คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2
Chapter 2
“ชิบเป๋งแล้วไง” ซีวอนอุทานขึ้นเบาๆ เป็นเหตุให้คังอินต้องหันมามองด้วยความสงสัย แต่ไม่ได้ซักถามอะไรมากมาย เพราะสายตาของเขาตอนนี้มีแต่ร่างบางหน้านิ่งที่ยืนพิงกำแพงอยู่เท่านั้น
...ถ้าไอ้เด็กอวบนั่นมันเอาไปฟ้องแม่จะทำไงวะ โดนยึดบัตรเครดิตแหง่มๆเลยกรู - -;;;;.....
...ถ้าไอ้โย่งนั่นเอาไปฟ้องแม่ละตายแน่ๆ ซองมินที่น่ารักโดนกักบริเวณแหงๆT_T...
ซองมินครุ่นคิดสีหน้าเป็นกังวล เหงื่อกาฬแตกพลั่ก ชีวิตวัยรุ่นวัยใสของเขาต้องจบเพียงแค่นี้หรือ TT (ไรเตอร์มันเว่อร์ 5555)
ทั้งสองได้แต่จ้องหน้ากัน ต่างคนต่างคิดว่าจะทำอย่างไรดีแต่แล้วเสียงหนึ่งก็ทำให้ทั้งสองหลุดออกจากภวังค์
“ได้ข่าวว่าหนึ่งในพวกนาย ชนน้องชายชั้นแล้วไม่ขอโทษรึไง?”เสียงฮีชอลถามขึ้นอย่างฉุนเฉียว ในใจเขาอยากจะกลับบ้านเต็มที ตอนนี้ในหัวมีแต่ ปืนกล กระสุน ระเบิด และการถล่มรังบอสเท่านั้น
“น้องชายนายชนคนของฉันก่อน” ฮันกยองพูดอย่างใจเย็น
“พูดหมา ๆ!! เป็นผู้ชายหัดรับความจริงหน่อยเด้~!” ฮีชอลส่งเสียงกวนประสาท ขยับไม้หน้าสามพลิกไปมา พลางสาวเท้าเข้ามาใกล้แล้วผลักไหล่ฮันกยองแรงๆอย่างหาเรื่อง
“นายต้องการอะไร!!” คังอินพูดอย่างโมโหกรุ่นๆ ก็ไอ้หน้าสวยตรงกลางนี่หาเรื่องอยู่ได้ ไม่เหมือนร่างบางที่เขาเล็งไว้สักนิด ออกจะเงียบๆ น่ารักๆ
“หุบปาก...” น้ำเสียงกดต่ำและนิ้วเรียวสวยชี้หน้าคังอินทันทีที่พูดจบ ทำเอาคังอินแทบงับปากตัวเองไม่ทัน ถ้าเป็นปกติคังอินคงจะพุ่งเข้าไปชก แต่เพราะตอนนี้เขากำลังอึ้ง ก็คนที่พูดประโยคเมื่อกี้ไปน่ะ คนที่เขาเล็งไว้ชัดๆ!! ...ดุไม่ใช่เล่นนี่หว่า..
“คนไหนนะ ที่ชนน้องชายฉัน?”
“ฉันเอง” คิบอมก้าวมาข้างหน้าด้วยใบหน้าเรียบเฉย
“คนนี้หรอดงเฮ”
“ใช่พี่ๆๆ คนนี้เลยๆๆๆ ไอ้แก้มบวมนี่แหละ คนนี้แหละๆๆ”ดงเฮได้ทีฟ้อง พลางชี้นิ้วไปที่หน้าคิบอมจนแทบจะจิ้มตาร่างสูง
“อ๋อออ ไอ้หน้าบวมนี่น่ะเหรอ” ฮีชอลพูดพลางเอามือไปยืดแก้มของคิบอมไปมาอย่างถือวิสาสะ ทำให้คิบอมเริ่มคิ้วกระตุกนิดๆด้วยความไม่พอใจ แล้วปัดมือฮีชอลออก
“แล้วไง อย่างพวกนายจะทำอะไรฉันได้ ตัวก็บางอ่อนแออย่างกับผู้หญิง”ซีวอนพูดขึ้น พลางส่งสายตาเหยียดๆ และนั่นทำให้ฮยอกแจพุ่งปรี๊ดดดทันที เพราะฮยอกแจมีความเชื่อว่าตัวเองน่ะ..แมนเต็มร้อย
“เฮ้ย! พูดงี้ได้ไงวะ??!! นายรู้ได้ไงว่าพวกฉันอ่อนแอ มาลองกันซักตั้งมั้ยล่ะ ?!!!”ฮยอกแจตะโกนใส่อย่างโมโห กล้าดียังไงมาว่าเขาอ่อนแอ เห็นผอมๆแบบนี้อย่าดูถูกนะเฟ้ยยยย ฮยอกแจทำท่าจะพุ่งเข้าใส่ซีวอนดีที่ซองมินและดงเฮรั้งไว้ทัน
