงที่สวย ตาเธอเรียวยาวลับกับจมูกโด่งๆของเธอ ปากเป็นกระจับถูกเติมแต่งด้วยลิปสติกสีแดง มันทำให้เธอดูเซ็กซี่เอ็กซ์แตกอย่างที่ใครๆว่ากัน ประกอบกับชุดเดรสกึ่งๆเกาะอกสายเดี่ยวสีดำรัดรูป เธอขาวมาก ผมว่าเธอกินกลูต้าแทนอาหารแน่ๆ ขาวซีดอย่างกับพวกแวมไพร ตัวเธอไม่สูงมากจัดว่าเกือบเตี้ยเลยก็ว่าได้ ถ้าเป็นผมแต่ก่อน ผมคงอดใจไม่ไหวแน่ๆ ผมพยายามสลัดภาพของเธอทิ้งไป ผมรวบรวมสติทั้งหมดตั้งใจขับรถอย่างมาก ยังไงยัยนี่ก็เป็นเพื่อนของเพื่อนผม ทำไมขากลับผมรู้สึกว่าถึงคอนโดช้าจังทั้งๆที่ถนนโล่งมาก...
“เห้ย ฉันอยากอ้วกอะ” เวรละครับ ขอบคุณนะครับที่ยังบอก ขอให้ผมอย่าเหมือนไอซ์เพื่อนรักเลย สาธุ
ผมจอดรถข้างทางทันที ผมมองเธอที่พยายามอ้วกแต่ไม่ออก น้ำหูน้ำตาเธอไหล ผมอยากช่วยนะแต่ไม่รู้จะช่วยยังไง ผมไม่เคยตกอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้เลย แฟนก็ไม่ใช่..
“เธอ รออยู่นี่อย่าไปไหน ไม่ไหวก็เข้าไปนั่งในรถ เดี๋ยวฉันไปเซเว่นตรงนี้แปป” ผมเข้าไปซื้อน้ำแดงกับซาร่า ขนมปัง รีบจ่ายตังแล้วรีบออกมา ผมรู้สึกว่าทิ้งผู้หญิงไว้คนเดียวไม่ได้แถวนี่ก็เปลี่ยวด้วย ถ้ายัยนั่นเป็นไรผมคงมองหน้าเพื่อนผมไม่ติด
โชคดีที่เธอยังอยู่ที่เดิม สวรรค์ยังเห็นใจคนดีแบบผม >_<
“นี่ กินน้ำแดง เดี๋ยวก็ดีขึ้น” แม้ตอนนี้เธอจะเมาแต่เธอยังมีลักษณะท่าทางเลิศๆของเธออยู่
“ขึ้นรถได้แล้ว” ผมสั่งเธอ เธอพอจะมีแรงแล้วนิดหน่อย นี่ใส่ส้นสูงก็ไม่ช่วยให้เธอสูงขึ้นเลย ผมคิดในใจ
ผมขับรถด้วยความเร็วขึ้นมาอีก นี่ก็ใกล้จะถึงคอนโดแล้ว ผมใช้เวลาอีก20นาทีถึงคอนโด ซึ่งพวกไอ้เบสถึงก่อนหน้าผมแค่5นาที ผมมีคีการ์ดเข้าออกสะดวกสบายอย่างกับคอนโดผมงั้นละ แต่ไม่สบายตรงต้องคอยพยุงคนเตี้ยๆเดินก็ไม่ค่อยจะไหว
ในที่สุดก็ถึงหน้าห้องสักที ผมล้ามากทั้งตัว
“นี่แกทำไรพีคของฉันปะเนี่ย” ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นไอ้เชี่ยไอซ์ ตอนนี้มันอยู่ในชุดนอนเสื้อยืด บ็อกเซอร์
“ของแกเลยหรอวะ สงสัยอยากโดนอ้วกเค้กอีกสักรอบ” ผมพูดแซวๆแหย่ๆ
ในห้องแบ่งอย่างลงตัว ห้องหนึ่งเบสกับเค้ก อีกห้องยัยเตี้ยนอนคนเดียว ขอย้ำว่าคนเดียว พวกผม4คนต้องอพยพตัวเองออกมานอนห้องรับแขก สุขขีมากครับ -0-
คืนที่แสนสบายของผม นอนพื้นกระเบื้องเย็นๆเปิดแอร์หนาวๆผ้าห่มมี1ผืนใช้4คนครับ ขอบคุณสวรรค์ที่เมตตา น้ำตาจะไหล
ความคิดเห็น