“นี่ ฮยอกแจ นายวิ่งชนเขาเหมือนนายวิ่งชนกำแพงเมืองจีนเลยนะ คิดดีๆ”ซองมินพูดเสียงเบา
“ใช่ๆ ใจเย็นๆ” ดงเฮสมทบ
“ฮึ่ยยย !!” ฮยอกแจทำได้เพียงดีดดิ้นและส่งเสียงไม่พอใจ เมื่อคิดตามที่เพื่อนบอก
“ห้ามเพื่อนทำไมล่ะคนสวย ไม่กล้าอะดี๊~~!” คยูฮยอนพูดแหย่ หลังจากเฝ้ามองท่าทีร่างอวบมานาน
“นายว่าไงนะ!! ?? ฮยอกฉันไม่ห้ามนายแล้ว ลุยด้วยกันไปเลย !!!” ทั้งสองพยักหน้าให้กันแล้วก้าวเท้าเดินไปสะสางกับอีกฝ่ายให้สิ้นเรื่องสิ้นราว ทันทีที่ถึงตัว ซองมินกระชากคอเสื้อคยูฮยอนเข้ามาใกล้อย่างแรง เช่นเดียวกับฮยอกแจที่ถึงแม้ซีวอนจะตัวสูงก็ไม่ละความพยายาม เขย่งปลายเท้าขึ้นไปจับคอเสื้อจนได้
“นายจะเอายังไง???!!!!!” ทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกัน
“แบบนี้ไง” เสียงของซีวอนและคยูฮยอนพูดอย่างกรุ่มกริ่ม แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
จุ๊บ!
ฟอดดด!
คยูฮยอนก้มหน้าลงแตะริมฝีปากกับซองมิน!! กว่าซองมินจะทันได้คิดอะไร คยูฮยอนก็ผละริมฝีปากออกไปแล้ว ด้านซีวอน ก้มหน้าลงฝังปลายจมูกกับแก้มนิ่มๆของฮยอกแจพลางสูดดมความหอมจนเต็มปอดแล้วถอยหน้าออกมายิ้มล้อๆ
...เมื่อกี้ เมื่อกี้มัน....ฟ..เฟิร์สคิสของชั้นนน!!……
....มันทำอะไรนะ?มันหอมแก้มหรอ? ห..หอมแก้ม หอม..แว้กกกกก!!...
“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!”
ทั้งสองยืนตะโกนหน้าแดงอยู่ตรงนั้นอย่างไร้สติ เดือดร้อนเรียวอุคน้องเล็ก ต้องมาลากทั้งสองออกไป นอกจากซีวอนและคยูฮยอนที่กำลังยิ้มขำกับท่าทางตลกๆของซองมินและฮยอกแจแล้ว ไม่มีใครรู้เลยว่าสายตาคู่นึงกำลังจ้องมองร่างเล็กที่มาลากพี่ชายกลับที่อย่างสนใจ...ตัวเล็ก น่าปกป้องขนาดนี้มาอยู่กับแก๊งพวกนี้ได้ไงนะ...เยซองคิด
แต่อีทึกตาไวพอจะสังเกตุเห็นแววตาที่เยซองมองรยออุคน้องชายแท้ๆของเขา แต่ไม่ได้แสดงอาการอะไรและครุ่นคิดเงียบๆ ถ้าเป็นฮีชอลคงจะโวยวายไปแล้ว นึกห่วงเจ้าตัวเล็กของเขาเพราะสายตาไม่ธรรมดาที่เยซองมองมา มันแปลความหมายได้ว่า...สนใจ
“เมื่อกี้พวกนายทำอะไรคนของชั้น!!!??” ฮีชอลถามอย่างเดือดดาล ทั้งๆที่เห็นอยู่เต็มตา ความจริงวันนี้เขาแค่จะมาเคลียร์เรื่องให้จบๆ ไม่ได้คิดจะลงมือลงไม้อะไร แต่ฝ่ายนั้นลามปามถึงขนาดนี้ คงจะปล่อยไว้ไม่ได้ !!
“ก็ทำอย่างที่เห็นนั้นแหละ” ฮันกยองตอบน้ำเสียงยียวน และรอยยิ้มที่ทำให้ฮีชอลถึงขีดสุด!
“หนอย! กวนส้นตีน จะเล่นหรอวะ??!!!” ฮีชอลพุ่งเข้าไปหาฮันกยองอย่างรวดเร็ว กระชากคอเสื้อฮันกยองอย่างแรงก่อนจะยกกำปั้นขึ้นเตรียมปล่อยหมัด
นอ มู บัน จัก บัน จัก นู นี บู ซยอ no no no no ~
เสียงริงโทนดังขึ้นขัด ฮีชอลตกใจจนแทบจะกลายร่างเป็นฮีสิก้าทันที - -* ลดหมัดลงแล้วปล่อยคอเสื้ออีกฝ่ายแรงๆ ก่อนจะกดรับอย่างเสียไม่ได้ ..โห ดูใช้ริงโทน..ฮันกยองคิด
“มีอะไร!!” ฮีชอลรับเสียงหงุดหงิด เพราะไม่ทันดูว่าใครโทรมา
[แกอยู่ไหน?? คุณป้าโทรมาบอกว่าแกยังไม่กลับบ้าน] เหวออ..แม่!! ฮีชอลหน้าเสียลงทันที เพราะว่าแม่เขาต้องทำงานอยู่ต่างประเทศ จึงขอให้คุณป้าจอมจุ้นจ้านข้างบ้านช่วยดูแลลูกให้
“จะกลับแล้ว”
[กลับมาเร็วๆด้วยนะ]
“ครับ แล้วผมจะรีบกลับไป”ก่อนจะเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า
“ใครโทรมารึไง?” ฮันกยองถามขึ้น เพราะไม่ได้ยินสิ่งที่ปลายสายของร่างบางพูด
“ยุ่งอะไรด้วยเล่า!!”
“พูดเพราะอย่างนี้ แม่โทรมาตามล่ะสิ หึๆ”ฮันกยองพูดแหย่ เดาจากคำสุภาพที่ร่างบางใช้ ทำเอาฮีชอลลนลาน
ส้นตีน......เสือกเดาถูกอีก - -;;;;;…
“ไม่ใช่โว้ยยยยย ฉันต้องกลับแล้ว มีธุระ” ฮีชอลหาข้ออ้าง
“ธุระอะไรพี่?” ดงเฮสะกิดถามยิกๆ ก็ไม่เห็นว่าวันนี้จะมีอะไร ตัวเองก็นอนเล่นเกมส์อยู่บ้านทั้งวัน ...มาขี้สงสัยอะไรตอนนี้วะ ไอ้ปลาบ้า..ฮีชอลคิด พลางถลึงตาใส่ดงเฮ
“อ..อ๋ออ นั่นไงๆ อันนั้นใช่มั้ยพี่ ผมจำได้แล้ว ลืมไปเลย แหะๆ” ดงเฮรีบพูดแก้เก้อๆ หลังจากเห็นสายตาของฮีชอล สงสัยว่าเขาจะทำอะไรผิดอีกแล้ว T_T
“แม่เรียกกลับบ้านไปกินนมน่ะสิ คึๆๆๆ” คังอินพูดล้อแล้วหัวเราะเบาๆอย่างหมั่นไส้ ฮีชอลสูดหายใจลึกอย่างระงับอารมณ์สุดๆ ถ้ามีแผลไปให้ยัยป้านั่นเห็นละก็ เป็นเรื่องแน่
“วันนี้เอาไว้แค่นี้ เพราะฉะนั้น...”
ฮีชอลสาวเท้าเข้ามาใกล้ ใช้มือไล้ใบหน้าฮันกยองเบาๆ แล้วกระซิบข้างหูต่อประโยคที่ยังไม่จบ
“เอาไว้เจอกันใหม่นะ...สุดหล่อ”ฮีชอลพูดเสียงหวาน ผละใบหน้าออกมาแล้วส่งจูบให้ฮันกยองที่ยืนหน้าแดงอย่างยั่วยวน ก่อนจะพาพวกตนกลับ ...หน้าแดงขนาดนั้นถือว่ายกนี้ชั้นชนะ เชอะ!...
“คึๆ อดโดนหมัดคนสวยกระแทกหน้า”เยซองเดินเข้ามาตบไหล่ฮันกยองพลางพูดอย่างล้อๆก่อนจะถามต่อ“เจ๋งไปเลยนี่หว่า เป็นไงมั่งวะ?”
ฮันกยองตอบอย่างเพ้อๆ
“สยิวว่ะ..........”
---------------------------------------
เพิ่ม ๆๆๆๆ รูปชวนจิ้นสำหรับตอนนี้ กรี๊ดดด ! อ้ากกกกก !จูบกันเลยม๊ายยยยยย ??
ไม่เห็นหน้าเลย ใกล้อะไรขนาดน้านนน !
รูปนี้ภูมิในนำเสนอมาก เพราะเข้ากับเนื้อเรื่องสุดๆ ตอนที่ฮีเข้าไปกระซิบข้างหูป๋า
ขอบคุณเครดิตด้วยค่ะ (-/\-)จิ้นกันเต็มที่นะ รีดเดอร์ทุกคนนนนนนนน! ฮิ้ววววว ~ ><
ความคิดเห็น